-
1 uwaga
uwaga! Achtung!; (w obliczu niebezpieczeństwa) Vorsicht!;rozproszona uwaga Unaufmerksamkeit f, Zerstreutheit f;zaburzenia pl uwagi Konzentrationsstörungen f/pl;robić uwagi ( na temat G) Bemerkungen machen, Bemerkungen fallen lassen (über A);brać pod uwagę berücksichtigen, in Betracht ziehen;zwrócić pf uwagę na (A) (zauważać) aufmerksam werden auf (A), Beachtung schenken (D); (przypilnować) aufpassen, Acht geben auf (A);zwrócić pf na siebie uwagę auffallen, Beachtung finden;nie zwracać uwagi (na A) nicht beachten (A), keine Beachtung schenken (D); celowo hinwegsehen (über A);z uwagą aufmerksam;przykuwający uwagę fesselnd;odwrócić pf czyjąś uwagę jemanden ablenken;w centrum uwagi im Blickpunkt;to (nie) uszło mojej uwagi das ist mir (nicht) entgangen -
2 skupiać
I. vt2) ( koncentrować)\skupiać myśli die Gedanken sammeln [ lub konzentrieren]\skupiać uwagę na czymś seine Aufmerksamkeit auf etw +akk konzentrieren\skupiać na sobie uwagę die Aufmerksamkeit auf sich +akk ziehen3) ( ogniskować)soczewka skupiająca Sammellinse fII. vr1) ( gromadzić się) tłumy: sich +akk versammeln2) ( koncentrować się) życie, działalność: sich +akk konzentrieren, człowiek: sich +akk konzentrieren, sich +akk sammeln -
3 Gehör
Gehör [gə'hø:ɐ̯] <-[e]s, -e> ntein gutes \Gehör haben mieć dobry słuchnach dem \Gehör spielen zagrać ze słuchu[bei jdm] \Gehör finden znaleźć posłuch [u kogoś]um \Gehör bitten prosić o wysłuchanie3) jdm/einer S. \Gehör schenken wysłuchać kogoś/czegośsich \Gehör verschaffen skupić na sobie uwagę słuchaczy
См. также в других словарях:
skupić — I dk VIa, skupićpię, skupićpisz, skup, skupićpił, skupićpiony skupiać ndk I, skupićam, skupićasz, skupićają, skupićaj, skupićał, skupićany 1. «zgromadzić, zebrać razem w jednym miejscu, w jednej grupie; umieścić coś ciasno, jedno przy drugim»… … Słownik języka polskiego
skupiać się – skupić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gromadzić się w jednym miejscu, koncentrować się gdzieś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skupiać się wokół trybuny. Skupiać się przy kimś. Życie towarzyskie kurortu skupiało się w pijalni.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… … Słownik języka polskiego
uwaga — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. uwagaadze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} skierowanie świadomości człowieka ku jakiemuś przedmiotowi, skoncentrowanie się na czymś, np. na jakimś zjawisku fizycznym czy psychicznym, myślenie o czymś : {{/stl 7}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nastawić — dk VIa, nastawićwię, nastawićwisz, nastawićstaw, nastawićwił, nastawićwiony nastawiać ndk I, nastawićam, nastawićasz, nastawićają, nastawićaj, nastawićał, nastawićany 1. «wysunąć, zwrócić coś w jakimś kierunku; poddać działaniu czegoś» Nastawić… … Słownik języka polskiego
myśl — 1. Bić się, łamać się z myślami «nie móc się zdecydować na coś; wahać się»: (...) biłem się z myślami, czy się żenić. W. Myśliwski, Widnokrąg. 2. Błądzić gdzieś myślami «myśleć o różnych rzeczach, nie koncentrując się na żadnej z nich»:… … Słownik frazeologiczny
skoncentrować — dk IV, skoncentrowaćruję, skoncentrowaćrujesz, skoncentrowaćruj, skoncentrowaćował, skoncentrowaćowany 1. «zgromadzić, skupić coś w jednym miejscu, w jednym punkcie, spowodować zebranie się kogoś razem» Skoncentrować przemysł na jakimś terenie.… … Słownik języka polskiego
myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… … Słownik języka polskiego
rozpraszać — ndk I, rozpraszaćam, rozpraszaćasz, rozpraszaćają, rozpraszaćaj, rozpraszaćał, rozpraszaćany rozproszyć dk VIb, rozpraszaćszę, rozpraszaćszysz, rozpraszaćprosz, rozpraszaćszył, rozpraszaćszony 1. «prósząc rozsypywać, rozsiewać, rozrzucać;… … Słownik języka polskiego
rozstrzelić — dk VIa, rozstrzelićlę, rozstrzelićlisz, rozstrzelićstrzel, rozstrzelićlił, rozstrzelićlony rzad. rozstrzeliwać ndk VIIIb, rozstrzelićwuję, rozstrzelićwujesz, rozstrzelićwuj, rozstrzelićiwał, rozstrzelićiwany zwykle w imiesł. biernym «rozdzielić,… … Słownik języka polskiego
zaabsorbować — dk IV, zaabsorbowaćbuję, zaabsorbowaćbujesz, zaabsorbowaćbuj, zaabsorbowaćował, zaabsorbowaćowany 1. «żywo zająć, zainteresować kogoś czymś, pochłonąć całkowicie czyjąś uwagę, myśl; zająć komuś czas» Zaabsorbować kogoś swoimi sprawami. Omawiane… … Słownik języka polskiego