Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

skulu

  • 121 MEL

    I)
    n. time, moment (á því méli dreif lið til hans).
    * * *
    or mél, also mæl, n. [another form of mál (q. v.), but only used in a temporal sense; Ulf. mél = καιρός and χρόνος]:—time, a while; hann skal leggja á eigi skemra mel ( not shorter notice than) en viku stefnu, Grág. ii. 349: in the phrase, eða meira meli, or a longer time; þrem nóttum fyrr eða meira meli …, fjórtán nóttum fyrr, eðr meira meli, a fortnight or more, Kb. i. 85; þá skulu þeir kveðja nótt fyrr en dómar fara út, eða meira meli, Sb. ii. 105; sjáu nóttum fyrr, eða meira mæli, Kb. 13.
    2. the nick of time, the phrase, á því meli, at that time, moment, Grág. i. 392; á því meli er hann spurði sökina, 473; á því meli dreif til hans lið, Fms. viii. 27; en á þessu meli réð Knútr fyrir Englandi, x. 397; ok á því meli (mæli Ed.) er Björn var ór landi varð höfðingja skipti í Noregi, Bjarn. 13; ok vildi hann eigi útan fara á því meli (i. e. during the three years of outlawry), Glúm. 371; á várþingi eða á því meli, … á várþingi eða á því mæli sem nú var tínt, Grág. ii. 248; á skömmu mæli, within a short time, 655 xvii. 6; ok á þessu mæli, er Hákon svarfaðisk þar um á Gautlandi, Fms. xi. 40; þá er enn maðr leystr ór strenginum á því mælinu, 152; á því meli er var í milli andláts hans ok upptekningar hans, in the meantime between …, Bs. i. 194.

    Íslensk-ensk orðabók > MEL

  • 122 MELTA

    * * *
    (-lta, -ltr), v.
    1) to malt for brewing (m. korn);
    2) to digest (m. valbráðir); also fig. (m. reiði).
    * * *
    t, [malt; Goth. maltjan is a conjectural verb from gamalteins = ἀνάλυσις]:—to malt for brewing; engir menn skulu kaupa korn til meltingar, en ef meltir, gjaldi mörk silfrs konungi, N. G. L. ii. 249; melta korn til sölu, Gþl. 351.
    II. metaph. to digest, of food, Fms. vi. 351; þat smjör er rennr af þeim hvölum megu menn eigi m. með sér, Sks. 123; melta valbráðir, Akv. 36: metaph., þér meltið slíkt ok sjóðit fyrir yðr svá at ekki verðr af, Nj. 154; eigi mun ek melta reiði mína hversu lengi sem ek þarf at bera hana, Fb. ii. 295.

    Íslensk-ensk orðabók > MELTA

  • 123 META

    * * *
    (met; mat, mátum; metinn), v.
    1) to estimate, value; ef þeir kynni m. sik, if they could value themselves rightly, not puff themselves up; m. e-t mikils, lítils, einskis, to attach great, little, no value to; make much, little, nothing of; munu þín orð hér um einskis metin, thy words will be counted for naught;
    2) m. e-t fjár (kaups, etc.), to put a money-value on, to charge for (aldri mat hann fjár lækning sína); m. e-t við e-n, to name a price to one for a thing; met þú við mik rekkjubúnaðinn, tell me the price of the bed-furniture; ok vil ek eigi m. við þik ( I will not charge you anything), heldr vil ek, at þú þiggir skikkjuna; to leave it to another to decide; allir mátu við Erling atkvæði um skírsluna, they all left it to E. to decide about the ordeal; við Þorkel met ek at fá þá hluti til, er hafa þarf, I leave it to Th. to provide the necessary things;
    3) refl., metast til e-s, to be reckoned as, counted for (bað þá gera þá smíð, er til afbragðs mætist); m. e-t við, to contend about; ef þeir metast eiða við, if there is a contest about taking the oaths.
    * * *
    mat, mátu, metinn: imperat. met (mettu); pret. subj. mæti seems not to occur, but a weak metti (from metja) is used, Fas. ii. 464: with neg. suff., pret. matkat ek, Fbr. (in a verse): in mod. usage a weak pret. matti, mattist, mettist is often used, eg mattist um við hann, ef eg metti það nokkurs, and the like; þeir möttust um hin efstu sæti, N. T., and the like: [Ulf. mitan = μετρειν; A. S. metan; Engl. mete; O. H. G. mezan; Germ. messen: Swed. mäta.]
    B. To tax, value, absol. or with acc.; ef þeir kynni meta sik, if they would value themselves rightly, not puff themselves up, Fms. viii. 40; hón mat sik eigi minna heldr en hón mat konunginn, Sks. 461: metaph., þá á eigi at meta kviðburð þeirra, their verdict is void, Grág. i. 54.
    2. with gen. of the price; meta mikils, lítils, to value at much, little; mátu menn þat mikils, er Rútr hafði sett leysingjann niðr á úleyfðri jörðu Höskuldar, Ld. 102; konungr mat þá mikils, valued them much, Eg. 73; munu þín orð hér um einskis metin, thy words will he counted for naught, Sturl. iii. 139
    3. to value money, charge for, the price in gen.; synjat er þá fars ef leigu er metið, Grág. ii. 268; engi skal meta kaups leg at kirkju eða líksöng, K. Á. 72; mörgum veitti Rafn smíðir sínar ok alldri mat hann þær fjár, Bs. i. 645; aldrei mat hann fjár lækning sína, 643; meta eigi leigu, D. I. i. 320.
    4. meta e-t við e-n, to charge one; met þú við mik rekkju-búnaðinn, Eb. 256; þeir spurðu hversu dýrt vera skyldi, hann kvaðsk ekki meta mundu við konung en bað þá hafa ef þeir vildi, Fb. i. 333: hafði Björn falat þessa skikkju ok var af metinn, out-bidden, 577: to mete a thing out to one, to leave a thing to another to do: ætla ek at vér skylim ekki við aðra meta (= metask á við aðra) at skipta höggum við Ólaf ef vér komumk í færi um þat, i. e. we will do it ourselves, Ó. H. 214; allir mátu við Erling atkvæði um skírsluna, they all put to E. to decide about the ordeal, Fb. 11. 195; flestir munu hér meta svör við Þorleif, Sturl. iii. 139; en við Þorkel met ek, at fá þá hluti til er hafa þarf, but I will leave it to Th. to provide the necessary things, Þorf. Karl. 378; þetta höfuð mundi eigi við aðra meta at mæla eptir hann, ef þess þyrfti við, Eb. 126; en allir mátu við Fjölni þvíat hann var þeirra vitrastr ok mest virðr, Fms. xi. 64.
    II. reflex., þá á lands-drottinn í lóðinni svá mikit sem húsit metzk. Gþl. 330; sem hús metzk, 333; þá smíð er til afbragðs mettisk, Fas. ii. 464; sakir er til brautgangs mætti metask, Ld. 52.
    2. recipr., metask við, to contend; ef þeir metask eiða við þá skulu þeir hluta með sér, if there be a confest about taking the oaths they shall draw lots, Grág. i. 9; en ef goðarnir metask þat við, hvárr þeirra skal fá honum ok skal …, 33:—metask um e-t, to contend who is to be the first; síðan gengu þeir at dyrrunum ok möttusk þeir um hverr fyrst skyldi inn ganga, Þorst. hv. 43 (Ed. möttust from a paper MS.)
    3. part., hann var vel metinn ( esteemed) hvar sem hann kom, Ld. 100, Nj. 7.

    Íslensk-ensk orðabók > META

  • 124 miðla

    (að), v.
    1) to share; m. e-m e-t or m. e-t við e-n, to share with another (Gunnar miðlaði mörgum mönnum hey ok mat); skal ek eigi m. ríkit, I shall not share the realm; m. spor sín, to make a step, move (stöndum fast ok miðlum ekki spor vár);
    2) to mediate; m. mál or málum, to make a compromise;
    3) refl., miðlast e-t við, to share with one another; m. mál við, to make a compromise.
    * * *
    að, [Engl. middle, cp. miðr], to share; miðla e-m e-t or miðla við e-n, to share with another person, use in common; hann miðlaði lönd við Örn frænda sinn, Landn. 209; þeir munu hafa miðlat ykkr þat af arfi Björgólfs, Eg. 39, Fms. vi. 141; Gunnarr miðlaði mörgum mönnum hey ok mat, Nj. 73; skal ek eigi m. ríkit, I shall not share the realm, Fms. i. 84; töldu várkunn at hann vildi eigi m. ríkit, Orkn. 98; allt þat er hann má m. umfram klæðnað sinn, Grág. i. 250; eigi skulu menn tíund m. við hans lið né matgjafir, 458; árar at miðla ok austskotu, ii. 171; in. e-t við e-n, to share with one. Fms. viii. 153.
    2. metaph. to mediate, with dat.; miðla dómi, to give judgment as a mediator, Sks. 657; nema miðlat sé málum, Bjarn. 55; at dómi væri svá miðlat, at Stephano væri lofat at bæta sem brotið var, Sks. 144 new Ed.:—with acc., m. mál, to make a compromise; ok miðlum svá mál millim þeirra, Bs. i. 24: m. spor, to move, make a movement; stöndum fast ok miðlum ekki spor vár (but fótsporum, dat., Fb. iii. l. c.), Mork. 116.
    II. recipr., miðlask e-t við, to share with one another, Grág. ii. 333; miðlask mál við, to make a compromise, Fms. x. 300.

    Íslensk-ensk orðabók > miðla

  • 125 MISSA

    * * *
    I)
    (-ta, -tr), v.
    1) to miss, fail in hitting (Kolr sveiflaði til hans øxi ok missti hans);
    2) to be without (þeir höfðu lengi matar misst); impers., missir e-s, it ceases; þar sem missti húsanna, where there were no longer any houses;
    3) to miss, feel the want of (missum vér nú Hákonar, frænda míns); m. fótanna, to slip with the feet, miss one’s footing; impers., ef mín missir við, if I should die;
    4) to lose, suffer loss of; ek hefi mikils misst, I have had a great loss;
    5) with acc. to lose, esp. in later writers (vér höfum misst frændr vára).
    f. loss (megu vér nú eigi þegja yfir missu okkarri).
    * * *
    t, infin. pret. misstu, Fms. i. 178 (in a verse); [A. S. missjan: Engl. miss; O. H. G. missan; Dan. miste]:—to miss, lose:
    I. with gen. to miss, not hit, lack, and the like; Kolr sveiflaði til hans öxi ok missti hans, Nj. 56; svá missta ek alldri manns fyrr, Fms. ii. 331; hann lagði til hans með saxinu ok missti, Ó. H. 73; Philistei missa nú Samsons, found him not, Stj. 415; m. heimkvámu, Fas. i. 385, Sighvat; allt fyrir ofan þar sem missti húsanna, where the houses ended, where there were no longer any houses (for shelter), Fms. ix. 30; þau skulu eigi missa ( not escape) hefndar Heilagrar kirkiu, K. Á. 116; hann missti þá fótum, he slipped with the feet, missed his footing (better m. fóta), Hkr. i. 17; m. fótanna, id., Bs. i. 369; í engum mánaði missti hennar sá útími, O. H. L. 84; m. tíða, Fms. v. 182: missta’k Ástu burs, er …, I missed the son of Asta, when …, Sighvat; hann vill þrífa sverðit, ok missir, he thinks to grasp the sword and misses it, ’tis gone, Ld. 118; ef maðr missir kvaðar-váttar, has none, lacks, Grág. i. 42; sagði hann misst hafa ( he had omitted) þeirra þriggja vátt-orða er í dóminn áttu at koma, Nj. 36; missti hann nú hers síns sem vita má, Fms. ii. 306; missum vér nú Hákonar Ívarssonar frænda míns, vi. 282; Dagr var þá enn eigi kominn með sitt lið ok missti þess fylkingar armsins, Ó. H. 209; þvíat þeir höfðu lengi matar misst, been long without food, Gísl. 57.
    2. to miss, lose, suffer loss of; ek hefi mikils misst, Nj. 28, 117; þá á hann at m. þeirrar giftar, N. G. L. i. 345; missa höfðingja sinna, Þórð. 6 new Ed.; missa sinna aura (Ed. sina for sin̄a), Grág. i. 412; missa föður, Skv. 2. 10; maga hefir þú þinna misst, Am. 79.
    3. impers. there is a lack; þar missir engra góðra grasa, there is no lack of any good herbs, Post.; kveðja búa, í stað þeirra ef it síðara sumar missir, í kvið, Grág. i. 491; Gunnarr hljóp í lopt upp, ok missir hans, and so the thrust missed him, Nj. 84; ef Gunnars missi, if G. should die, Akv. 11:—m. e-s við, þá var við misst Atla hins svarta, Fms. xi. 45; ef mín missir við, if I should die, v. 325, vi. 224; ef þín missir við, 227.
    II. with acc. to lose, esp. in later writers and MSS.; missa sigr, to miss victory, lose a battle, Fas. i. 96; m. vára vináttu, Bs. i. 869; vér höfum misst frændr vára, Fb. ii. 119, Fas. ii. 149, 246; hann hafði misst konu sína, Fms. v. 122 (but konu sinnar, Ó. H. 236, l. c.), cp. Eg. 76, Jb. 264, Ld. 291, Grág. i. 434, and so in mod. usage.

    Íslensk-ensk orðabók > MISSA

  • 126 MISSERI

    n.
    1) season, a period of six months, half year (ár heitir tvau m.); sams misseris, in the same season;
    2) in pl. twelvemonth, year (er þau höfðu ásamt verit ein m., áttu þau son); önnur m., the next twelvemonth; á tveim hinum fyrrum misserum, in the two preceding years; öllum misserum, all the year round.
    * * *
    also spelt missari, n., usually in pl.; [from a compd word, the former part of which is miss, denoting the alternation, change of the seasons, for misseri is for the year what mál is for the day; the inflexive syllable -eri is uncertain, but not from ár, see Grimm’s Gramm. ii. 471 (note): to derive this old true Teut. word from Lat. semester is inadmissible, for the sense of a period of six months is not the original one: A. S. missare.]
    B. A season, or in plur. the seasons, of the year (Germ. Jahres-zeit); mál ok misseri, Hm. 57; sams misseris, at the same season, Gkv. 1. 8; skulu bændr timbr í tupt færa á misseri, en gör á tólf mánuðum, N. G. L. i. 387.
    II. in plur. esp. with a distributive or numeral pronoun, the ‘seasons,’ a circuit of seasons = a twelvemonth, a year; ein misseri, Gkv. 1. 9; þetta varð a einum misserum, Bs. i. 466; ein misseri stendr þeirra mál, Grág. i. 377; ok er þau höfðu ásamt verit ein misseri áttu þau son, Finnb. 294; önnur misseri, the next twelvemonths, Fms. v. 193; hver missari, vii. 129; á hverjum misserum, every season, Grág. i. 284; hann hafði þrennar veizlur á hverjum misserum, Fms. iv. 254 (vetri, Ó. H. 113, l. c.); tvau (or tvenn) missari, two years, Grág. i. 287; á tveim inum fyrrum misserum, Fms. viii. 173; nokkur misseri, some seasons, some time, Glúm. 372; þat (viz. thirty-six days) er inn tíundi hlutr allra missara, the tenth part of a whole year, Hom. 73; Færeyingar hafa nýtt kjöt öllum misserum, all the year round, Fær. 248; fîska-stöð öllum misserum, at all seasons, Ld. 4; en þó muntú þessi missari ( the current year) verða at búa í Tungu, 246; þá búa er þau misseri hafa þar búit, Grág. ii. 124; fyrir fardaga eða á miðjum misserum, 216; hann skyldi vera þar öll þau misseri, Nj. 209, Fms. vii. 137; þeir bjuggu þar fjóra vetr …, á inum fyrstum misserum, i. 265; en er á leið misserin, when the seasons drew to a close, Fas. ii. 523; þá var svá komit misserum at nótt var farljós, Fbr. 97 new Ed.; liðu nú af misserin, ok um várit eptir fór …, Sturl. i. 35.
    2. of a period of six months, half-year; menn höfðu talið í tveim misserum fjóra daga ens fjórða hundraðs, Íb. 6; ár heitir tvau misseri, Rb. 6: the following instances may be doubtful, taka tveggja missera vist, Grág. i. 152; sex misseri = three years (or = six years?), 264; þrjú missari, three half-years (or = three twelvemonths?), Fms. vi. 341 (cp. in the verse þrjú missarin þessi, as also the context of the passage, friðr namsk ár it þriðja, short above); fjögurra missera björg, Grág. i. 264.
    COMPDS: misseramót, misseraskipti, misseratal, misserisvist.

    Íslensk-ensk orðabók > MISSERI

  • 127 MORGINN

    (-s, pl. mornar, morgnar), m. morning;
    á morgin, to-morrow;
    at morni, next morning (konungr dvaldist þar um nótt, en at morni bjó hann ferð sína);
    í morgin, this (past) morning (dauðan segir þú þann nú, er vér höfum hjalat við í morgin); tomorrow (í morgin, sem ljóst er, skulu vér rannsaka bœinn);
    um morgininn (eptir), next morning.
    * * *
    and morgunn, m., also in old writers spelt with y, myrginn, in mod. usage morgun; in the contracted cases the g is in old MSS. left out, thus, dat. morni, pl. mornar, morna, mornum, see the rhyme in the verse Landn. 87, v. l.: [Ulf. maurgins = πρωϊ; A. S. and Germ. morgen; Engl. morn, morning, morrow]:—morning, Vsp. 6, 22, Am. 50; er at morni kömr, when morning came, next morning, Hm. 22; at morni, Fms. i. 10: so in the saying, langr er konungs-morgun, long is the king’s morning, Mkv. 13, Sighvat (Fms. v. 211), passim; miðr morgin, mid-morning, about six o’clock, K. Þ. K. 40, see miðr; á morgun, to-morrow, Grág. i. 18, 26, Fms. vi. 72 Ísl. ii. 330, Nj. 7, 32; á myrgin, Fms. ix. 21; í nótt eða snemma á myrgin, viii. 397, v. l.; but í morgin, last morning, iv. 248, Nj. 203, Bs. i. 810; ár morgin, in the early morning, Am. 85; um myrgininn eptir, Fms. vi. 45; snemma morguns, early in the morning; árla morguns, id.
    COMPDS: morgunsár, morgindrykkja, morgindögg, morgungjöf, morgunmatr, morgunmál, morgunroði, morgunskin, morgunsól, morgunstjarna, morgunstund, morgunsvæfr, morguntíðir, morguntími, morgunvakr, morgonveiðr, morginverk.

    Íslensk-ensk orðabók > MORGINN

  • 128 MUNA

    * * *
    I)
    (man, munda, munaðr), v. to remember (mantu nökkut, hver orð ek hafða þar um? Þat man ek görla); m. langt fram, to remember far back; m. til e-s, to have recollection of (spyrr Sveinn konungr, hvárt þeir muni til heitstrengingar sinnar); m. e-m e-t, to remember a thing against one (skal ek nú, segir hón, muna þér kinn-hestinn).
    (að), v.
    1) to move, remove, with dat.; m. út garði, to shift the fence farther off, widen it; mér er ór minni munat, I have quite forgotten it; intrans., m. fram, to move forward, advance (miðlum ekki spor vár, nema vér munim fram);
    2) to make a difference, with dat. of the amount (svá at muni hálfri stiku í tíu stikum).
    (að), v. impers.; e-n munar, one longs, desires (rare).
    * * *
    1.
    að, [the root word of mund, n., mundi, mundanga, munr; the primitive notion is from scales, balance, weight, disparity, or the like]:—to move, remove, with dat.; þess er ok kostr, at muna út garði, to ‘eke out’ a fence, remove it farther off, widen it, Grág. ii. 257; ef menn vilja muna várþingi, if men will alter the time of the parliament, i. 116; prob. also, mér er ór minni munað, it is removed out of my memory, I have quite forgotten it, Bs. i. 421; þat merkðu þeir at sólar-gangi, at sumarit munaði aptr til vársins, Íb. 7; miðlum ekki sporum nema vér munim fram, unless we move forwards, 116; slíkt munar ok sýkna skógar-manns (amounts to the same thing, is equally valid) þútt hann vegi sjálfr, Grág. ii. 159: with dat. impers., e-u munar, a thing changes its place; því munar áfram, it moves forward.
    II. metaph. to make a difference, with dat. of the amount of disparity; þá skulu þeir ráða hví (dat.) muna skal kaup við hverja skipkvámu, Grág. ii. 403; ef maðr mælir rangar álnar, svá at munar aln eða meira (dat.) í tuttugu álnum …, ef vón er at muna mundi öln í tuttugu ölnum, i. 462, 499; at muni hálfri stiku í tíu stikum, … svá at meira muni en öln, 498; munar stórum þat, it makes a great difference, Lex. Poët.: muna um e-t, id.; þar eptir munaði ok um digrleik, Mag. 90; munar um ætt á fimm nóttum, Rb. 96, mod. það munar ekki um það, it is of no effect, esp. of weight or measure; as also, þig munar ekki um það, it makes no difference, is no matter, to thee; þig munar ekki um svo lítið, hvað munar þig um það! and the like.
    B. [munr], it lists, one likes, i. e. one longs or wishes, impers.; ef meirr tyggja (acc.) munar at sækja hringa rauða en hefnd föður, if the king longs more for, is more eager to …, Skv. 2. 15: it remains in the phrase, mig munar í það, to long for, cast longing eyes after a thing.
    2.
    with present in preterite form, man, mant, mod. manst, man, pl. munum; pret. munði and mundi: subj. myndi; part. munaðr, munat; see Gramm. p. xxiii: [Ulf. ga-munan = μιμνήσκεσθαι and μνημονεύειν, as also munan = δοκειν, νομίζειν; a word common to all old Teut. languages; it remains in Engl. mind]:—to mind, call to mind, remember; forn spjöll þau er ek fremst um man … ek man jötna … níu man ek heima. Vsp. 1, 2; þat man hón fólkvíg fyrst í heimi, 26; hann munði sjálfr þat er hann var skírðr, at Þangbrandr skírði hann þrévetran, Íb. 15; Þorkek es langt munði fram, 4; es munði Þórarinn lögsögu-mann ok sex aðra síðan, 16; hón munði Snorra föður sinn, Ó. H. (pref.); ek má muna Eirek konung enn sigrsæla, 68; Þorgnýr föðurfaðir minn munði Eirek Uppsala-konung, id.; en ef fostar-váttar lífa eigi þeir er þau muni, Grág. i. 335; muna orð sín, Ísl. ii. 265; engi maðr mundi fyrr herjat hafa verit milli Kaupanga, Fms. vii. 255; mantú nokkut hver orð ek hafða þar um? þat man ek görla, ii. 110; víst þætti mér fróðleikr í, ef ek mætta alla þá hluti muna, Sks. 220; veit Guð at ek ætla mik nú eigi muna, … ok man Þórðr kráka muna, Bs. i. 421.
    2. with the additional notion of gratitude, revenge, or the like; þótt nú muni þat fáir, Nj. 227; launa ok lengi muna með góðu, Ó. H. 34; grátum eigi, frændi, en munum lengr, Fær. 119; nú skal ek þat muna, hversu Gunnari fór, Nj. 119: also, muna e-m e-t, to remember a person’s doings, with the notion of revenge; þá skal ek nú, segir hón, muna þér kinnhestinn, 117; meiri ván at hann muni muna oss (dat.) þat er hann stökk ór höllinni, Fas. i. 87; eg skal muna þér þat, I shall mind, remember it!
    3. part., vár Noregr svá góðr, at hann var eigi munaðr betri, Fms. x. 381; for Bs. i. 421 see muna ( movere).

    Íslensk-ensk orðabók > MUNA

Страницы

См. также в других словарях:

  • Wikingerzeit — Chronik (kleine Auswahl) 793 Wikingerüberfall auf das Kloster von Lindisfarne 795 Beginn der Überfälle auf Irland (Inishmurray) 799 Beginn der Überfälle auf das Reich der Franken 830 erneute Wikingerüberfälle auf England 840 erst …   Deutsch Wikipedia

  • Future tense — In grammar, the future tense is a verb form that marks the event described by the verb as not having happened yet, but expected to happen in the future (in an absolute tense system), or to happen subsequent to some other event, whether that is… …   Wikipedia

  • Gregg Groothuis — Infobox Wrestler name=Gregg Groothuis img capt= names=Jack Bull Russian 54 New Jersey Power Warrior Generic Bay Bland height= height|ft=6|in=5 weight= convert|280|lb|kg stlb|abbr=on|lk=on birth date = birth date and age|1970|5|1 death date =… …   Wikipedia

  • Holmgang — Egill Skallagrímsson und Berg Önundr beim Austragen eines Holmgangs (Gemälde von Johannes Flintoe) Der Holmgang war die übliche Lösung für Streitigkeiten im germanischen Kulturkreis in der Wikingerzeit. Inhaltsverzeichnis …   Deutsch Wikipedia

  • Shall — Shall, v. i. & auxiliary. [imp. {Should}.] [OE. shal, schal, imp. sholde, scholde, AS. scal, sceal, I am obliged, imp. scolde, sceolde, inf. sculan; akin to OS. skulan, pres. skal, imp. skolda, D. zullen, pres. zal, imp. zoude, zou, OHG. solan,… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Should — Shall Shall, v. i. & auxiliary. [imp. {Should}.] [OE. shal, schal, imp. sholde, scholde, AS. scal, sceal, I am obliged, imp. scolde, sceolde, inf. sculan; akin to OS. skulan, pres. skal, imp. skolda, D. zullen, pres. zal, imp. zoude, zou, OHG.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Náströnd — An illustration of Náströnd (1895) by Lorenz Frølich. In Norse mythology, Náströnd (Corpse Shore) is a place in Hel where Níðhöggr lives and sucks corpses. Contents …   Wikipedia

  • Móði and Magni — In Norse mythology, Móði (anglicized Módi or Mothi) and Magni are the sons of Thor. Their names mean Angry and Strong, respectively. Rudolf Simek states that, along with Thor s daughter Þrúðr ( Strength ), they embody their father s features.[1]… …   Wikipedia

  • Norse dwarves — Dvergar or Norse dwarves (Old Norse dvergar , sing. dvergr ) are highly significant entities in Norse mythology, who associate with stones, the underground, deathliness, luck, magic, and technology, especially forging. They are identified with… …   Wikipedia

  • Icelandic language — Icelandic íslenska Pronunciation [is(t)lɛnska] Spoken in Iceland, Denmark,[citation need …   Wikipedia

  • High Icelandic — or Hyper Icelandic ( Háíslenska or Háfrónska ) is an artificial language started by the Belgian Jozef Braekmans, aimed at removing loan words from the modern Icelandic language. Its vocabulary is described by its creator as an ultra purist… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»