-
1 skraj
сущ.• берег• грань• каемка• кайма• каёмка• край• кромка• межа• область• ободок• обрез• опушка• территория* * *♂, Р. \skraju, мн. Р. \skrajów край; окраина ž;\skraj lasu край леса, опушка; \skraj stołu край стола; na \skraju miasta на окраине (краю) города; przedni \skraj (obrony) воен. передний край обороны
+ brzeg, kraniec* * *м, P skraju, мн P skrajówкрай; окра́ина żskraj lasu — край ле́са, опу́шка
skraj stołu — край стола́
na skraju miasta — на окра́ине (краю́) го́рода
przedni skraj (obrony) — воен. пере́дний край оборо́ны
Syn: -
2 skraj
m (G skraju) 1. (lasu, skarpy, drogi) edge; (miasta, wsi) edge, outskirts pl- usiąść na skraju łóżka to sit on the edge of the bed- dom na skraju miasteczka a house on the outskirts of the town- iść skrajem doliny/drogi to walk along the edge of the valley/road2. (stan) verge, brink- na skraju nędzy on the verge of poverty- na skraju bankructwa on the brink of ruin- na skraju upadku on the verge a. brink of collapse* * *-u; -e; mna skraju nędzy/przepaści — on the brink of poverty/a precipice
* * *miGen.pl. -ów (= krawędź) edge; (= granica) border; (= brzeg) brink, verge; na skraju miasta on the outskirts of the city; być na skraju nędzy be on the brink of poverty; pójść za kimś na skraj świata follow sb to the ends of the Earth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skraj
-
3 skraj
być na \skraju nędzy/rozpaczy am Rande der Armut/Verzweiflung stehen ( fig) -
4 skraj
-
5 skraj
1. bord2. bourrelet3. chaussons4. lisière5. marge6. orée7. queue -
6 skraj
1 bruach 2 ciumhais 3 imeall -
7 skraj
anëbuzë -
8 skraj
kenar -
9 skraj
kraštasparaštė -
10 skraj
ч край -
11 skraj
qır, baş, oç -
12 skraj
1 baybay2 baybayin3 gilid4 hangganan5 laylayan6 pangpang7 tabí8 talím9 tumungó -
13 skraj
1) άκρη2) χείλος -
14 skraj
1) היצניבורפ2) הצק3) םיילוש -
15 skraj lądu
• extremity of the land -
16 dolny skraj
нижний крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dolny skraj
-
17 prawy skraj
правый крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > prawy skraj
-
18 przedni skraj
передний крайOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > przedni skraj
-
19 kraj
сущ.• государство• грунт• земля• край• местность• область• отечество• периферия• почва• провинция• родина• страна• суша• сфера• территория* * *1) (państwo) страна2) kraj (jednostka administracyjna) край (административная единица)kraina край (земля, территория)brzeg, skraj край (берег)* * *♂, Р. \kraju, мн. Р. \krajów 1. страна ž; край;\krajе neutralne нейтральные страны; ciepłe \kraje тёплые края; tęsknota za \krajem тоска по родине;
2. книжн. край;\kraj sukni подол платья+1. państwo, ojczyzna 2. skraj
* * *м, Р kraju, мн Р krajów1) страна́ ż; крайkraje neutralne — нейтра́льные стра́ны
ciepłe kraje — тёплые края́
tęsknota za krajem — тоска́ по ро́дине
2) книжн. крайkraj sukni — подо́л пла́тья
Syn: -
20 bok
сущ.• бок• бочок• катет• наклон• сторона• фланг* * *♂, Р. \boku 1. бок;ująć się pod \boki подбочениться;
. 2. сторона ž; край;iść \bokiem drogi идти по краю дороги; usunąć się na \bok отойти в сторону;
3. мат. сторона ž;● na \bok! посторонись!; patrzeć \bokiem косо смотреть; robić \bokami а) тяжело дышать (о лошади etc.);
б) еле сводить концы с концами;żarty na \bok шутки в сторону; говоря серьёзно; pozostawać na \boku оставаться в стороне; zarabiać z \boku (na \boku) подрабатывать на стороне;
brać się (trzymać się) za \boki, zrywać \boki ze (od) śmiechu смеяться до упаду, хвататься за бока от смеха+2. krawędź, skraj
* * *м, Р boku1) бокująć się pod boki — подбоче́ниться
2) сторона́ ż; крайiść bokiem drogi — идти́ по кра́ю доро́ги
usunąć się na bok — отойти́ в сто́рону
3) мат. сторона́ ż•- na bok!- patrzeć bokiem
- robić bokami
- żarty na bok
- pozostawać na boku
- zarabiać z boku
- zarabiać na boku
- brać się za boki
- trzymać się za boki
- zrywać boki ze śmiechu
- zrywać boki ze od śmiechuSyn:
- 1
- 2
См. также в других словарях:
skraj — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. u; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} krańcowa, najodleglejsza od środka część powierzchni; krawędź, brzeg, kraniec, koniec : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skraj pola, miasta, lasu. Usiąść na skraju krzesła.{{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skraj — m I, D. u; lm M. e, D. ów «krańcowa część jakiejś powierzchni, jakiegoś terenu; krawędź, brzeg, bok, kraniec, koniec» Skraj drogi, jezdni. Skraj polany, lasu. Mieszkać na skraju wsi. Iść skrajem szosy. ◊ Ktoś by poszedł za kimś na skraj świata… … Słownik języka polskiego
skraj — Balansować na skraju przepaści zob. I przepaść 1. Być, stać, znaleźć się na skraju przepaści zob. I przepaść 2. Iść, uciec itp. na skraj świata zob. świat 9. Ktoś poszedłby, pójdzie za kimś na skraj świata zob. świat 16 … Słownik frazeologiczny
skraj — adj ( t, a) VARD förskräckt, rädd … Clue 9 Svensk Ordbok
bȅskrāj — m ono što je prostorno neograničeno ⃞ {{001f}}(ide, ode) u ∼ pejor. proteže se preko svake mjere, previše dugo traje, dosađuje trajanjem … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
Nowa Aleksandria — This article is about the album by Siekiera. For the town in Poland, see Puławy. Nowa Aleksandria Studio album by Siekiera … Wikipedia
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
bȅskrājan — bȅskrāj|an prid. 〈odr. jnī〉 1. {{001f}}a. {{001f}}{{c=1}}v. {{ref}}beskonačan{{/ref}} [∼ni niz (čega)] b. {{001f}}vrlo velik, ogroman, nesaglediv 2. {{001f}}bezbrojan, mnogobrojan ∆ {{001f}}∼ni zavrtanj tehn. posebna vrsta zupčanika u obliku… … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
pójść — Alkohol (wino, wódka itp.) poszedł komuś do głowy, w nogi zob. iść 1. Bomba poszła w górę zob. bomba 3. Cała para poszła w gwizdek zob. cały 1. Coś komuś poszło jak po maśle, jak z płatka, jak po mydle zob. iść 4. Coś (nie) poszło komuś na… … Słownik frazeologiczny
uciec — 1. Dusza, życie z kogoś ucieka «ktoś jest umierający»: Uciekające z niej życie skupiło się w oczach, czujnych, chociaż półprzytomnych. Z. Kossak, Przymierze. 2. Podłoga ucieka komuś spod nóg «ktoś nie może ustać, chwieje się lub upada»:… … Słownik frazeologiczny