-
1 skórny
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skórny
-
2 skórny
skórny Haut- -
3 skórny
-
4 skórny
прил.• накожный* * *skórn|y\skórnyi кожный;choroby \skórnye кожные болезни
* * *ко́жныйchoroby skórne — ко́жные боле́зни
-
5 skórny
cutané -
6 skórny
[скурни]adjшкірний, шкурний -
7 skórny
Pel -
8 klej skórny
• hide glue• leather glue• skin glue -
9 potencjał skórny
• cutaneous potential -
10 кожный
-
11 cutané
skórny -
12 fałd
ANAT, GEOL fold* * *mi1. fold, pleat; fałd skórny lappet; fałd tłuszczu collop; przysiąść fałdów put one's nose to the grindstone; trzymać się l. czepiać się czyichś fałdów be with sb to earn a profit.2. geol. flexure, fold.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > fałd
-
13 przeszczep
m (G przeszczepu) Med. 1. (operacja) transplant, graft- przeszczep serca/nerki/szpiku kostnego a heart/kidney/bone marrow transplant- przeszczep skóry a skin graft- przeszczepy tkankowe tissue transplants- (on) jest po przeszczepie wątroby he’s had a liver transplant2. (przeszczepiona tkanka) graft; (przeszczepiony narząd) transplant- przeszczep fragmentu wątroby a kidney graft- przeszczep przyjął się/nie przyjął się the transplant took/was rejected- jej organizm odrzucił przeszczep her organism rejected the transplant, her transplant failed- □ przeszczep alogeniczny Biol. allogenic transplant* * *-pu, -py; loc sg - pie; m* * *michir. ( organu) transplant; przeszczep kostny/skórny bone/skin graft; przeszczep przyjął się the transplant took; jej organizm odrzucił przeszczep her body rejected the transplant.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przeszczep
-
14 накожный
-
15 шкірний
szkirnyjприкм.skórny, skórzany -
16 шкурний
szkurnyjприкм. -
17 cutaneous potential
potencjał skórnyEnglish-Polish dictionary for engineers > cutaneous potential
-
18 hide glue
klej skórny -
19 leather glue
klej skórny -
20 skin glue
klej skórny
- 1
- 2
См. также в других словарях:
skórny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący skóry; występujący na skórze : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tkanka skórna. Skórne wykwity. Choroby skórne. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skórny — skórnyni «dotyczący skóry; utworzony ze skóry, występujący na skórze» Nabłonek skórny. Torba skórna kangurzycy. Choroby, pasożyty skórne. ∆ pot. Lekarz skórny «lekarz chorób skórnych; dermatolog» ∆ Oddział skórny «w szpitalu: oddział chorób… … Słownik języka polskiego
Stavěšice — Stavěšice … Deutsch Wikipedia
płetwa — ż IV, CMs. płetwawie; lm D. płetw 1. «narząd ruchu i utrzymywania równowagi u zwierząt wodnych u ryb błoniasty fałd skórny z promieniami kostnymi lub chrzęstnymi, u ssaków morskich przekształcona kończyna (np. u fok, morsów) lub duży, mocny fałd… … Słownik języka polskiego
grudka — ż III, CMs. grudkadce; lm D. grudkadek 1. «bryłka, mały kawałek czegoś» Grudka błota, śniegu, ziemi. Grudka soli. 2. med. «wystający wykwit skórny, o dość wyraźnej spoistości, umiejscowiony w naskórku lub skórze właściwej» … Słownik języka polskiego
guzek — m III, D. guzekzka, N. guzekzkiem; lm M. guzekzki 1. «mały guz, wypukłość pochodzenia naturalnego występująca na powierzchni czegoś; bąbel, gruzełek» Tworzywo pokryte guzkami. 2. med. «wykwit skórny uwypuklony ponad powierzchnię skóry, powstający … Słownik języka polskiego
kaszak — m III, D. a, N. kaszakkiem; lm M. i med. «guz skórny powstający wskutek zaczopowania ujścia przywłosowego gruczołu łojowego tuż pod skórą, najczęściej na głowie» … Słownik języka polskiego
klejówka — ż III, CMs. klejówkawce; lm D. klejówkawek 1. techn. «odpadki ze skóry surowej i golizny, nadające się do przerobu na klej skórny» 2. bot. «Gomphidius glutinosus, grzyb jadalny z klasy podstawczaków o lepkim, brązowym kapeluszu; w Polsce rośnie… … Słownik języka polskiego
krosta — ż IV, CMs. kroście; lm D. krost 1. «wykwit skórny w postaci pęcherzyka wypełnionego wydzieliną surowiczą lub surowiczo ropną, np. przy ospie» Swędzące, bolesne krosty. Dzieci były całe w krostach. ∆ Czarna krosta a) med. → dżuma b) wet.… … Słownik języka polskiego
kuprowy — przym. od kuper ∆ Gruczoł kuprowy «jedyny gruczoł skórny u ptaków (najbardziej rozwinięty u ptaków wodnych), którego wydzieliną ptak namaszcza pióra chroniąc je przed zmoczeniem» … Słownik języka polskiego
liszaj — m I, D. a; lm M. e, D. ów a. liszajai «swędzący wykwit skórny powstały wskutek zmian chorobowych» Ręce pokryte liszajami. Mieć liszaj na twarzy. ∆ med. Liszaj czerwony płaski «przewlekłe schorzenie skóry o nie wyjaśnionych przyczynach (zatrucia,… … Słownik języka polskiego