Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

sinuoso

  • 1 sinuoso

    sinuoso
    sinuoso , -a [sinu'o:so]
      aggettivo
  • 2 sinuoso

    si'nwoso
    adj
    geschlängelt, gewunden, gekrümmt
    ( femenino sinuosa) adjetivo
    1. [con curvas] kurvig
    2. [disimulado] verschlagen
    sinuoso
    sinuoso , -a [sinu'oso, -a]
    num1num (curvado) kurvig
    num2num (montañoso) bergig
    num3num (retorcido) heimtückisch

    Diccionario Español-Alemán > sinuoso

  • 3 tortuoso

    tɔr'twoso
    adj
    ( con rodeos) gekrümmt, gewunden
    ( femenino tortuosa) adjetivo
    1. [sinuoso] geschlängelt
    2. [perverso] boshaft
    tortuoso
    tortuoso , -a [tortu'oso, -a]
    num1num (sinuoso) geschlängelt
    num2num (astuto) verschlagen

    Diccionario Español-Alemán > tortuoso

  • 4 flexus

    flexus, ūs, m. (flecto), die Biegung, Krümmung, I) medial, das Sich-Biegen, Sich-Krümmen, Sich-Wenden, die Biegung, Umbiegung, Krümmung, die Wendung, A) im allg.: 1) eig.: a) übh.: cervicis, Ov.: manus, Quint.: oculorum, Sen.: (achlis) nullo suffraginum flexu, nur daß ihm der Hinterbug steif ist, Plin.: flexu redeunte, Quint. – b) die ausbiegende Körperbewegung, Seitenwendung, das Ausweichen, qui cursu parum valent, flexu eludunt, Quint. 9, 2, 78. – c) eine Biegung des Weges, ein Abweg, Seitenweg, Umweg, eo flexu itineris ire iubet, quo Viennam vitarent, Tac.: in quo flexus est ad iter Arpinas, Cic.: flexu Armeniam petunt, Tac.: notis flexibus praecurrit ad alium xystum, Phaedr. – 2) übtr.: a) (als rhet. t. t.) die Modulation der Stimme (durch Halbtöne usw.), fl. vocis, Quint.: qui flexus deceat miserationem, Quint.: citharoedi simul et sono vocis et purimis flexibus serviunt, Quint. – b) die Wendung, die eine Staatsverfassung nimmt, die Modifikation, die sie erleidet, itinera (Verlauf) flexusque rerum publicarum (im Verfassungsleben des Staates), Cic. de rep. 2, 45. – c) (als rhet. t. t.) Plur. flexus, die Abschweifungen vom einfachen Thema (Synon. excursus), haec recta (einfachen Sätze) et in nullos flexus recedentia, Quint. 10, 5, 12. – B) im Zirkus = die Umbiegung, der Bogen, den die Wettfahrenden jedesmal beim Umlenken um das Rennziel ( meta, w. s.) beschreiben mußten, wobei es darauf ankam, welchen Platz man in der Reihe der Wagen durchs Los erhalten hatte, um entweder einen engern, aber gefährlichen od. einen weitern, jedoch gemächlichern Bogen machen zu müssen; u. dav. übtr., a) im allg.: ordo quis datus, aut metae quam mollis flexus, et unde? in welche Reihe gestellt? wie gemach und von wannen des Zieles Umlenkung? (poet. v. dem Streben nach sittlicher Vollkommenheit), Pers. 3, 68. – b) v. dem »Wendepunkt« eines Lebensalters, einer Jahreszeit, in hoc flexu quasi aetatis, auf diesem W. des jugendlichen Alters, Cic. Cael. 75: si infinitus forensium rerum labor... aetatis flexu constitisset = mit dem Höhe- u. Wendepunkt, (mit dem Mittag) des Lebens Stillstand gemacht hätte, Cic. de or. 1, 1. – autumni flexu, da sich schon der H. zum Ende neigte, Tac. hist. 5, 23. – II) passiv, das Gebogen-, Gekrümmtsein, die Biegung, Abbiegung, Umbiegung, Krümmung, Wendung, Windung, im Plur. auch die Krümmen, 1) eig.: capillorum, Quint.: u. so et dociles et centum flexibus apti (capilli), Ov.: flexus fistulae, Cels. – versus flexusque eorum, Wendungen, Quint. – v. den Windungen der Schlange, maximus hic flexu sinuoso Anguis (v. Gestirn), Verg.: u. v. der Muräne, tandem per multos evadit lubrica flexus, Ov. – v. den Windungen, Krümmungen einer Örtl., in aliquo flexu viae, Liv.: in flexu plateae sistere, Prud.: labyrinthei flexus, Catull.: flexus (Plur.) vallium, Liv.: duros introitus habent (aures) multis cum flexibus, Cic.: Ionia a Posideo promunturio flexum inchoans, Mela. – v. Laufe der Gebirge u. Küsten, duo terrae eius velut brachia excurrunt; media flexu modico sinum faciunt, Curt.: grandis litoris flexus grandem insulam includit, Mela: in litore flexus Megybernaeus, Bai, Bucht, Mela. – v. den Krümmungen, Buchten der Flüsse, fluminis ad flexum veniunt, Ov.: Rhenus modico flexu in orientem versus, Tac. – 2) übtr.: a) (als gramm. t. t.) die Beugung, Beugungsform, Quint. 1, 6, 15. – b) (als rhet. t. t.) Plur. flexus, die Wendungen, die der Redner gebraucht, um die Sache zum Vorteil zu drehen, Quint. 5, 13, 2.

    lateinisch-deutsches > flexus

  • 5 sinuosus

    sinuōsus, a, um (sinus), voll Krümmungen, -Vertiefungen, -Falten, bauschig, faltenreich, I) eig.: vestis, Ov.: folia sinuosa lateribus, Plin.: flexus (anguis), Verg. – II) übtr.: narratio, voll Abschweifungen, Quint.: quaestio, weitläufige, Gell.: in sinuoso pectore, im Innersten meiner Brust, Pers. – / Im cod. Palat. Verg. georg. 1, 244 sinuossus geschrieben.

    lateinisch-deutsches > sinuosus

  • 6 flexus

    flexus, ūs, m. (flecto), die Biegung, Krümmung, I) medial, das Sich-Biegen, Sich-Krümmen, Sich- Wenden, die Biegung, Umbiegung, Krümmung, die Wendung, A) im allg.: 1) eig.: a) übh.: cervicis, Ov.: manus, Quint.: oculorum, Sen.: (achlis) nullo suffraginum flexu, nur daß ihm der Hinterbug steif ist, Plin.: flexu redeunte, Quint. – b) die ausbiegende Körperbewegung, Seitenwendung, das Ausweichen, qui cursu parum valent, flexu eludunt, Quint. 9, 2, 78. – c) eine Biegung des Weges, ein Abweg, Seitenweg, Umweg, eo flexu itineris ire iubet, quo Viennam vitarent, Tac.: in quo flexus est ad iter Arpinas, Cic.: flexu Armeniam petunt, Tac.: notis flexibus praecurrit ad alium xystum, Phaedr. – 2) übtr.: a) (als rhet. t. t.) die Modulation der Stimme (durch Halbtöne usw.), fl. vocis, Quint.: qui flexus deceat miserationem, Quint.: citharoedi simul et sono vocis et purimis flexibus serviunt, Quint. – b) die Wendung, die eine Staatsverfassung nimmt, die Modifikation, die sie erleidet, itinera (Verlauf) flexusque rerum publicarum (im Verfassungsleben des Staates), Cic. de rep. 2, 45. – c) (als rhet. t. t.) Plur. flexus, die Abschweifungen vom einfachen Thema (Synon. excursus), haec recta (einfachen Sätze) et in nullos flexus recedentia, Quint. 10, 5, 12. – B) im Zirkus = die Umbiegung, der Bogen, den die Wettfahrenden je-
    ————
    desmal beim Umlenken um das Rennziel ( meta, w. s.) beschreiben mußten, wobei es darauf ankam, welchen Platz man in der Reihe der Wagen durchs Los erhalten hatte, um entweder einen engern, aber gefährlichen od. einen weitern, jedoch gemächlichern Bogen machen zu müssen; u. dav. übtr., a) im allg.: ordo quis datus, aut metae quam mollis flexus, et unde? in welche Reihe gestellt? wie gemach und von wannen des Zieles Umlenkung? (poet. v. dem Streben nach sittlicher Vollkommenheit), Pers. 3, 68. – b) v. dem »Wendepunkt« eines Lebensalters, einer Jahreszeit, in hoc flexu quasi aetatis, auf diesem W. des jugendlichen Alters, Cic. Cael. 75: si infinitus forensium rerum labor... aetatis flexu constitisset = mit dem Höhe- u. Wendepunkt, (mit dem Mittag) des Lebens Stillstand gemacht hätte, Cic. de or. 1, 1. – autumni flexu, da sich schon der H. zum Ende neigte, Tac. hist. 5, 23. – II) passiv, das Gebogen-, Gekrümmtsein, die Biegung, Abbiegung, Umbiegung, Krümmung, Wendung, Windung, im Plur. auch die Krümmen, 1) eig.: capillorum, Quint.: u. so et dociles et centum flexibus apti (capilli), Ov.: flexus fistulae, Cels. – versus flexusque eorum, Wendungen, Quint. – v. den Windungen der Schlange, maximus hic flexu sinuoso Anguis (v. Gestirn), Verg.: u. v. der Muräne, tandem per multos evadit lubrica flexus, Ov. – v. den Windungen, Krümmungen einer Örtl.,
    ————
    in aliquo flexu viae, Liv.: in flexu plateae sistere, Prud.: labyrinthei flexus, Catull.: flexus (Plur.) vallium, Liv.: duros introitus habent (aures) multis cum flexibus, Cic.: Ionia a Posideo promunturio flexum inchoans, Mela. – v. Laufe der Gebirge u. Küsten, duo terrae eius velut brachia excurrunt; media flexu modico sinum faciunt, Curt.: grandis litoris flexus grandem insulam includit, Mela: in litore flexus Megybernaeus, Bai, Bucht, Mela. – v. den Krümmungen, Buchten der Flüsse, fluminis ad flexum veniunt, Ov.: Rhenus modico flexu in orientem versus, Tac. – 2) übtr.: a) (als gramm. t. t.) die Beugung, Beugungsform, Quint. 1, 6, 15. – b) (als rhet. t. t.) Plur. flexus, die Wendungen, die der Redner gebraucht, um die Sache zum Vorteil zu drehen, Quint. 5, 13, 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > flexus

  • 7 sinuosus

    sinuōsus, a, um (sinus), voll Krümmungen, -Vertiefungen, -Falten, bauschig, faltenreich, I) eig.: vestis, Ov.: folia sinuosa lateribus, Plin.: flexus (anguis), Verg. – II) übtr.: narratio, voll Abschweifungen, Quint.: quaestio, weitläufige, Gell.: in sinuoso pectore, im Innersten meiner Brust, Pers. – Im cod. Palat. Verg. georg. 1, 244 sinuossus geschrieben.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sinuosus

См. также в других словарях:

  • sinuoso — sinuoso, sa adjetivo 1. (antepuesto / pospuesto) Que tiene o forma ondulaciones, curvas o concavidades: camino sinuoso, movimiento sinuoso. Una sinuosa carretera nos condujo a su finca. 2. [Persona] que tiene un carácter muy reservado y se… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • sinuoso — sinuoso, sa adjetivo ondulado, tortuoso, quebrado. Se dice de aquello que presenta ondulaciones: un movimiento sinuoso; un camino sinuoso; etc. * * * Sinónimos: ■ curvo, ondulante, serpenteante …   Diccionario de sinónimos y antónimos

  • sinuoso — /sinu oso/ agg. [dal lat. sinuosus, der. di sinus us seno ]. 1. a. [che ha un andamento caratterizzato da frequenti curve] ▶◀ curvilineo, tortuoso, zigzagante. ◀▶ diritto, dritto, rettilineo. b. (estens.) [che si muove armonicamente: un corpo… …   Enciclopedia Italiana

  • sinuoso — |ô| adj. Ondulado; flexuoso; tortuoso. • Plural: sinuosos |ó| …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • sinuoso — sinuoso, sa (Del lat. sinuōsus). 1. adj. Que tiene senos, ondulaciones o recodos. 2. Dicho de una acción: Que trata de ocultar el propósito o fin a que se dirige …   Diccionario de la lengua española

  • sinuoso — si·nu·ó·so agg. CO 1a. che presenta curve frequenti: linea sinuosa, percorso sinuoso Sinonimi: tortuoso. 1b. estens., che presenta forme e curve pronunciate in modo procace: un corpo sinuoso Sinonimi: flessuoso. 2. fig., complesso, contorto: un… …   Dizionario italiano

  • sinuoso — {{#}}{{LM S35919}}{{〓}} {{SynS36814}} {{[}}sinuoso{{]}}, {{[}}sinuosa{{]}} ‹si·nuo·so, sa› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} Que tiene concavidades, ondulaciones o recodos: • una carretera sinuosa.{{○}} {{<}}2{{>}} {{♂}}Referido especialmente a una… …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • sinuoso — (Del lat. sinuosus.) ► adjetivo 1 Que tiene senos, ondulaciones o recodos: ■ nos metimos por una carretera muy sinuosa. SINÓNIMO [serpenteante] 2 coloquial Que oculta o utiliza medios indirectos para conseguir un objetivo: ■ me molestó esa acción …   Enciclopedia Universal

  • sinuoso — adj 1 Que tiene o presenta curvas irregulares, ondulaciones retorcidas y escabrosas, o que se desarrolla en esa forma, que es complejo e intrincado: calle sinuosa, terrenos sinuosos, curso sinuoso de un río, Envejeció rodeada de gatos y de… …   Español en México

  • sinuoso — {{hw}}{{sinuoso}}{{/hw}}agg. Che si svolge alternando convessità e concavità: corso sinuoso del fiume; SIN. Serpeggiante, tortuoso …   Enciclopedia di italiano

  • sinuoso — pl.m. sinuosi sing.f. sinuosa pl.f. sinuose …   Dizionario dei sinonimi e contrari

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»