-
101 condicionalis
condĭcĭōnālis ( condit-), e, adj. [id.], with a condition attached, conditional, with conditions (freq. in the jurists):datio,
Dig. 34, 4, 9:creditores,
ib. 50, 16, 54:servi,
Cod. Just. 10, 1, 7 et saep.:criminatio,
Tert. adv. Jud. 13 fin. — condĭcĭōnālĭter, adv., conditionally (opp. pure, simpliciter):conceptā causā,
Dig. 25, 1, 17; cf. ib. 46, 3, 98, § 5 al. -
102 condicionaliter
condĭcĭōnālis ( condit-), e, adj. [id.], with a condition attached, conditional, with conditions (freq. in the jurists):datio,
Dig. 34, 4, 9:creditores,
ib. 50, 16, 54:servi,
Cod. Just. 10, 1, 7 et saep.:criminatio,
Tert. adv. Jud. 13 fin. — condĭcĭōnālĭter, adv., conditionally (opp. pure, simpliciter):conceptā causā,
Dig. 25, 1, 17; cf. ib. 46, 3, 98, § 5 al. -
103 conjunctum
con-jungo, nxi, nctum, 3, v. a., to bind together, connect, join, unite (very freq. in all perr. and species of composition); constr. with cum, inter se, the dat., or the acc. only; trop. also with ad.I.Lit.(α).With cum:(β).eam epistulam cum hac,
Cic. Fam. 7, 30, 3:animam cum animo,
Lucr. 3, 160:naturam tenuem gravi cum corpore,
id. 5, 563.—With inter se, Lucr. 3, 559; cf. id. 3, 137.—(γ).With dat.:(δ).castra muro oppidoque,
Caes. B. C. 2, 25:ita cursum regebat, ut primi conjungi ultimis possent,
Curt. 5, 13, 10:conjunguntur his (porticibus) domus ampliores,
Vitr. 6, 7, 3:dextrae dextram,
Ov. M. 8, 421:aëra terris,
Lucr. 5, 564.—With the acc. only:II.boves,
i. e. to yoke together, Cato, R. R. 138; cf.:bis binos (equos),
Lucr. 5, 1299:calamost plures ceră,
Verg. E. 2, 32:dextras,
id. A. 1, 514:nostras manus,
Tib. 1, 6, 60:oras (vulneris) suturā,
Cels. 7, 4, 3:medium intervallum ponte,
Suet. Calig. 19:supercilia conjuncta,
id. Aug. 79:verba,
Quint. 8, 3, 36.—Trop.A.In gen.(α).With cum:(β).eas cohortes cum exercitu suo,
Caes. B. C. 1, 18:quem ego cum deorum laude conjungo,
i. e. put on an equality with, Cic. Pis. 9, 20; id. Font. 10, 21; cf. Quint. 11, 1, 28:imperii dedecus cum probro privato,
Cic. Sen. 12, 42; id. Red. Sen. 2, 4; id. Red. Quir. 7, 16; id. Brut. 31, 120:judicium suum cum illius auctoritate,
Quint. 10, 3, 1:voluptatem cum laude ac dignitate,
id. 8, pr. 33; 12, 2, 8; Cat. 64, 331.—With ad (very rare), Quint. 4, 1, 16.—(γ).With dat.:(δ).noctem diei,
Caes. B. C. 3, 13:arma finitimis,
Liv. 8, 16, 2; 42, 47, 3:se alicui,
Curt. 8, 13, 4:laudem oratori,
Quint. 1, 10, 17; 5, 10, 51:sequentia prioribus,
id. 11, 2, 20.—So of writings, to add:pauca scribenda conjungendaque huic commentario statui,
Hirt. B. G. 8, 48.—With in and abl.:(ε).cum in tui familiarissimi judicio ac periculo tuum crimen conjungeretur,
Cic. Fam. 5, 17, 2:nefarium est... socium fallere qui se in negotio conjunxit,
id. Rosc. Com. 6, 17.—With in and acc.:(ζ).omnia vota in unum,
Petr. 86.—With acc. only:B.vocales,
to contract, Cic. Or. 44, 150; Quint. 12, 10, 30: bellum, to carry on or wage in concert, Cic. Imp. Pomp. 9, 26; Sil. 15, 52:vires,
Val. Fl. 6, 632:Galliae duae, quas hoc tempore uno imperio videmus esse conjunctas,
Cic. Prov. Cons. 2, 3:aequum est enim militum, talium praesertim, honorem conjungi,
id. Phil. 14, 11, 29:ne... tantae nationes conjungantur,
Caes. B. G. 3, 11:hunc cape consiliis socium et conjunge volentem,
Verg. A. 5, 712:res... sicut inter se cohaerent tempore, ita opere ipso conjungi,
Curt. 5, 1, 2:passus,
Ov. M. 11, 64:abstinentiam cibi,
i. e. to continue without interruption, Tac. A. 6, 26;in the same sense, consulatus,
Suet. Calig. 17; and:rerum actum,
id. Claud. 23:nox eadem necem Britannici et rogum conjunxit,
Tac. A. 13, 17. —In partic.1.To compose, form by uniting:2.quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis conjunctus est (i. e. Epicuri summum bonum),
Cic. Fin. 2, 14, 44 Madv. ad loc.—To unite, join in marriage or love:3.me tecum,
Ov. H. 21, 247:aliquam secum matrimonio,
Curt. 6, 9, 30:aliquam sibi justo matrimonio,
Suet. Ner. 28; cf.:aliquam sibi,
id. Calig. 26:conjungi Poppaeae,
Tac. A. 14, 60; Cat. 64, 335:conubia Sabinorum (Romulus),
to bring about, accomplish, Cic. de Or. 1, 9, 37.—To connect, unite by the ties of relationship or friendship:A.se tecum affinitate,
Nep. Paus. 2, 3:tota domus conjugio et stirpe conjungitur,
Cic. Fin. 5, 23, 65:nos inter nos (res publica),
id. Fam. 5, 7, 2:me tibi (studia),
id. ib. 15, 11, 2; Caes. B. C. 3, 21:multos sibi familiari amicitiā,
Sall. J. 7, 7:Ausonios Teucris foedere,
Verg. A. 10, 105:optimum quemque hospitio et amicitiā,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16:amicitiam,
id. Clu. 16, 46; cf.:societatem amicitiamque,
Sall. J. 83, 1.—Hence, conjunctus, a, um, P. a.(Acc. to I.) United, connected; hence, of places, bordering upon, near:B.loca, quae Caesaris castris erant conjuncta,
Caes. B. C. 1, 64 init.; 2, 25; 3, 112:Paphlagonia Cappadociae,
Nep. Dat. 5, 5:regio Oceano,
Hirt. B. G. 8, 46; 8, 31:ratis crepidine saxi,
Verg. A. 10, 653.—Transf., of time, connected with, following:C.quae proelio apud Arbela conjuncta sunt ordiar dicere,
Curt. 5, 1, 2.—Trop.1.In gen., connected with, pertaining to; accordant or agreeing with, conformable to, etc.; constr. with cum, the dat., or rar. the abl.:b.prudentia cum justitiā,
Cic. Off. 2, 9, 33; so,nihil cum virtute,
id. ib. 1, 2, 5:ea, quae sunt quasi conjuncta aut quae quasi pugnantia inter se,
id. Part. Or. 2, 7:verba inter se (opp. simplicia),
id. Top. 7; id. de Or. 3, 37, 149;(opp. singula),
Quint. 5, 10, 106; 7, 9, 2; 8, 1, 1:causae (opp. simplices),
id. 3, 6, 94; 3, 10, 1:justitia intellegentiae,
Cic. Off. 2, 9, 34:praecepta officii naturae,
id. ib. 1, 2, 6:talis simulatio vanitati est conjunctior quam liberalitati,
id. ib. 1, 14, 44; id. de Or. 2, 81, 331:libido scelere conjuncta,
id. Clu. 5, 12; id. Phil. 5, 7, 20: haec necesse est aut ex praeterito tempore aut ex conjuncto aut ex sequenti petere, i. e. the present, Quint. 5, 8, 5; cf. id. 5, 9, 5; 5, 10, 94; and id. 7, 2, 46:conjuncta (et conveniens) constantia inter augures,
harmonious, accordant, Cic. Div. 2, 39, 82.—conjunctum, i, n. subst.(α).In rhet., connection, Cic. de Or. 2, 40, 167; cf. id. ib. 2, 39, 166.—(β).A joint-sentence, = copulatum, sumpeplegmenon, Gell. 16, 8, 10.—(γ).In the physical lang. of Lucr., the necessary, inherent qualities of bodies (as weight, etc.), in contrast with eventum, merely external condition, Lucr. 1, 449 sq.—2.In partic.a.Connected by marriage, married:* b.digno viro,
Verg. E. 8, 32:conservae,
Varr. R. R. 1, 17, 5.—Transf., of the vine (cf. conjunx, I. 2.):c.vitis ulmo marito,
Cat. 62, 54.—Far more freq.,Connected or united by relationship or friendship, allied, kindred, intimate, friendly (freq. in Cic.).(α).With abl.:(β).cum aliquo vinculis et propinquitatis et adfinitatis,
Cic. Planc. 11, 27:cum populo Romano non solum perpetuā societate atque amicitiā, verum etiam cognatione,
id. Verr. 2, 4, 33, § 72:equites concordiā conjunctissimi,
id. Clu. 55, 152:sanguine,
Sall. J. 10, 3; cf.:Mario sanguine conjunctissimus,
Vell. 2, 41, 2:propinquitatibus adfinitatibusque,
Caes. B. G. 2, 4; cf.:propinquā cognatione, Nep. praef. § 7: homo conjunctissimus officiis, usu, consuetudine,
Cic. Sull. 20, 57; id. Cat. 1, 13, 33; id. de Or. 1, 7, 24; id. Att. 1, 16, 11; Nep. Att. 12, 1 al. —With cum, etc.:1.ubi tecum conjunctus siem,
Plaut. Aul. 2, 2, 52: so,genus cum diis,
Suet. Caes. 6.— Absol.:conjunctus an alienus,
Quint. 7, 4, 21; Nep. Att. 7, 1; Curt. 6, 11, 10.—With dat.:conjunctissimus huic ordini,
Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.:civitas populo Romano,
Caes. B. G. 7, 33:conjunctior illo Nemo mihi est,
Ov. M. 15, 599; Curt. 7, 3, 25.—With inter:inter se conjunctissimos fuisse Curium, Coruncanium,
Cic. Lael. 11, 39; id. Dom. 11, 27:ut nosmet ipsi inter nos conjunctiores simus,
id. Att. 14, 13, B. 5.— conjunctē, adv. (rare; most freq. in Cic.).In connection, conjointly, at the same time:2.conjuncte cum reliquis rebus nostra contexere,
Cic. Fam. 5, 12, 2:conjuncte re verboque risus moveatur,
id. de Or. 2, 61, 248: elatum aliquid, i. e. hypothetically (opp. simpliciter, categorically), id. ib. 2, 38, 158;3, 37, 149: agere,
id. Inv. 1, 7, 9.—In a friendly, confidential manner:conjuncte vivere,
Nep. Att. 10, 3; so with vivere in the comp., Cic. Fam. 6, 9, 1; Plin. Ep. 6, 8, 4; and in sup., Cic. Lael. 1, 2. -
104 conjungo
con-jungo, nxi, nctum, 3, v. a., to bind together, connect, join, unite (very freq. in all perr. and species of composition); constr. with cum, inter se, the dat., or the acc. only; trop. also with ad.I.Lit.(α).With cum:(β).eam epistulam cum hac,
Cic. Fam. 7, 30, 3:animam cum animo,
Lucr. 3, 160:naturam tenuem gravi cum corpore,
id. 5, 563.—With inter se, Lucr. 3, 559; cf. id. 3, 137.—(γ).With dat.:(δ).castra muro oppidoque,
Caes. B. C. 2, 25:ita cursum regebat, ut primi conjungi ultimis possent,
Curt. 5, 13, 10:conjunguntur his (porticibus) domus ampliores,
Vitr. 6, 7, 3:dextrae dextram,
Ov. M. 8, 421:aëra terris,
Lucr. 5, 564.—With the acc. only:II.boves,
i. e. to yoke together, Cato, R. R. 138; cf.:bis binos (equos),
Lucr. 5, 1299:calamost plures ceră,
Verg. E. 2, 32:dextras,
id. A. 1, 514:nostras manus,
Tib. 1, 6, 60:oras (vulneris) suturā,
Cels. 7, 4, 3:medium intervallum ponte,
Suet. Calig. 19:supercilia conjuncta,
id. Aug. 79:verba,
Quint. 8, 3, 36.—Trop.A.In gen.(α).With cum:(β).eas cohortes cum exercitu suo,
Caes. B. C. 1, 18:quem ego cum deorum laude conjungo,
i. e. put on an equality with, Cic. Pis. 9, 20; id. Font. 10, 21; cf. Quint. 11, 1, 28:imperii dedecus cum probro privato,
Cic. Sen. 12, 42; id. Red. Sen. 2, 4; id. Red. Quir. 7, 16; id. Brut. 31, 120:judicium suum cum illius auctoritate,
Quint. 10, 3, 1:voluptatem cum laude ac dignitate,
id. 8, pr. 33; 12, 2, 8; Cat. 64, 331.—With ad (very rare), Quint. 4, 1, 16.—(γ).With dat.:(δ).noctem diei,
Caes. B. C. 3, 13:arma finitimis,
Liv. 8, 16, 2; 42, 47, 3:se alicui,
Curt. 8, 13, 4:laudem oratori,
Quint. 1, 10, 17; 5, 10, 51:sequentia prioribus,
id. 11, 2, 20.—So of writings, to add:pauca scribenda conjungendaque huic commentario statui,
Hirt. B. G. 8, 48.—With in and abl.:(ε).cum in tui familiarissimi judicio ac periculo tuum crimen conjungeretur,
Cic. Fam. 5, 17, 2:nefarium est... socium fallere qui se in negotio conjunxit,
id. Rosc. Com. 6, 17.—With in and acc.:(ζ).omnia vota in unum,
Petr. 86.—With acc. only:B.vocales,
to contract, Cic. Or. 44, 150; Quint. 12, 10, 30: bellum, to carry on or wage in concert, Cic. Imp. Pomp. 9, 26; Sil. 15, 52:vires,
Val. Fl. 6, 632:Galliae duae, quas hoc tempore uno imperio videmus esse conjunctas,
Cic. Prov. Cons. 2, 3:aequum est enim militum, talium praesertim, honorem conjungi,
id. Phil. 14, 11, 29:ne... tantae nationes conjungantur,
Caes. B. G. 3, 11:hunc cape consiliis socium et conjunge volentem,
Verg. A. 5, 712:res... sicut inter se cohaerent tempore, ita opere ipso conjungi,
Curt. 5, 1, 2:passus,
Ov. M. 11, 64:abstinentiam cibi,
i. e. to continue without interruption, Tac. A. 6, 26;in the same sense, consulatus,
Suet. Calig. 17; and:rerum actum,
id. Claud. 23:nox eadem necem Britannici et rogum conjunxit,
Tac. A. 13, 17. —In partic.1.To compose, form by uniting:2.quod (Epicurus) e duplici genere voluptatis conjunctus est (i. e. Epicuri summum bonum),
Cic. Fin. 2, 14, 44 Madv. ad loc.—To unite, join in marriage or love:3.me tecum,
Ov. H. 21, 247:aliquam secum matrimonio,
Curt. 6, 9, 30:aliquam sibi justo matrimonio,
Suet. Ner. 28; cf.:aliquam sibi,
id. Calig. 26:conjungi Poppaeae,
Tac. A. 14, 60; Cat. 64, 335:conubia Sabinorum (Romulus),
to bring about, accomplish, Cic. de Or. 1, 9, 37.—To connect, unite by the ties of relationship or friendship:A.se tecum affinitate,
Nep. Paus. 2, 3:tota domus conjugio et stirpe conjungitur,
Cic. Fin. 5, 23, 65:nos inter nos (res publica),
id. Fam. 5, 7, 2:me tibi (studia),
id. ib. 15, 11, 2; Caes. B. C. 3, 21:multos sibi familiari amicitiā,
Sall. J. 7, 7:Ausonios Teucris foedere,
Verg. A. 10, 105:optimum quemque hospitio et amicitiā,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 5, § 16:amicitiam,
id. Clu. 16, 46; cf.:societatem amicitiamque,
Sall. J. 83, 1.—Hence, conjunctus, a, um, P. a.(Acc. to I.) United, connected; hence, of places, bordering upon, near:B.loca, quae Caesaris castris erant conjuncta,
Caes. B. C. 1, 64 init.; 2, 25; 3, 112:Paphlagonia Cappadociae,
Nep. Dat. 5, 5:regio Oceano,
Hirt. B. G. 8, 46; 8, 31:ratis crepidine saxi,
Verg. A. 10, 653.—Transf., of time, connected with, following:C.quae proelio apud Arbela conjuncta sunt ordiar dicere,
Curt. 5, 1, 2.—Trop.1.In gen., connected with, pertaining to; accordant or agreeing with, conformable to, etc.; constr. with cum, the dat., or rar. the abl.:b.prudentia cum justitiā,
Cic. Off. 2, 9, 33; so,nihil cum virtute,
id. ib. 1, 2, 5:ea, quae sunt quasi conjuncta aut quae quasi pugnantia inter se,
id. Part. Or. 2, 7:verba inter se (opp. simplicia),
id. Top. 7; id. de Or. 3, 37, 149;(opp. singula),
Quint. 5, 10, 106; 7, 9, 2; 8, 1, 1:causae (opp. simplices),
id. 3, 6, 94; 3, 10, 1:justitia intellegentiae,
Cic. Off. 2, 9, 34:praecepta officii naturae,
id. ib. 1, 2, 6:talis simulatio vanitati est conjunctior quam liberalitati,
id. ib. 1, 14, 44; id. de Or. 2, 81, 331:libido scelere conjuncta,
id. Clu. 5, 12; id. Phil. 5, 7, 20: haec necesse est aut ex praeterito tempore aut ex conjuncto aut ex sequenti petere, i. e. the present, Quint. 5, 8, 5; cf. id. 5, 9, 5; 5, 10, 94; and id. 7, 2, 46:conjuncta (et conveniens) constantia inter augures,
harmonious, accordant, Cic. Div. 2, 39, 82.—conjunctum, i, n. subst.(α).In rhet., connection, Cic. de Or. 2, 40, 167; cf. id. ib. 2, 39, 166.—(β).A joint-sentence, = copulatum, sumpeplegmenon, Gell. 16, 8, 10.—(γ).In the physical lang. of Lucr., the necessary, inherent qualities of bodies (as weight, etc.), in contrast with eventum, merely external condition, Lucr. 1, 449 sq.—2.In partic.a.Connected by marriage, married:* b.digno viro,
Verg. E. 8, 32:conservae,
Varr. R. R. 1, 17, 5.—Transf., of the vine (cf. conjunx, I. 2.):c.vitis ulmo marito,
Cat. 62, 54.—Far more freq.,Connected or united by relationship or friendship, allied, kindred, intimate, friendly (freq. in Cic.).(α).With abl.:(β).cum aliquo vinculis et propinquitatis et adfinitatis,
Cic. Planc. 11, 27:cum populo Romano non solum perpetuā societate atque amicitiā, verum etiam cognatione,
id. Verr. 2, 4, 33, § 72:equites concordiā conjunctissimi,
id. Clu. 55, 152:sanguine,
Sall. J. 10, 3; cf.:Mario sanguine conjunctissimus,
Vell. 2, 41, 2:propinquitatibus adfinitatibusque,
Caes. B. G. 2, 4; cf.:propinquā cognatione, Nep. praef. § 7: homo conjunctissimus officiis, usu, consuetudine,
Cic. Sull. 20, 57; id. Cat. 1, 13, 33; id. de Or. 1, 7, 24; id. Att. 1, 16, 11; Nep. Att. 12, 1 al. —With cum, etc.:1.ubi tecum conjunctus siem,
Plaut. Aul. 2, 2, 52: so,genus cum diis,
Suet. Caes. 6.— Absol.:conjunctus an alienus,
Quint. 7, 4, 21; Nep. Att. 7, 1; Curt. 6, 11, 10.—With dat.:conjunctissimus huic ordini,
Cic. Prov. Cons. 16, 38; cf.:civitas populo Romano,
Caes. B. G. 7, 33:conjunctior illo Nemo mihi est,
Ov. M. 15, 599; Curt. 7, 3, 25.—With inter:inter se conjunctissimos fuisse Curium, Coruncanium,
Cic. Lael. 11, 39; id. Dom. 11, 27:ut nosmet ipsi inter nos conjunctiores simus,
id. Att. 14, 13, B. 5.— conjunctē, adv. (rare; most freq. in Cic.).In connection, conjointly, at the same time:2.conjuncte cum reliquis rebus nostra contexere,
Cic. Fam. 5, 12, 2:conjuncte re verboque risus moveatur,
id. de Or. 2, 61, 248: elatum aliquid, i. e. hypothetically (opp. simpliciter, categorically), id. ib. 2, 38, 158;3, 37, 149: agere,
id. Inv. 1, 7, 9.—In a friendly, confidential manner:conjuncte vivere,
Nep. Att. 10, 3; so with vivere in the comp., Cic. Fam. 6, 9, 1; Plin. Ep. 6, 8, 4; and in sup., Cic. Lael. 1, 2. -
105 conparo
1.compăro ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [compar], to couple together in the same relation, to connect in pairs, to pair, match, unite, join; constr. aliquid cum aliquā re, alicui rei, aliqua inter se, or absol.I.Lit. (rare but class.).A.In gen.:B.ut inter ignem et terram aquam deus animamque poneret, eaque inter se compararet et proportione conjungeret, ut, etc.,
Cic. Univ. 5 med.:comparari postremo,
id. ib. 5:ambo cum simul aspicimus, non possumus non vereri, ne male comparati sitis,
Liv. 40, 46, 4:L. Volumnius cum Ap. Claudio consul est factus, priore item consulatu inter se conparati,
id. 10, 15, 12:labella cum labellis,
Plaut. As. 3, 3, 78: quin meum senium cum dolore tuo conjungam et comparem, Att. ap. Non. p. 255, 31 (Trag. Rel. v. 90 Rib.).— Hence,Esp. of combatants, for the usu. compono, to bring together to a contest, to match:II.ut ego cum patrono disertissimo comparer,
Cic. Quint. 1, 2:cum Aesernino Samnite Pacideianus comparatus,
id. Q. Fr. 3, 4, 2; Lucil. ap. Non. p. 257, 18:Scipio et Hannibal, velut ad supremum certamen comparati duces,
Liv. 30, 28, 8:hunc Threci comparavit,
Suet. Calig. 35.—Trop.A.To couple together in judgment.1.To count one object fully equal to another, to place on the same footing, put on an equality with (rare but class.): neminem tibi profecto hominem ex omnibus aut anteposuissem umquam aut etiam comparassem, Cic. Fragm. ap. Non. p. 256, 4; cf. Nep. Iphic. 1, 1; Liv. 28, 28, 15; Quint. 10, 1, 98; Cat. 61, 65 al.:2.cum quibus (hominibus) comparari sordidum,
Cic. Rep. 1, 5, 9; so id. Fam. 12, 30, 7:et se mihi comparat Ajax?
Ov. M. 13, 338.—In gen., to place together in comparison, to compare (the usu. signif. of the word in prose and poetry):3.homo quod rationis est particeps similitudines comparat,
Cic. Off. 1, 4, 11:majora, minora, paria,
id. de Or. 2, 40, 172; id. Top. 18, 68:metaphora rei comparatur, quam volumus exprimere,
Quint. 8, 6, 8.—With dat.:equi fortis et victoris senectuti, comparat suam,
Cic. Sen. 5, 14:si regiae stirpi comparetur ignobilis,
Curt. 8, 4, 25:restat ut copiae copiis conparentur vel numero vel, etc.,
Liv. 9, 19, 1:se majori pauperiorum turbae,
Hor. S. 1, 1, 112:Periclem fulminibus et caelesti fragori comparat,
Quint. 12, 10, 24; cf. id. 12, 10, 65:necesse est sibi nimium tribuat, qui se nemini comparat,
id. 1, 2, 18:nec tantum inutilibus comparantur utilia, sed inter se quoque ipsa,
id. 3, 8, 33; cf id. 3, 6, 87.—With cum and abl.:hominem cum homine et tempus cum tempore et rem cum re,
Cic. Dom. 51, 130; id. Verr. 2, 4, 54, § 121:cum illo... ceteris rebus nullo modo comparandus es,
id. Phil. 2, 46, 117:cum meum factum cum tuo comparo,
id. Fam. 3, 6, 1; id. Off. 3, 1, 2; 2, 6, 20:corporis commoda cum externis et ipsa inter se corporis,
id. ib. 2, 25, 88:longiorem orationem cum magnitudine utilitatis,
id. ib. 2, 6, 20:victoria, quae cum Marathonio possit comparari tropaeo,
Nep. Them. 5, 3:totam causam nostram cum tota adversarii causā,
Quint. 7, 2, 22; 12, 7, 3.—With ad:nec comparandus hic quidem ad illum est,
Ter. Eun. 4, 4, 14:sed nihil comparandi causā loquar,
I will institute no comparison, Cic. Pis. 1, 3.— Hence,With rel.-clause, to reflect, consider, judge; or to prove, show, by comparing (rare): id ego semper mecum sic agito et comparo, quo pacto magnam molem minuam, Att. ap. Non. p. 256, 20:B.cum comparetur, utrum, etc.,
Auct. Her. 2, 28, 45:comparando quam intestina corporis seditio similis esset irae plebis in patres, etc.,
Liv. 2, 32, 12; cf. Tac. A. 3, 5:deinde comparat, quanto plures deleti sint homines, etc.,
Cic. Off. 2, 5, 16.—Comparare inter se, t. t., of colleagues in office, to agree together in respect to the division of duties, to come to an agreement (freq. in Liv., esp. of the consuls, who made an arrangement between themselves in respect to their provinces):C.inter se decemviri comparabant, quos ire ad bellum, quos praeesse exercitibus oporteret,
Liv. 3, 41, 7:senatusconsultum factum est, ut consules inter se provincias Italiam et Macedoniam compararent sortirenturve,
id. 42, 31, 1; 8, 20, 3; 32, 8, 1; 33, 43, 2; 26, 8, 8;41, 6, 1: (consules) comparant inter se ut, etc.,
id. 8, 6, 13; 10, 15, 12:ut consules sortirentur conparerentve inter se, uter, etc.,
id. 24, 10, 2;of the tribunes of the people,
id. 29, 20, 9;of the proprætors,
id. 40, 47, 1.—(In acc. with I. B.) Si scias quod donum huic dono contra comparet, opposes to this, Ter. Eun. 2, 3, 63.—Hence, * compărātē, adv., in or by comparison, comparatively:2. I.quaerere (opp. simpliciter),
Cic. Top. 22, 84.To prepare something with zeal, care, etc., to make ready, to set in order, furnish, provide, etc. (class.)A.Lit.:(β).magnifice et ornate convivium comparat (al. apparat),
Cic. Verr. 2, 1, 26, § 65; Tib. 1, 10, 42:sibi remedium ad magnitudinem frigorum,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 26: se, to make one ' s self ready, to prepare one ' s self, id. Mil. 10, 28:se ad respondendum,
id. N. D. 3, 8, 19:se ad iter,
Liv. 28, 33, 1; cf. pass., id. 42, 43, 4:se ad omnis casus,
Caes. B. G. 7, 79:insidias alicui per aliquem,
Cic. Clu. 16, 47; cf.:dolum ad capiendos eos,
Liv. 23, 35, 2:comparare et constituere accusationem,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2; cf.:comparare accusatorem filio suo,
id. Clu. 67, 191:fugam,
Caes. B. G. 4, 18: domicilium [p. 387] ibi, Liv. 1, 34, 10:iter ad regem,
Nep. Alcib. 10, 3 et saep.:vultum e vultu,
to adjust according to, to fashion, Plaut. Am. 3, 3, 5.—In the histt. freq. of preparations for war: bellum,
Nep. Dion, 5, 1; id. Ages. 2, 4; id. Eum. 7, 1; Liv. 9, 29, 5; 32, 28, 7; Cic. Phil. 3, 1, 1 et saep.:arma, milites, classem,
Liv. 42, 30, 11; cf. Nep. Milt. 4, 1; id. Dion, 4, 3; id. Dat. 4, 1 and 4; id. Hann. 3, 2; Liv. 28, 13, 1; 35, 26, 1; Suet. Tib. 25; Curt. 4, 9, 3; cf.:arma latroni,
Quint. 12, 1, 1.— Pass. in mid. force:ita fiet ut isdem locis et ad suadendum et ad dissuadendum simus conparati,
Auct. Her. 3, 3, 4:ab hoc colloquio legati Romani in Boeotiam conparati sunt,
made ready to go, Liv. 42, 43, 4.—Absol.:(γ).ex hac parte diligentissime comparatur,
Cic. Fam. 16, 11, 3:tempore ad comparandum dato,
Nep. Thras. 2, 2; so Liv. 35, 45, 5; 38, 12, 7.—With inf.:B.urere tecta,
Ov. Tr. 2, 267:an ita me comparem, Non perpeti, etc.,
place myself in a condition, Ter. Eun. 1, 1, 2.—Trop. of the arrangements of nature, of civil life, of manners, customs, etc., to arrange, appoint, ordain, establish; esp. in the pass. impers.:II.ita quoique est in aetate hominum conparatum,
Plaut. Am. 2, 2, 5; cf. Ter. Heaut. 3, 1, 94 Fleck.; Liv. 3, 68, 10:more majorum comparatum est,
Cic. Rosc. Am. 53, 153; cf.:ita comparatum more majorum erat, ne, etc.,
Liv. 39, 29, 5:est ita natura comparatum ut, etc.,
Plin. Ep. 5, 19, 5:praetores, ut considerate fieret, comparaverunt,
Cic. Quint. 16, 51; so Auct. Her. 4, 16, 23; Ter. Phorm. 1, 1, 7:jam hoc prope iniquissime comparatum est, quod in morbis, etc.,
Cic. Clu. 21, 57:eis utendum censeo quae legibus conparata sunt,
Sall. C. 51, 8.—So rarely of persons:sic fuimus semper comparati, ut, etc.,
Cic. de Or. 3, 9, 32.—To procure what one does not yet possess or what is not yet in existence, to procure, get, purchase, obtain, prepare, make, collect.A.Prop.:2.negoti sibi qui volet vim parare, Navem et mulierem haec duo conparato,
Plaut. Poen. 1, 2, 2:mihi quadraginta minas,
id. Ep. 1, 2, 19:aurum ac vestem atque alia, quae opus sunt,
Ter. Heaut. 4, 8, 15:pecudes carius,
Suet. Calig. 27:merces,
Dig. 13, 4, 2 fin.:ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,
Ter. And. 4, 1, 4; so id. Heaut. 2, 4, 17:Sthenius ab adulescentio paulo studiosius haec compararat, supellectilem, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 34, § 83; Curt. 5, 6, 3:gemmas, toreumata, signa, tabulas,
Suet. Caes. 47: victum et cultum humanum labore et industriā, Cic. Oecon. ap. Col. 12, praef. § 2: Suet. Calig. 22.—Of abstract things:B.amicitias,
Cic. Inv. 1, 1, 1; cf. id. Fin. 1, 20, 65:auctoritatem sibi,
Caes. B. G. 5, 53:laudes artibus,
Cic. Fam. 2, 4, 2; id. Off. 2, 13, 45:tribunicium auxilium sibi,
Liv. 9, 34, 3 al.; Hor. Epod. 2, 30.—Trop.: sex (tribunos) ad intercessionem comparavere, brought or gained them over to their side, Liv. 4, 48, 11. -
106 exornatio
I.Lit.: quae ad lavationem, quae ad exornationem pertinerent, to the toilet, Col. (Cic. Oecon.?) 12, 3, 2.—II.Trop., of speech, embellishment.A.In gen.:B.ipsa inventa exponentur simpliciter sine ulla exornatione (corresp. to expolitio),
Cic. Inv. 2, 3 fin.:verborum et sententiarum,
Auct. Her. 4, 13, 18.—In partic., as a figure of speech., Auct. Her. [p. 691] 4, 8, 11; ib. 16, 24; ib. 22, 32 sq.; Cic. Part. Or. 3, 10 al. -
107 fidelis
fĭdēlis, e, adj. [1. fides], that may be trusted or relied upon, trusty, faithful, sincere, true (class.; syn. fidus).I.Prop.A.Adj., constr. absol., with dat., or with in and acc.(α).Absol.:(β).cum et civis mihi bonus et firmus amicus ac fidelis videretur,
Cic. Cael. 6, 14: doctus, fidelis, Suavis homo, etc., Enn. ap. Gell. 12, 4 (Ann. v. 249 ed. Vahl.):boni fidelesque socii,
Liv. 22, 37, 4; 9, 2, 5; 29, 7, 2; 22, 37, 4 Drak. N. cr.; cf.:sociis multo fidelioribus utimur,
Cic. Att. 5, 18, 2:est urbs Massilia fortissimorum fidelissimorumque sociorum,
id. Font. 1, 3:fidelissima conjux,
id. Q. Fr. 1, 3, 3:medicus multum celer atque fidelis,
Hor. S. 2, 3, 147:minister,
id. C. 4, 4, 3:seu visa est catulis cerva fidelibus,
id. ib. 1, 1, 27:multorum opes praepotentium excludunt amicitias fideles,
Cic. Lael. 15, 54:consilium,
id. Agr. 2, 2 fin.; cf. id. Clu. 31, 85:opera,
id. Caecin. 5, 14; cf.:operā Commii fideli atque utili,
Caes. B. G. 7, 76, 1:cura,
Ov. H. 1, 104:silentium,
Hor. C. 3, 2, 25:desideria (patriae),
id. ib. 4, 5, 15:lacrimae,
i. e. true, genuine, Ov. H. 14, 127.—With dat.:(γ).qui (Cn. Pompeius) unum Deiotarum fidelem populo Romano judicavit,
Cic. Phil. 11, 13, 34:cave tu illi fidelis potius fueris quam mihi,
Plaut. Aul. 4, 2, 11:illi fuisti quam mihi fidelior,
id. Capt. 3, 5, 58:habere aliquem fidelem sibi,
id. Bacch. 3, 3, 87:quem sibi fidelem arbitrabatur,
Caes. B. G. 4, 21, 7; Hor. Ep. 2, 2, 1; Quint. 11, 2, 42.—With in and acc.:b.quam fideli animo et benigno in illam fui,
Ter. Hec. 3, 5, 22; cf. Cic. Mil. 10, 29:in amicos,
Sall. C. 9, 2 (others read: in amicis, v. Kritz. ad h. 1.).—Subst.: fĭdēlis, is, m., a trusty person, a confidant:II.si quem tuorum fidelium voles, ad me mittas,
Cic. Fam. 4, 1, 2.Transf., in gen., of things, to be depended upon, sure, safe, strong, firm, durable (rare but class.):I. (α).nam et doctrina et domus, et ars et ager etiam fidelis dici potest: ut sit, quomodo Theophrasto placet, verecunda tralatio,
Cic. Fam. 16, 17, 1:in nave tuta ac fideli,
id. Planc. 41, 97:lorica,
Verg. A. 9, 707:portus,
Ov. Tr. 4, 5, 5:materies terebinthi ad vetustatem,
Plin. 13, 6, 12, § 54;structura,
Front. Aquaed. 123:rimis explendis fidelior pice,
Plin. 16, 36, 64, § 158:fidelissimum glutinum,
id. 28, 17, 71, § 236.—Hence, adv., in two forms: fĭdē-lĭter (class.) and fĭdēle (ante- and postclass.).Form fideliter:(β).constanter et fideliter in amicitia alicujus permanere,
Liv. 33, 35, 9:vivere simpliciter, fideliter vitaeque hominum amice,
Cic. Off. 1, 26, 92:obtestatur per sua antea fideliter acta, etc.,
Sall. J. 71 fin.:aliquid fideliter curare,
Cic. Att. 15, 20, 4: valetudini inservire, Tiro ap. Cic. Fam. 16, 17, 1:colere amicos,
Plin. Ep. 7, 31, 5:discere artes ingenuas,
Ov. P. 2, 9, 47:retinent commissa (aures),
Hor. Ep. 1, 18, 70; cf.:ejus (memoriae) duplex virtus, facile percipere et fideliter continere,
Quint. 1, 3, 1:exstincta parum fideliter incendia,
Flor. 3, 5 med. —Form fidele:b.fac fidele sis fidelis,
Plaut. Capt. 2, 3, 79: militare, Prud. steg. 10, 428. —Comp.:c.quo propior quisque est servitque fidelius aegro,
Ov. M. 7, 563; Plin. Ep. 6, 24, 3.—Sup.: ut is optime te laudasse [p. 746] videatur, qui narraverit fidelissime, Plin. Pan. 56, 2.—2.(Acc. to II.) Surely, strongly, firmly: per quorum loca fideliter mihi pateret iter, Planc. in Cic. Fam. 10, 23, 2:oratoris futuri fundamenta fideliter jacere,
Quint. 1, 4, 5:quod fideliter firmum est, a primis statim actionibus arripere optimum est,
firmly grounded, id. 6, 4, 14; cf. Gell. 15, 2, 6.— Comp.:qui quartanum passus convaluerit, fidelius constantiusque postea valiturum,
Gell. 17, 12, 3:memoriae inhaerere fidelius,
Quint. 10, 6, 2; cf. id. 10, 3, 2.— Sup.:fortunae inaurato fidelissime simulacro,
very solidly, durably, Plin. 33, 3, 19, § 61. -
108 ignoro
ignōro, āvi, ātum, 1 (old form of inf. pres. pass. ignorarier, Ter. Phorm. 5, 7, 38), v. a. and n. [ignarus], not to know (a person or thing), to have no knowledge of, to be unacquainted with, to be ignorant of, to mistake, misunderstand (a person or thing—class.; cf. nescio).—Constr. with acc., with acc. and inf., or rel. clause, with de, quin, or absol.(α).With acc.:(β).siquidem istius regis (Anci) matrem habemus, ignoramus patrem,
Cic. Rep. 2, 18:erras si id credis et me ignoras, Clinia,
do not know me, mistake me, Ter. Heaut. 1, 1, 52:isti te ignorabant,
id. Eun. 5, 8, 59; cf.:qui illum ignorabant,
Cic. Ac. 2, 2, 4:et illum et me vehementer ignoras,
id. Rab. Post. 12, 33; Just. 13, 2, 11; Liv. 26, 12:cum exercitu tirone, ignoto adhuc duci suo ignorantique ducem,
id. 21, 43, 14; cf.§ 18: illi iniqui jus ignorant,
Plaut. Am. prol. 37:si haec ignoremus, multa nobis et magna ignoranda sint,
Cic. Rep. 1, 13:istam voluptatem Epicurus ignorat?
id. Fin. 2, 3, 7:quod tu quidem minime omnium ignoras,
id. Or. 68, 227:ignoro causam (belli), detestor exitum,
id. Phil. 8, 2, 7 fin.:Juppiter, ignoro pristina furta tua,
Prop. 2, 2, 4:motus astrorum,
Juv. 3, 43.—In pass., not to be [p. 882] known or recognized:ignoratur parens,
Ter. Phorm. 2, 3, 10:fugitive, etiam nunc credis, te ignorarier?
id. ib. 5, 7, 38:sciscitantes quisnam esset, nam ignorabatur,
Suet. Vit. 17:ignoratus Romanos palantes repente aggreditur,
unknown, undiscovered, Sall. J. 54, 9; cf.:servili habitu per tenebras ignoratus evasit,
Tac. H. 4, 36; 3, 23; 74:haec omnia ignorari possunt,
Quint. 3, 5, 6; Ov. Tr. 1, 5, 18:Archimedis ignoratum a Syracusanis indagavi sepulcrum,
Cic. Tusc. 5, 23, 64:Cn. Octavii eloquentia, quae fuerat ante consulatum ignorata,
id. Brut. 47, 176:aut ignoratae premit artis crimine turpi,
Hor. A. P. 262.— Hence, to be changed, disguised: pallam illam ad phrygionem ut referas, ut reconcinnetur.... Men. Hercle;eādem ea ignorabitur, ne uxor cognoscat te habere,
Plaut. Men. 2, 3, 74:non esse eam dices faxo: ita ignorabitur,
id. ib. 3, 2, 3.—With acc. and inf.:(γ).quis ignorabat, Q. Pompeium fecisse foedus, eādem in causā esse Mancinum?
Cic. Rep. 3, 18;Quint. prooem. § 1: neque ignoro, toto illo tempore vix tantum effici, quantum, etc.,
id. 1, 1, 17; 2, 4, 38; 3, 6, 78; cf.:neque illud ignoro, in iisdem fere esse et ornatum,
id. 8, 6, 3.—With rel. or interrog.-clause:* (δ).cum id quam vere fiat ignores,
Cic. Lael. 26, 97:ignorante rege, uter eorum esset Orestes,
id. ib. 7, 24:ipsa vero sapientia, si se ignorabit, sapientia sit necne, etc.,
id. Ac. 2, 8, 24:non ignoro, quanti ejus nomen putetis,
id. N. D. 3, 31, 78:non ignorans, quanta ex dissensionibus incommoda oriri consuessent,
Caes. B. G. 7, 33, 1:quid optandum foret ignorasse,
Juv. 10, 103.—With de:(ε).ignorat etiam de filio,
Cic. Att. 8, 14, 3.—With quin:(ζ).quis ignorat quin, etc.,
Cic. Fl. 27, 64; Quint. 12, 7, 8; Sulp. Sev. Dial. 1, 3, 8. —Absol.:(η).an vero vos soli ignoratis? vos hospites in hac urbe versamini,
Cic. Mil. 12, 33; Quint. 9, 4, 119:cur ego, si nequeo ignoroque, poëta salutor?
Hor. A. P. 87:ita nunc ignorans suo sibi servit patri,
Plaut. Capt. prol. 50.—With inf. (very rare):II.laetitiae causas ignorat dicere miles, Laetaturque tamen,
Claud. Nupt. Hon. 186. —To take no notice of, pay no attention to, ignore, disregard (rare):mille modis amor ignorandust,
Plaut. Trin. 2, 1, 30:quorum ego nec benevolentiam erga me ignorare, nec auctoritatem aspernare debeam,
Cic. Rosc. Am. 1, 4:haec tamen ignorat quid sidus triste minetur Saturni,
Juv. 6, 569.—Hence, ignōrans, antis, P. a., not knowing, unaware, ignorant of a thing (very rare):ille, eventus belli non ignorans,
Caes. B. G. 6, 42, 1.— Adv.: ignō-ranter, ignorantly:ignoranter vel simpliciter non faciunt, quod, etc.,
Cypr. Ep. 63. -
109 parabola
I.Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;II.aut praecedit res, similitude sequitur,
Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,
Sen. Ep. 59, 5.—Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—B.A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—C.A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—D.Any speech, esp. in phrase:assumptā parabolā,
Vulg. Num. 23, 7. -
110 parabole
I.Lit.: in omni parabole aut praecedit similitudo, res sequitur;II.aut praecedit res, similitude sequitur,
Quint. 8, 3, 77; 6, 3, 59:qui simpliciter et demonstrandae rei causā eloquebantur, parabolis referti sunt,
Sen. Ep. 59, 5.—Transf., in eccl. Lat., an allegorical relation, a parable, Tert. adv. Marc. 3, 5; Aug. quaest. Evang. 2, 45; Vulg. Job, 27, 1; id. Matt. 13, 3 et saep.—B.A proverb, Vulg. 3 Reg. 4, 32.—C.A taunting speech, Vulg. Hab. 2, 6.—D.Any speech, esp. in phrase:assumptā parabolā,
Vulg. Num. 23, 7. -
111 безусловный
1. clean2. implicit3. by all means4. no-question-asked5. simpliciter6. unconditional7. unconditionally8. unconditioned9. unconstrained10. unconventional11. certainly; surelyбезусловно, конечно — sure thing
непременно, безусловно, точно — sure as hell
12. absolute; unconditional13. sureпогода, безусловно, будет хорошая — the weather is sure to be fine
Синонимический ряд:1. абсолютно (прил.) абсолютно; безотносительно2. бесспорно (прил.) бесспорно; непреложно3. да (проч.) ага; да; несомненно; ну да; ну конечно; ну разумеется; само собой разумеется4. конечно (проч.) без всякого сомнения; без сомнения; бесспорно; вестимо; вне сомнения; естественно; знамо; знамо дело; известно; известное дело; конечно; натурально; непреложно; понятно; понятное дело; само собой -
112 ART: WITHOUT ART
[ADV]SIMPLICITER -
113 ARTLESSLY
[ADV]INCOMPTESIMPLICITERINCULTEINFABREINARTIFICIALITERINGENUE -
114 CANDIDLY
[ADV]CANDIDESINCERESIMPLICITERCANDIDULE -
115 FRANKLY
[ADV]CANDIDELIBERESINCEREINGENUESIMPLICITERAPERTE -
116 OPENLY
[ADV]APERTEMANIFESTOMANIFESTEMANUFESTOMANUFESTECANDIDECORAMPRAEPROPALAMPALAMLIBERESIMPLICITER -
117 PLAINLY
[ADV]EXPLICATELIQUIDELIQUIDOMANIFESTOMANIFESTEMANUFESTOMANUFESTEVIDELICETEVIDENTERPLANEPUREPURITERENUCLEATESIMPLICITERSUBTILITERPRISCEENODATEADTENUATEATTENUATECONSIGNATEDEFINITIVE- VERY PLAINLY -
118 SIMPLY
[ADV]SIMPLICITERENUCLEATESUBTILITERIMPOLITEINPOLITEATTENTUATEPRISCELITTERATELITERATECANDIDEAPSOLUTEATTENUATE
См. также в других словарях:
simpliciter — sim·pli·ci·ter /sim pli sə tər/ adv [Latin, from simplic simplex simple] 1: in a simple degree or manner: simply was murder simpliciter 2: per se … Law dictionary
Simpliciter — (лат.) просто, без оговорок. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
Simpliciter — (lat.), einfach, schlechthin … Pierer's Universal-Lexikon
Simplicĭter — (lat.), einfach, schlechthin … Meyers Großes Konversations-Lexikon
simpliciter — Latin adverb from stem of simplex simple (see SIMPLEX (Cf. simplex)) … Etymology dictionary
simpliciter — adv. 1. Por maioria. 2. Não plenamente (falando de aprovações de exame). ‣ Etimologia: palavra latina … Dicionário da Língua Portuguesa
simpliciter — sim|pli|ci|ter 〈Adv.; veraltet〉 schlechthin [lat., „geradezu, ohne Verstellung, einfach“] * * * sim|p|li|ci|ter <Adv.> [lat. simpliciter, zu: simplex, ↑ simpel] (bildungsspr.): schlechterdings, schlechthin; unbedingt, ohne Einschränkung. *… … Universal-Lexikon
simpliciter — adverb /simˈpli.ki.ter,sɪmˈplɪsɪtɚ/ Simply, absolutely; without any qualification or condition … Wiktionary
Simpliciter — Simpelthen … Danske encyklopædi
simpliciter — sim|pli|ci|ter* [...tsi...] <lat. ; Adverb von simplex, vgl. ↑simpel> (veraltet) schlechthin … Das große Fremdwörterbuch
simpliciter — adj. simply, unconditionally, naturally … English contemporary dictionary