Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

similitudo

  • 1 similitudo

    sĭmĭlĭtūdo, ĭnis, f. [similis].
    I.
    In gen., likeness, resemblance, similitude (class.).
    (α).
    With gen.:

    id ex similitudine floris lilium appellabant,

    Caes. B. G. 7, 73:

    id ad similitudinem panis efficiebant,

    id. B. C. 3, 48; cf.:

    umor ex hordeo aut frumento in quandam similitudinem vini corruptus,

    Tac. G. 23:

    armorum,

    Caes. B. G. 7, 50:

    coronae,

    Cic. N. D. 1, 11, 28:

    similitudo speciesque sapientium,

    id. Off. 3, 4, 16:

    studiorum societas similitudoque,

    id. Phil. 7, 2, 6: artis imago et similitudo. id. de Or. 2, 87, 356: similitudo servitutis, id. Rep. 1, 27, 43:

    domini,

    id. ib. 3, 34, 46; cf. id. ib. 1, 28, 44:

    regum,

    id. ib. 1, 41, 64:

    quorum (virorum),

    id. Tusc. 1, 46, 110:

    amoris humani,

    id. Lael. 21, 81:

    quae (gloria) habet speciem honestatis et similitudinem,

    id. Fin. 5, 24, 69:

    si cupis in te conparebit similitudo,

    Sen. Ep. 84, 8:

    exemplum deorum hominisve similitudinis expressae,

    Plin. 34, 7, 17, § 38.—
    (β).
    Absol.:

    nec vero ille artifex (Phidias), cum faceret Jovis formam aut Minervae, contemplabatur aliquem, e quo similitudinem duceret,

    Cic. Or. 2, 9:

    quam intuens ad illius similitudinem artem et manum dirigebat,

    id. ib.; so of a likeness in a portrait or image:

    nemo, quamvis paratos habeat colores, similitudinem reddet,

    Sen. Ep. 71, 2; Plin. 34, 7, 17, § 38; 35, 10, 36, § 88; and in the plur., id. 35, 12, 43, § 151:

    nihil est, quod ad se rem ullam tam alliciat, quam ad amicitiam similitudo,

    Cic. Lael. 14, 50; id. de Or. 2, 23, 96;

    so of mind or character: est igitur homini cum deo similitudo,

    id. Leg. 1, 8, 25:

    est nonnulla in his etiam inter ipsos similitudo,

    id. Brut. 16, 63:

    ad similitudinem deo propius accedebat humana virtus quam, etc.,

    comes nearer in likeness, bears a nearer resemblance, id. N. D. 1, 34, 96:

    hanc similitudinem qui imitatione adsequi volet,

    id. de Or. 2, 23, 96:

    genus imperii proximum similitudini regiae,

    bearing a very close resemblance to the royal power, id. Rep. 2, 32, 56:

    contrahit celeriter similitudo eos,

    Liv. 1, 46, 7.— Plur.:

    ut omittam similitudines,

    Cic. Rep. 1, 40, 62:

    sunt quaedam animi similitudines cum corpore,

    id. Tusc. 2, 23, 54:

    per rationem similitudines conparare,

    id. Off. 1, 4, 11.—
    II.
    Transf.
    A.
    Imitation:

    esse multos qui neminem imitentur, et suāpte naturā, quod velint, sine cujusquam similitudine consequantur,

    Cic. de Or. 2, 23, 98.—
    B.
    Analogy, application to similar cases:

    deduxisti totam hanc rem in duo genera solum causarum, cetera innumerabilia exercitationi et similitudini reliquisti,

    Cic. de Or. 2, 17, 71.—
    C.
    Sameness, uniformity, monotony: variare autem orationem magno opere oportebit;

    nam omnibus in rebus similitudo est satietatis mater,

    Cic. Inv. 1, 41, 76.—
    D.
    In partic., rhetor. t. t., a comparison, simile, similitude:

    similitudo est oratio traducens ad rem quampiam aliquid ex re dispari simile,

    Auct. Her. 4, 45, 59; Cic. de Or. 2, 40, 168; id. Top. 10, 41:

    argumentorum et similitudinum copia,

    id. Brut. 38, 143 fin.; Quint. 9, 1, 31; 9, 2, 2; 8, 3, 72 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > similitudo

  • 2 similitudo

    similitūdo, ĭnis, f. [st1]1 [-] ressemblance, analogie, similitude.    - est homini cum deo similitudo, Cic. Leg. 1, 25: l'homme a une ressemblance avec Dieu. --- cf. Cic. Br. 150.    - id ex similitudine floris lilium appellabant, Caes. BG. 7, 73, 9: cet ouvrage, ils l'appelaient lis d'après sa ressemblance avec la fleur.    - aliquid ad similitudinem panis efficere, Caes. BC. 3, 48: fabriquer qqch qui imite le pain.    - similitudo servitutis, Cic Rep. 1, 43: ressemblance avec la servitude. --- cf. Cic. Rep. 1, 64; 3, 46; Lael. 81.    - sine cujusquam similitudine, Cic. de Or. 2, 98: sans ressembler à personne.    - plur. similitudines, Cic. Br. 143: cas semblables, faits analogues. --- cf. Cic. Off. 1, 11.    - mais similitudines honesti, Cic. Off. 3, 13 = les apparences de l'honnête. --- cf. simulacra virtutis, Cic. Off. 1, 46, et aussi Off. 3, 69. [st1]2 [-] représentation, portrait, image ressemblante.    - Cic. Or. 9; Sen. Ep. 71, 2. [st1]3 [-] comparaison, rapprochement.    - ut ad valetudinis similitudinem veniamus, Cic. Tusc. 4, 27: pour faire un rapprochement avec la santé physique.    - sunt quaedam animi similitudines cum corpore, Cic. Tusc. 2, 23, 54: l'âme présente quelques points de comparaison avec le corps. [st1]4 [-] rhét. la similitude, l'analogie.    - Her. 4, 59; Cic. de Or. 2, 168.    - propter similitudinem, Cic. Inv. 1, 52: par analogie. [st1]5 [-] monotonie.    - Cic. Inv. 1, 76.
    * * *
    similitūdo, ĭnis, f. [st1]1 [-] ressemblance, analogie, similitude.    - est homini cum deo similitudo, Cic. Leg. 1, 25: l'homme a une ressemblance avec Dieu. --- cf. Cic. Br. 150.    - id ex similitudine floris lilium appellabant, Caes. BG. 7, 73, 9: cet ouvrage, ils l'appelaient lis d'après sa ressemblance avec la fleur.    - aliquid ad similitudinem panis efficere, Caes. BC. 3, 48: fabriquer qqch qui imite le pain.    - similitudo servitutis, Cic Rep. 1, 43: ressemblance avec la servitude. --- cf. Cic. Rep. 1, 64; 3, 46; Lael. 81.    - sine cujusquam similitudine, Cic. de Or. 2, 98: sans ressembler à personne.    - plur. similitudines, Cic. Br. 143: cas semblables, faits analogues. --- cf. Cic. Off. 1, 11.    - mais similitudines honesti, Cic. Off. 3, 13 = les apparences de l'honnête. --- cf. simulacra virtutis, Cic. Off. 1, 46, et aussi Off. 3, 69. [st1]2 [-] représentation, portrait, image ressemblante.    - Cic. Or. 9; Sen. Ep. 71, 2. [st1]3 [-] comparaison, rapprochement.    - ut ad valetudinis similitudinem veniamus, Cic. Tusc. 4, 27: pour faire un rapprochement avec la santé physique.    - sunt quaedam animi similitudines cum corpore, Cic. Tusc. 2, 23, 54: l'âme présente quelques points de comparaison avec le corps. [st1]4 [-] rhét. la similitude, l'analogie.    - Her. 4, 59; Cic. de Or. 2, 168.    - propter similitudinem, Cic. Inv. 1, 52: par analogie. [st1]5 [-] monotonie.    - Cic. Inv. 1, 76.
    * * *
        Similitudo, pen. prod. similitudinis. Cic. Semblance, Similitude.
    \
        Similitudo periculi. Cic. Pareil danger.
    \
        Similitudine veri capi. Liu. Estre deceu soubs couleur de verité.
    \
        Similitudines, quae ducuntur ex mutis animalibus, aut inanimis, facile est eludere. Quintil. Les similitudes et comparaisons.

    Dictionarium latinogallicum > similitudo

  • 3 similitūdō

        similitūdō inis, f    [similis], likeness, resemblance, similitude: est igitur homini cum deo similitudo: ad similitudinem deorum accedere, to resemble more closely: genus imperi proximum similitudini regiae, closely resembling royalty: contrahit celeriter similitudo eos, L.: sunt quaedam animi similitudines cum corpore: id ad similitudinem panis efficiebant, Cs.: similitudo speciesque sapientium: amoris humani.— Analogy, reasoning from precedents: cetera (genera causarum) similitudini reliquisti.— Sameness, uniformity, monotony: similitudo est satietatis mater.—In rhet., a comparison, simile, similitude: ex similitudine, by way of comparison: similitudinum copia: volgata, L.
    * * *
    likeness, imitation; similarity, resemblance; by-word (Plater); parable

    Latin-English dictionary > similitūdō

  • 4 similitudo

    similitūdo, inis, f. (similis), die Ähnlichkeit, I) eig.: 1) im allg.: a) eig.: est inter ipsos s., Cic.: est homini cum deo similitudo, Cic.: habet honestatis similitudinem, Cic.: insignem alcis similitudinem prae se ferre, Liv.: est arduum similitudinem effingere ex vero, Plin. ep.: genus radicis ad similitudinem panis efficiebant, behandelten es wie Brot, buken Brot daraus, Caes.: veri sim. u. sim. veri, die Wahrscheinlichkeit, Cic.: ad nostri similitudinem, so wie ich, Apul. (s. Hildebr. Apul. met. 8, 6). – Plur. similitudines konkret = ähnliche (verwandte) Erscheinungen, Fälle, Cic. Brut. 143; de off. 1, 11. – b) meton., navigera similitudo alia, eine andere Art solcher schiffähnlicher Geschöpfe, Plin. 9, 94. – 2) insbes.: a) die Porträtähnlichkeit, Cic. u.a.: vollst. veri similitudo, Plin. 34, 38. – b) die Charakterähnlichkeit, Liv. 1, 46, 7. – c) das Gleichnis, Cic. u.a.: vulgatā similitudine usus, Liv.: ut similitudinem istam persequar, Sen. – II) übtr.: 1) die Anwendung auf ähnliche Fälle, similitudini relinquere, Cic. de or. 2, 71. – 2) die sich gleichbleibende Darstellung, die Einförmigkeit, Cic. de inv. 1, 76.

    lateinisch-deutsches > similitudo

  • 5 similitudo

    similitūdo, inis, f. (similis), die Ähnlichkeit, I) eig.: 1) im allg.: a) eig.: est inter ipsos s., Cic.: est homini cum deo similitudo, Cic.: habet honestatis similitudinem, Cic.: insignem alcis similitudinem prae se ferre, Liv.: est arduum similitudinem effingere ex vero, Plin. ep.: genus radicis ad similitudinem panis efficiebant, behandelten es wie Brot, buken Brot daraus, Caes.: veri sim. u. sim. veri, die Wahrscheinlichkeit, Cic.: ad nostri similitudinem, so wie ich, Apul. (s. Hildebr. Apul. met. 8, 6). – Plur. similitudines konkret = ähnliche (verwandte) Erscheinungen, Fälle, Cic. Brut. 143; de off. 1, 11. – b) meton., navigera similitudo alia, eine andere Art solcher schiffähnlicher Geschöpfe, Plin. 9, 94. – 2) insbes.: a) die Porträtähnlichkeit, Cic. u.a.: vollst. veri similitudo, Plin. 34, 38. – b) die Charakterähnlichkeit, Liv. 1, 46, 7. – c) das Gleichnis, Cic. u.a.: vulgatā similitudine usus, Liv.: ut similitudinem istam persequar, Sen. – II) übtr.: 1) die Anwendung auf ähnliche Fälle, similitudini relinquere, Cic. de or. 2, 71. – 2) die sich gleichbleibende Darstellung, die Einförmigkeit, Cic. de inv. 1, 76.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > similitudo

  • 6 similitudo

    similitudo similitudo, inis f сходство

    Латинско-русский словарь > similitudo

  • 7 similitudo

    similitūdo, inis f. [ similis ]
    1) подобие, сходство (inter aliquos и cum aliquo C etc.)
    ad similitudinem alicujus rei Ap — наподобие чего-л.
    veri s. C, L — правдоподобие, вероятность
    2) уподобление, аналогия ( similitudine uti L)
    3) ритор. единообразие, однообразие (s. est satietatis mater C)

    Латинско-русский словарь > similitudo

  • 8 SIMILITUDO

    likeness, similitude - сходство, подобие; отношение двух качеств одного и того же вида и рода, так равенство есть согласие двух количеств; отношение причины и следствия включает отношение подобия, в этом смысле все вещи подобны Богу. Фома определяет сходство (In lib. I Sent. d. 2 q. 1 exp. text): "Сходство означает отношение, имеющее своей причиной единство качества, отношение требующее ясности, отчетливости субъектов, поскольку сходство различных вещей означает то же самое качество. Вот почему природа того, что имеет причиной сходство, проявляется в единстве сущности, которая есть благо и мудрость, или что-то еще обозначаемое видом качества". Далее он говорит (Sum. theol. I, q. 93, a. 9 concl): "Сходство - это конкретное единство, поскольку одно из качеств имеет причиной сходство". В смысле сходства с Богом существуют далекие сходства и близкие сходства, согласно Бонавентуре; последние есть образы (imago), обнаруживающиеся только в рациональной душе человека.

    Латинские философские термины > SIMILITUDO

  • 9 similitudo

    - onis s f 3o1
    similitude, ressemblance

    Dictionarium Latino-Gallicum botanicae > similitudo

  • 10 similitudo

    подобие, аналогия, ad similitud. absentis haberi (1. 35 § 8 D. 4, 6. 1. 2 C. 4, 10); равенство (1. 17 C. 9, 2).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > similitudo

  • 11 similitudo

    likeness, resemblance/ uniformity.

    Latin-English dictionary of medieval > similitudo

  • 12 similitudo

    , inis f
      сходство, подобие

    Dictionary Latin-Russian new > similitudo

  • 13 SIMILITUDO (LIKENESS, SIMILITUDE)

    сходство, подобие; отношение двух качеств одного и того же вида и рода, так, равенство есть согласие двух количеств; отношение причины и следствия включает отношение подобия, в этом смысле все вещи подобны Богу. Фома определяет сходство как «отношение, имеющее своей причиной единство качества, отношение требующее ясности, отчетливости субъектов, поскольку сходство различных вещей означает то же самое качество. Вот почему природа того, что имеет причиной сходство, проявляется в единстве сущности, которая есть благо и мудрость, или что-то еще обозначаемое видом качества» (Thomas Aquinas. In lib. I Sent. d. 2 q. 1 exp. text). Он же полагает сходство «конкретным единством, поскольку одно из качеств имеет причиной сходство» (Thomas Aquinas. Sum. theol. I, q. 93, a. 9 concl.). По Бонавентуре, существуют далекие и близкие сходства с Богом, последние суть образы (imago), обнаруживающиеся только в рациональной душе человека. См. ADAEQUATIO, COMMUNIO.

    Латинский словарь средневековых философских терминов > SIMILITUDO (LIKENESS, SIMILITUDE)

  • 14 (vērī-similis, vērī-similiter, vērī-similitūdō)

       (vērī-similis, vērī-similiter, vērī-similitūdō)    better as two words, veri simili-.

    Latin-English dictionary > (vērī-similis, vērī-similiter, vērī-similitūdō)

  • 15 verisimilitudo

    vērī-similitūdo, inis f. [ verus + similitudo ] (тж. раздельно)
    правдоподобие, вероятность C

    Латинско-русский словарь > verisimilitudo

  • 16 lineamentum

    līneāmentum (in den besten Hdschrn. līniāmentum), ī, n. (linea), die Linie-, der Zug mit der Feder oder Kreide usw., der Federstrich, Federzug, die Federzeichnung, der Strich, I) eig.: lineamentum longitudo latitudine carens, Cic. Acad. 2, 116: in geometria lineamenta, Cic. de or. 1, 187: omnes pilas columnasque notaverat cretā, quae lineamenta (Kreidestriche) evicerunt spississimam noctem, Petron. 79, 4. – II) übtr., im Plur., die Umrisse, 1) die Umrisse, Konturen, Skizze, Grund- und Hauptzüge, Züge einer Zeichnung, einer Statue, cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta et formas, Cic.: tu illius aeris temperationem, tu operum lineamenta sollertissime perspicis, Cic. – numerus quasi extrema lineamenta orationi attulit, rundet die Rede gleichsam ab, Cic. or. 186. – dah. Skizzen, Umrisse = nicht gehörig ausgearbeitete Schrift, Catonis, Cic. Brut. 298. – 2) die Umrisse, Grundrisse des Körpers, bes. des Gesichts, die äußere Gestalt, Züge a) übh.: unguium lineamenta (an den neugeborenen Bären), Solin.: similitudo oris vultusque et lineamenta corporis, Liv.: erat et oris et corporis lineamentis persimilis, Iustin.: ut homunculis similem fingeret deum, lineamentis tantum extremis, non habitu solido, Cic.: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. de fin. 3, 75. – b) prägn., die Gesichtszüge, lineamentorum qualitas matri ac filio similis, Iustin.: lineamentorum filiae similitudo, Iustin.

    lateinisch-deutsches > lineamentum

  • 17 aequalitas

    aequalĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] égalité, niveau, uniformité. [st2]2 [-] symétrie, proportion (dans le style ou dans une oeuvre d'art). [st2]3 [-] égalité, similitude, parité. [st2]4 [-] égalité, conformité d'âge. [st2]5 [-] analogie (t. de gram.).    - carnes excrescentes ad aequalitatem reducere, Plin. 30: égaliser les chairs en faisant disparaître les excroissances.    - similitudo aequalitasque verborum, Cic. Part. Or 6: juste proportion des mots (dans une période).    - aequalitas maris, (= mare tranquillum), Sen. Ep. 53: le calme de la mer.    - aequalitatis inter plausus, Phaedr.: au milieu des applaudissements de ses compagnons.
    * * *
    aequalĭtās, ātis, f. [st2]1 [-] égalité, niveau, uniformité. [st2]2 [-] symétrie, proportion (dans le style ou dans une oeuvre d'art). [st2]3 [-] égalité, similitude, parité. [st2]4 [-] égalité, conformité d'âge. [st2]5 [-] analogie (t. de gram.).    - carnes excrescentes ad aequalitatem reducere, Plin. 30: égaliser les chairs en faisant disparaître les excroissances.    - similitudo aequalitasque verborum, Cic. Part. Or 6: juste proportion des mots (dans une période).    - aequalitas maris, (= mare tranquillum), Sen. Ep. 53: le calme de la mer.    - aequalitatis inter plausus, Phaedr.: au milieu des applaudissements de ses compagnons.
    * * *
        AEqualitas, pen. cor. Denominatiuum. Cic. Equalité.
    \
        Ad aequalitatem redigere. Plin. Carnesque excrescentes ad aequalitatem redigit. Faire uni.
    \
        Exuere aequalitatem. Tacit. Se faire, ou vouloir estre plus grand que les autres.

    Dictionarium latinogallicum > aequalitas

  • 18 mater

    mātĕr, tris, f. [st2]1 [-] mère. [st2]2 [-] mère (en parl. des animaux), femelle. [st2]3 [-] mère patrie, métropole. [st2]4 [-] souche mère, tronc de l'arbre. [st2]5 [-] nourrice. [st2]6 [-] déesse (mère: titre d’honneur donné à certaines déesses). [st2]7 [-] au plur. femmes, dames. [st2]8 [-] bonne mère, petite mère (appellation familière adressée à une femme âgée). [st2]9 [-] mère (celle qui produit), cause, source, origine.    - [gr]gr. μήτηρ, μητρός - dor. μάτηρ -- angl. mother.    - arch. dat. sing. arch. matre, CIL 1, 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90; matrabus, Inscr. Orell. 2089.    - soror ex matre, Caes. BG. 1, 18: soeur du côté maternel.    - quae matre Asteria est, Cic. Nat. 3, 46: qui a pour mère Astéria.    - matrem esse de aliquo, Ov. H. 9, 48: être rendue mère par qqn.    - simul matrem labare sensit, Ov.: dès qu'elle sentit son coeur maternel chanceler.    - jubemus te salvere, mater, Plaut.: nous te saluons, bonne mère.    - Flora mater, Lucr.: la déesse Flore.    - Vesta mater, Virg. G. 1, 498: auguste Vesta.    - Mater Magna, Cic. Sest. 56: la grande déesse, Cybèle.    - Mater, Virg. G. 4, 64: la grande déesse, Cybèle.    - apes mellis matres, Varr.: les abeilles qui produisent le miel.    - mater omnium bonarum artium sapientia est, Cic. Leg. 1, 58: la sagesse est la mère de tout ce qui est bon.    - voluptas, malorum mater omnium, Cic. Leg. 1, 47: la volupté, mère de tous les maux.    - similitudo est satietatis mater, Cic. Inv. 1, 76: la monotonie engendre la satiété.
    * * *
    mātĕr, tris, f. [st2]1 [-] mère. [st2]2 [-] mère (en parl. des animaux), femelle. [st2]3 [-] mère patrie, métropole. [st2]4 [-] souche mère, tronc de l'arbre. [st2]5 [-] nourrice. [st2]6 [-] déesse (mère: titre d’honneur donné à certaines déesses). [st2]7 [-] au plur. femmes, dames. [st2]8 [-] bonne mère, petite mère (appellation familière adressée à une femme âgée). [st2]9 [-] mère (celle qui produit), cause, source, origine.    - [gr]gr. μήτηρ, μητρός - dor. μάτηρ -- angl. mother.    - arch. dat. sing. arch. matre, CIL 1, 177; dat. plur. matris, Inscr. Grut. 90; matrabus, Inscr. Orell. 2089.    - soror ex matre, Caes. BG. 1, 18: soeur du côté maternel.    - quae matre Asteria est, Cic. Nat. 3, 46: qui a pour mère Astéria.    - matrem esse de aliquo, Ov. H. 9, 48: être rendue mère par qqn.    - simul matrem labare sensit, Ov.: dès qu'elle sentit son coeur maternel chanceler.    - jubemus te salvere, mater, Plaut.: nous te saluons, bonne mère.    - Flora mater, Lucr.: la déesse Flore.    - Vesta mater, Virg. G. 1, 498: auguste Vesta.    - Mater Magna, Cic. Sest. 56: la grande déesse, Cybèle.    - Mater, Virg. G. 4, 64: la grande déesse, Cybèle.    - apes mellis matres, Varr.: les abeilles qui produisent le miel.    - mater omnium bonarum artium sapientia est, Cic. Leg. 1, 58: la sagesse est la mère de tout ce qui est bon.    - voluptas, malorum mater omnium, Cic. Leg. 1, 47: la volupté, mère de tous les maux.    - similitudo est satietatis mater, Cic. Inv. 1, 76: la monotonie engendre la satiété.
    * * *
        Mater, matris, f. g. Cic. Mere.
    \
        Mater, nutricem aliquando significat. Plaut. Virgil. Nourrice, Mere nourrice.

    Dictionarium latinogallicum > mater

  • 19 lineamentum

    līneāmentum (in den besten Hdschrn. līniāmentum), ī, n. (linea), die Linie-, der Zug mit der Feder oder Kreide usw., der Federstrich, Federzug, die Federzeichnung, der Strich, I) eig.: lineamentum longitudo latitudine carens, Cic. Acad. 2, 116: in geometria lineamenta, Cic. de or. 1, 187: omnes pilas columnasque notaverat cretā, quae lineamenta (Kreidestriche) evicerunt spississimam noctem, Petron. 79, 4. – II) übtr., im Plur., die Umrisse, 1) die Umrisse, Konturen, Skizze, Grund- und Hauptzüge, Züge einer Zeichnung, einer Statue, cedo mihi istorum adumbratorum deorum lineamenta et formas, Cic.: tu illius aeris temperationem, tu operum lineamenta sollertissime perspicis, Cic. – numerus quasi extrema lineamenta orationi attulit, rundet die Rede gleichsam ab, Cic. or. 186. – dah. Skizzen, Umrisse = nicht gehörig ausgearbeitete Schrift, Catonis, Cic. Brut. 298. – 2) die Umrisse, Grundrisse des Körpers, bes. des Gesichts, die äußere Gestalt, Züge a) übh.: unguium lineamenta (an den neugeborenen Bären), Solin.: similitudo oris vultusque et lineamenta corporis, Liv.: erat et oris et corporis lineamentis persimilis, Iustin.: ut homunculis similem fingeret deum, lineamentis tantum extremis, non habitu solido, Cic.: animi lineamenta sunt pulchriora quam corporis, Cic. de fin. 3, 75. – b) prägn., die Gesichtszüge, lineamentorum
    ————
    qualitas matri ac filio similis, Iustin.: lineamentorum filiae similitudo, Iustin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > lineamentum

  • 20 aequalitas

    aequālĭtas, ātis, f. [aequalis], equality, similarity, uniformity (syn.: similitudo, planities, aequitas).
    I.
    In gen.:

    similitudo aequalitasque verborum,

    Cic. Part. Or 6:

    fraterna,

    id. Lig. 12; Vulg. 2 Cor. 8, 13, 14.—
    II.
    In Tac. freq. of political equality, = isotimia:

    omnes exutā aequalitate jussa principis aspectare,

    Tac. A. 1, 4; 3, 74; cf. id. ib. 26, and id. H. 2, 38.—
    III.
    Of equality in age (cf. aequalis, II.): et aequalitas vestra et pares honorum gradus, Cic Brut. 42.—
    IV.
    The equality, evenness of a place: maris, i. e. mare tranquillum, a calm, galênê, Sen, Ep. 53:

    (Oesypum) carnes excrescentes ad aequalitatem reducit,

    Plin. 30, 13, 39, § 113.

    Lewis & Short latin dictionary > aequalitas

См. также в других словарях:

  • similitudo — index analogy, resemblance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Similitudo Dei — Si|mi|li|tu|do Dei die; <aus lat. similitudo Dei »Ähnlichkeit Gottes«> Einschränkung der Gottebenbildlichkeit des Menschen auf eine mehr geistige Gottähnlichkeit (Theol.) …   Das große Fremdwörterbuch

  • Similitudo Dei —  (лат. подобие Бога) параллель образу Бога (imago Dei) в Книге Бытия (1:26), где сказано, что люди созданы по образу и подобию Бога , отмечающая фундаментальное, основное взаимоотношение между людьми и их Творцом. Нек рые исследователи стараются… …   Вестминстерский словарь теологических терминов

  • similitude — [ similityd ] n. f. • 1225; lat. similitudo 1 ♦ Relation unissant deux choses exactement semblables. ⇒ analogie, ressemblance. Similitude de goûts entre deux personnes. « Entre Faust et la Tentation il y a similitude d origines » (Valéry). ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • Gottebenbildlichkeit — Die Gottebenbildlichkeit (hebräisch צֶלֶם אֱלֹהִים (tzelem elohim), griechisch u.a. εἰκὼν τοῦ θεοῦ (eikōn tou theou) und lateinisch „imago dei“) ist eine religiöse Vorstellung, die den Menschen als nach Gottes Bild geschaffen beschreibt. Diese… …   Deutsch Wikipedia

  • similitud — (Del lat. similitudo.) ► sustantivo femenino Circunstancia de parecerse una persona o cosa a otra en su carácter, actitud o aspecto. SINÓNIMO semejanza * * * similitud (del lat. «similitūdo») f. Cualidad de semejante. * * * similitud. (Del lat.… …   Enciclopedia Universal

  • similitudine — SIMILITÚDINE, similitudini, s.f. 1. Potrivire, asemănare, identitate (între două lucruri sau două acţiuni). 2. (fiz.; tehn.) Proprietate a două fenomene de a putea fi puse într o corespondenţă parţială sau totală, astfel încât valorile mărimilor… …   Dicționar Român

  • ЕВХАРИСТИЯ. ЧАСТЬ I — [греч. Εὐχαριστία], главное таинство христ. Церкви, состоящее в преложении (μεταβολή изменение, превращение) приготовленных Даров (хлеба и разбавленного водой вина) в Тело и Кровь Христовы и причащении (κοινωνία приобщение; μετάληψις принятие)… …   Православная энциклопедия

  • Analogie (Philosophie) — Analogie (von griech. αναλογία „Verhältnis“) bezeichnet in der Philosophie eine Form der Übereinstimmung von Gegenständen hinsichtlich gewisser Merkmale. In der Antike wurde der Begriff ursprünglich als Fachausdruck für die Bezeichnung… …   Deutsch Wikipedia

  • Analogielehre — Analogie (von griech. αναλογία „Verhältnis“) bezeichnet in der Philosophie eine Form der Übereinstimmung von Gegenständen hinsichtlich gewisser Merkmale. In der Antike wurde der Begriff ursprünglich als Fachausdruck für die Bezeichnung… …   Deutsch Wikipedia

  • Der Heilige Geist — (lat. Spiritus Sanctus), auch Paraklet genannt, ist im Christentum nach dem wichtigsten altkirchlichen Bekenntnis des 4. Jahrhunderts (Nicäno Konstantinopolitanum) die dritte Person der Trinität. Andere Religionen kennen unterschiedliche… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»