Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

sillily

  • 1 puerīliter

        puerīliter adv.    [puerilis], like a child: ludentes, Ph.: blandiri, L.— Childishly, foolishly, sillily: facere.
    * * *
    childishly, foolishly

    Latin-English dictionary > puerīliter

  • 2 stultē

        stultē adv. with comp. and sup.    [stultus], foolishly, sillily, stupidly: Factum a nobis stultest, T.: haud stulte sapis, you are no fool, T.: stultius illum quam se duxisse, L.: multa improbe fecisti, unum stultissime.
    * * *

    Latin-English dictionary > stultē

  • 3 puerilis

    pŭĕrīlis, e, adj. [puer].
    I.
    Lit., boyish, childish, youthful (class.):

    puerili specie, senili prudentiā,

    Cic. Div. 2, 23, 50:

    aetas,

    id. Arch. 3, 4; cf.

    tempus,

    Ov. M. 6, 719:

    disciplina,

    Cic. N. D. 1, 26, 72; id. Rep. 4, 3, 3:

    institutio,

    id. de Or. 2, 1, 1:

    doctrina,

    id. ib. 3, 31, 125; Quint. 1, 1, 9:

    delectatio,

    Cic. Fin. 1, 21, 72:

    regnum,

    Liv. 1, 3:

    blanditiae,

    Ov. M. 6, 626:

    manus,

    Cels. 3, 27, 3:

    ostrum,

    the prœtexta, Stat. S. 5, 2, 66:

    agmen,

    a troop of boys, Verg. A. 5, 548.—In distinction from virgineus:

    (faciem) virgineam in puero, puerilem in virgine possis (dicere),

    boyish, Ov. M. 8, 323.—
    B.
    In partic., in mal. part.:

    officium,

    Plaut. Cist. 4, 1, 5:

    supplicium,

    Mart. 2, 60, 2; and absol. puerile, id. 9, 67, 3; cf.:

    puerile obtulit corollarium,

    App. M. 3, p. 138, 13; Hyg. Fab. 189.—
    II.
    Transf., boyish, childish, puerile, trivial, silly (rare but class.):

    acta illa res est animo virili, consilio puerili,

    Cic. Att. 14, 21, 3:

    sententia,

    Ter. Phorm. 5, 7, 56:

    vota,

    Ov. Tr. 3, 8, 11:

    res (with insubidae, inertes),

    Gell. 18, 8, 1:

    isagogae,

    id. 1, 2, 6:

    puerile est,

    Ter. And. 2, 6, 18.— Comp.:

    si puerilius his ratio esse evincet amare,

    Hor. S. 2, 3, 250. —Hence, adv.: pŭĕrīlĭtĕr, like a child:

    ludentes,

    Phaedr. 3, 8, 5:

    blandiri,

    Liv. 21, 1.—
    B.
    Childishly, foolishly, sillily:

    stultus,

    Plaut. Pers. 4, 4, 42; Cic. Fin. 1, 6, 19:

    facere,

    id. Ac. 2, 11, 33; 2, 17, 54; Tac. H. 4, 86.

    Lewis & Short latin dictionary > puerilis

  • 4 stultus

    stultus, a, um, adj. [root star-; v. stolidus], foolish, simple, silly, fatuous, etc. (cf.: insulsus, ineptus, insipiens, brutus).
    I.
    Lit.:

    stulti, stolidi, fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,

    Plaut. Bacch. 5, 1, 2; cf. Ter. Heaut. 5, 1, 4:

    inepte stultus es,

    Plaut. Most. 2, 2, 64:

    mulier stulta atque inscita,

    id. Men. 2, 3, 85:

    ex stultis insanos facere,

    Ter. Eun. 2, 2, 23: deum qui non summum putet, stultum (existumat), Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68:

    ego vero te non stultum ut saepe, non improbum, ut semper, sed dementem et insanum, rebus vincam necessariis,

    Cic. Par. 4, 1, 27:

    o stultos Camillos, Curios, Fabricios!

    id. Pis. 24, 58:

    auditor,

    id. Font. 6, 13: stultus est, qui cupida cupiens cupienter cupit, Enn. ap. Non. 91, 8:

    sicut ego feci stultus! contrivi diem,

    Plaut. Cas. 3, 3, 4:

    ut vel non stultus quasi stulte cum sale dicat aliquid,

    Cic. de Or. 2, 68, 274:

    quos ait Caecilius comicos, stultos senes, hos significat credulos, obliviosos, dissolutos,

    id. Sen. 11, 36; cf. id. Lael. 26, 100:

    nisi sis stultior stultissimo,

    Plaut. Am. 3, 2, 26:

    stultior stulto fuisti,

    id. Curc. 4, 3, 19.—As subst.: stultus, i, m., a fool:

    stulto intellegens quid interest!

    Ter. Eun. 2, 2, 1; id. Ad. 4, 7, 6:

    stultorum plena sunt omnia,

    Cic. Fam. 9, 22, 4:

    lux stultorum festa,

    Ov. F. 2, 513; cf.:

    stultorum feriae appellabantur Quirinalia, quod eo die sacrificabant hi, qui solenni die aut non potuerunt rem divinam facere aut ignoraverunt,

    Fest. p. 316 Müll.—
    II.
    Transf., of things concrete and abstract:

    nulla est tam stulta civitas, etc.,

    Cic. Rep. 3, 18, 28:

    stultā ac barbarā arrogantiā elati,

    Caes. B. C. 3, 59:

    cogitationes,

    Hirt. B. G. 8, 10, 4:

    laetitia,

    Sall. C. 51, 31:

    levitas,

    Phaedr. 5, 7, 3: gloria, id. 3, 17, 12:

    dies,

    i. e. foolishly spent, Tib. 1, 4, 34; cf.

    vita,

    Sen. Ep. 15, 10:

    ignes,

    Ov. M. 9, 746:

    consilium stultissimum,

    Liv. 45, 23, 11:

    opes,

    Mart. 2, 16, 4:

    labor,

    id. 2, 86, 10:

    quod cavere possis, stultum admittere est,

    Ter. Eun. 4, 6, 23:

    quid autem stultius quam, etc.,

    Cic. Lael. 15, 55; cf. id. Rab. Post. 8, 22 (v. in the foll.).—Hence, adv.: stultē, foolishly, sillily:

    stulte facere,

    Plaut. Most. 1, 3, 30:

    dupliciter stulte dicunt,

    Varr. L. L. 9, § 45 M¨ll.— Comp.:

    quid stultius, quam, etc.,

    Cic. Rab. Post. 8, 22:

    stultius atque intemperantius,

    Liv. 30, 13, 14.— Sup.:

    haec et dicuntur et creduntur stultissime,

    Cic. N. D. 2, 28, 70.

    Lewis & Short latin dictionary > stultus

См. также в других словарях:

  • Sillily — Sil li*ly, adv. [From {Silly}.] In a silly manner; foolishly. Dryden. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • sillily — though formally correct, is too awkward for normal use and is usually replaced by the phrase in a silly way or by other one word adverbs such as foolishly or stupidly …   Modern English usage

  • sillily — adverb In a silly manner; foolishly. He swung the plant hed just stolen around in his bag so sillily that the dirt was still to be found soiling the inside of his bag a full day later …   Wiktionary

  • sillily — silly ► ADJECTIVE (sillier, silliest) 1) lacking in common sense or judgement; foolish. 2) trivial or frivolous. 3) Cricket denoting fielding positions very close to the batsman: silly mid on. ► NOUN (pl. sillies) informal ▪ …   English terms dictionary

  • sillily — adverb see silly …   New Collegiate Dictionary

  • sillily — See silly. * * * …   Universalium

  • sillily — adv. foolishly, in a silly manner, stupidly; ridiculously, absurdly …   English contemporary dictionary

  • sillily — sil·li·ly …   English syllables

  • sillily — ˈsilə̇lē, li adverb : in a silly manner …   Useful english dictionary

  • silly — sillily, adv. silliness, n. /sil ee/, adj., sillier, silliest, n., pl. sillies. adj. 1. weak minded or lacking good sense; stupid or foolish: a silly writer. 2. absurd; ridiculous; irrational: a silly idea. 3. stunned; dazed: He knocked me silly …   Universalium

  • -lily — Few adjectives in ly form adverbs in lily because they are too awkward to use. As Fowler noted (1926), ‘it is always possible to say in a masterly manner, at a timely moment, and the like, instead of masterlily, timelily’. Some adjectives in ly… …   Modern English usage

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»