-
1 puerīliter
puerīliter adv. [puerilis], like a child: ludentes, Ph.: blandiri, L.— Childishly, foolishly, sillily: facere.* * *childishly, foolishly -
2 stultē
stultē adv. with comp. and sup. [stultus], foolishly, sillily, stupidly: Factum a nobis stultest, T.: haud stulte sapis, you are no fool, T.: stultius illum quam se duxisse, L.: multa improbe fecisti, unum stultissime.* * * -
3 puerilis
pŭĕrīlis, e, adj. [puer].I.Lit., boyish, childish, youthful (class.):B.puerili specie, senili prudentiā,
Cic. Div. 2, 23, 50:aetas,
id. Arch. 3, 4; cf.tempus,
Ov. M. 6, 719:disciplina,
Cic. N. D. 1, 26, 72; id. Rep. 4, 3, 3:institutio,
id. de Or. 2, 1, 1:doctrina,
id. ib. 3, 31, 125; Quint. 1, 1, 9:delectatio,
Cic. Fin. 1, 21, 72:regnum,
Liv. 1, 3:blanditiae,
Ov. M. 6, 626:manus,
Cels. 3, 27, 3:ostrum,
the prœtexta, Stat. S. 5, 2, 66:agmen,
a troop of boys, Verg. A. 5, 548.—In distinction from virgineus:(faciem) virgineam in puero, puerilem in virgine possis (dicere),
boyish, Ov. M. 8, 323.—In partic., in mal. part.:II.officium,
Plaut. Cist. 4, 1, 5:supplicium,
Mart. 2, 60, 2; and absol. puerile, id. 9, 67, 3; cf.:puerile obtulit corollarium,
App. M. 3, p. 138, 13; Hyg. Fab. 189.—Transf., boyish, childish, puerile, trivial, silly (rare but class.):B.acta illa res est animo virili, consilio puerili,
Cic. Att. 14, 21, 3:sententia,
Ter. Phorm. 5, 7, 56:vota,
Ov. Tr. 3, 8, 11:res (with insubidae, inertes),
Gell. 18, 8, 1:isagogae,
id. 1, 2, 6:puerile est,
Ter. And. 2, 6, 18.— Comp.:si puerilius his ratio esse evincet amare,
Hor. S. 2, 3, 250. —Hence, adv.: pŭĕrīlĭtĕr, like a child:ludentes,
Phaedr. 3, 8, 5:blandiri,
Liv. 21, 1.—Childishly, foolishly, sillily:stultus,
Plaut. Pers. 4, 4, 42; Cic. Fin. 1, 6, 19:facere,
id. Ac. 2, 11, 33; 2, 17, 54; Tac. H. 4, 86. -
4 stultus
stultus, a, um, adj. [root star-; v. stolidus], foolish, simple, silly, fatuous, etc. (cf.: insulsus, ineptus, insipiens, brutus).I.Lit.:II.stulti, stolidi, fatui, fungi, bardi, blenni, buccones,
Plaut. Bacch. 5, 1, 2; cf. Ter. Heaut. 5, 1, 4:inepte stultus es,
Plaut. Most. 2, 2, 64:mulier stulta atque inscita,
id. Men. 2, 3, 85:ex stultis insanos facere,
Ter. Eun. 2, 2, 23: deum qui non summum putet, stultum (existumat), Caecil. ap. Cic. Tusc. 4, 32, 68:ego vero te non stultum ut saepe, non improbum, ut semper, sed dementem et insanum, rebus vincam necessariis,
Cic. Par. 4, 1, 27:o stultos Camillos, Curios, Fabricios!
id. Pis. 24, 58:auditor,
id. Font. 6, 13: stultus est, qui cupida cupiens cupienter cupit, Enn. ap. Non. 91, 8:sicut ego feci stultus! contrivi diem,
Plaut. Cas. 3, 3, 4:ut vel non stultus quasi stulte cum sale dicat aliquid,
Cic. de Or. 2, 68, 274:quos ait Caecilius comicos, stultos senes, hos significat credulos, obliviosos, dissolutos,
id. Sen. 11, 36; cf. id. Lael. 26, 100:nisi sis stultior stultissimo,
Plaut. Am. 3, 2, 26:stultior stulto fuisti,
id. Curc. 4, 3, 19.—As subst.: stultus, i, m., a fool:stulto intellegens quid interest!
Ter. Eun. 2, 2, 1; id. Ad. 4, 7, 6:stultorum plena sunt omnia,
Cic. Fam. 9, 22, 4:lux stultorum festa,
Ov. F. 2, 513; cf.:stultorum feriae appellabantur Quirinalia, quod eo die sacrificabant hi, qui solenni die aut non potuerunt rem divinam facere aut ignoraverunt,
Fest. p. 316 Müll.—Transf., of things concrete and abstract:nulla est tam stulta civitas, etc.,
Cic. Rep. 3, 18, 28:stultā ac barbarā arrogantiā elati,
Caes. B. C. 3, 59:cogitationes,
Hirt. B. G. 8, 10, 4:laetitia,
Sall. C. 51, 31:levitas,
Phaedr. 5, 7, 3: gloria, id. 3, 17, 12:dies,
i. e. foolishly spent, Tib. 1, 4, 34; cf.vita,
Sen. Ep. 15, 10:ignes,
Ov. M. 9, 746:consilium stultissimum,
Liv. 45, 23, 11:opes,
Mart. 2, 16, 4:labor,
id. 2, 86, 10:quod cavere possis, stultum admittere est,
Ter. Eun. 4, 6, 23:quid autem stultius quam, etc.,
Cic. Lael. 15, 55; cf. id. Rab. Post. 8, 22 (v. in the foll.).—Hence, adv.: stultē, foolishly, sillily:stulte facere,
Plaut. Most. 1, 3, 30:dupliciter stulte dicunt,
Varr. L. L. 9, § 45 M¨ll.— Comp.:quid stultius, quam, etc.,
Cic. Rab. Post. 8, 22:stultius atque intemperantius,
Liv. 30, 13, 14.— Sup.:haec et dicuntur et creduntur stultissime,
Cic. N. D. 2, 28, 70.
См. также в других словарях:
Sillily — Sil li*ly, adv. [From {Silly}.] In a silly manner; foolishly. Dryden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
sillily — though formally correct, is too awkward for normal use and is usually replaced by the phrase in a silly way or by other one word adverbs such as foolishly or stupidly … Modern English usage
sillily — adverb In a silly manner; foolishly. He swung the plant hed just stolen around in his bag so sillily that the dirt was still to be found soiling the inside of his bag a full day later … Wiktionary
sillily — silly ► ADJECTIVE (sillier, silliest) 1) lacking in common sense or judgement; foolish. 2) trivial or frivolous. 3) Cricket denoting fielding positions very close to the batsman: silly mid on. ► NOUN (pl. sillies) informal ▪ … English terms dictionary
sillily — adverb see silly … New Collegiate Dictionary
sillily — See silly. * * * … Universalium
sillily — adv. foolishly, in a silly manner, stupidly; ridiculously, absurdly … English contemporary dictionary
sillily — sil·li·ly … English syllables
sillily — ˈsilə̇lē, li adverb : in a silly manner … Useful english dictionary
silly — sillily, adv. silliness, n. /sil ee/, adj., sillier, silliest, n., pl. sillies. adj. 1. weak minded or lacking good sense; stupid or foolish: a silly writer. 2. absurd; ridiculous; irrational: a silly idea. 3. stunned; dazed: He knocked me silly … Universalium
-lily — Few adjectives in ly form adverbs in lily because they are too awkward to use. As Fowler noted (1926), ‘it is always possible to say in a masterly manner, at a timely moment, and the like, instead of masterlily, timelily’. Some adjectives in ly… … Modern English usage