Перевод: с исландского на все языки

со всех языков на исландский

silk

  • 1 silki(òráîur)

    Íslensk-ensk orðabók > silki(òráîur)

  • 2 silki(vefnaîur/klæîi)

    Íslensk-ensk orðabók > silki(vefnaîur/klæîi)

  • 3 SILKI

    n. silk; in compds. silken, silk.
    * * *
    n. [from Lat. sericum], silk, Rm. 31; hárit fagrt sem silki, Nj. 2, Orkn. (in a verse); rautt s., Bær. 19: a nickname, silki-auga, silki-skegg, Nj., Fms.
    B. As adjective, made of silk, silken; silki-band, silki-dregill, a silk-ribbon, Fms. iv. 110, xi. 2, Edda 20; silki-blaka, a silken veil, Fas. iii. 336; silki-bleikr, ‘silk-bleak,’ light-coloured, flaxen; hárit silkibleikt, Fms. vii. 55; fjögur merhross silkibleik, Fas. iii. 39; silki-borða or -borði, a silken brim, D. N.; silki-dúkr, a silken napkin, Fms. i. 112, Orkn. 304: = altaris-dúkr, an altar-cloth, Vm. 80, Symb. 26; silki-dýna, a silk-pillow, Karl.; silki-júpr (hjúpr), a silken jacket, Fms. vii. 69, x. 415; silki-hlað, a silk-ribbon worn round the head, Nj. 184, Dipl. iii. 4; silki-húfa, a silk-cap, Fms. ii. 264; silki-hökull, a cope of silk, Vm. 117; silki-klútr, a silk-kerchief, Fas. iii. 266; silki-klæði, silk-cloth, Greg. 22, MS. 623. 20; silki-koddi, a silken pillow, cushion. Fms. ix. 477, Dipl. iii. 4, Vm. 58; silki-kult, a silken quilt, Eb. 258, Mar.; silki-kyrtill, a silken kirtle. Fms. ii. 309, Bær. 4; silki-merki, a banner cf silk, belonging to church furniture, Jm. 10; silki-möttull, a silk-mantle. Fms. x. 268; silki-parlak, mod. sparlak, a silken bed-cover, D. N.; silki-pell, a silken pall, Str. 3; silki-pungr, a silk-purse, Ám. 42, Dipl. iii. 4; silki-reifar, silken swaddling-clothes, Fagrsk.; silki-ræma, a silken, ribbon, Edda 19; a silken garter, Fms. iv. 110, Hkr. ii. 105, Bjarn. 64; süki-saumaðr, embroidered with silk, Dipl, vi. 440, Vm. 46, Pm. 12; silki-síma, a silken cord, Lex. Poët.; silki-serkr, a silken sark, Fms. iii. 125, ix. 477; silki-skaut, a ‘silken-sheet,’ napkin, D. N.; silki-skyrta, a silken shirt, Fms. x. 383, Fs. 6; silki-slæður, a silken gown, Fg. 702, silken scarf (?), Nj. 190; suki-strengr, a silken cord, Karl. 42; silki-sæng, a silken bed, Fas. i. 508; silki-treyja, a silken jacket, Fms. xi. 271, Nj. 125, Skíða R. 186; silki-þráðr, a silk-thread, Fas. i. 508, Stj. 191; silki-ver, a silken case, D. N., Mag.

    Íslensk-ensk orðabók > SILKI

  • 4 SVÁ

    adv.
    1) so, thus;
    ertu Íslenzkr maðr? — hann sagði, at svá var, he said it was so;
    svá er sagt, at, it is told that;
    2) joined with another particle, svá … ok, both … and;
    svá starf ok torveldi, both toil and trouble;
    svá ráns-maðrinn ok okrkarlinn, the robber as well as the usurer;
    ok svá, and also, as also;
    sumarit ok svá um vetrinn, the summer, as also the winter;
    fögr augu ok svá snarlig, fair eyes and also sharp;
    3) so, denoting degree (œrit mun hann stórvirkr, en eigi veit ek, hvárt hann er svá góðvirkr);
    Gunnarr spyrr, hví Njáli þœtti þetta svá úráðligt, why he thought this so unwise;
    ekki meirr en svá, not more than so, so and no more;
    4) followed by an adjective and ‘at’, svá ríkr, góðr, mikill, margir, fáir … at, so mighty, good, great, many, few … that;
    svá at, so that;
    kaldr (sjúkr) svá, at, so cold (sick) that;
    contracted ‘svát’, svát ek muna, that (so far as) I remember;
    with a gen., Hallfreðr er svá manna, at ek skil sízt, H. is such a man as I never can make out;
    hón er svá kvenna (= hón er svá af konum), at mér er mest um at eiga, she is just such a woman as I most want;
    5) svá … sem, as … as;
    hárit var svá fagrt sem silki, as fair (soft) as silk;
    svá vel sem þér ferr, well as thou behavest;
    6) so, then (gengu þeir norðr yfir hálsinn ok svá fram á Rastarkálf);
    7) joined to an a. or adv., about, pretty much;
    slíkar svá fortölur, somewhat such persuasion;
    þat mun þó svá nær fara, yet it will be just on the verge of that;
    nakkvat svá, somewhat so;
    fegnir nakkvat (nökkut) svá, rather glad;
    mjök svá, almost, very nearly, all but (mjök svá kominn at bana).
    * * *
    adv., so in old rhymes in the 13th century, e. g. s and gá, Mkv. 20; s and á, Ht. 82; later form svó (freq. in the 14th and 15th centuries); whence svo, and lastly so: [a common Teut. particle; Ulf. swê; A. S. swâ; Engl. and Germ. so; Dan. saa.]
    B. So, thus; ertú Íslenzkr maðr?—Hann sagði at svá var, he said it was so, Nj. 6; beiddi Þorsteinn Atla at … Hann görði svá, he did so, Ísl. ii. 193; nú görðu þeir svá, so they did, Fms. x. 238; eigi görr enn svá, ‘not farther than so,’ only so far, Grág. i. 136; þeir heita svá, thus, Edda, Hom. 141; ef þú vill eigi segja mér, ok farir þú svá (thus, i. e. without letting me know) héðan, Fms. vii. 30; þeir segja svá Ólafi konungi, at …, iii. 181; svá er sagt, at …, it is told, that …, vi. 3.
    2. joined with another particle; svá ok, so also, also; svá skal ok ætla þeim er þá kömr við, Grág. i. 235; svá ráns-maðrinn ok okrkarlinn, the robber as well as the usurer, Mar.; öll landráð, svá lögmál ok sættar-görðir, the law as well as the s., Sks. 13 B; svá starf ok torveldi, both toil and trouble, Fms. vii. 221; ok svá, and also, as also; höfuð hans ok svá marga dýrgripi, Eg. 86; sumarit ok svá um vetrinn, the summer, as also the winter, Fms. xi. 51; fögr augu ok svá snarlig, fair eyes and also sharp, i. 102; ekki líkr yfirlits föður sínum ok svá í skaplyndi (here ok svá is adversative = né), x. 266; í Suðrlöndum ok svá norðr, Þiðr.; þeir minntu konung opt á þat, ok svá þat með, at…, Eg. 85; ok hlaða svá veggi, and also make the walls, Grág. ii. 336; austr undir Eyjafjöll ok svá austr í Holt, and so also east of H., Nj. 261.
    II. so, denoting degree; ærit man hann stórvirkr, en eigi veit ok hvárt hann er svá ( equally) góðvirkr, Nj. 55: with a compar., eigi getr nær enn svá, it is not to be got nearer than so, Clem. 46; ekki meirr enn svá, not more than so, so and not more, with an adverse notion; ekki þótta ek nú dæll meirr enn svá, Fms. xi. 91; eigi fengiligri enn svá, Sturl. i. 159.
    2. svá followed by an adjective and ‘at;’ svá ríkr, góðr, mikill, margr, fáir … at, so mighty, good, great, many, few … that, Nj. 1, Fms. i. 3, passim; svá at, so that, contracted svát (as þótt for þó at), see ‘at’ III. γ (p. 29, col. 2): the svá put after the adjective, kaldr svá at, so cold that, Edda (pref.); ástblindir svá, Mkv.; sjúkr svá, at ( so sick that) hann sé kominn at bana, Fms. xi. 158: with a gen., Hallfreðr er svá manna, at ek skil sízt hvat manna at er, H. is such a man as I never can make out, Fs. 98; hón er svá kvenna, at mér er mest um at eiga just such a woman as I like best, Ld. 302; hón er svá meyja í Noregi, at ek vilda helzt eiga, Fms. v. 310.
    3. svá sem, so as, as; þjóna honum svá sem börn föður, Edda 13; ok svá sem hón er sterk, þá mon hón brotna, er …, strong as it(the bridge) is, it will break when …, 8 (see sem); hárit var svá fagrt sem silki, fair as silk, Nj. 2; þeim konungi sem svá er góðr ok rétt víss sem Ingi, i. e. so very good and just a king, Fms. vii. 263; svá vel sem þér ferr, well as thou behavest, Nj. 225.
    4. the phrase, gör svá vel, be so good as to, I pray thee! Nj. 111, Fms. vii. 157; göri guðin þá svá vel, láti mik eigi bíða, Al. 106.
    5. in greeting; heill svá! 623. 17; heilir svá, Stj. 124, 475, Karl. 507; ek svá heill! Fms. v. 230; svá vil ek heil! Grett. 170 new Ed; farit ér í svá gramendr allir! Dropl. 23.
    III. slíkr svá, nokkur svá, því-líkr svá, mjök svá, somewhat so, much in that way, about so; slíkum svá fortölum, such a persuasion, Al. 33; ekki meira enn slíkt svá, not more than so, Fms. v. 308; þvílíkum svá mönnum, sem þit erut, Eg. 739; þiggja gjafar at slíkum svá mönnum, Fms. vi. 99; nakkvat svá, somewhat so, xi. 11; fegnir nokkut svá, i. e. rather glad, quite glad, viii. 27 (v. l. mjök svá, very); mjök svá, almost, very nearly, all but; hafa lokit mjök svá heyverkum, Ísl. ii. 329; mjök svá kominn at landi, Fms. i. 212; mjök svá kominn at bana, 158; mjök svá feginn, viii. 27, v. l.; allmjök svá, v. 320.
    2. the phrases, svá-gurt, see soguru and göra (F. III); svá-búit, see búa (B. II. 2. δ): svá-nær, so near, i. e. quite near; þat mun þó svá nær fara, it will be quite on the verge of that, Nj. 49; ef barn elsk svá-nær Páskum, just before Easter, K. Þ. K. 7 new Ed.; lagði þá svá nær, at…, Nj. 163; hafði svá nær, at, 160.

    Íslensk-ensk orðabók > SVÁ

  • 5 sæi

    from sjá.
    * * *
    n. [through the Fr. soie, Ital. saia, from Lat. sericum; as are also A. S. seolc, Engl. silk], silk, Rétt., N. G. L. iii. 122, 125, D. N., B. K., Vm.; sæi-kápa, 90.

    Íslensk-ensk orðabók > sæi

  • 6 BINDA

    * * *
    (bind; batt, bundum; bundinn), v.
    1) to bind, tie, fasten, tie up;
    binda hest, hund, to tie up a horse, dog;
    binda skó, þvengi, to tie shoes, thongs;
    binda stein við háls e-m, to fasten a stone to one’s neck;
    binda fyrir augu e-m, to blindfold one;
    2) to bind in parcels, to pack up (binda varning til skips);
    binda hey á hest, to truss hay on a horse’s back;
    binda klyf, to tie up a pack;
    3) binda e-t um e-t, to bind round;
    hann batt silkiræmu um fót sér, he bound a strip of silk round his leg;
    binda um e-t, to put a bandage on;
    batt Yngvildr um fót honum, bound up his (wounded) leg;
    binda um sár, to bind up a wound;
    fig., hefir margr hlotit um sárt at binda fyrir mér, many a man has had wounds to tie up by my means (i. e. inflicted by me);
    þykkir mér bezt um heilt at binda, to bind a sound limb, to keep safe and sound;
    binda sár = binda um sár;
    binda hönd e-s, to bind his hand;
    4) to make, form, contract, enter into (binda samfélag, vináttu, tengdir, hjúskap);
    binda sætt ok frið, to make a reconciliation and peace;
    binda ráð, to resolve;
    absol. with infin., to fix, engage (bundu þeir Þórir at hittast á ákveðnum stáð);
    em ek þó eigi þess búinn, nema fleiri bindist, unless more persons bind themselves, enter the league;
    bindast á hendi (höndum) e-m, to bind oneself to serve another (bindast á hendi konungum);
    bindast (= binda sik) í e-u, to engage in a thing (bindast í heitum);
    with gen. (bindast e-s = bindast af or frá e-u), to refrain from a thing;
    eigi bazt hann ferligra orða, he did not refrain from bad words.
    * * *
    batt, 2nd pers. bazt, pl. bundu, bundit; pres. bind; 3rd pers. reflex. bizt; imperat. bind, bind þú; 2nd pers. bittú, bitt þú, Fm. 40; battú, Bret. 32; bitzt, Post. 154: [Goth., A. S., Hel. bindan; Engl. bind; Germ. binden; Swed. binda, 2nd pers. bandt; in Icel. by assimilation batt; bant, however, Hb. 20, 32 (1865)]:— to bind:
    I. prop. to bind in fetters, (cp. bönd, vincula; bandingi, prisoner), Hom. 119, Fms. xi. 146, Gþl. 179:
    1. to tie, fasten, tie up, b. hest, Nj. 83; naut, Ld. 98, Bs. i. 171; b. hund, Grág. ii. 119; b. við e-t, to fasten to; b. stein við háls e-m, 655 xxviii; b. blæju við stöng, Fms. ix. 358; b. skó, þvengi, to tie the shoes, Nj. 143, Þorst. St. 53, Orkn. 430: to bind in parcels, to pack up, b. varning, Fms. iii. 91, ix. 241 (a pun); b. hey, to truss hay for carting, Nj. 74; klyf, Grett. 123; b. at, til, to bind round a sack, parcel, Fms. i. 10; to bind a book, (band, bindi, volume, are mod. phrases), Dipl. i. 5, 9, ii. 13.
    β. medic. to bind wounds, to bind up, b. sár, Eg. 33, Bs. i. 639, Fms. i. 46 (cp. Germ. verbinden); b. um, of fomentation, Str. 4. 72: metaph. phrase, eiga um sárt at b., to have a sore wound to bind up, one feeling sore; hefir margr hlotið um sárt at b. fyrir mér, i. e. I have inflicted deep wounds on many, Nj. 54: the proverb, bezt er um heilt at b., or eiga um heilt at b., to bind a sound limb, i. e. to be safe and sound; þykir mér bezt um heilt at b., I think to keep my limbs unhurt, to run no risk, Fms. vii. 263.
    2. with a notion of impediment; b. skjöld sinn, to entangle the shield: metaph., bundin (closed, shut) skjaldborg, Sks. 385.
    II. metaph. to bind, make obligatory; leysa ok b., of the pope, Fms. x. 11: to make, contract a league, friendship, affinity, wedding, fellowship, oath, or the like; b. ráð, to resolve, Ld. 4, Eg. 30; samfélag, lag, vináttu, eið, tengdir, hjúskap, Fms. i. 53, iv. 15, 20, 108, 210, ix. 52, Stj. 633, K. Á. 110: absol. with a following infin., binda ( fix) þeir Þórir at hittast í ákveðnum stað, Ísl. ii. 147.
    III. reflex, to bind, engage oneself, enter a league; leikmenn höfðu saman bundizt at setjast á kirkjueignir, Bs. i. 733; bindask (b. sik) í e-u, to engage in a thing; þótt hann væri bundinn í slíkum hlutum, 655; at b. sik í veraldligu starfi, id.; hann bazt í því, at sýslumenn yðrir skyldu eigi koma á mörkina, Eg. 71; em ek þó eigi þessa búinn, nema fleiri bindist, unless more people bind themselves, enter the league, Fær. 25, Valla L. 216; bindast í banns atkvæði, H. E. i. 465; binda sik undir e-t, with a following infin. to bind oneself to do, Vm. 25; b. sik við e-t, id., N. G. L. i. 89; bindask e-m á hendi, to bind oneself to serve another, esp. of the service of great personages; b. á hendi konungum, Fms. xi. 203, x. 215, Bs. i. 681, Orkn. 422; bindast fyrir e-u, to place oneself at the head of an undertaking, to head, Hkr. iii. 40; Öngull vildi b. fyrir um atför við Gretti, Grett. 147 A.
    2. with gen., bindask e-s, to refrain from a thing; eigi bazt harm ferligra orða, i. e. he did not refrain from bad language, 655. 12; b. tára (only negative), to refrain from bursting into tears, Fms. ii. 32; hlátrs, Sks. 118; b. við e-t, id., El. 21; b. af e-u, Stj. 56.

    Íslensk-ensk orðabók > BINDA

  • 7 blaka

    * * *
    I)
    (að and -ta), v.
    1) to flutter, wave (of the leaves of a tree);
    2) with dat., blaka vængjunum, to flap the wings;
    3) with acc., blaka e-n, to give one a slap.
    f.
    1) veil (cf. silkiblaka);
    2) fan.
    * * *
    1.
    að, to slap, Ann. 1394.
    2. neut. to wave, flutter, of the wings of birds, b. vaengjum, to flutter with the wings, Stj. 74: of the leaves on a tree moved by a soft breeze, lauf viðarins blakaðu hægliga, Barl. 161; austan blakar laufið á þann linda, Fornkv. 129; blakir mér þari um hnakka, Fms. vi. 376 (in a verse). In mod. usage, blakta, að or t, is freq. used of leaves, of the flaring of a light, ljós blaktir á skari, the flame flutters on the wick; hence metaph., öndin blaktir á skari, Snót 128; blaktir önd á brjósti, 121: the phrase, blaktir ekki hár á höfði, not a hair moves on one’s head.
    2.
    u, f. a veil of silk, Fas. iii. 337; a pan, Mar. 153: now also = blaðka, v. above s. v. blað.

    Íslensk-ensk orðabók > blaka

  • 8 BLAUTR

    a.
    1) soft (blautr sem silkiræma); blautr fiskr, fresh fish, opp. to ‘harðr fiskr’; frá blautu barns beini, from very babyhood;
    2) effeminate, timorous, weak (fár er gamall harðr, ef hann er í bernsku blautr);
    3) wet, soaked (þar vóru vellir blautir, því at regn höfðu verit).
    * * *
    adj. [A. S. bleât = miser; Germ. blozs = nudus; Scot. blait = nudus (Jamieson); Dan. blöd; Swed. blödig = soft; the Dan. and Swed. blott, blotted, = stripped, are borrowed from Germ.; Ivar Aasen distinguishes between blaú = shy, and blaut = wet, damp; blauðr and blautr are no doubt only variations of the same word].
    I. soft, Lat. mollis, in a good sense; this sense of the word remains only in a few compds, v. above, and in a few phrases, e. g. frá blautu barns beini, from babyhood, Fms. iii. 155, Magn. 522, Al. 71; b. fiskr, fresh ( soft) fish, Bs. i. 853, opp. to harðr ( dried) fiskr; in Swed., however, it means soaked fish: in poetry, b. sæing, a soft bed, Gísl. (in a verse): of stuffs, but only in less classical writers or translated romances; b. purpuri, Bret. 32; lerépt, Sks. 400 A; dúnn, Mart. 126; blautir vindar, soft breezes, Sks. 214 B: a single exception is, Edda 19, fjöturinn var sléttr ok b. sem silkiræma, soft and smooth as silk lace.
    2. = blauðr, faint, imbecile; blautir menn, Al. 34, Fas. i. 161: a paraphrasis of blauðr in Fm. 6.
    II. but commonly metaph. = soaked, wet, miry, [cp. Swed. blöt, and the phrase, lägga sit hufuud í blöt, to beat one’s brains: cp. also bleyta, mud; bloti, thaw; blotna, to melt]; þar vóru vellir blautir, því at regn höfðu verit, Eg. 528; keldur blautar, 266; þeir fengu ekki blautt um Valbjarnar-völlu, Bs. i. 509, etc.; cp. Scot. and North. E. soft road, soft weather, = wet, Scott’s Black Dwarf, ch. 3 note.

    Íslensk-ensk orðabók > BLAUTR

  • 9 GARN

    n.
    1) yarn (spinna garn af rokki);
    2) warp-thread, warp, opp. to vipta, weft, woof.
    * * *
    n. [A. S. gearn; Engl. yarn; Dan.-Swed. garn]; spinna gam, to spin yarn, Eb. 92; ek hefi spunnit tólf álna gam, I have spun yarn for a twelve ells web, Ld. 224; lín ok gam, Js. 78; silki-garn, silk yarn; tvinna-garn, twine yarn, twisted yarn; opp. to ein-gerni, q. v.
    II. the warp, opp. to vipt, the weft, Nj. 275.

    Íslensk-ensk orðabók > GARN

  • 10 HJÚPR

    m. a kind of doublet.
    * * *
    m., older form júpr, Fms. x. 415, [a word of for. origin, cp. Germ. joppe, Fr. jupe]:—a doublet, Fr. pourpoint; hafði rauðan hjúp yrir brynju, Fms. vii. 55, 56, viii. 404; silki-h., a silk doublet; skinn-h., q. v.
    II. in mod. usage freq. in metaph. = dress, clothing.

    Íslensk-ensk orðabók > HJÚPR

  • 11 HLAÐ

    n.
    1) pile, stack;
    2) pavement (in front of a homestead);
    3) border, lace-work; feldr búinn hlöðum, a laced cloak.
    * * *
    1.
    n. [North. E. lad; cp. hlaða], a pile, stack (= hlaði), N. G. L. i. 136, 257.
    2. a barn (= hlaða), N. G. L. i. 137: but in Icel. usually,
    3. the pavement or court-yard in front of a homestead, Nj. 197, Ísl. ii. 204, 252, Bs. i. 66, Sturl. iii. 141, 279.
    2.
    n. [this word is freq. used in poems and in pr. names of the heathen time, and although it is aspirated (as shewn by allit. in verses) and has a final ð, yet it may be derived, prob. through A. S., from Lat. laqueus; Ital. lazio; old Fr. lacs; Span, lazo; Engl. lace]:—lace, lace-work; feldr búinn hlöðum, a laced cloak, Fas. ii. 70; kyrtill hlaði búinn, O. H. L. 2 and passim; it is also used of bracelets worn on the arms, so in Bjarn. (in a verse), cp. the compd hlað-hönd. From wearing lace and bracelets a woman is in poetry called hlað-grund, hlað-nipt, hlað-norn, hlað-guðr; a distinction is made between gull-hlað, gold lace, which was worn round the head, esp. by ladies, but also by men, Orkn. 280 old Ed., Fms. ii. 264, iv. 72, vii. 34, and silki-hlað, silk lace, a ribbon:—hlað belongs also to a priestly dress, Vm. 31, 38, 77, Dipl. iii. 4.

    Íslensk-ensk orðabók > HLAÐ

  • 12 KODDI

    * * *
    m. pillow.
    * * *
    a, m. [Scot. and North. E. cod; Swed. kudde]:—a pillow, Str. 5, Dipl. iii. 4, v. 18, Vm. 109; kodda-ver, a pillow-case, freq. in mod. usage; silki-k., a silk pillow.

    Íslensk-ensk orðabók > KODDI

  • 13 KRANKR

    a.
    1) ill, silk; mér er krankt, I am ill;
    2) sore, distressing.
    * * *
    m. [Germ. krank], ill, sick; krankr mjök, Fms. x. 146, Finnb. 322: k. í líkam. B. K. 97; krönk augu, Stj. 171: sore, distressing, hin krankasta tíð, the sorest time, of a famine, 162; krankir hlutir, 156; krönkustu tilfelli, 218; inar krönkustu flugur, 271.

    Íslensk-ensk orðabók > KRANKR

  • 14 nistill

    m. a little pin; n. silki-treyju, silk-jacket-pin, an ironical circumlocution for a man, Skíða R. 186.

    Íslensk-ensk orðabók > nistill

  • 15 SLÍKR

    a.
    1) such; s. maðr, such a man; s. sem (or er), such as; s. svá, such like, similar (slíkir svá menn); annarr s., another of the same kind;
    2) this, that (þér skulut slíku ráða);
    3) neut., slíkt, as adv. in such wise, so; slíkt er þér líkar, as it pleases thee; slíkan, similarly, in a like manner (hygg ek, at slíkan mun hafa farit um annat).
    * * *
    adj., prop. a compd. qs. svá-líkr, so-líkr; [Ulf. swa-leiks = τοιουτος; A. S. swilc, i. e. swa ylc = so like; Early Engl. silk, whence mod. Engl. such, with the l dropped; Scot. sic; Germ. solch; Dan. slig; Swed. slik]:—such; slíkr maðr, such a man, Fms. i. 99; slíkr maðr sem, Eg. 759; slíkan sem, Fms. i. 21; slíkt sems, Am. 103; slíks úfriðar, sem …, Ísl. ii. 242; slíkt lið sem hann fékk, Fms. i. 74: slíkr svá, such-like; með slíkum svá fortölum, Al. 33; meira enn slíkt svá, Fms. v. 303; at slíkum svá, mönnum, vi. 99: slíkt ok it sama, Post. 645. 66, Stj. 356: neut., ef slíkt skyldi þreyta, Fms. ii. 176; er hann slíkt um fregn, Vsp. 30.
    2. similar; slíkan löst, Hm. 97: neut., átt þú slíkt at frétta, the same news, Am. 78, Rekst. 8; svara slíku, to answer in such wise, Ó. H. (in a verse); annat slíkt, Akv. 6; slíks var þar ván, Fms. i. 74; slíkt megu vér nú reyna, Nj. 97.
    3. this, that, it; þér skulut slíku ráða, Eb. 46 new Ed.; fylgðit saðr slíku, Am. 45; slíkt er válaðs vera, Hm. 10.
    II. neut. slíkt, as adv. in such wise, so; slíkt sem annar-staðar, Ó. H. 47; slíkt er þér líkar, as it likes thee, 114; hann var slíkt íllr sem faðir hans, just as bad as his father, Stj. 585, 588, 625; slíkan, id.; hygg ek at slíkan mun hafa farit um annat, just so, Eg. 6l; at slíku, id., Stj. 82.

    Íslensk-ensk orðabók > SLÍKR

  • 16 ÞAT

    pron.
    1) neut. from , that, it (þat var einhverju sinni, at);
    3) conj. that, = at (sagði sönn tíðindi af ferðum Þorgils ok þat hann hafði eltan Hrafn á fjöll upp).
    * * *
    or mod. það, neut. of a demonstr. pron.; the nom. sing. is of a different root, sá, sú (p. 516); the other cases are,—gen. þess, þeirar, þess; dat. þeim, þeiri, því and þí; acc. þann, þá, þat: plur. þeir, þær, þau; gen. þeirra; dat. þeim; acc. þá, þær, þau (mod. þaug): the mod. forms have rr in þeirrar, þeirri, þeirra; but for the olden time they are less correct, as may be seen from rhymes: [Goth. þata; Engl. that; Germ. dass, i. e. daz; Dan. det.]
    A. That, in the various cases, see Gramm. p. xxi; Óláfr tók því vel, … kvaðsk hennar forsjá hlíta um þat mál, … þat sama haust, … þann dag svaf Unnr í lengra lagi, … nefni ek til þess Björn ok Helga, … eptir þat stóð Unnr upp ok kvaðsk ganga mundu þeirrar skemmu, sem hón var vön at sofa í, bað at þat skyldi hverr hafa at skemtan sem þá væri næst skapi, Ld. 14; því at þeir ( they) urðu eigi á annat sáttir, þeir es ( those who) fyrir norðan vóru, Íb. 9 (þeir is here repeated, first as personal then as demonstr. relat. pron.); land þat er kallat er Grænland, … hann kvað menn þat mundu fýsa þangat farar, at landit ætti nafn gott, … prest þann er hét Þangbrandr, id.; en þat vas til þess haft, … í stað þann, … lög þau es Kristninni skyldi fylgja, 11; þeir menn vóru er þess gátu, there were men that guested (= Lat. erant qui), Nj. 90; á þeiri stundu, Fms. xi. 360.
    2. with the article; bæta þat skipit er minnr var brotið, Fms. ii. 128; yfir hafit þat it djúpa, Edda 28; þann inn mikla mann, Hkr. ii. 251.
    II. it (as that is used in provincial speech in England), in indefinite phrases, it is, it was, it came to pass; þat var siðr, at …, Eg. 505; þat var einhverju sinni at, Nj. 2; en þat vas er hann tók byggja landit fjórtán vetrum eða fimtán fyrr, Jb. 9, and passim.
    III. denoting this, these, = þessi: sagði Egill at mjöðdrekku þá vill hann hafa at afnáms-fé, Eg. 240; sagði at sú var kona hans, er þar sat, ok svá at þau ( they) áttu húsa-kot þau ( those cottages), Ó. H. 152; this use is freq. on Runic stones, e. g. rúnar þær, kuml þaun (= þau), etc.
    2. denoting such; segja menn at þau yrði æfi-lok Flosa, at …, Nj. 282; hárit þat á höfði sem silki gult væri, the hair on his head was like yellow silk, Fms. x. 381; þeirrar einnar konu ætla ek at fá, at sú ræni þik hvárki fé né ráðum, Ld. 14: öllum þeim hlutum er þeim (pers.) líkaði, and passim.
    IV. in a diminutive sense, suffixed to the noun; stund þá, a little while, Fær. 169; jarl hafði tjaldat upp frá stund þá, see stund, Fms. xi. 85; brosa lítinn þann, Fb. ii. 78 (Fms. iv. 101); lítt þat and lítt-at, ‘little that,’ i. e. a little, see p. 394, col. 1; litla þá stund, 623. 10; glam þat varð af, a little tinkling wind, Fms. xi. 129; klumbu eina mikla eða hálf-róteldi þat, id.
    V. ellipt. þann; þykki mér þann (viz. kost) verða upp at taka, Nj. 222, Eg. 157 (see kostr, p. 353, col. 2): í þeiri (viz. hríð), in that nick of time, in that moment, Fms. x. 384, 414, Flóv. 33; ár rauð ungr í þeiri, Ód.; þann fyrsta (viz. tíma), Fms. vii. 201.
    B. The gen. þess in special usages, resembling A. S. þus, Engl. thus; this may be simply ellipt., ‘vegar,’ ‘konar,’ or the like being understood:
    1. denoting mode, kind, manner, so that, thus that; hvat sér þú nú þess er þér þykkir með undarligu móti? Nj. 62; hvernog hann skyli þess berjask, in what way he should fight, so that, Al. 70; hvat er hann þess, at ek hlýða upp á hans tal, what kind of man that I should listen to his talk.? Stj. 263; hvat manni ertú þess, at ek muna láta þik fyrri yfir fara? Karl. 16; hvern veg þess megi vera, Hom. (St.); engi veg þess, Hom. 196 (Ed.); hve lýðrinn skyldi lifa þess es Guði mætti vel líka, Hom.; hugsar hann, hversu hann mætti honum haga þess at honum yrði sjálfum nokkur sæmd í, Mar.; hvern veg skal ek skiljask við konung þenna þess er yðr muni líka, Ó. H. 75; hugum leiddi hann, hversu hann mætti þess sitja í svá ágætu sæti, at hann vær eigi …, Sks. 623; hversu bar þess til, how did it come to pass so? Stj. 166; hefi ek nokkut, bróðir. þess gört at þér mislíki, have I done aught that it should mislike thee? Gísl. 99; ekki var þess ( nothing of the kind) í Máriu lífi er vándir menn hafa, Mar.; ef knökut er þess, at ér farit ósigr, Fb. i. 183; at öllum hlutum þess er hann hafði spurt, in all things so as (i. e. in so far as) he had heard, Þiðr. 158.
    2. þess þó, yet so that, i. e. only short of that, with but one reservation; vilda ek helzt hafa atferð ok höfðingskap Hrólfs kraka, þess þó ( yet so that), at ek hélda allri Kristni ok trú minni. Fms. v. 172; sem þér líkar, þess þó, at þú frelsir oss fyrir þína miskun, Stj. 404: dropping þó, en hann vægði í öllu fyrir þeim bræðrum, þess er hann minkaði sik í engu, so that, yet so that …, Ld. 234; leita flestir at hafa hættu-minna, þess at þeir verði sik frýju, Sturl. iii. 68; alla þá hluti er ek má, þess er mér skyli eigi vera skömm at, all things that I may, yet so that it shall not be a shame to me, anything short of dishonour, Þiðr. 194; svá harða sótt sem þeir er hardast fengu, þess er eigi gékk önd ór honum, Fb. ii. 144.
    II. þess as a locative, there prob. ellipt., ‘staðar’ being understood; Einarr spurði Egil hvar hann hefði þess verit staddr at hann hafði mest reynt sik, Eg. 687; hvar kómu feðr okkrir þess, at faðir minn væri eptirbátr föður þíns, hvar nema alls hvergi? Ísl. ii. 236; hvar þess er ( wheresoever) aðrir taka fyrst arf enn erfingi réttr, Grág. i. 191; ætlaða ek þá at ek munda hvergi þess koma, at ek munda þess gjalda, at ek væra of friðsamr, Orkn. 120; því at hann ætlaði at hann mundi þess víðar koma, at hann mundi njóta föður sins enn gjalda, Gísl. 73; hvar-vitna þess er maðr spyrr lögspurning, Grág. (Kb.) i. 41; hvar þess er heilagr dómr hans kom, Hom. (St.); þeir megu hvergi þess sendir vera, at …, Hom. 182 (Ed.); hver-vetna þess er þingmenn verða víttir í Gula, N. G. L. i. 5.
    III. with a compar. the more, so much the more, cp. Germ. desto; heldr var hón þess at lítilátari, Hom. 169 (Ed.); þess meirr er hinn drekkr, þess meirr þyrstir hann, svá þess fleira es þú hafðir þess fleira girndisk þú, 190 (Ed.); til þess meiri staðfestu, Dipl. v. 22; þyrstir æ þess at meirr, Eg. 605; þess betr er þær eru görvar djúpari ok mjóri, Sks. 426.
    C. The dat. því, prop. fyrir því, and then dropping the prep., and using the remaining dat. adverbially:—therefore; því er þessa getið, at þat þótti vera rausn mikil, Ld. 68: því and þí, therefore; ok því svá, at …, Pr. 400; því ætla ek hann … at …, 325; því máttú varkynna mér, at mér þykkir féit gott, Gullþ. 7.
    II. því-at, ‘for that,’ because; tóksk eigi atreiðin, því-at búendr frestuðu, Ó. H. 215; því-at úvíst er at vita, Hm. 1; því-at úbrigðra vin fær maðr aldregi, 6; því-at hón á allan arf eptir mik, Nj. 3; því-at allir vóru görviligir synir hans, Ld. 68; því-at þat er ekki af manna völdum, Gullþ. 5; því-at ek em bróðir feðr þíns, 6.
    2. dropping the ‘at;’ því ek hefi spurt, at …, Fms. vi. 4; því Hákon var bróður-son hans, Sturl. i. 140.
    III. therefore; ok varð því ekki af ferðinni, Ísl. ii. 247: fyrir-því (Dan. fordi; Early Engl. forthy), therefore, Fms. i. 235.
    IV. því at eins, only on that condition, Fms. xi. 154: af því, therefore, passim.
    V. hví, why, in later vellums (the 15th century), and so in mod. usage; því riðu menn yðrir undan? Fms. iii. 183, Sd. 149. l. 9; því mun ek þó eigi vita mega at troll ráði fyrir, Gullþ. 5.
    D. For the personal pronoun, which in plur. has the same declension, see þeir, þær, þau, p. 732.

    Íslensk-ensk orðabók > ÞAT

  • 17 silkiband

    Íslensk-ensk orðabók > silkiband

  • 18 silkibleikr

    Íslensk-ensk orðabók > silkibleikr

  • 19 silkihlað

    Íslensk-ensk orðabók > silkihlað

  • 20 silkisaumaðr

    Íslensk-ensk orðabók > silkisaumaðr

См. также в других словарях:

  • silkələnmə — «Silkələnmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • silkəmə — «Silkəmək»dən f. is …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • Silk — Silk, n. [OE. silk, selk, AS. seolc, seoloc; akin to Icel. silki, SW. & Dan. silke; prob. through Slavic from an Oriental source; cf. Lith. szilkai, Russ. shelk , and also L. sericum Seric stuff, silk. Cf. {Sericeous}. {Serge} a woolen stuff.] 1 …   The Collaborative International Dictionary of English

  • SILK — SILK  формат аудиоданных и аудиокодек используемый Skype. Разработан компанией Skype Limited. SILK был разработан для замены другого кодека  SVOPC также созданного компанией Skype Limited. SILK являлся отдельной веткой разработки кодека …   Википедия

  • SILK — (Heb. מֶשִׁי, meshi). Silk is mentioned once in the Bible by Ezekiel (16:10, 13) in his description of the splendid garments of the Israelite woman. The commentators identify this meshi with silk, and there may be an etymological connection… …   Encyclopedia of Judaism

  • Silk — (engl. Wort für Seide) ist der Familienname folgender Personen: Anna Silk (* 1977), kanadische Schauspielerin Dave Silk (* 1958), US amerikanischer Eishockeyspieler David Silk (* 1936), anglikanischer Bischof Garnett Silk (1966–1994),… …   Deutsch Wikipedia

  • silk — (n.) O.E. sioloc, seoloc silk, ultimately from an Asian word (Cf. Chinese si silk, Manchurian sirghe, Mongolian sirkek) borrowed into Gk. as serikos silken, serikon silk (Cf. Gk. Seres, a name for an oriental people from whom the Greeks got silk) …   Etymology dictionary

  • silk´en|ly — silk|en «SIHL kuhn», adjective, verb. –adj. 1. a) made of silk: »a silken dress. The king wore silken robes. b) of or having to do with silk stuffs or goods. 2. like silk; soft, smooth, and glossy: »She has silken hair. 3. a) …   Useful english dictionary

  • silk|en — «SIHL kuhn», adjective, verb. –adj. 1. a) made of silk: »a silken dress. The king wore silken robes. b) of or having to do with silk stuffs or goods. 2. like silk; soft, smooth, and glossy: »She has silken hair. 3. a) …   Useful english dictionary

  • silk — [ sılk ] noun ** 1. ) uncount thin smooth cloth made from the fibers produced by an insect called a silkworm: an elegant shirt made of pure Chinese silk a ) only before noun made of silk: an expensive Italian silk suit b ) uncount the THREAD used …   Usage of the words and phrases in modern English

  • Silk —    Silk production was a privatized state industry, centered in Constantinople (q.v.) and also, from the 11th century, in Athens, Corinth, Thebes, and Thessalonike (qq.v.). Justinian I (q.v.) established the industry by first smuggling silkworm… …   Historical dictionary of Byzantium

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»