Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

siegreich

  • 1 siegreich

    sie greich
    I. adj sport, mil Mannschaft, Feldzug zwycięski
    II. adv zwycięsko
    \siegreich aus etw hervorgehen wyjść z czegoś zwycięsko

    Neue deutsche Polnisch-Deutsch > siegreich

  • 2 siegreich

    победоносный; Partei, Pers.: победивший

    Русско-немецкий карманный словарь > siegreich

  • 3 җиңүчән

    siegreich

    Татарча-алманча сүзлек > җиңүчән

  • 4 pobjednički

    siegreich, sieghaft; p. zanos Siegestaumel m; p-a slava Siegesfeier f, Siegesfest n

    Hrvatski-Njemački rječnik > pobjednički

  • 5 pobjedonosan

    siegreich, siegerisch

    Hrvatski-Njemački rječnik > pobjedonosan

  • 6 victorious

    adjective

    be victorious over somebody/something — über jemanden/etwas siegreich bleiben

    be victorious in one's struggleaus seinem Kampf siegreich hervorgehen

    * * *
    [-'to:-]
    adjective (successful or winning: the victorious army; Which team was victorious?) siegreich
    * * *
    vic·to·ri·ous
    [vɪkˈtɔ:riəs]
    adj siegreich
    \victorious team Siegermannschaft f
    to emerge \victorious als Sieger/Siegerin hervorgehen
    * * *
    [vIk'tɔːrɪəs]
    adj
    army, allies siegreich; smile triumphierend, siegesbewusst; battle, war, campaign erfolgreich

    to be victorious over sb/sth — jdn/etw besiegen

    to be victorious in the struggle against... — siegen or den Sieg davontragen im Kampf gegen...

    * * *
    victorious [vıkˈtɔːrıəs; US auch -ˈtəʊ-] adj (adv victoriously)
    1. siegreich ( over über akk):
    be victorious siegen, den Sieg davontragen, als Sieger hervorgehen
    2. Sieges…, Sieger…
    3. siegverheißend
    * * *
    adjective

    be victorious over somebody/something — über jemanden/etwas siegreich bleiben

    * * *
    adj.
    siegreich adj.

    English-german dictionary > victorious

  • 7 winning

    adjective
    1) attrib. siegreich

    winning team — siegreiche Mannschaft; Siegermannschaft, die

    2) attrib. (bringing victory) den Sieg bringend

    winning number — Gewinnzahl, die

    3) (charming) einnehmend; gewinnend [Lächeln]
    * * *
    1) (victorious or successful: the winning candidate.) Sieger-...
    2) (attractive or charming: a winning smile.) gewinnend
    * * *
    win·ning
    [ˈwɪnɪŋ]
    I. adj
    1. attr (that wins) Gewinn-; (in competition) Sieger-; (victorious) siegreich
    to play one's \winning card ( fig) sein Ass [o seinen Trumpf] ausspielen
    the \winning entry die prämierte Einsendung
    \winning number Gewinnzahl f
    on the \winning side auf der Gewinnerseite
    the \winning song der Siegertitel
    to be on a \winning streak eine Glückssträhne haben
    \winning team Siegermannschaft f
    \winning ticket Gewinnschein m
    2. (charming) gewinnend, einnehmend
    with her \winning ways... mit ihrer gewinnenden Art...
    II. n
    \winnings pl Gewinn m
    * * *
    ['wInɪŋ]
    1. adj
    1) (= successful) person, entry der/die gewinnt; horse, team siegreich; goal Sieges-; point, stroke (das Spiel) entscheidend
    2) (= charming) smile, ways gewinnend, einnehmend
    3. pl
    Gewinn m
    * * *
    A s
    1. Gewinnen n, Sieg m
    2. meist pl Gewinn m (besonders beim Spiel)
    a) Grube f
    b) Abbau m
    B adj (adv winningly)
    1. besonders SPORT siegreich, Sieger…, Sieges…:
    winning lead uneinholbare Führung;
    winning goal academic.ru/82536/winner">winner 4;
    winning numbers Gewinnzahlen;
    winning streak Gewinnserie f;
    winning urge Siegesdrang m
    2. entscheidend (Schlag etc)
    3. fig gewinnend, einnehmend:
    a winning smile ein gewinnendes Lächeln
    * * *
    adjective
    1) attrib. siegreich

    winning team — siegreiche Mannschaft; Siegermannschaft, die

    2) attrib. (bringing victory) den Sieg bringend

    winning number — Gewinnzahl, die

    3) (charming) einnehmend; gewinnend [Lächeln]
    * * *
    adj.
    gewinnend adj.
    siegend adj.
    siegreich adj.

    English-german dictionary > winning

  • 8 convinco

    con-vinco, vīcī, victum, ere, gleichs. ersiegen, d.i. I) eine Pers. eines Irrtums od. einer Schuld siegreich überführen, so daß sie der Sache geständig wird, a) eines Irrtums überführen, siegreich widerlegen, verum enim invenire volumus, non tamquam adversarium aliquem convincere, Cic. de fin. 1, 13: Aristonis iam fracta et convicta secta, Cic. de legg. 1, 38. – b) einer Schuld (vor Gericht od. im Privatleben) überführen, überweisen (Ggstz. absolvere), alqm mores ipsius ac vita convincunt, Cic.: reprehensus, convictus fractusque discessit, Cic.: mox Corneliam maximam virginem absolutam olim, deinde longo intervallo repetitam (wieder angeklagt) atque convictam defodi iussit, Suet.: ad convincendum eum conisi, Tac. – mit Abl. (durch), quo teste me convincas? an chirographo? Cic.: quā lege multi semel accusati, semel dictā causā, semel auditis testibus condemnati sunt, nequaquam tam manifestis neque tantis criminibus, quantis tu convinceris, Cic.: convictus multis avaritiae criminibus, Cic.: nec ullo umquam crimine convictus, Val. Max.: conscientiā convictus, Cic.: convictus veris (durch die Wahrheit, d.i. durch Darlegung, Nachweisung der W.), Liv.: iudicio turpi convictus, Cic.: scelere (durch das V., d.i. auf Grund des V.) convictus, Suet. Ner. 31, 3. Lact. de ira 17, 6: so auch istius vita tot vitiis flagitiisque convicta, belastetes, Cic. I. Verr. 10. – m. in u. Abl., si quo in pari ante peccato convictus sit, Cic.: convictus in hoc scelere, Cic., in aliquo scelere servus, Sen.: convinci in crimine incendii, Tac.: homo convictus vulgo in mendaciis, Erzgauner, Gell. – m. Genet., homines tanti facinoris convicti, Sall.: alter latrocinii, alter caedis convictus est, Suet.: convicti maleficii servi, Cic.: coniurationis adversum se convictus, Eutr.: haec duo levitatis et infirmitatis plerosque convincunt, Cic.: convinci summae neglegentiae alcis iudicio, Cic.: simplici iudicio multorum maleficiorum convictus, Cornif. rhet.: eius devotionis esse convictum iudicio deorum immortalium, testimonio senatus, Cic.: te in isto ipse convinco non inhumanitatis solum, sed etiam amentiae, Cic. – m. Infin. od. Acc. u. Infin., decretum (est), ut, qui pro Perseo adversos Romanos dixisse quid aut fecisse convincerentur, capitis condemnarentur, Liv.: multa avare ac superbe fecisse convictus, Curt.: indicio T. Volturci convicti confessique sunt caedem... in cives paravisse, Sall.

    II) eine Sache siegreich, unwiderleglich dartun, -erweisen, a) etw. als nichtig erweisen, in seiner Blöße darstellen, siegreich widerlegen, (vor Gericht u. im Privatleben), c. falsa, Cic.: c. errores Epicuri, Cic.: c. haec poëtarum et pictorum portenta, Cic.: oratio talis sit, qualis illa, quae neque redargui neque convinci potest, Cic.: male convicti memor furoris (κακῶς ελεγχθείσης μανίας), Ov.: voluptas superiore libro (im v. B.) convicta, Cic. – m. Abl., falsum veris rebus c., Lucr. 4, 762. – b) als wahr, unwiderlegbar beweisen, siegreich begründen, von etw. überzeugen, α) m. Acc.: mitto, quod possessa (praedia) per vim, quod convicta ab Apollonidensibus, daß dies (diese gewaltsame Besitzergreifung) von den A. unwiderlegbar erwiesen worden ist, Cic.: convictis virorum bonorum testimoniis, Cic.: quod (welcher Anklagepunkt) neque convictum noxae reo, neque defensum absolutioni erat, Tac. – m. apud u. Akk., quod apud patres convictum, Tac. ann. 14, 40. – m. Abl., c. factum congregatione argumentorum, Quint.: volo inauditum facinus ipsius, qui commisit, voce convinci, Cic.: argumentis peccata convinci, Cic.: aliquo facinore comperto avaritiam esse convictam, Caes. – β) m. Acc. u. Infin.: Stoicos nihil de dis explicare convincit, Cic.: u. (von lebl. Subjj.) eum ne liberum quidem esse ratio et veritas convincit, Cic.

    lateinisch-deutsches > convinco

  • 9 convinco

    con-vinco, vīcī, victum, ere, gleichs. ersiegen, d.i. I) eine Pers. eines Irrtums od. einer Schuld siegreich überführen, so daß sie der Sache geständig wird, a) eines Irrtums überführen, siegreich widerlegen, verum enim invenire volumus, non tamquam adversarium aliquem convincere, Cic. de fin. 1, 13: Aristonis iam fracta et convicta secta, Cic. de legg. 1, 38. – b) einer Schuld (vor Gericht od. im Privatleben) überführen, überweisen (Ggstz. absolvere), alqm mores ipsius ac vita convincunt, Cic.: reprehensus, convictus fractusque discessit, Cic.: mox Corneliam maximam virginem absolutam olim, deinde longo intervallo repetitam (wieder angeklagt) atque convictam defodi iussit, Suet.: ad convincendum eum conisi, Tac. – mit Abl. (durch), quo teste me convincas? an chirographo? Cic.: quā lege multi semel accusati, semel dictā causā, semel auditis testibus condemnati sunt, nequaquam tam manifestis neque tantis criminibus, quantis tu convinceris, Cic.: convictus multis avaritiae criminibus, Cic.: nec ullo umquam crimine convictus, Val. Max.: conscientiā convictus, Cic.: convictus veris (durch die Wahrheit, d.i. durch Darlegung, Nachweisung der W.), Liv.: iudicio turpi convictus, Cic.: scelere (durch das V., d.i. auf Grund des V.) convictus, Suet. Ner. 31, 3. Lact. de ira 17, 6: so auch istius vita tot vitiis flagitiisque convicta, belastetes, Cic. I.
    ————
    Verr. 10. – m. in u. Abl., si quo in pari ante peccato convictus sit, Cic.: convictus in hoc scelere, Cic., in aliquo scelere servus, Sen.: convinci in crimine incendii, Tac.: homo convictus vulgo in mendaciis, Erzgauner, Gell. – m. Genet., homines tanti facinoris convicti, Sall.: alter latrocinii, alter caedis convictus est, Suet.: convicti maleficii servi, Cic.: coniurationis adversum se convictus, Eutr.: haec duo levitatis et infirmitatis plerosque convincunt, Cic.: convinci summae neglegentiae alcis iudicio, Cic.: simplici iudicio multorum maleficiorum convictus, Cornif. rhet.: eius devotionis esse convictum iudicio deorum immortalium, testimonio senatus, Cic.: te in isto ipse convinco non inhumanitatis solum, sed etiam amentiae, Cic. – m. Infin. od. Acc. u. Infin., decretum (est), ut, qui pro Perseo adversos Romanos dixisse quid aut fecisse convincerentur, capitis condemnarentur, Liv.: multa avare ac superbe fecisse convictus, Curt.: indicio T. Volturci convicti confessique sunt caedem... in cives paravisse, Sall.
    II) eine Sache siegreich, unwiderleglich dartun, - erweisen, a) etw. als nichtig erweisen, in seiner Blöße darstellen, siegreich widerlegen, (vor Gericht u. im Privatleben), c. falsa, Cic.: c. errores Epicuri, Cic.: c. haec poëtarum et pictorum portenta, Cic.: oratio talis sit, qualis illa, quae neque redargui neque convinci potest, Cic.: male convicti memor furoris
    ————
    (κακῶς ελεγχθείσης μανίας), Ov.: voluptas superiore libro (im v. B.) convicta, Cic. – m. Abl., falsum veris rebus c., Lucr. 4, 762. – b) als wahr, unwiderlegbar beweisen, siegreich begründen, von etw. überzeugen, α) m. Acc.: mitto, quod possessa (praedia) per vim, quod convicta ab Apollonidensibus, daß dies (diese gewaltsame Besitzergreifung) von den A. unwiderlegbar erwiesen worden ist, Cic.: convictis virorum bonorum testimoniis, Cic.: quod (welcher Anklagepunkt) neque convictum noxae reo, neque defensum absolutioni erat, Tac. – m. apud u. Akk., quod apud patres convictum, Tac. ann. 14, 40. – m. Abl., c. factum congregatione argumentorum, Quint.: volo inauditum facinus ipsius, qui commisit, voce convinci, Cic.: argumentis peccata convinci, Cic.: aliquo facinore comperto avaritiam esse convictam, Caes. – β) m. Acc. u. Infin.: Stoicos nihil de dis explicare convincit, Cic.: u. (von lebl. Subjj.) eum ne liberum quidem esse ratio et veritas convincit, Cic.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > convinco

  • 10 triumphant

    adjective
    1) (victorious) siegreich
    2) (exulting) triumphierend [Blick]

    triumphant shouts — Triumphgeschrei, das

    * * *
    adjective ((glad and excited because of) having won a victory, achieved something difficult etc: He gave a triumphant shout.) triumphierend
    * * *
    tri·um·phant
    [traɪˈʌm(p)fənt]
    1. (victorious) siegreich
    \triumphant return triumphale Rückkehr
    to emerge \triumphant from sth a fight aus etw dat siegreich hervorgehen
    2. (successful) erfolgreich
    3. (exulting) smile triumphierend
    * * *
    [traɪ'ʌmfənt]
    adj
    (= victorious) siegreich; (= rejoicing) triumphierend; moment triumphal

    to be triumphant ( over sth) — triumphieren (über etw acc )

    he was triumphant in his successer jubelte triumphierend or triumphierte über seinen Erfolg

    in our triumphant hourin unserer Stunde des Triumphs

    * * *
    triumphant adj (adv triumphantly)
    1. triumphierend:
    a) den Sieg feiernd
    b) sieg-, erfolg-, glorreich
    c) frohlockend, jubelnd
    2. triumphal, glanzvoll, großartig
    * * *
    adjective
    1) (victorious) siegreich
    2) (exulting) triumphierend [Blick]

    triumphant shouts — Triumphgeschrei, das

    * * *
    adj.
    erfolgreich adj.
    siegestrunken adj.
    triumphierend adj.

    English-german dictionary > triumphant

  • 11 victoriously

    adverb siegreich
    * * *
    vic·to·ri·ous·ly
    [vɪkˈtɔ:riəsli]
    adv triumphierend, siegreich
    * * *
    [vIk'tɔːrIəslɪ]
    adv
    siegreich, als Sieger(in)
    * * *
    adv.
    siegreich adv.

    English-german dictionary > victoriously

  • 12 victorioso

    bikto'rǐoso
    adj
    ( femenino victoriosa) adjetivo
    victorioso
    victorioso , -a [bikto'rjoso, -a]
    siegreich

    Diccionario Español-Alemán > victorioso

  • 13 devinco

    dē-vinco, vīcī, victum, ere, I) völlig besiegen, überwinden,Galliam, Caes.: Poenos classe, Cic.: Crotoniatas maximo proelio, Cic.: unā insigni pugnā Hernicos, Liv. – prägn., bella devicta, siegreich durchkämpfte Kr. = erfochtene Siege, Verg. Aen. 10, 370. – II) übtr., völlig die Oberhand behalten, es siegreich durchsetzen, m. folg. ut u. Konj., Catonis sententia devicit (al. evicit), ut in decreto perstaretur, Liv. epit. 49.

    lateinisch-deutsches > devinco

  • 14 ἐπι-κρατής

    ἐπι-κρατής, ές, Etwas in seiner Gewalt habend, mächtig, siegreich, nur im compar., ἐπικρατέστεροι τῇ μάχῃ ἐγένοντο Thuc. 6, 88; Sp., wie D. Cass. ὅσα τῆς βουλῆς ἐπικρατέστεροι ἦσαν 36, 26; διεπολέμησαν κατὰ τὸ ἐπικρατέστερον D. Sic., siegreich. – Adv. ἐπικρατέως, z. B. ἔμπεσ' ἐπικρ., mit Uebermacht, gewaltsam, ungestüm, Il. 16, 81. 23, 863; πάλλεν Hes. Sc. 521; sp. D., wie Ap. Rh.1, 367.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἐπι-κρατής

  • 15 triomphateur

    tʀijɔ̃fatœʀ
    1. adj
    2. m
    Sieger m, Triumphator m
    triomphateur
    triomphateur , -trice [tʀijõfatœʀ, -tʀis]
    air triumphierend; nation, parti siegreich
    II Substantif masculin, féminin
    Sieger(in) masculin, féminin

    Dictionnaire Français-Allemand > triomphateur

  • 16 victorieux

    viktɔʀjø
    adj
    victorieux
    victorieux , -euse [viktɔʀjø, -jøz]
    1 (vainqueur) siegreich
    2 (fanfaron) siegessicher

    Dictionnaire Français-Allemand > victorieux

  • 17 conquering

    ['kɒÎkərIŋ]
    adj
    hero siegreich
    * * *
    conquering adj (adv conqueringly) erobernd, siegreich
    * * *
    adj.
    besiegend adj.
    erobernd adj.

    English-german dictionary > conquering

  • 18 ganador

    gana'đɔr
    m (f - ganadora)
    ( femenino ganadora) adjetivo
    ————————
    ( femenino ganadora) sustantivo masculino y femenino
    ganador
    ganador (a) [gana'ðor(a)]
    num1num (de ganar) siegend, Sieges-
    num2num (victorioso) siegreich

    Diccionario Español-Alemán > ganador

  • 19 triunfante

    trǐum'fante
    adj
    adjetivo
    triunfante
    triunfante [trju98780C67ɱ98780C67'faDC489F9Dn̩DC489F9Dte]
    triumphierend, siegreich, triumphgekrönt

    Diccionario Español-Alemán > triunfante

  • 20 devinco

    dē-vinco, vīcī, victum, ere, I) völlig besiegen, überwinden,Galliam, Caes.: Poenos classe, Cic.: Crotoniatas maximo proelio, Cic.: unā insigni pugnā Hernicos, Liv. – prägn., bella devicta, siegreich durchkämpfte Kr. = erfochtene Siege, Verg. Aen. 10, 370. – II) übtr., völlig die Oberhand behalten, es siegreich durchsetzen, m. folg. ut u. Konj., Catonis sententia devicit (al. evicit), ut in decreto perstaretur, Liv. epit. 49.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > devinco

См. также в других словарях:

  • siegreich — siegreich …   Deutsch Wörterbuch

  • Siegreich — Siegreich, 1) so v.w. Sigerich; 2) die Ignatiusbohne, s.d …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Siegreich — Siegreich, er, ste, adj. & adverb. reich am Siege, mit dem Siege in einem hohen Grade begabt, in einem hohen Grade sieghaft. Die siegreichen Truppen, das siegreiche Heer …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • siegreich — Adj. (Mittelstufe) gesiegt habend Beispiel: Die siegreiche Mannschaft wurde von ihren Fans auf dem Flughafen begrüßt …   Extremes Deutsch

  • Siegreich — wie ein Wörterbuch. – Gutzkow, Ritter vom Geist, VIII, 287 …   Deutsches Sprichwörter-Lexikon

  • siegreich — erfolgreich, erfolgsverwöhnt, sieggewohnt; (geh.): erfolggekrönt; (bildungsspr.): arriviert, triumphant; (veraltet): sieghaft. * * * siegreich:erfolgreich;sieghaft(veraltet)+preisgekrönt♦gehoben:erfolggekrönt·sieggekrönt siegreich→erfolgreich …   Das Wörterbuch der Synonyme

  • siegreich — triumphal; erfolgreich; triumphierend * * * sieg|reich 〈Adj.〉 gesiegt habend ● das siegreiche Heer; die siegreiche Mannschaft; siegreich (vom Wettkampf) zurückkehren * * * sieg|reich <Adj.> [mhd. sigerīche]: a) den Sieg errungen habend:… …   Universal-Lexikon

  • siegreich — sieg·reich Adj; 1 (besonders in einem Wettbewerb) erfolgreich: die siegreiche Schwimmerin; Sie haben das Turnier siegreich beendet 2 so, dass es mit einem Sieg endet: eine siegreiche Schlacht …   Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache

  • siegreich — Sieg: Das gemeingerm. Substantiv mhd. sic, sige, ahd. sigi, sigu, got. sigis, aengl. sige, schwed. seger geht auf die idg. Wurzel *seg̑h »festhalten, im Kampf überwältigen; Sieg« zurück, vgl. z. B. aind. sáhatē »er bewältigt, vermag, erträgt«… …   Das Herkunftswörterbuch

  • siegreich — sieg|reich …   Die deutsche Rechtschreibung

  • triumphal — siegreich * * * tri|um|phal 〈Adj.〉 Triumph bereitend, herrlich, großartig ● ein triumphaler Erfolg * * * tri|um|phal <Adj.> [lat. triumphalis, zu: triumphus, ↑ Triumph]: a) einen ↑ Triumph (1) darstellend, durch seine Großartigkeit… …   Universal-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»