-
1 trocknen
trocknen, I) v. intr. sicceseere. siccari. – arescere. arefieri. exarescere (dürr werden). – die Tränen t. schnell, lacrimae cito arescunt – II) v. tr. trocken machen: siccare. – arefacere (dürr werden). – abstergere. extergere (abwischen, auswischen u. so trocken machen). – an der Sonne t., in sole siccare; sole durare (hart machen, z.B. pisces). – die Tränen t., lacrimas abstergere: den Schweiß von [2317] der Stirn (mit dem Schweißtuch) t., frontemsudario siccare.
-
2 abtrocknen
abtrocknen, I) v. tr.siccare (trocken machen). – tergēre. detergēre (abwischen). – den Schweiß von der Stirn a., frontem sudario siccare, tergēre. – II) v. intr.siccari; arescere. – Tränen trocknen schnell ab, lacrima cito arescit.
-
3 auftrocknen
[231] auftrocknen, I) v. tr.siccare. – detergēre. abstergēre (abwischen). – II) v. intr.siccescere.
-
4 ausringen
ausringen, I) v. tr.; z. B. einen Schwamm trocken an, aquae plenam spongiam manu premere ac siccare. – II) v. intr.; z. B. ausgerungen hast du nun, *his vitae miseriis defunctus es.
-
5 backen
backen, I) v. tr.coquere (übh. gar od. trocken-, hart machen, Brot, Steine). – torrēre. torrefacere. siccare (dörren, trocknen, Obst). – frigĕre (rösten, z. B. Eier in Öl, ova ex oleo). – gebacken, coctus (durch Feuer gedörrt übh.); a pistore factus (vom Bäcker gemacht): gebackene Steine, lateres cocti od. coctiles. – II) v. intr.coqui; percoqui; excoqui.
-
6 dörren
dörren, torrere. torrefacere (rösten, z.B. pisces sole). – siccare (trocken, dürr machen, z.B. pisces in sole). – durare (durch Trocknen hart machen, z.B. pisces sole).
-
7 Rauch [2]
Rauch, fumus. – suffītus (der Räucherduft, z.B. huius herbae suffitum ore excipere). – voller R., fumosus: in den R. hängen, in fumo suspendĕre; fumo siccare (durch Rauch trocken machen, Fleisch etc.): es steigt R. auf aus etc., fumus evolvitur ex etc. – in R. aufgehen, incendiis fumare; uri (verbrannt werden): in R. aufgehen lassen, vertere in fumum et cinerem.
-
8 räuchern
räuchern, I) v. tr: a) beräuchern: fumigare (im allg.). – suffire alqd. suffitionem alcis rei facere (mit Räucherwerk). – b) durch Rauch trocknen, z.B. Fleisch etc.: fumo siccare od. durare. – in fumo suspendĕre (in den Rauch hängen, um es zu trocknen). – etw. mit Holz r., incendere ligna ad fumo durandum alqd. – II) v. intr.odores incendere; odoribus suffire. – mit etwas r., suffire alqā re (z.B. thymo).
-
9 trocken
trocken, siccus (z.B. Augen, Wind, Witterung, Jahr; bildl. = schmucklos, v. der Rede). – aridus (dürr, z.B. ligna, ōrum: u. arbor: u. folia; daher bildl. = gehaltlos, geistlos, z.B. Lehrer, Redner, Rede, Schrift); verb. exsiccatus atque aridus (ausgetrocknet u. dürr). – sitiens (eig., nach Feuchtigkeit verlangend). – torridus siccitate u. bl. torridus (eig., ganz ausgetrocknet, ausgedörrt, ganz trocken, z.B. campi torridi siccitate: u. fons torridus). – exsucus (eig., ohne Saft, saftlos). – ieiunus (bildl., nüchtern, geistlos, nicht unterhaltend, z.B. res: u. oratio: u. orator, scriptor); verb. ieiunus et aridus (z.B. narratio). – exilis (bildl., mager, ohne Gehalt, z.B. oratio, sermo). – frigidus (bildl., frostig, matt, z.B. orator, verba, iocus: u. negotia). – austē rus (bildl., ernsthaft, v. Pers. u. Dingen). – sehr trocken, peraridus; siccatus in ariditatem. – t. Kost, victus aridus (nicht nahrhafte); victus tenuis (dürftige). – ein t. Jahr, annus siccus: ein sehr t. Jahr, siccitate insignis annus: t. Witterung, caelum siccum: vgl. »Trockenheit«: das Trockene (trockene Land), siccum (das vorher naß war, wie nach der Flut, z.B. cum fluctuantem alveum tenuis in sicco aqua destituisset); aridum (das trockene, feste Land, wo kein Wasser ist, z.B. naves in aridum subducere: u. ex arido tela conicere). – mit trockenen (dürren) Worten sagen, libere od. aperte dicere. – t. sein, arēre (eig.); nullam habere sermonis comitatem (bildl., in der Unterhaltung nicht leutselig sein, von Menschen): t. werden, machen, s. trocknen no. I u. II. – t. legen, siccare (z.B. Pomptinas paludes: u. urbem lacunis ac fossā). – Adv. sicce (eig.). – ieiune. exiliter. frigide (bildl.).
-
10 Trockenlegung
Trockenlegung, durch siccare, z.B. zur T. der pontinischen Sümpfe, ad siccandas Pomptinas paludes.
См. также в других словарях:
Calices siccare. — См. Выпить по калишке … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
sécher — [ seʃe ] v. <conjug. : 6> • XIIe; sechier 1170; lat. siccare, de siccus « sec » I ♦ V. tr. 1 ♦ Rendre sec. ⇒ déshydrater, dessécher. « Comme tombe une fleur que la bise a séchée » (Malherbe). ⇒ 1. flétrir; faner. Le froid sèche la peau.… … Encyclopédie Universelle
secar — (Del lat. siccare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Extraer la humedad de una cosa que está mojada: ■ con este calor la ropa se seca muy deprisa; esta vieja toalla no seca bien. SE CONJUGA COMO sacar ANTÓNIMO humedecer 2 Dejar el aire o el calor … Enciclopedia Universal
siccatif — siccatif, ive [ sikatif, iv ] adj. • 1723; v. 1300 au sens 2; bas lat. siccativus, de siccare « sécher » 1 ♦ Techn. Qui active la dessiccation des couleurs, en peinture. Huile siccative. N. m. Un siccatif : un produit siccatif. 2 ♦ Méd. Qui… … Encyclopédie Universelle
siccateur — ● siccateur nom masculin (latin siccatum, de siccare, sécher) Fils de fer tendus entre des piquets sur lesquels on fait sécher le foin au champ. ⇒SICCATEUR, subst. masc. AGRIC. Assemblage de perches entrecroisées, sur lesquelles on dépose le… … Encyclopédie Universelle
Sikkativ — Sik|ka|tiv 〈n. 11〉 = Trockenmittel [<engl. siccative „trocknend“; zu lat. siccare „trocknen“] * * * Sik|ka|tiv [lat. siccare, siccatum = trocknen], das; s, e; S: Siccativ: svw. ↑ Trockenstoff. * * * Sik|ka|tiv, das; s, e [zu spätlat.… … Universal-Lexikon
assécher — [ aseʃe ] v. <conjug. : 6> • déb. XIIe; du lat. adsiccare « sécher » 1 ♦ V. tr. Évacuer l eau, l humidité (du sol). Assécher un terrain marécageux. ⇒ assainir, drainer. ♢ Mettre à sec (un réservoir). Assécher une citerne. ⇒ tarir, vider.… … Encyclopédie Universelle
seca — SECÁ, sec, vb. I. I. 1. tranz. şi intranz. A face să dispară sau a dispărea apa dintr un râu, dintr un lac etc.; a (se) usca. ♦ intranz. (Despre lichide) A se pierde, a dispărea. 2. tranz. fig. A stoarce, a slei, a istovi puterea, vlaga cuiva. 3 … Dicționar Român
Desiccate — Des ic*cate (?; 277), v. t. [imp. & p. p. {Desiccated}; p. pr. & vb. n. {Desiccating}.] [L. desiccatus, p. p. of desiccare to dry up; de + siccare to dry, siccus dry. See {Sack} wine.] To dry up; to deprive or exhaust of moisture; to preserve by… … The Collaborative International Dictionary of English
Desiccated — Desiccate Des ic*cate (?; 277), v. t. [imp. & p. p. {Desiccated}; p. pr. & vb. n. {Desiccating}.] [L. desiccatus, p. p. of desiccare to dry up; de + siccare to dry, siccus dry. See {Sack} wine.] To dry up; to deprive or exhaust of moisture; to… … The Collaborative International Dictionary of English
Desiccating — Desiccate Des ic*cate (?; 277), v. t. [imp. & p. p. {Desiccated}; p. pr. & vb. n. {Desiccating}.] [L. desiccatus, p. p. of desiccare to dry up; de + siccare to dry, siccus dry. See {Sack} wine.] To dry up; to deprive or exhaust of moisture; to… … The Collaborative International Dictionary of English