-
1 servilis
servilis servilis, e рабский -
2 servilis
servīlis, e [ servus ]1) рабский, невольничий ( vestis C)manus s. H — войско, набранное из рабовterror s. L — страх перед рабами2) выработавшийся в результате рабства, низкий ( animus T) -
3 servilis
(adi.) касающийся рабов, рабский, serv. causa, conditio (1. 3 § 1 D. 4, 5. ?. 1 pr. D. 48, 20. 1. 4 pr. D. 15, 1. 1. 14 § 4. D. 23, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > servilis
-
4 servilis
, servile (m = f,n)рабский -
5 condicio
1) состояние, положение, обстоятельства, участь (c. dulcis H; c. servorum C и servilis Just; homines miserrimae condicionis VP)eā (или tali) condicione propositā C, Cs — при таких обстоятельствахparem cum ceteris fortunae condicionem subire C — разделить общую участьiniqua pugnandi c. Cs — неблагоприятные условия сраженияc. vivendi H (vitae C) — образ жизниc. nascendi C, Sen etc. — обстоятельства рождения (социальное происхождение и т. д.)jam non est c. Sl — нет уже возможности (уже невозможно)2) характерejus morbi haec c. est CC — таков характер этой болезниiniquissima haec bellorum c. T — такова страшная несправедливость войн3) призваниеaliquam condicionem vitae sequi C — следовать какому-л. призванию4) условие, предложениеcondiciones pacis L, Cs etc. — условия мираvenire ad condicionem alicujus C — принять чьи-л. условияhis condicionibus C (eā condicione C, L, sub eā condicione C, PJ etc.) — при (на) этих условиях5) уговор, соглашение, договорprivata sunt nulla naturā, sed aut veteri occupatione aut condicione C — частная собственность не есть естественное установление, а (создалась она) либо в порядке старого захвата, либо в силу условия (договора)6) брачный договор, женитьба, (брачная) партияaccipere aliquam condicionem Pl — принять какое-л. брачное предложениеalicui condicionem ferre Ter (deferre Su) — сватать кому-л. (кого-л.)7) любовная связь Pl, Ter, C, Su -
6 motus
I mōtus, a, um part. pf. к moveo II mōtus, ūs m. [ moveo ]1) движение (sidĕrum Cs, VP; navium, remorum Cs; capitis Q)motum dare alicui rei C — приводить в движение что-л. (ср. 7.)2) поворотse movere ad motūs fortunae погов. Cs — следовать движению фортуны, т. е. держать нос по ветру3) колебание, сотрясениеterrae m. C etc. — землетрясение5) отъезд уход, отбытие Lcn6) жест, телодвижение, жестикуляция ( motus palaestrici C)7) мерные движения, пляска, танецmotūs dare L, V etc. — танцевать (ср. 1.)8) воен. передвижение, манёвр ( militum Nep)9) душевное движение, возбуждение, волнение, страсть, беспокойство (animi C etc.)m. cogitationum C — полёт мыслей10) pl. деятельность ( mentis C)11) порыв, побуждение, вдохновение ( divino motu concĭtus O)12) мятеж, бунт ( Catilinae C); возмущение, волнение ( motu agitur urbs VF); восстание (servīlis L; populi C); переворот ( imperium magno motu concutere QC)13) стадия развития или роста ( tres sunt motūs in vite Col)14) подъём, взлёт (Italiae magnificentissimus m. C) -
7 patientia
1) перенесение (famis, frigoris C); терпеливость, терпение, выносливость, выдержка, стойкость (laboris L; in carendo Sen)2) уступчивость, снисходительность ( abūti patientiā alicujus C)3) равнодушие, вялость, мягкотелость ( in patientiā firmitudinem simulare T)4) разврат, распутство ( multiplex T)5) покорность, подчинение ( servīlis T) -
8 serviliter
servīliter [ servilis ]рабски, как раб(ы) C, Fl -
9 terror
ōris m. [ terreo ]1) страх, ужасt. servīlis L — страх перед рабамиt. meus Pl — наводимый мною страхt. alicujus C, Cs etc. — страх чей-л. и перед кем-л.t. dicendi C — потрясающая сила речиterrorem alicui inferre C (afferre L, QC; incutĕre L, injicĕre C), in terrorem aliquem conjicere L, bAfr или ferrori alicui esse Cs, Sl — внушать страх кому-л.terrorem habere ab aliquo L — быть в страхе из-за кого-л.2)а) предмет страха, устрашающее обстоятельство (t. fictus PJ)t. verborum C — страшные (отвратительные) словаб) страшная опасность (t. rei publicae VP); страшная весть ( terrores ad aliquem afferre C) -
10 causa
1) причина, а) вообще причина чего-нибудь causam praestare, praebere mortis (1. 7. § 6. 1. 51. pr. D. 9, 2. 1. 4 § 1. 1. 15. pr. D. 48, 8), causam praestare discidii (1. 12 § 13. D. 38, 5); (Gai. I. 18. 74. 29. 32. 38. 41. 66. III. 5, erroris causae probatio, I. 67. 75. 87. II. 142);b) как причина действия человека (мотив - цель); (1. 1 § 2. D. 43, 17. 1. 1 § 5 D. 3, 1. 1. 51. pr. D. 3, 3), именно = justa causa, достаточный повод (Gai. I. 53. supra modum et sine causa in servos suos saevire, sine causa servum suum occidere); § 4-6 I. 1, 6. 1. 9. § 1 D. 26, 8. 1. 9. 11. 15. § 2-4. 1. 16. 25. D. 40, 2); (1. 15 § 2. D. 1, 7), часто также c прибавлением justa causa, напр. justae causae, cur judicium arripere nolit (1. 45 pr. D 3, 3); (1. 17. § 3 D. 22, 1); (1. 30 § 2 D. 3, 5. 1. 36. D. 40, 5); (1. 3 D. 4, 1); 1. 25 pr. D. 22, 3);
c) главное побуждение, которое вызывает какое-нибудь действие, оказывание услуг, предоставление кому-нб. имущественных выгод: иногда обоз. юридический акт, который содержит в себе эту причину; также повод, побуждающий делать завещательные или дарственные распоряжения в пользу третьих лиц (§ 31 J. 2, 20. 1. 17 § 2. 3. 1. 72 § 6 D. 35, l). - justa causa, причина, оправданная уважительными обстоятельствами, j. c. erroris = с. justi erroris, j. с. traditionis, pollicitationis etc. (1. 25. pr. D. 22, 3. 1. 31 pr. D. 41, 1. 1. 1 § 1 D. 50, 12), causa in praeteritum confertur (1. 12 D. 35, 1), (1. 194 D. 50, 16), dotis causa perpetua est (1. 1 D. 23, 3). - a) causa possessionis обознач. законное основание владения т. е. владелец должен доказать титул, на основании которого он владеет (1. 3 § 4. 19. 1. 19 § 1 D. 41, 2), sive vera sit, sive falsa (1. 5 D. 6, 2), causae acquirendi (1. 3 § 21 eod 1. 36 D. 41, 1), lucrativa causa (1. 82 pr. D. 30. 1. 19 D. 44, 7). - b) при обязательных отношениях саusa (civilis) есть внешний признак, доставляющий доказательство, что стороны действительно приняли на себя обязательство (pr. J. 1, 21), causa, ex qua certum petatur (1. 9 pr. D. 12, 1. ср. 1. 18 D. 46, 4. 1. 11 D. 50, 16), ex causa emtionis in creditum labire, обязательство, вытекающее из договора купли-продажи, превратить в обязательство из займа (1. 3 § 3 D. 14, 6);
2) заковное основание свойства, особенности предмета, causa actionis, 1. 27 D. 44, 2., ex с. adjecta petere, 1. 11 § 2. eod., c. conditionis, 1. 96 § 4 13. 46, 3., ex noxali c. agere, D. 2, 9. 3) causa после родительн. пад. обоз. цель юриди-ческого акта, напр. conditionis implendae causa dare, 1. 30 § 7 D. 35, 2, donandi, credendi, contrahendi causa, 1. 20 D. 12, 1. 1. 65 § 4 D. 36, 1. 1. 25 § 1 D. 44, 7. 1. 49 D. 46, 3. 4) дело, in publicis causis filius fam. loco patrisfam. habetur (1. 9 D. 1, 6), certarum rerum vel causarum testamento tulor dari non potest (1. 12 D. 26, 2);causa debendi, законное основание долга (1. 49 § 2 D. 15, 1). Иногда causa обоз. источник обязательств, obl. nascuntur ex variis causarum figuris (1. 1 pr. D. 44, 7). - г) в учении о кондикциях обозн. causa побудительную причину предоставления кому-нб. имущественную выгоду, в том смысле, что то, что было дано без основания, можно требовать назад (tit. D. 12, 7. D. 12, 4. D. 12, 5).
5) спор, процесс: causam agere (см. s. 9), audire (см. s. 5a);causam perorare (Gai. IV. 15).
causae suae adesse (1. 69 D. 3, 3);
causam suam prodere (1. 4 § 4 D. 3, 2);
de causis cognoscere (1. 10 D. 1, 18);
causae cognitio (см.); (1. 1 § 3 D. 3, 6);
c. existimationis (1. 103 D. 50, 16. 1. 104 D. 50, 17);
bona, mala c. (1. 63 § 2 D. 21, 2. 1. 30 D. 34, 3);
nova instrumenta causae suae reperire (1. 27 D. 44, 2);
eandem c. facit origo petitionis (1. 11 § 4 eod.);
causa cadere (см. s. 2);
causam perdere (1. 63 § 2. D. 21, 2);
causam dicere, защищаться (1. 25 § 1 D. 29, 5);
6) положение, отношение: ип pristinam c. reverti (l. 6 pr. D. 1, 8);causas dicere, orare, вести дела (1. 1. 2 § 43 D. 1, 2); отсюда causidicus, адвокат (1. 6 C. 2, 6), causidicina, должность адвоката (1. 188 C. Th. 12, 1).
pristinam c. restituere, praeteritam c. sarcire (1. 1 § 31. 1. 3 § 17. D. 43, 16), in eandem c. restituere (1, 9 § 1. eod.);
in eandem c. exhibere, sistere (1. 1 pr. § 1. D. 2, 9);
in causa redhibitionis s. in ea c. esse, ut redhiberi debeat (1. 10 § 21. 33 pr. D. 21, 1);
causa melior - deterior (1. 5 D. 2, 9. 1. 27 § 3 D. 2, 14. 1. 87 D. 50, 17), melior est c. possidentis (1. 126 § 2. 1. 128 pr. eod.);
emtoris c. eadem esse debet, quae fuit auctoris (1. 156 § 3 eod.);
c. servilis (1. 3 § 1 D. 4, 5), statuliberi (1. 2 pr. D. 40, 7), de alterius causa et facto non scire, de facti causa errare (1. 3 pr. D. 22, 6. 1. 10 D. 26, 5);
7) особ. юридическое отношение, c. proprietatis (1, 30 § 2 D. 41, 1);in c. caduci esse (см. caducus s. 2).
c. bonorum, обозначая собственность (1. 52 § 1 D. 45, 1);
extra c. bonorum defuncti computari (1. 68 D. 31); (1. 52. D. 41, 2);
o. hereditaria, наследственное отношение (1. 5 § 5 D. 36, 4), c. legati (1. 11 § 3. 1. 91 § 2 D. 30), obligationis, обязательное (1. 20 D. 24, 1);
debiti, долговое (1. 7 pr. D. 12, 4);
naturalium obligationum (1. 40 pr. D. 36, 1);
e. naturalis = obligatio nat. (1. 3 § 7 D. 2, 2);
in totam c. spondere, ручаться за все долги (1. 91 § 4 D. 45, 1); ип оmnem с. acceptus fidejussor (1. 56 § 2 D. 46, 1); ип оmnem с. conductionis se obligare (1. 54 pr. D. 19, 2);
in omnem c. emti fidem adstringere (1. 5 C. 4, 54);
omnis c. adversus rerum et fidejassorem dissoluta (1. 7 § 1 D. 2, 15);
in duriorem s. leviorem c. adhiberi, accipi, о поручителях, которые обязываются к долгу большому или меньшему, против обязательства главного должника (1. 8 § 7. 1. 34 D. 46, 1);
ex c. fidejussionis s. accessionis liberari (1. 5 D. 46, 1. 1. 95 § 3 D. 46, 3), (1. 4 § 1. D. 22, 1); in causam pignoris cadere (см. cadere s. 4);
pignoris c. perimitur (1. 1 § 2 D. 20, 1);
totius pignoris, pignorum c. (1. 6 pr. 1. 13 D. 20, 4);
pignoris causam habere, иметь право залога (1. 4 D. 42, 6);
indivisa pignoris causa (1. 55 D. 21, 2);
privilegia causae, связанные с юридическим отношением, против. priy. personae, личные преимущества (1. 196 D. 50, 17);
8) юридические свойства предмета, со всеми правами, обязанностями, доходами и убытками, tota causa fundi (1. 30 § 3 D. 32);causae magis, quam personae beneficium praestare (1. 29 D. 42 1), non causae, sed personae succurrere (1. 42, D. 26, 7).
fundus cum sua causa transit (1. 18 § 2 D. 13, 7); (1. 67 D. 18, 1. 1. 2 pr. 1. 36 D. 40, 7); если говорится о restitutio, exhibitio или praestatio omnis causae, то под causa разумеется совокупность всех доходов, которые потерял истец вследствие того, что не владел вещью (потерянная прибыль) (1. 31 pr. D. 12, 1. 1. 12 pr. D. 4, 2. 1. 20. D. 6, 1. 1. 9 § 7 D. 10, 4. 1. 1 § 24 D. 16, 3. 1. 8 § 6 D. 43, 26. 1. 35. 246 § 1 D. 50, 16);
causam s. omnem c. praestare (1. 17 § 1 D. 6, 1. 1. 2. 3 § 1. 1. 8 D. 22, 7);
9) сущность, значение, понятие: c. juris honorarii (1. 95 § 3 D. 46, juris et voluntatis (1. 77 § 12 D. 31), contractus (1. 8 pr. D. 17, 1). in causam fideicomm. et codicillorum vim prioris testam. convertere (1. 19 pr. D. 29, 1);rei causam exhibere (§ 3 J. 4, 17).
ad causam testamenti pertinere videtur id, quodcumque quasi ad testam. factum sit (1. 2 § 2 D. 29, 3. 1. 1 § 2. 6 D. 43, 5);
10) случай, de quibus causis scriptis legibus non utimur etc. (1. 32 pr. D. 1, 3);omissa causa testamenti ab intest. hereditatem possidere (tit. D. 29, 4).
in causa jus positum est (1. 52 § 2 D. 9; 2);
alia c. est si etc. (1. 29 D. 41, 2. 1. 12 § 3 D. 46, 3);
11) вид, способ, quatuor c. obligationum (1. 44 pr. 1). 44, 7 и, quatuor c. exsecutione obligationis (1. 85 pr. D. 45, 1);ex causa (смотря по обстоятельствам) succurrere (1. 11 pr. D. 44, 2).
12) определение (1. 1 § 6 D. 7, 9).c. faciendi (1. 218 D. 50, 16).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > causa
-
11 ingenium
природное свойство (1. 38 § 9 D. 21, 1);ing. ruris (1. 7 C. 9. 49 1. 20. 11, 57); способности, дарования (1. 12 D. 32. 1. 31 D. 46, 3); ум, рассудок, auctoritatem dignitatis ingenio suo augere (1. 19 § 1 D. 1, 18. 1. 9 § 2 D. 1, 16); характер, образ мыслей, nequitia servilis ingenii (1. 3 C. 6, 7); мысль, si cuiquam tale exsistat ingenium, ut etc. (1. 6 C. 1, 40);
subtili ingenio (хитрость) auferre (1. 2 C. 4, 63).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > ingenium
-
12 macula
пятно, mac. existimationis, infamiae, turpitudinis, levis notae (1. 17. 20 C. 2, 12. 1. 27 C. 3, 28);violali pudoris (1. 11 C. 9, 41);
servitutis (1. 5 § 1 D. 40, 11);
servilis (1. 9 C. 7, 16);
mac. corporalis = stigma (1. 3 C. 3, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > macula
-
13 mancipium
1) = mancipatio: res mancipi (= mancipii), вещи, правоспособные к манципации;res nec mancipi (Gai. I. 120. 192. II. 15-22. 27. 41. 43. 47. 80. 204. Ulp. XIX, 1. 3. 1. un. C. 7, 32);
mancipio dare - accipere (Gai. I. 119. 121. II. 102);
cum nexum faciet mancipiumque (L. XII, tab. VI, 1);
2) разумеется такое состояние, в котором римский гражданин, вследствие манципации утрачивает имущественные права и остается в зависимости от другого лица (servilis conditio). Is qui in mancipio est был в известной степени servi loco и все то, что он приобретал, приобретал для своего властителя (Gai. I. 49. 116. 123. 132. 135. 138-141. 142. 162. 166. II. 86. 90. 96. 141. 160. III, 6. 114. 163. IV. 79, sq. Ulp. XIX, 18. XXIV, 23. 24. Vat. § 300). 3) раб = servus (§ 2 I. 1, 3. 1. 4 § 3 D. 1, 5. 1. 35. 37. 48 § 6. 1. 51 D. 21, 1. 1. 84 § 10 D. 30. 1. 41 § 2 D. 32. 1. 210 D. 50, 16).nexi (mancipique) (eod. I. 5).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > mancipium
-
14 necessitas
1) необходимость, неизбежность, обязанность (1. 17 § 3 D. 13, 6. 1. 1 § 2 D. 16, 3. 1. 18 D. 34, 4. 1. 33 D. 23, 3. 1. 50 D. 23, 2. 1. 13 § 1 D. 38, 1. 1. 15 § 1 D. 6, 1. 1. 9 pr. D. 20, 5. 1. 3 § 10 D. 3, 5. 1. 46 § 4 D. 26, 7);teneri administrationis necessitate (1. 9 eod.);
necess. officii (1 5 § 13. 1. 22 D. 34, 9. 1. 15 § 5 D. 48, 16. 1. 26 § 9 D. 4, 6. 1. 2 § 8 D. 2, 11. 1. 4 pr. D. 12, 1. 1. 17 D. 23, 1. 1. 1 pr. D. 14, 1. 1. 52 § 7 D. 44, 7);
necess. iuris (1. 40 pr. D. 5, 1. 1. 11 D. 12, 3. 1. 2 D. 20, 5. Gai. II. 154. III. 87); (1. 11 D. 49, 1. 1. 3 § 1 D. 4, 8. 1. 1 § 1 D. 25, 1);
necess. servilis potestatis (1. 19 § 2 D. 3, 5. 1. 15 § 3 D. 48, 10);
2) нужда, потребность, крайность (1. 5 § 2 D. 25, 3);parendi necessitatem habere (1. 10 § 2 D. 34, 9. 1. 162 D. 50, 17).
nec. rei familiaris (1. 36 § 1 D. 17, 1);
penuriae (1. 2 § 1 D. 50, 6. 1. 1 pr. D. 18, 1);
necessitates humanae (§ 2 I. 1, 2. § 13 I. 2, 10);
Illyricianae (1. 1 C. 10, 48);
publicae, privatae (1. 1 C. 12, 22);
3) услуга, обязанность, publica nec. (1. 1 C. 11, 3. 1. 8 C. 7, 65. 1. 10 C. 10, 16);primipili necessitas neglecta (1. 4 C. 1, 3).
necessit. civiles (1. 19 C. 10, 31);
4) necessit. publicae, общественные дела, интерес публичный (1. 21 C. 9, 22).municipales (1. 21 C. 9, 22. 1. 4 C. 1, 3).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > necessitas
См. также в других словарях:
Tragoscelis servilis — Tragoscelis servilis Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
servile — [ sɛrvil ] adj. • mil. XIVe; lat. servilis 1 ♦ Didact. Propre aux esclaves et aux serfs, à leur état. Condition, travail servile. Théol. Œuvres serviles (opposé à libérales) : travaux manuels. 2 ♦ Fig. (plus cour.) Qui a un caractère de… … Encyclopédie Universelle
СЕРВИЛЬНЫЙ — [лат. servilis] раболепный, рабски угодливый. Словарь иностранных слов. Комлев Н.Г., 2006. сервильный (лат. servilis) раболепный, рабски угодливый. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009 … Словарь иностранных слов русского языка
СЕРВИЛИЗМ — (ново лат., от лат. servus раб). Раболепие, угодливость, склонность к рабскому подчинению; подличанье, низость. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. СЕРВИЛИЗМ новолатинск. от лат. servilis, рабский. Дух… … Словарь иностранных слов русского языка
servil — kriecherisch; dienerisch; lakaienhaft; knechtisch * * * ser|vil 〈[ vi:l] Adj.; geh.; abwertend〉 unterwürfig, kriecherisch, ergeben [<lat. servilis] * * * ser|vil <Adj.> [lat. servilis, zu: servus = Sklave] (bildungsspr. abwertend) … Universal-Lexikon
servil — (Del lat. servilis.) ► adjetivo 1 De los siervos o criados. ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino 2 Se refiere a la persona que adula a los poderosos o se humilla ante ellos: ■ su actitud con los jefes es servil e interesada. SINÓNIMO… … Enciclopedia Universal
servil — SERVÍL, Ă, servili, e, adj. (livr.) 1. Slugarnic; linguşitor, supus. ♦ (Rar) Care ţine de condiţia de serv. 2. Care se conformează riguros, fără rezerve modelului; lipsit de originalitate. Imitare servilă. ♦ (Despre traduceri şi traducători) Care … Dicționar Român
сервилизм — а; м. Книжн. Раболепство, прислужничество, рабская угодливость. * * * сервилизм (от лат. servilis рабский), рабская психология, раболепие, прислужничество, угодливость. * * * СЕРВИЛИЗМ СЕРВИЛИЗМ (от лат. servilis рабский), рабская психология,… … Энциклопедический словарь
СЕРВИЛЫ — (от лат. servilis рабский) политическая ультра роялистическая партия, противоположная либералам. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. СЕРВИЛЫ от лат. servilis, рабский. Политическая партия, иначе… … Словарь иностранных слов русского языка
Attrition — • Also called imperfect contrition. Definition, its relation to sacramental penance, and moral considerations Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006. Attrition Attrition … Catholic encyclopedia
Servilität — Unterwürfigkeit; Dienstbarkeit * * * Ser|vi|li|tät 〈[ vi ] f. 20; unz.; abwertend〉 Sy Servilismus 1. Unterwürfigkeit, Kriecherei 2. unterwürfige Gesinnung, Ergebenheit * * * Ser|vi|li|tät, die; , en [frz. servilité, zu: servile < lat. servilis … Universal-Lexikon