Перевод: со всех языков на английский

с английского на все языки

sepultura

  • 41 conlaticius

    collātĭcĭus ( conl-) or - tĭus, a, um, adj. [confero], brought together, raised by contribution, mingled (post-Aug.):

    instrumenta,

    Sen. Cons. ad Marc. 10, 1:

    stipe,

    App. M. 8, p. 213, 36:

    myrrha,

    Plin. 12, 16, 35, § 69:

    aere,

    Tert. adv. Val. 12:

    sepultura,

    effected by contributions, Quint. Decl. 6, 11:

    PECVNIA,

    Inscr. Orell. 3730.

    Lewis & Short latin dictionary > conlaticius

  • 42 contego

    con-tĕgo, xi, ctum, 3, v. a., to cover, to cover up or over (freq. and class.).
    I.
    In gen.
    A.
    Lit., aliquem or aliquid aliquā re:

    coria centonibus,

    Caes. B. C. 2, 10; so,

    locum linteis,

    Liv. 10, 38, 5: capita scutis, Auct. B. Afr. 47 fin.; cf.:

    caput glauco amictu,

    Verg. A. 12, 885:

    se corbe,

    Cic. Sest. 38, 82:

    spoliis contectum juvenis corpus,

    Liv. 8, 7, 22; cf.:

    pelle contectus,

    Suet. Ner. 29:

    corpus ejus (tumulus),

    Cic. Arch. 10, 24; cf.

    thus of burying: eos uno tumulo,

    Liv. 26, 25, 13; Curt. 7, 9, 21; Val. Fl. 5, 58:

    humo,

    Ov. H. 16, 274:

    corpus Galbae humili sepulturā,

    Tac. H. 1, 49:

    in privatis ejus hortis, omnia nebulā,

    Liv. 40, 22, 4; Suet. Ner. 31.—Rarely with in and abl.:

    in aliquo ramorum contexu contegi,

    Tac. G. 46; cf. id. H. 1, 49 supra.—
    B.
    Trop.:

    quidam servili habitu, alii fide clientium contecti,

    covered, protected, Tac. H. 3, 73.—
    II.
    In partic.
    A.
    With the access. idea of preservation (cf. condo), to preserve, keep:

    cum arma omnia reposita contectaque essent,

    Caes. B. C. 2, 14.—More freq.,
    B.
    With the access. idea of concealment, to conceal by covering, to cover, hide, conceal.
    1.
    Of corporeal objects:

    eas partes corporis contexit atque abdidit, etc.,

    Cic. Off. 1, 35, 126.—
    2.
    Of abstr. objects:

    factam injuriam illi miserae,

    Ter. Hec. 3, 3, 41:

    libidines fronte et supercilio, non pudore et temperantiā,

    Cic. Prov. Cons. 4, 8:

    aperire et recludere contecta victricium partium vulnera,

    Tac. H. 2, 77:

    contegendis quae prima aetas et summa fortuna expeterent,

    id. A. 13, 13; Cod. Th. 7, 4, 21.

    Lewis & Short latin dictionary > contego

  • 43 insepultus

    in-sĕpultus, a, um, adj. [2. in-sepultus], unburied (class.):

    acervi civium,

    Cic. Cat. 4, 6, 11:

    membra,

    Hor. Epod. 5, 99:

    insepultos projecit,

    Liv. 29, 9, 10. —
    II.
    Transf., without burial:

    mors,

    Sen. Tranq. 14: sepultura, a burial without the customary funeral rites, and therefore undeserving the name of a burial (imitation of the Gr. taphos ataphos), Cic. Phil. 1, 2, 5 (but sepulta is the true reading, id. ib. 14, 12, 33 B. and K.).

    Lewis & Short latin dictionary > insepultus

  • 44 posco

    posco, pŏposci, 3 (old perf. peposci, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9), v. inch. a. [for porc-scere; Sanscr. root parkh- prakh-, to ask; cf.: precor, procus, procax], to ask for urgently; to beg, demand, request, desire (syn.: flagito, postulo, peto).
    I.
    In gen., constr. usually with aliquid, aliquem ( sibi): aliquid ab aliquo; also with a double acc., with ut, with inf., or with acc. and inf., or wholly absol.:

    poscere est secundum Varronem, quotiens aliquid pro merito nostro deposcimus: petere vero est cum aliquid humiliter et cum precibus postulamus,

    Serv. Verg. A. 9, 194.
    (α).
    With acc.:

    posco atque adeo flagito crimen,

    Cic. Planc. 19, 48; cf. id. Verr. 2, 5, 28, § 71:

    argentum,

    id. ib. 2, 4, 20, § 44;

    2, 3, 34, § 78: pugnam,

    Liv. 2, 45, 6: nec mi aurum posco, Enn. ap. Cic. Off. 1, 12, 38 (Ann. v. 200 Vahl.):

    si quid poscam,

    Plaut. Aul. 2, 5, 10:

    pulvinos,

    Cic. de Or. 1, 7, 29; id. Planc. 19, 48:

    vades poposcit,

    id. Rep. 2, 36, 61; cf.:

    audaciae partes Roscii sibi poposcerunt,

    Cic. Rosc. Am. 13, 35:

    peccatis veniam poscentem (preceded by postulare),

    Hor. S. 1, 3, 75.—
    (β).
    With ab:

    fac, ut audeat Tibi credere omnia, abs te petere et poscere,

    Ter. Heaut. 5, 1, 53: diem a praetore peposcit, Val. Antias ap. Gell. 7, 9, 9:

    abs te litteras,

    Cic. Verr. 2, 4, 16, § 36; 2, 2, 47, § 117:

    tutorem ab aliquo,

    Suet. Aug. 94:

    bibere a me poscis,

    Vulg. Joann. 4, 9.—
    (γ).
    With a double acc.:

    parentes pretium pro sepulturā liberum poscere,

    Cic. Verr. 2, 1, 3, § 7:

    magistratum nummos,

    id. ib. 2, 1, 17, §

    44: aliquem causam disserendi,

    id. Tusc. 3, 3, 7:

    claves portarum magistratus,

    Liv. 27, 24, 8:

    non ita creditum Poscis Quintilium deos,

    Hor. C. 1, 24, 12:

    cur me in decursu lampada poscis?

    Pers. 6, 61:

    poscenti vos rationem,

    Vulg. 1 Pet. 3, 15.—Hence, pass.: poscor aliquid, I am asked for something, something is asked or demanded of me ( poet. and in post-class. prose):

    gravidae posceris exta bovis,

    they ask you for the entrails, Ov. F. 4, 670; cf.:

    poscor meum Laelapa,

    they demand of me my Lœlaps, id. M. 7, 771:

    nec tantum segetes alimentaque debita dives Poscebatur humus,

    id. ib. 1, 138:

    quod rationem pecuniae posceretur,

    Gell. 4, 18, 12; to be called upon or invoked to inspire a poet or to sing:

    aversus Apollo Poscitur invitā verba pigenda lyrā,

    Prop. 4 (5), 1, 76 (better reading poscis ab); cf. absol. Palilia poscor: Non poscor frustra;

    si favet alma Pales,

    Ov. F. 4, 721; so,

    poscimur Aonides,

    Ov. M. 5, 333:

    poscimur,

    Hor. C. 1, 32, 1.—
    (δ).
    With ut:

    poscimus, ut cenes civiliter,

    Juv. 5, 112:

    poscimus ut sit, etc.,

    id. 7, 71; Tac. H. 2, 39: poposcit, ut haec ipsa quaestio diligentius tractaretur, Aug. Civ. Dei, 2, 21.—
    (ε).
    With inf. or acc. and inf. ( poet. and in post-Aug. prose):

    poscat sibi fabula credit,

    Hor. A. P. 339; cf.:

    immolare Fauno, Seu poscat agnā sive malit haedo,

    id. C. 1, 4, 12:

    esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus,

    Ov. M. 8, 708:

    contraque occurrere poscunt,

    Val. Fl. 4, 194; Pers. 1, 128; Claud. in Eutr. 1, 151.—In prose:

    ego vero te etiam morari posco inter voluptates,

    Sen. Contr. 1, 8; Arn. 7, p. 254. So, too, perh. (acc. to Stephanus's conjecture):

    vos fallere poscunt,

    Rutil. Lup. Fig. 2, 19, p. 181 Frotsch.—
    (ζ).
    Ellipt.:

    poscunt majoribus poculis, sc. bibere,

    they challenge to drink from larger goblets, Cic. Verr. 2, 1, 26, § 66.—
    (η).
    Absol., to beg, be a beggar:

    improbus es, cum poscis, ait. Sed pensio clamat, posce,

    Juv. 9, 63 sq. —
    B.
    Of inanimate and abstract subjects, to demand, require, need:

    quod res poscere videbatur,

    Caes. B. G. 7, 1:

    cum usus poscit,

    id. ib. 4, 2: quod negotium poscebat, Sail J. 56, 1; 70, 3; Quint. 11, 3, 162 et saep.—
    II.
    In partic.
    A.
    To demand for punishment, to ask the surrender of: accusant [p. 1403] ii, quos populus poscit, Cic. Rosc. Am. 5, 13; cf.:

    hujus tantae cladis auctor Annibal poscitur,

    Flor. 2, 6, 7:

    nec poscitur auctor,

    Sil. 2, 44:

    poscendum poenae juvenem jubebat,

    id. 1, 677; so Liv. 9, 26.—
    B.
    In gen., to call one (ante-class. and poet.):

    clamore hominem posco,

    Plaut. Curc. 5, 3, 5:

    gemitu Alciden,

    Sen. Herc. Oet. 1887.— Pass.: ego poscor Olympo ( dat. of agent), Olympus calls me, summons me to the combat, Verg. A. 8, 533:

    poscimur,

    Ov. M. 2, 144.—
    2.
    In partic., to call upon, invoke:

    supplex tua numina posco,

    Verg. A. 1, 666.—
    C.
    In selling.
    1.
    To ask, demand for a thing, to offer at a price:

    tanti quanti poscit, vin' tanti illam emi?

    Plaut. Merc. 2, 4, 22: pro reliquis (libris) idem pretium poposcit, Varr. ap. Lact. 1, 6, 10.—
    2.
    To ask, bid, offer a price for a thing:

    agite licemini. Qui cenā poscit? ecqui poscit prandio?

    Plaut. Stich. 1, 3, 68; id. Merc. 2, 3, 101; Plin. 35, 10, 36, § 88.—
    D.
    To demand one's hand, ask in marriage:

    eam si jubes, frater, tibi me poscere, poscam,

    Plaut. Aul. 2, 1, 38:

    filiam tuam mihi uxorem posco,

    id. ib. 2, 2, 42:

    tibi permittam, posce, duce,

    id. Trin. 2, 2, 103:

    sine dote posco tuam sororem filio,

    id. ib. 2, 4, 98:

    tuam sororem uxorem alicui,

    id. ib. 2, 4, 49.

    Lewis & Short latin dictionary > posco

  • 45 promiscuus

    prō-miscŭus (collat. form prōmis-cŭs, Gell. 11, 16, 8; 16, 13, 4; Liv. 5, 13, 7; prob. also ante-class.; v. below the adv. promiscam), a, um, adj. [misceo].
    I.
    Lit., mixed, not separate or distinct, without distinction, in common, indiscriminate, promiscuous (as adj. not in Cic. or Cæs.):

    opera promiscua,

    Plaut. Rud. 4, 4, 138: conubia, i. e. between patricians and plebeians, Liv 4, 2; cf.:

    consulatum promiscuum patribus ac plebi facere,

    id. 7, 21. multitudo, of patricians and plebeians, Tac. A. 12, 7:

    vulgus,

    Vulg. Exod. 12, 38:

    promiscua omnium generum caedes,

    Liv. 2, 30 fin.:

    sepultura,

    Tac. A. 16, 16 fin.:

    jus,

    id. ib. 4, 16:

    spectaculum,

    to which all are admitted without distinction, id. ib. 14, 14:

    divina atque humana promiscua habere,

    Sall. C. 12, 2:

    privatae et promiscuae copiae,

    common, general, public, Tac. H. 1, 66:

    promiscuos feminarum concubitus permittere,

    Just. 3, 4, 5. —With object-clause:

    muta ista et inanima (sc. tecta) intercidere ac reparari promiscua sunt,

    may be destroyed and restored again, Tac. H. 1, 84 fin. —In neutr. absol.:

    in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit,

    to be universal, Liv. 29, 17; 34, 44; 40, 51:

    nec arma in promiscuo, sed clausa sub custode,

    i. e. in every man's hands, Tac. G. 44.—
    B.
    In partic., in gram., epicene:

    promiscuum nomen, i. e. epicoenum,

    Quint. 1, 4, 24.—
    II.
    Transf., common, usual (very rare and not ante-Aug.):

    promiscua ac vilia mercari,

    Tac. G. 5 fin.:

    varia promiscaque cogitatio,

    Gell. 11, 16, 8 (al. promiscua):

    opinionis tam promiscae errores,

    id. 16, 13, 4.—Hence, adv., in three forms.
    A.
    Form prōmiscam (acc. form from promiscus), in common, indiscriminately, promiscuously (ante-class.): promiscam dicebant pro promiscue, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.:

    ut meā laetitiā laetus promiscam siet,

    Plaut. Ps. 4, 5, 11: cetera promiscam voluit communia haberi, Varr. ap. Non. 361, 25.—
    B.
    Form prōmiscē, in common, indiscriminately, indifferently (post-class.), Cic. de Or. 3, 19, 72 B. and K.; Cic. Font. 6, 12; Liv. 3, 47, 5 Weissenb.: indistincte atque promisce annotare, Gell. praef. § 2;

    7, 3, 52: promisce atque indefinite largiri,

    id. 2, 24, 7:

    verbo uti,

    id. 10, 21, 2.—
    C.
    Form prōmiscŭē (the class. form), in common, promiscuously: (mares et feminae) promiscue in fluminibus perluuntur, * Caes. B. G. 6, 21 fin.:

    promiscue puberes atque negotiatores interficere,

    Sall. J. 26, 3:

    promiscue toto quam proprie parvā frui parte (Campi Martii) malletis,

    Cic. Agr. 2, 31, 85; id. Font. 6, 22; Liv. 5, 55; Plin. 11, 37, 47, § 130 al.

    Lewis & Short latin dictionary > promiscuus

  • 46 sepulturarius

    sĕpultūrārĭus, a, um, adj. [sepultura], of or belonging to burial, funereal: fines, Auct. Limit. p. 296 Goes.

    Lewis & Short latin dictionary > sepulturarius

  • 47 supremitas

    sŭprēmĭtas, ātis, f. [supremus], the highest extreme (late Lat.).
    I.
    The last of life, death:

    sepultura, qui supremitatis ho nor est,

    Amm. 31, 13, 17.—
    II.
    The highest honor:

    supremitates et praeeminentias adire,

    Claud. Mam. Stat. Anim. 2, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > supremitas

См. также в других словарях:

  • Sepultura — Sepultura …   Википедия

  • Sepultura — en concert en 2005 Pays d’origine Belo Horizonte …   Wikipédia en Français

  • sepultura — sustantivo femenino 1. Acción y resultado de sepultar: La sepultura se realizó con una sencilla ceremonia. 2. Hoyo hecho en la tierra para enterrar uno o más cadáveres: Las sepulturas del pueblo las hace el sacristán. sepultura perpetua.… …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • sepultură — SEPULTÚRĂ, sepulturi, s.f. (Rar) Loc de înmormântare; mormânt. – Din fr. sépulture, lat. sepultura. Trimis de claudia, 21.07.2004. Sursa: DEX 98  SEPULTÚRĂ s. v. groapă, îngropare, îngro pat, înhumare, înmormântare, mormânt. Trimis de siveco, 13 …   Dicționar Român

  • SEPULTURA — triplex olim. Quidam enim cremabantur, quidam terrâ obruebantur, nonnulli in lapideis arcis cum melle condebantur: de quibus omnibus sepeliendi modis vide Salmas. ad Solin. p. 1307. et hîc supra. Addo, in Rep. Atheniensium non ius fuisse ornare… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sepultura — Sepultura …   Deutsch Wikipedia

  • sepultura — sepultura, estar con un pie en la sepultura ► mundo, ► estar con un pie en el otro mundo (en la sepultura, en el hoyo) …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • sepultura — (Del lat. sepultūra). 1. f. Acción y efecto de sepultar. 2. Hoyo que se hace en tierra para enterrar un cadáver. 3. Lugar en que está enterrado un cadáver. 4. Sitio que en la iglesia tenía señalado una familia para colocar la ofrenda por sus… …   Diccionario de la lengua española

  • sepultura — s. f. 1. Ato de sepultar. 2. Cova, lugar onde se sepultam os cadáveres. 3. Sepulcro; jazigo. 4.  [Figurado] O fim da vida, a morte. 5. Lugar onde morre muita gente ou onde há grandes perdas …   Dicionário da Língua Portuguesa

  • Sepultura — Infobox musical artist Name = Sepultura Img capt = Sepultura live at Metalmania 2007 Img size = 250 Landscape = Yes Background = group or band Origin = Belo Horizonte, Minas Gerais, Brazil Years active = 1984–present Label = Cogumelo, Roadrunner …   Wikipedia

  • Sepultura — (Del lat. sepultura.) ► sustantivo femenino 1 Hoyo hecho en la tierra para enterrar un cadáver: ■ profanaron varias sepulturas del cementerio. SINÓNIMO fosa tumba 2 Lugar donde está enterrado un cadáver: ■ cada semana lleva flores a la sepultura… …   Enciclopedia Universal

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»