-
21 yacija
f.1 bed (cama), couch.2 tomb, grave (sepultura).Ser de mala yacija to be a vagrant; to be restless; to have a bad bed* * *SF1) (=cama) bed; [mala] rough bedser de mala yacija — (=dormir mal) to sleep badly, be a restless sleeper; (fig) be a ne'er-do-well
2) (=sepultura) grave, tomb* * *yacija nf1. [lecho] bed2. [tumba] grave3. Compser de mala yacija [dormir mal] to be a restless sleeper;[ser mala persona] to be a ne'er-do-well -
22 humatio
-
23 invidendus
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
24 invideo
1.in-vĭdĕo, vīdi, vīsum, 2, v. a.I.Lit.A.In gen., i. q. baskainein (fascinare), to look askance at, to look maliciously or spitefully at, to cast an evil eye upon (only anteclass.).—With acc.: ut est in Menalippo: quisnam florem liberūm invidit meūm? Male Latine videtur; sed praeclare Attius; ut enim videre, sic invidere florem rectius, quam flori. Nos consuetudine prohibemur;B.poëta jus suum tenuit et dixit audacius,
Cic. Tusc. 3, 9, 20.— Absol.:ne quis malus invidere possit,
produce misfortune by his evil eye, Cat. 5, 12 sq. —Trop., to be prejudiced against one, to be influenced by prejudice:II.semper dignitatis iniquus judex est, qui aut invidet aut favet,
Cic. Planc. 3, 7; cf.:cui nisi invidisset is, etc.,
id. Fam. 5, 21, 2.—Transf.A. (α).With dat. of the person or thing exciting the feeling:(β).malim mihi inimicos invidere quam inimicis me meis,
Plaut. Truc. 4, 2, 30:invident homines maxime paribus aut inferioribus,
Cic. de Or. 2, 52, 209; id. Ac. 2, 2, 7:probus invidet nemini,
id. Univ. 3:bonis,
Sall. C. 51, 38:invidet ipsa sibi,
Ov. F. 2, 591:Troasin,
id. H. 13, 137.— Pass. impers.:sibi ne invideatur,
Plaut. Bacch. 3, 6, 15:illi, quibus invidetur,
id. Truc. 4, 2, 32:invidia dicitur... etiam in eo cui invidetur,
Cic. Tusc. 4, 7, 16:si is cui invidetur, et invidet,
Sen. Ep. 84, 11. — Of the thing:eorum commodis,
Plaut. Most. 1, 3, 149:honori,
Verg. A. 5, 541; Cic. Agr. 2 fin.:virtuti,
id. Balb. 6, 15; id. de Or. 2, 51, 208:virtuti vestrae,
Sall. C. 58, 21:omnia tunc quibus invideas si lividulus sis,
Juv. 11, 110.—Alicui in aliqua re:(γ).in qua (purpura) tibi invideo, quod, etc.,
Cic. Fl. 29, 70:in hoc Crasso,
id. de Or. 2, 56, 228.—Alicui with gen. of the thing ( poet.):(δ).neque ille Sepositi ciceris nec longae invidit avenae,
Hor. S. 2, 6, 84.—Alicui aliqua re:(ε).non inviderunt laude sua mulieribus viri Romani,
Liv. 2, 40, 11:nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2; so with abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22; id. Germ. 33:nec invidebo vobis hac arte,
Sen. Q. N. 4 praef. §7: qua (ratione) nulli mortalium invideo,
id. de Vit. Beat. 24, 6; cf.:si anticum sermonem nostro comparemus, paene jam quidquid loquimur figura est, ut hac re invidere, non ut omnes veteres et Cicero praecipue, hanc rem,
Quint. 9, 3, 11. —With ob: ob secundas res malorum hominum, Sen. de Ira, 1, 16, 5. —(ζ).Absol.:(η).qui invident, eorum, etc.,
of envious men, Plaut. Most. 1, 3, 149; Cic. Tusc. 4, 8, 17:qui invidet minor est,
Plin. Ep. 6, 17, 4; Cic. Brut. 50, 188:non equidem invideo,
Verg. E. 1, 11; Ov. Tr. 1, 1, 1; id. P. 1, 8, 8:invidit Clytie,
id. M. 4, 234.—Alicui aliquid (mostly post-class.; not in Cic.; cf.(θ).Krebs, Antibarb. p. 624 sq.): fama fuit Monuni Dardanorum principis filiam pacto fratri eum invidisse,
Liv. 44, 30, 4 Weissenb.:sibi laudem,
Curt. 9, 4, 21:nobis caeli te regia, Caesar, invidet,
Verg. G. 1, 504:mihi senectus invidet imperium,
id. A. 8, 509; cf.:Liber pampineas invidit collibus umbras,
i. e. deprives of, id. E. 7, 58 Forbig. ad loc.; cf. D. infra; Ov. F. 4, 86:homini misero medicinam,
Petr. 129:sibi voluptatem,
Spart. Hadr. 20 init.; Val. Max. 4, 3, ext. 1. —Alicui with object-clause:(ι).invidere alii bene esse, tibi male esse, miseriast,
Plaut. Truc. 4, 2, 31:nullus est cui non invideant rem secundam optingere,
id. Bacch. 3, 6, 14.—Aliquid alone, to envy the possession of, envy one on account of:B.oro vos id mihi dare quod multi invideant, plures concupiscant,
Nep. Thras. 4, 2:nam quis invideat mala,
Sen. Herc. Oet. 36; cf.: haec qui gaudent, gaudeant perpetuo suo bono;qui invident, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 49. — Pass.: ego cur, acquirere pauca Si possum, invideor? (for cur mihi invidetur) am I envied? Hor. A. P. 56.— Impers.:invidetur enim commodis hominum ipsorum,
Cic. de Or. 2, 51:non dixi invidiam, quae tum est, cum invidetur,
id. Tusc. 3, 9, 20.— Hence, P. a., invĭdendus, a, um, enviable:aula,
Hor. C. 2, 10, 7:postis,
id. ib. 3, 1, 45; Sen. Const. Sap. 13, 3. —To be loath, be unwilling; with a foll. inf. ( poet.):C.invidens deduci triumpho,
Hor. C. 1, 37, 30. —With abl.: invidere igne rogi miseris, to grudge, i. e. not grant a burning and burial, Luc. 7, 798.—With inf.:his te quoque jungere, Caesar, Invideo,
am not willing, Luc. 2, 550.—To emulate, aspire to rival:D.Caesar et se illius gloriae invidere, et illum suae invidisse dixit,
Val. Max. 5, 1, 10.—To hinder, prevent; to refuse, deny:1.plurima, quae invideant pure apparere tibi rem,
Hor. S. 1, 2, 100:invidisse deos, ut Conjugium optatum viderem,
Verg. A. 11, 269; cf.:tene invidit fortuna mihi, ne, etc.,
id. ib. 11, 43:Cereri totum natura concessit, oleum ac vinum non invidit tautum,
Plin. 15, 2, 3, § 8:nobis invidit inutile ferrum,
Ov. P. 2, 8, 59: nec famam invidit Apollo, Sil. 4, 400.—With dat. and abl.:tibi laude, nobis voluptate,
Plin. Ep. 2, 10, 2.— With abl. alone:ne hostes quidem sepulturā invident,
Tac. A. 1, 22:exemplo,
id. ib. 15, 63:spectaculo proelii,
id. G. 33:bona morte,
Plin. Ep. 2, 20, 8.—Hence,invĭdens, entis, P. a., envious:2.nocere invidenti,
Cic. Tusc. 4, 8, 17; Hor. C. 1, 37, 30; Vell. 2, 73, 1:sive apud cupidos sive apud invidentes dicendum habuerit orator,
Tac. Dial. 31 med. —invīsus, a, um, P. a.a. (α).Of persons, animals, etc.:(β).persona lutulenta, impura, invisa,
Cic. Rosc. Com. 7, 20:Cato,
id. Dom. 25, 65:suspectos alios invisosque efficere,
Liv. 41, 24, 18:me invisum meo patri esse intellego,
Plaut. Merc. 1, 1, 79:invisos nos esse illos,
Ter. Hec. 3, 1, 48:deo,
Cic. N. D. 2, 66, 167:caelestibus,
Verg. A. 1, 387:divis,
id. ib. 2, 647:Minervae,
id. G. 4, 246; Ov. Am. 2, 6, 34:dominae deae,
id. ib. 3, 13, 18:infamem invisumque plebei Claudium facere,
Liv. 27, 20, 11:ne invisi apud incolas forent, caverunt,
Just. 36, 2, 15; Quint. 3, 7, 19; 5, 13, 38:(Helena) abdiderat sese atque aris invisa sedebat,
Verg. A. 2, 574 Forbig. ed. 4 ad loc.; cf.:Tyndaridis facies invisa,
id. ib. 2, 601. — Comp.:quo quis versutior et callidior est, hoc invisior et suspectior,
Cic. Off. 2, 9.— Sup.:ipsi invisissimus fuerat,
Plin. Ep. 2, 20.—Of inanim. and abstr. things:b.cupressus,
Hor. C. 2, 14, 23:negotia,
id. Ep. 1, 14, 17:dis inmortalibus oratio nostra,
Cic. de Imp. Pomp. 16, 47:regna dis invisa,
Verg. A. 8, 245:Troja jacet Danais invisa puellis,
Ov. H. 1, 3:improbitas judici,
Quint. 6, 4, 15:potestatem invisam facere,
Liv. 3, 9, 10:nomen Romanum ad aliquem,
id. 24, 32, 2:omnia invisa efficere,
id. 42, 42, 5:lux,
Verg. A. 4, 631:facies,
id. ib. 9, 734:vita,
id. ib. 11, 177:lumina,
id. ib. 12, 62:aurum,
Prop. 3, 5, 3:locus,
Ov. P. 2, 8, 64:liberalitas,
Curt. 8, 8, 9:Macedonum nomen,
id. 10, 1, 4.—In act. sense = inimicus, hostile, malicious (rare and poet.):2.invisum quem tu tibi fingis,
Verg. A. 11, 364; cf.:quae tanta licentia ferri, Gentibus invisis Latium praebere cruorem,
Luc. 1, 9:invisa belli consulibus fugiens mandat decreta senatus,
id. 1, 488.in-vĭdĕo, false reading for non vidit, App. Mag. p. 391 Oud. -
25 Сепултура
Mass media: Sepultura -
26 cavar
v.1 to dig (hoyo).2 to go deep, to delve deeply.* * *1 to dig1 (ahondar) to go deep\cavar su propia tumba figurado to dig one's own grave* * *verb* * *1.VT [en el suelo] [+ fosa, hoyo] to dig; [+ pozo] to sink; (Agr) [+ tierra] to dig over; [+ cepas] to dig round2. VI1) [en el suelo] to dig2) (=investigar) to delve (en into)go deeply (en into)3) (=meditar) to meditate profoundly (en on)* * *verbo transitivoa) <fosa/zanja> to dig; < pozo> to sinkb) <tierra/huerto> to hoecavar su propia fosa or tumba — to dig one's own grave
* * *= dig, dig + deep, burrow.Ex. The factory worker compensates for his noisy and dirty work environment by digging his allotment.Ex. Are we prepared to dig deep into our well of humanity & humility in order to uplift ourselves?.Ex. Anecdotal records describe habitat destruction through soil erosion due to burrowing by puffins, shearwaters and stoats.----* cavar los cimientos = dig + foundations.* cavarse su propia tumba = another nail in + Posesivo + coffin.* cavar una zanja = dig + ditch.* * *verbo transitivoa) <fosa/zanja> to dig; < pozo> to sinkb) <tierra/huerto> to hoecavar su propia fosa or tumba — to dig one's own grave
* * *= dig, dig + deep, burrow.Ex: The factory worker compensates for his noisy and dirty work environment by digging his allotment.
Ex: Are we prepared to dig deep into our well of humanity & humility in order to uplift ourselves?.Ex: Anecdotal records describe habitat destruction through soil erosion due to burrowing by puffins, shearwaters and stoats.* cavar los cimientos = dig + foundations.* cavarse su propia tumba = another nail in + Posesivo + coffin.* cavar una zanja = dig + ditch.* * *cavar [A1 ]vt1 ‹fosa/zanja› to dig; ‹pozo› to sink2 ‹tierra/huerto› to hoecavar su propia fosa or tumba or sepultura to dig one's own grave* * *
cavar ( conjugate cavar) verbo transitivo
‹ pozo› to sink
cavar verbo transitivo to dig
♦ Locuciones: cavar uno su propia tumba, to dig one's own grave
' cavar' also found in these entries:
Spanish:
tumba
- pala
- pica
- tierra
English:
burrow
- deep
- dig
- hoe
- work
* * *♦ vt[hoyo] to dig; [con azada] to hoe;cavar un pozo to sink a well;está cavando su propia tumba she is digging her own grave♦ vi[hacer hoyo] to dig; [con azada] to hoe* * *v/t dig* * *cavar vt: to digcavar vicavar en : to delve into, to probe* * * -
27 cristiano
adj.Christian.m.1 Christian.2 Cristiano.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: cristianar.* * *► adjetivo1 RELIGIÓN Christian► nombre masculino,nombre femenino1 RELIGIÓN Christian1 familiar person, soul\cristiano,-a nuevo,-a HISTORIA Moor or Jew converted to Christianitycristiano,-a viejo,-a HISTORIA Christian without Moorish or Jewish ancestors————————1 familiar person, soul* * *(f. - cristiana)noun adj.* * *cristiano, -a1. ADJ1) (Rel) Christian2)2.SM / F (Rel) Christiancristiano nuevo — ( Hist) converted Jew or Moor
cristiano viejo — ( Hist) Christian with no Jewish or Moorish blood
3. SM1) (=persona) personeste cristiano — * yours truly *
2)hablar en cristiano — (=claramente) to talk sense; (=en español) to speak Spanish
* * *I- na adjetivo ChristianII¿eres cristiano? — are you a Christian?
- na masculino, femeninoa) (Relig) Christianb) (fam) ( persona)en cristiano — (fam) ( en español) in Spanish; ( sin tecnicismos) in plain Spanish (o English etc)
* * *= Christian.Ex. In 1971 Sanford Berman demonstrated the subject heading list's bias toward an American/Western-European, Christian, white, male point-of-view.----* Ciencia Cristiana, la = Christian Science.* era cristiana, la = common era, the (C.E.).* misionero cristiano = Christian missionary.* * *I- na adjetivo ChristianII¿eres cristiano? — are you a Christian?
- na masculino, femeninoa) (Relig) Christianb) (fam) ( persona)en cristiano — (fam) ( en español) in Spanish; ( sin tecnicismos) in plain Spanish (o English etc)
* * *= Christian.Ex: In 1971 Sanford Berman demonstrated the subject heading list's bias toward an American/Western-European, Christian, white, male point-of-view.
* Ciencia Cristiana, la = Christian Science.* era cristiana, la = common era, the (C.E.).* misionero cristiano = Christian missionary.* * *Christian¿eres cristiano? are you a Christian?sus restos recibirán cristiana sepultura mañana a las diez she will be laid to rest o buried tomorrow at 10 o'clock, the funeral will take place at 10 o'clock tomorrowmasculine, feminine1 ( Relig) Christian2 ( fam)(persona): le habla al perro como si fuera un cristiano he talks to the dog as if it were human o a person¡no hay cristiano que la entienda! absolutely no one can understand her!, she's absolutely impossible to understand!ahora estamos en España, así que habla en cristiano we're in Spain now, so speak SpanishCompuestos:● cristiano renacido, cristiana renacidamasculine, feminine born-again Christian* * *
Del verbo cristianar: ( conjugate cristianar)
cristiano es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
cristianó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
cristiano◊ -na adjetivo/ sustantivo masculino, femenino
Christian;
¿eres cristiano? are you a Christian?;
cristiano renacido born-again Christian
cristiano,-a adjetivo & sustantivo masculino y femenino Christian
' cristiano' also found in these entries:
Spanish:
cristiana
- gentil
English:
Christian
- plain
- practicing
- practising
- Sabbath
- born
* * *cristiano, -a♦ adjChristian♦ nm,f1. [religioso] Christian;Famesto no hay cristiano que lo soporte this is more than flesh and blood can stand;Famhablar en cristiano [en castellano] to speak (proper) Spanish;[en lenguaje comprensible] to speak clearly; [encontrarse mal] to be a bit out of sorts Hist cristiano nuevo person converted to Christianity as an adult; Hist cristiano viejo = person with no Moorish, Jewish or non-Christian ancestry* * *I adj ChristianII m, cristiana f ChristianIII m:hablar en cristiano use everyday language, talk plain English* * *cristiano, -na adj & n: Christian* * *cristiano adj n Christian -
28 profano
adj.profane, worldly, irreligious.f. & m.1 lay person, non-specialist.2 layman.pres.indicat.1st person singular (yo) present indicative of spanish verb: profanar.* * *► adjetivo1 (no sagrado) profane, secular2 (no experto) lay► nombre masculino,nombre femenino\ser profano,-a en la materia to know nothing about the subject* * *profano, -a1. ADJ1) (=laico) profane, secular2) (=irrespetuoso) irreverent3) (=no experto) lay, uninitiated; (=ignorante) ignorantsoy profano en música — I don't know anything about music, I'm a layman when it comes to music
4) (=deshonesto) indecent, immodest2.SM / F (=inexperto) layman/laywoman; (=ajeno) outsider* * *I- na adjetivo1)a) ( no sagrado) <escritor/música> secular, profane (frml); < fiesta> secularb) ( antirreligioso) profane (frml), irreverent2) ( no especializado)II- na masculino, femenino1) (Relig) (m) layman; (f) laywoman2) ( no especialista) non-specialist* * *= layman [laymen, -pl.], outsider, lay, lay person [layperson], unholy, pedestrian.Ex. Mechanization may yet force the issue, especially in the scientific field; whereupon scientific jargon would become still less intelligible to the layman.Ex. If we look at a totally different sort of book, romantic fiction, we find here a form of novel which, to the outsider who has never read one of them, may seem to be endlessly repetitious.Ex. Most public libraries in western countries are under local control and the smaller the local government unit, the more all embracing is the lay, and therefore uninformed, control.Ex. This is an evaluative tool which brings lay people together with experts, under pressure of limited time, for study of specific problems.Ex. The unholy and more holy sources of community information are mentioned from pimps and prostitutes to the preacher and the policeman.Ex. The article 'Modems: an overview for the pedestrian' offers help in selecting a modem for a personal computer.----* profano en la materia = non-scholar.* representación de personas profanas en la materia = lay representation.* * *I- na adjetivo1)a) ( no sagrado) <escritor/música> secular, profane (frml); < fiesta> secularb) ( antirreligioso) profane (frml), irreverent2) ( no especializado)II- na masculino, femenino1) (Relig) (m) layman; (f) laywoman2) ( no especialista) non-specialist* * *= layman [laymen, -pl.], outsider, lay, lay person [layperson], unholy, pedestrian.Ex: Mechanization may yet force the issue, especially in the scientific field; whereupon scientific jargon would become still less intelligible to the layman.
Ex: If we look at a totally different sort of book, romantic fiction, we find here a form of novel which, to the outsider who has never read one of them, may seem to be endlessly repetitious.Ex: Most public libraries in western countries are under local control and the smaller the local government unit, the more all embracing is the lay, and therefore uninformed, control.Ex: This is an evaluative tool which brings lay people together with experts, under pressure of limited time, for study of specific problems.Ex: The unholy and more holy sources of community information are mentioned from pimps and prostitutes to the preacher and the policeman.Ex: The article 'Modems: an overview for the pedestrian' offers help in selecting a modem for a personal computer.* profano en la materia = non-scholar.* representación de personas profanas en la materia = lay representation.* * *A1 (no sagrado) ‹escritor/música› secular, profane ( frml); ‹fiesta› secular2 (antirreligioso) profane, irreverentB(no especializado): soy profano en la materia I'm not an expert on the subjectmasculine, feminineB (no especialista) non-specialistsu nombre no dice demasiado a los profanos his name doesn't mean much to the non-specialist o the layperson o the layman* * *
Del verbo profanar: ( conjugate profanar)
profano es:
1ª persona singular (yo) presente indicativo
profanó es:
3ª persona singular (él/ella/usted) pretérito indicativo
Multiple Entries:
profanar
profano
profanar ( conjugate profanar) verbo transitivo ‹templo/sepultura› to desecrate, defile
profano◊ -na adjetivo
1
‹ fiesta› secular
2 ( no especializado):
■ sustantivo masculino, femenino
1 (Relig) (m) layman;
(f) laywoman
2 ( no especialista) non-specialist
profanar verbo transitivo to desecrate
profano,-a
I adjetivo
1 (no sacro) profane, secular
2 (no experto) ignorant, lay
II sustantivo masculino y femenino layperson
(hombre) layman
(mujer) laywoman
' profano' also found in these entries:
Spanish:
profana
- temporal
English:
lay
- profane
- secular
* * *profano, -a♦ adj1. [no sagrado] profane, secular;literatura/música profana secular literature/music2. [ignorante] ignorant, uninitiated;soy profano en la materia I'm a layman when it comes to that subject, I know nothing about the subject♦ nm,flayman, f laywoman;soy un profano en cuestiones de economía I'm a layman when it comes to economics, I know nothing about economics* * *I adj figlay atrII m layman* * *profano, -na adj1) : profane2) : worldly, secularprofano, -na n: nonspecialist -
29 grave
adj.1 serious.estar grave to be seriously illpresenta heridas graves he is seriously injuredsu semblante grave impone respeto her serious features inspire respect2 low, deep (sonido, voz).3 stressed on the second-last syllable (grammar) (palabra).4 seriously ill.5 grave, deep, low-pitched.6 paroxytone, paroxytonic, with a stronger phonetic accent on the next to the last syllable.f.1 word stressed on the second-last syllable (grammar).2 paroxytone word, word with second-to-last syllable stress, paroxytone.pres.subj.1st person singular (yo) Present Subjunctive of Spanish verb: gravar.* * *► adjetivo1 (pesado) heavy2 (serio) grave, serious■ los últimos acontecimientos suponen un grave empeoramiento de la situación recent events pose a grave threat to the situation3 (difícil) difficult4 (solemne) solemn5 (voz, nota) deep, low\estar grave to be seriously ill* * *adj.1) grave2) acute3) serious* * *ADJ1) (Med) [enfermedad, estado] serious2) (=serio) serious; (=importante) important, momentous3) [carácter] serious, dignified4) (Mús) [nota, tono] low, deep; [voz] deep5) (Ling) [acento] grave; [palabra] stressed on the penultimate syllable* * *1) < enfermo> seriously ill; <herida/enfermedad> serious2) <situación/asunto/error> serious3)a) <tono/expresión/gesto> grave, solemnb) < voz> deep* * *1) < enfermo> seriously ill; <herida/enfermedad> serious2) <situación/asunto/error> serious3)a) <tono/expresión/gesto> grave, solemnb) < voz> deep* * *grave11 = gross [grosser -comp., grossest -sup.], severe [severer -comp., severest -sup.], serious, grievous, acute.Ex: She notes some gross inadequacies of these schemes in classifying African subjects, especially in the social sciences and humanities.
Ex: Obviously if it were not for the fact that such indexes also have severe limitations there would be little need to produce any other type of subject index.Ex: Library users may not all be scholars -- they often do not have a particular title in mind -- but they do have serious information needs and they seriously need access to the library's collection.Ex: How should restitution be made across generations for grievous harms suffered in the distant past?.Ex: In some areas of study, notably the social sciences, the problems vocabulary are acute.* causar graves daños a = bring + ruin to.* culpa grave = gross negligence.* delito grave = serious offence.* herida grave = serious injury, severe injury.* infección grave = acute infection.* infracción grave = serious offence.* lesión grave = serious injury, severe injury.* miastenia grave = myasthenia gravis.* negligencia grave = gross negligence.* SARS (Síndrome Respiratorio Agudo y Grave) = SARS (Severe Acute Respiratory Syndrome).grave22 = grave [graver -comp., gravest -sup.].Ex: I believe that literature is certainly in one sense 'play' -- grave and absorbed play.
* acento grave = grave.* * *A ‹enfermo› seriously ill; ‹herida› serious; ‹enfermedad› seriousestá en estado grave or está grave she is seriously illsu estado es grave his condition is seriousB ‹situación/suceso› serious; ‹problema/asunto› seriousfue un error grave it was a serious o ( frml) grave errorC ‹tono/expresión/gesto› grave, solemnD ‹voz› deepE ( Ling) ‹acento› grave; ‹palabra› paroxytone* * *
Del verbo gravar: ( conjugate gravar)
gravé es:
1ª persona singular (yo) pretérito indicativo
grave es:
1ª persona singular (yo) presente subjuntivo3ª persona singular (él/ella/usted) presente subjuntivo3ª persona singular (él/ella/usted) imperativo
Multiple Entries:
gravar
grave
gravar ( conjugate gravar) verbo transitivo ( con impuesto) ‹ingresos/productos› to tax
grave adjetivo
1
2 ‹situación/asunto/error› serious
3
4 (Ling) ‹ acento› grave;
‹ palabra› paroxytone
gravar vtr Jur (cargar con impuestos) to tax
grave adjetivo
1 (peligroso, crítico) serious: está muy grave, he's seriously ill
2 (voz, nota, tono) low: siempre le reconocía por su voz grave, I always recognized him by his low voice
' grave' also found in these entries:
Spanish:
cavar
- cogida
- consideración
- deforestación
- desforestación
- enfrentarse
- extracorpórea
- extracorpóreo
- fosa
- hoya
- hoyo
- pronóstico
- renacer
- revolverse
- sedición
- sepultura
- seria
- serio
- tumba
- ultratumba
- vivir
- afectado
- asustar
- bajo
- crimen
- esperar
- frente
- herida
- profundo
English:
acute
- Armageddon
- bad
- critical
- dangerous
- deep
- deepen
- deficiency
- dire
- felony
- grave
- grievous
- life-threatening
- low
- major
- mark
- mass grave
- nasty
- serious
- severe
- danger
- desperate
- felon
- less
- sober
- solemn
- tend
- violate
* * *♦ adj1. [enfermedad] serious;estar grave to be seriously ill;presenta heridas graves he is seriously injured2. [situación] serious;cometió un grave error he made a serious mistake3. [serio] serious;su semblante grave impone respeto her serious features inspire respect4. [estilo] formal5. [sonido, voz] low, deep♦ nmgraves [sonidos] bass;el control de los graves the bass control♦ nfGram word stressed on the second-last syllable, Espec paroxytone* * *adj1 serious; tono grave, solemn;estar grave be seriously ill* * *grave adj1) : grave, important2) : serious, somber3) : serious (of an illness)* * *grave adj1. (enfermedad, crisis, problema) serious2. (expresión) grave / solemn3. (sonido, nota) low4. (voz) deep -
30 hoya
f.1 hole, cavity, pit in the earth (agujero).2 bed of a river. (America, Peru)3 ditch, trench.4 hoya.* * *1 (hoyo) hole, pit2 (sepultura) grave3 GEOGRAFÍA valley, dale* * *SF1) (=agujero) pit, holehoya de arena — (Golf) bunker, sand trap (EEUU)
2) (=tumba) grave3) (Geog) vale, valley; LAm [de río] riverbed, river basin4) (Agr) seedbed* * *femenino (AmL) river basin* * *femenino (AmL) river basin* * *( AmL)river basin* * *
hoya f Geog hollow, pit, grave
' hoya' also found in these entries:
English:
trough
* * *hoya nf1. [llanura] plain [surrounded by mountains]2. Am [cuenca de río] river basin* * *f1 hole2 de tumba grave3 GEOG plain4 S.Am.river basin -
31 huaca
-
32 īn-sepultus
īn-sepultus adj., unburied: acervi civium: membra, H.: insepultos proiecit, L.: sepultura, without funeral rites. -
33 nauarchus
nauarchus ī, m, ναύαρχοσ, a ship-master, captain: sepultura nauarchi.* * *master/captain of a ship; skipper -
34 pōscō
pōscō popōscī, —, ere, inch. [PREC-], to ask urgently, beg, demand, request, desire: Impius es cum poscis, ait: sed pensio clamat, Posce, beg, Iu.: Fauno immolare, Seu poscat agnā sīve malit haedo, if he require it, H.: argentum: pugnam, L.: peccatis veniam, H.: accusant ei, quos populus poscit, demands for punishment: dictatorem reum, require the prosecution of, L.: ego poscor Olympo, it is I that Olympus summons, V.: tua numina, invoke, V.: abs te litteras: parentes pretium pro sepulturā liberūm poscere: non ita creditum Poscis Quintilium deos, H.: Quid dedicatum poscit Apollinem Vates? H.: gravidae posceris exta bovis, they ask you for the entrails, O.: poscor meum Laelapa, they demand of me, O.: Parilia poscor, O.: poscimus, ut cenes civiliter, Iu.: poscat sibi fabula credi, H.: Esse sacerdotes delubraque vestra tueri Poscimus, O.: poscunt maioribus poculis (sc. bibere), challenge with larger goblets.—Of things, to make necessary, demand, require, need, call for: quod res poscere videbatur, Cs.: quod negotium poscebat, S.: terrae semina poscunt, V.* * *poscere, poposci, - Vask, demand -
35 profana
adj.1 profane, irreverent (irrespetuoso).2 worldly, irreligious.3 extravagant, flashy, loud, immodest or unchaste in dress and outward show.4 wanting in knowledge or authority upon a subject.pres.indicat.3rd person singular (él/ella/ello) present indicative of spanish verb: profanar.imperat.2nd person singular (tú) Imperative of Spanish verb: profanar.* * *
Del verbo profanar: ( conjugate profanar)
profana es:
3ª persona singular (él/ella/usted) presente indicativo2ª persona singular (tú) imperativo
Multiple Entries:
profana
profanar
profanar ( conjugate profanar) verbo transitivo ‹templo/sepultura› to desecrate, defile
profano,-a
I adjetivo
1 (no sacro) profane, secular
2 (no experto) ignorant, lay
II sustantivo masculino y femenino layperson
(hombre) layman
(mujer) laywoman
profanar verbo transitivo to desecrate
* * *f laywoman -
36 kirats
iz.1. ( usain txarra) stench, reek, stink, smell, odour (GB), odor (USA) ; \kiratsa zerion ur geldiari the stagnant water reeked; ahoko \kiratsa kentzeko in order to get rid of bad breath2. ( lohia) filth, muck, slime3. ( nahigabea) dismay, disappointment; oroit ezazu Jainkoak guregatik hartu izan zuen \kiratsaz remember the disappointment which God has suffered because of us io.1. reeking, stinking, foul-smelling, smelly; sepultura \kiratsak baino \kiratsagoa da it is more foul-smelling than any grave2. bitter, tart, acrid; edari \kirats bat a bitter drink -
37 adficio
af-fĭcĭo (better adf-), affēci (adf-), affectum (adf-), 3, v. a. [facio], to do something to one, i. e. to exert an influence on body or mind, so that it is brought into such or such a state (used by the poets rarely, by Hor. never).1.Aliquem.A.Of the body rarely, and then commonly in a bad sense:B.ut aestus, labor, fames, sitisque corpora adficerent,
Liv. 28, 15:contumeliis adficere corpora sua,
Vulg. Rom. 1, 24:non simplex Damasichthona vulnus Adficit,
Ov. M. 6, 255:aconitum cor adficit,
Scrib. Comp. 188:corpus adficere M. Antonii,
Cic. Phil. 3:pulmo totus adficitur,
Cels. 4, 7; with abl. of spec.:stomacho et vesicā adfici,
Scrib. Comp. 186. —In bon. part.:corpus ita adficiendum est, ut oboedire rationi possit,
Cic. Off. 1, 23.—More freq. of the mind:2.litterae tuae sic me adfecerunt, ut, etc.,
Cic. Att. 14, 3, 2:is terror milites hostesque in diversum adfecit,
Tac. A. 11, 19:varie sum adfectus tuis litteris,
Cic. Fam. 16, 2:consules oportere sic adfici, ut, etc.,
Plin. Pan. 90:adfici a Gratiā aut a Voluptate,
Cic. Fam. 5, 12; id. Mil. 29, 79:sollicitudo de te duplex nos adficit,
id. Brut. 92, 332:uti ei qui audirent, sic adficerentur animis, ut eos adfici vellet orator,
id. de Or. 1, 19, 87 B. and K.:adfici animos in diversum habitum,
Quint. 1, 10, 25.—With acc. and abl., to affect a person or (rarely) thing with something; in a good sense, to bestow upon, grace with; in a bad sense, to visit with, inflict upon; or the ablative and verb may be rendered by the verb corresponding to the ablative, and if an adjective accompany the ablative, this adjective becomes an adverb.—Of inanimate things (rare): luce locum adficiens, lighting up the place, Varr. ap. Non. p. 250, 2:3.adficere medicamine vultum,
Ov. Med. Fac. 67:factum non eo nomine adficiendum,
designated, Cic. Top. 24, 94:res honore adficere,
to honor, id. N. D. 1, 15, 38:non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias, quibus Epicurus, etc.,
id. Tusc. 2, 7, 18.—Very freq. of persons.(α).In a good sense:(β).Qui praedā atque agro adoreāque adfecit populares suos,
Plaut. Am. 1, 1, 38:quem sepulturā adficit,
buries, Cic. Div. 1, 27, 56:patres adfecerat gloriā,
id. Tusc. 1, 15, 34:admiratione,
id. Off. 2, 10, 37:voluptate,
id. Fin. 3, 11, 37:beneficio,
id. Agr. 1, 4, 13:honore,
id. Rosc. Am. 50, 147:laude,
id. Off. 2, 13, 47:nomine regis,
to style, id. Deiot. 5, 14:bonis nuntiis,
Plaut. Am. prol. 8:muneribus,
Cic. Fam. 2, 3; Nep. Ages. 3, 3:praemio,
Cic. Mil. 30, 82:pretio,
Verg. A. 12, 352:stipendio,
Cic. Balb. 27, 61.—In a bad sense: injuriā abs te adficior indignā, pater, am wronged unjustly, Enn. ap. Auct. ad Heren. 2, 24, 38; so Ter. Phorm. 5, 1, 3:I.Quantā me curā et sollicitudine adficit Gnatus,
id. ib. 2, 4, 1; so Cic. Att. 1, 18:desiderio,
id. Fam. 2, 12:timore,
to terrify, id. Quint. 2, 6:difficultate,
to embarrass, Caes. B. G. 7, 6:molestiā,
to trouble, Cic. Att. 15, 1:tantis malis,
Vulg. Num. 11, 15:maculā,
Cic. Rosc. Am. 39, 113:ignominiā,
id. ib. 39, 123:contumeliis,
Vulg. Ezech. 22, 7; ib. Luc. 20, 11:rerum et verborum acerbitatibus,
Suet. Calig. 2:verberibus,
Just. 1, 5:supplicio,
Cic. Brut. 1, 16; so Caes. B. G. 1, 27:poenā,
Nep. Hann. 8, 2:exsilio,
to banish, id. Thras. 3:morte, cruciatu, cruce,
Cic. Verr. 3, 4, 9:morte,
Vulg. Matt. 10, 21:cruce,
Suet. Galb. 9:ultimis cruciatibus,
Liv. 21, 44:leto,
Nep. Regg. 3, 2.—And often in pass.:sollicitudine et inopiā consilii,
Cic. Att. 3, 6:adfici aegritudine,
id. Tusc. 3, 7, 15:doloribus pedum,
id. Fam. 6, 19:morbo oculorum,
Nep. Hann. 4, 3:inopiā rei frumentariae,
Caes. B. G. 7, 17:calamitate et injuriā,
Cic. Att. 11, 2:magnā poenā, Auct. B. G. 8, 39: vulneribus,
Col. R. R. 4, 11:torminibus et inflationibus,
Plin. 29, 5, 33, § 103:servitute,
Cic. Rep. 1, 44.—Hence, affectus ( adf-), a, um, P. a.In a peculiar sense, that on which we have bestowed labor, that which we are now doing, so that it is nearly at an end; cf.: Adfecta, sicut M. Cicero et [p. 67] veterum elegantissime locuti sunt, ea proprie dicebantur, quae non ad finem ipsum, sed proxime finem progressa deductave erant, Gell. 3, 16:II.bellum adfectum videmus et paene confectum,
Cic. Prov. Cons. 8, 19:in provinciā (Caesar) commoratur, ut ea. quae per eum adfecta sunt, perfecta rei publicae tradat,
id. ib. 12, 29: cum adfectā prope aestate uvas a sole mitescere tempus, etc., near the end of summer, id. ap. Gell. l. c.:Jamque hieme adfectā mitescere coeperat annus,
Sil. 15, 502:in Q. Mucii infirmissimā valetudine adfectāque jam aetate,
Cic. de Or. 1,45,200; id. Verr. 2,4,43, § 95.—In nearly the same sense as the verb, absol. and with abl.A.Absol.(α).Of persons laboring under disease, or not yet quite recovered:(β).Qui cum ita adfectus esset, ut sibi ipse diffideret,
was in such a state, Cic. Phil. 9, 1, 2:Caesarem Neapoli adfectum graviter videam,
very ill, id. Att. 14, 17; so Sen. Ep. 101:quem adfectum visuros crediderant,
ill, Liv. 28, 26:corpus adfectum,
id. 9, 3:adfectae vires corporis,
reduced strength, weakness, id. 5, 18:puella,
Prop. 3, 24, 1:aegra et adfecta mancipia,
Suet. Claud. 25:jam quidem adfectum, sed tamen spirantem,
id. Tib. 21.—Of things, weakened, sick, broken, reduced:(γ).partem istam rei publicae male adfectam tueri,
Cic. Fam. 13, 68:adfecta res publica,
Liv. 5, 57:Quid est enim non ita adfectum, ut non deletum exstinctumque esse fateare?
Cic. Fam. 5, 13, 3:sic mihi (Sicilia) adfecta visa est, ut hae terrae solent, in quibus bellum versatum est,
id. Verr. 5, 18, 47:adfecta res familiaris,
Liv. 5, 10:opem rebus adfectis orare,
id. 6, 3; so Tac. H. 2, 69:fides,
id. ib. 3, 65:spes,
Val. Fl. 4, 60.—Of persons, in gen. sense, disposed, affected, moved, touched:(δ).Quonam modo, Philumena mea, nunc te offendam adfectam?
Ter. Hec. 3, 1, 45:quomodo sim adfectus, e Leptā poteris cognoscere,
Cic. Fam. 14, 17:ut eodem modo erga amicum adfecti simus, quo erga nosmetipsos,
id. Lael. 16, 56; id. Fin. 1, 20, 68:cum ita simus adfecti, ut non possimus plane simul vivere,
id. Att. 13, 23; id. Fin. 5, 9, 24:oculus conturbatus non est probe adfectus ad suum munus fungendum,
in proper state, id. Tusc. 3, 7, 15:oculi nimis arguti, quem ad modum animo adfecti simus, loquuntur,
id. Leg. 1, 9, 27; id. Off. 3, 5, 21; id. Att. 12, 41, 2.—As rhet. t. t.: affectus ad, related to, resembling:B.Tum ex eis rebus, quae quodam modo affectae sunt ad id, de quo quaeritur,
Cic. Top. 2, 8 Forcellini.—With abl. chiefly of persons, in indifferent sense, in good or bad sense (cf.:(α).Animi quem ad modum adfecti sint, virtutibus, vitiis, artibus, inertiis, aut quem ad modum commoti, cupiditate, metu, voluptate, molestiā,
Cic. Part. Or. 10, 35).In indifferent sense, furnished with, having:(β).validos lictores ulmeis affectos lentis virgis,
Plaut. As. 3, 2, 29:pari filo similique (corpora) adfecta figurā,
Lucr. 2, 341:Tantāne adfectum quemquam esse hominem audaciā!
Ter. Phorm. 5, 7, 84:omnibus virtutibus,
Cic. Planc. 33, 80.—In bad sense:(γ).aegritudine, morbo adfectus,
Col. R. R. 7, 5, 20:aerumnis omnibus,
Lucr. 3, 50:sollicitudine,
Caes. B. G. 7, 40:difficultatibus,
Cic. Fam. 7, 13:fatigatione,
Curt. 7, 11:frigore et penuriā,
id. 7, 3:adfecta sterilitate terra, Col. R. R. praef. 1, 2: vitiis,
Cic. Mur. 6, 13:ignominiā,
id. Att. 7, 3:supplicio,
Tac. A. 15, 54:verberibus,
Curt. 7, 11:vulnere corpus adfectum,
Liv. 1, 25:morbo,
Ter. Hec. 3, 3, 6:dolore,
Cic. de Or. 2, 49, 201:febre,
Suet. Vit. 14:pestilentiā,
Liv. 41, 5:desperatione,
Cic. Att. 14, 22:clade,
Curt. 10, 6:senectute,
Cic. de Or. 3, 18, 68:aetate,
id. Cat. 2, 20; id. Sen. 14, 47:morte,
Serv. ad Cic. Fam. 4, 12.— Sup.:remiges inopiā adfectissimi,
Vell. 2, 84.—In good sense:beneficio adfectus,
Cic. Fam. 14, 4:aliquo honore aut imperio,
id. Off. 1, 41, 149:valetudine optimā,
id. Tusc. 4, 37, 81:laetitiā,
id. Mur. 2, 4, and ad Brut. 1, 4:munere deorum,
id. N. D. 3, 26, 67:praemiis,
id. Pis. 37, 90.— Adv.: affectē ( adf-), with (a strong) affection, deeply:oblectamur et contristamur et conterremur in somniis quam adfecte et anxie et passibiliter,
Tert. Anim. 45. -
38 afficio
af-fĭcĭo (better adf-), affēci (adf-), affectum (adf-), 3, v. a. [facio], to do something to one, i. e. to exert an influence on body or mind, so that it is brought into such or such a state (used by the poets rarely, by Hor. never).1.Aliquem.A.Of the body rarely, and then commonly in a bad sense:B.ut aestus, labor, fames, sitisque corpora adficerent,
Liv. 28, 15:contumeliis adficere corpora sua,
Vulg. Rom. 1, 24:non simplex Damasichthona vulnus Adficit,
Ov. M. 6, 255:aconitum cor adficit,
Scrib. Comp. 188:corpus adficere M. Antonii,
Cic. Phil. 3:pulmo totus adficitur,
Cels. 4, 7; with abl. of spec.:stomacho et vesicā adfici,
Scrib. Comp. 186. —In bon. part.:corpus ita adficiendum est, ut oboedire rationi possit,
Cic. Off. 1, 23.—More freq. of the mind:2.litterae tuae sic me adfecerunt, ut, etc.,
Cic. Att. 14, 3, 2:is terror milites hostesque in diversum adfecit,
Tac. A. 11, 19:varie sum adfectus tuis litteris,
Cic. Fam. 16, 2:consules oportere sic adfici, ut, etc.,
Plin. Pan. 90:adfici a Gratiā aut a Voluptate,
Cic. Fam. 5, 12; id. Mil. 29, 79:sollicitudo de te duplex nos adficit,
id. Brut. 92, 332:uti ei qui audirent, sic adficerentur animis, ut eos adfici vellet orator,
id. de Or. 1, 19, 87 B. and K.:adfici animos in diversum habitum,
Quint. 1, 10, 25.—With acc. and abl., to affect a person or (rarely) thing with something; in a good sense, to bestow upon, grace with; in a bad sense, to visit with, inflict upon; or the ablative and verb may be rendered by the verb corresponding to the ablative, and if an adjective accompany the ablative, this adjective becomes an adverb.—Of inanimate things (rare): luce locum adficiens, lighting up the place, Varr. ap. Non. p. 250, 2:3.adficere medicamine vultum,
Ov. Med. Fac. 67:factum non eo nomine adficiendum,
designated, Cic. Top. 24, 94:res honore adficere,
to honor, id. N. D. 1, 15, 38:non postulo, ut dolorem eisdem verbis adficias, quibus Epicurus, etc.,
id. Tusc. 2, 7, 18.—Very freq. of persons.(α).In a good sense:(β).Qui praedā atque agro adoreāque adfecit populares suos,
Plaut. Am. 1, 1, 38:quem sepulturā adficit,
buries, Cic. Div. 1, 27, 56:patres adfecerat gloriā,
id. Tusc. 1, 15, 34:admiratione,
id. Off. 2, 10, 37:voluptate,
id. Fin. 3, 11, 37:beneficio,
id. Agr. 1, 4, 13:honore,
id. Rosc. Am. 50, 147:laude,
id. Off. 2, 13, 47:nomine regis,
to style, id. Deiot. 5, 14:bonis nuntiis,
Plaut. Am. prol. 8:muneribus,
Cic. Fam. 2, 3; Nep. Ages. 3, 3:praemio,
Cic. Mil. 30, 82:pretio,
Verg. A. 12, 352:stipendio,
Cic. Balb. 27, 61.—In a bad sense: injuriā abs te adficior indignā, pater, am wronged unjustly, Enn. ap. Auct. ad Heren. 2, 24, 38; so Ter. Phorm. 5, 1, 3:I.Quantā me curā et sollicitudine adficit Gnatus,
id. ib. 2, 4, 1; so Cic. Att. 1, 18:desiderio,
id. Fam. 2, 12:timore,
to terrify, id. Quint. 2, 6:difficultate,
to embarrass, Caes. B. G. 7, 6:molestiā,
to trouble, Cic. Att. 15, 1:tantis malis,
Vulg. Num. 11, 15:maculā,
Cic. Rosc. Am. 39, 113:ignominiā,
id. ib. 39, 123:contumeliis,
Vulg. Ezech. 22, 7; ib. Luc. 20, 11:rerum et verborum acerbitatibus,
Suet. Calig. 2:verberibus,
Just. 1, 5:supplicio,
Cic. Brut. 1, 16; so Caes. B. G. 1, 27:poenā,
Nep. Hann. 8, 2:exsilio,
to banish, id. Thras. 3:morte, cruciatu, cruce,
Cic. Verr. 3, 4, 9:morte,
Vulg. Matt. 10, 21:cruce,
Suet. Galb. 9:ultimis cruciatibus,
Liv. 21, 44:leto,
Nep. Regg. 3, 2.—And often in pass.:sollicitudine et inopiā consilii,
Cic. Att. 3, 6:adfici aegritudine,
id. Tusc. 3, 7, 15:doloribus pedum,
id. Fam. 6, 19:morbo oculorum,
Nep. Hann. 4, 3:inopiā rei frumentariae,
Caes. B. G. 7, 17:calamitate et injuriā,
Cic. Att. 11, 2:magnā poenā, Auct. B. G. 8, 39: vulneribus,
Col. R. R. 4, 11:torminibus et inflationibus,
Plin. 29, 5, 33, § 103:servitute,
Cic. Rep. 1, 44.—Hence, affectus ( adf-), a, um, P. a.In a peculiar sense, that on which we have bestowed labor, that which we are now doing, so that it is nearly at an end; cf.: Adfecta, sicut M. Cicero et [p. 67] veterum elegantissime locuti sunt, ea proprie dicebantur, quae non ad finem ipsum, sed proxime finem progressa deductave erant, Gell. 3, 16:II.bellum adfectum videmus et paene confectum,
Cic. Prov. Cons. 8, 19:in provinciā (Caesar) commoratur, ut ea. quae per eum adfecta sunt, perfecta rei publicae tradat,
id. ib. 12, 29: cum adfectā prope aestate uvas a sole mitescere tempus, etc., near the end of summer, id. ap. Gell. l. c.:Jamque hieme adfectā mitescere coeperat annus,
Sil. 15, 502:in Q. Mucii infirmissimā valetudine adfectāque jam aetate,
Cic. de Or. 1,45,200; id. Verr. 2,4,43, § 95.—In nearly the same sense as the verb, absol. and with abl.A.Absol.(α).Of persons laboring under disease, or not yet quite recovered:(β).Qui cum ita adfectus esset, ut sibi ipse diffideret,
was in such a state, Cic. Phil. 9, 1, 2:Caesarem Neapoli adfectum graviter videam,
very ill, id. Att. 14, 17; so Sen. Ep. 101:quem adfectum visuros crediderant,
ill, Liv. 28, 26:corpus adfectum,
id. 9, 3:adfectae vires corporis,
reduced strength, weakness, id. 5, 18:puella,
Prop. 3, 24, 1:aegra et adfecta mancipia,
Suet. Claud. 25:jam quidem adfectum, sed tamen spirantem,
id. Tib. 21.—Of things, weakened, sick, broken, reduced:(γ).partem istam rei publicae male adfectam tueri,
Cic. Fam. 13, 68:adfecta res publica,
Liv. 5, 57:Quid est enim non ita adfectum, ut non deletum exstinctumque esse fateare?
Cic. Fam. 5, 13, 3:sic mihi (Sicilia) adfecta visa est, ut hae terrae solent, in quibus bellum versatum est,
id. Verr. 5, 18, 47:adfecta res familiaris,
Liv. 5, 10:opem rebus adfectis orare,
id. 6, 3; so Tac. H. 2, 69:fides,
id. ib. 3, 65:spes,
Val. Fl. 4, 60.—Of persons, in gen. sense, disposed, affected, moved, touched:(δ).Quonam modo, Philumena mea, nunc te offendam adfectam?
Ter. Hec. 3, 1, 45:quomodo sim adfectus, e Leptā poteris cognoscere,
Cic. Fam. 14, 17:ut eodem modo erga amicum adfecti simus, quo erga nosmetipsos,
id. Lael. 16, 56; id. Fin. 1, 20, 68:cum ita simus adfecti, ut non possimus plane simul vivere,
id. Att. 13, 23; id. Fin. 5, 9, 24:oculus conturbatus non est probe adfectus ad suum munus fungendum,
in proper state, id. Tusc. 3, 7, 15:oculi nimis arguti, quem ad modum animo adfecti simus, loquuntur,
id. Leg. 1, 9, 27; id. Off. 3, 5, 21; id. Att. 12, 41, 2.—As rhet. t. t.: affectus ad, related to, resembling:B.Tum ex eis rebus, quae quodam modo affectae sunt ad id, de quo quaeritur,
Cic. Top. 2, 8 Forcellini.—With abl. chiefly of persons, in indifferent sense, in good or bad sense (cf.:(α).Animi quem ad modum adfecti sint, virtutibus, vitiis, artibus, inertiis, aut quem ad modum commoti, cupiditate, metu, voluptate, molestiā,
Cic. Part. Or. 10, 35).In indifferent sense, furnished with, having:(β).validos lictores ulmeis affectos lentis virgis,
Plaut. As. 3, 2, 29:pari filo similique (corpora) adfecta figurā,
Lucr. 2, 341:Tantāne adfectum quemquam esse hominem audaciā!
Ter. Phorm. 5, 7, 84:omnibus virtutibus,
Cic. Planc. 33, 80.—In bad sense:(γ).aegritudine, morbo adfectus,
Col. R. R. 7, 5, 20:aerumnis omnibus,
Lucr. 3, 50:sollicitudine,
Caes. B. G. 7, 40:difficultatibus,
Cic. Fam. 7, 13:fatigatione,
Curt. 7, 11:frigore et penuriā,
id. 7, 3:adfecta sterilitate terra, Col. R. R. praef. 1, 2: vitiis,
Cic. Mur. 6, 13:ignominiā,
id. Att. 7, 3:supplicio,
Tac. A. 15, 54:verberibus,
Curt. 7, 11:vulnere corpus adfectum,
Liv. 1, 25:morbo,
Ter. Hec. 3, 3, 6:dolore,
Cic. de Or. 2, 49, 201:febre,
Suet. Vit. 14:pestilentiā,
Liv. 41, 5:desperatione,
Cic. Att. 14, 22:clade,
Curt. 10, 6:senectute,
Cic. de Or. 3, 18, 68:aetate,
id. Cat. 2, 20; id. Sen. 14, 47:morte,
Serv. ad Cic. Fam. 4, 12.— Sup.:remiges inopiā adfectissimi,
Vell. 2, 84.—In good sense:beneficio adfectus,
Cic. Fam. 14, 4:aliquo honore aut imperio,
id. Off. 1, 41, 149:valetudine optimā,
id. Tusc. 4, 37, 81:laetitiā,
id. Mur. 2, 4, and ad Brut. 1, 4:munere deorum,
id. N. D. 3, 26, 67:praemiis,
id. Pis. 37, 90.— Adv.: affectē ( adf-), with (a strong) affection, deeply:oblectamur et contristamur et conterremur in somniis quam adfecte et anxie et passibiliter,
Tert. Anim. 45. -
39 asinus
ăsĭnus, i, m. [acc. to Benfey, I. p. 123, and Hehn foll. by Curtius, an oriental word, perh. the Heb., asina; cf. Goth. asilus; Lith. asilas; Erse, assul; Celt. asen or assen; Engl. ass; and Gr. onos, which latter two forms the Lat. seems to have in combination], an ass.I.Lit., Cato, R. R. 10, 1; 11, 1; Varr. R. R. 2, 1, 14; 2, 6, 1 al.; Col. 6, 37, 8; 6, 7, 1 al.; Plin. 8, 43, 68, § 167 sqq. et saep.; Vulg. Gen. 12, 6; ib. Isa. 1, 3; ib. Luc. 13, 15; 14, 5 et persaepe.—Prov.:II.qui asinum non potest, stratum caedit,
i. e. he, that cannot find the offender, avenges himself on the unoffending, Petr. 45, 8:in tegulis, of an odd appearance,
id. 45, 63: ad lyram, of an awkward man, acc. to Varr. ap. Gell. 3, 16:sepulturā asini sepelietur, of a contemptible and unworthy man,
Vulg. Jer. 22, 19.—Trop., an ass, a dolt, simpleton, blockhead:neque ego homines magis asinos umquam vidi,
Plaut. Ps. 1, 2, 4; Ter. Heaut. 5, 1, 4. —Hence, as a term of insult:Quid tu autem huic, asine, auscultas?
Ter. Ad. 5, 8, 12; id. Eun. 3, 5, 50:Quid nunc te, asine, litteras doceam? Non opus est verbis, sed fustibus,
Cic. Pis. 30. -
40 collaticius
collātĭcĭus ( conl-) or - tĭus, a, um, adj. [confero], brought together, raised by contribution, mingled (post-Aug.):instrumenta,
Sen. Cons. ad Marc. 10, 1:stipe,
App. M. 8, p. 213, 36:myrrha,
Plin. 12, 16, 35, § 69:aere,
Tert. adv. Val. 12:sepultura,
effected by contributions, Quint. Decl. 6, 11:PECVNIA,
Inscr. Orell. 3730.
См. также в других словарях:
Sepultura — Sepultura … Википедия
Sepultura — en concert en 2005 Pays d’origine Belo Horizonte … Wikipédia en Français
sepultura — sustantivo femenino 1. Acción y resultado de sepultar: La sepultura se realizó con una sencilla ceremonia. 2. Hoyo hecho en la tierra para enterrar uno o más cadáveres: Las sepulturas del pueblo las hace el sacristán. sepultura perpetua.… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
sepultură — SEPULTÚRĂ, sepulturi, s.f. (Rar) Loc de înmormântare; mormânt. – Din fr. sépulture, lat. sepultura. Trimis de claudia, 21.07.2004. Sursa: DEX 98 SEPULTÚRĂ s. v. groapă, îngropare, îngro pat, înhumare, înmormântare, mormânt. Trimis de siveco, 13 … Dicționar Român
SEPULTURA — triplex olim. Quidam enim cremabantur, quidam terrâ obruebantur, nonnulli in lapideis arcis cum melle condebantur: de quibus omnibus sepeliendi modis vide Salmas. ad Solin. p. 1307. et hîc supra. Addo, in Rep. Atheniensium non ius fuisse ornare… … Hofmann J. Lexicon universale
Sepultura — Sepultura … Deutsch Wikipedia
sepultura — sepultura, estar con un pie en la sepultura ► mundo, ► estar con un pie en el otro mundo (en la sepultura, en el hoyo) … Diccionario del Argot "El Sohez"
sepultura — (Del lat. sepultūra). 1. f. Acción y efecto de sepultar. 2. Hoyo que se hace en tierra para enterrar un cadáver. 3. Lugar en que está enterrado un cadáver. 4. Sitio que en la iglesia tenía señalado una familia para colocar la ofrenda por sus… … Diccionario de la lengua española
sepultura — s. f. 1. Ato de sepultar. 2. Cova, lugar onde se sepultam os cadáveres. 3. Sepulcro; jazigo. 4. [Figurado] O fim da vida, a morte. 5. Lugar onde morre muita gente ou onde há grandes perdas … Dicionário da Língua Portuguesa
Sepultura — Infobox musical artist Name = Sepultura Img capt = Sepultura live at Metalmania 2007 Img size = 250 Landscape = Yes Background = group or band Origin = Belo Horizonte, Minas Gerais, Brazil Years active = 1984–present Label = Cogumelo, Roadrunner … Wikipedia
Sepultura — (Del lat. sepultura.) ► sustantivo femenino 1 Hoyo hecho en la tierra para enterrar un cadáver: ■ profanaron varias sepulturas del cementerio. SINÓNIMO fosa tumba 2 Lugar donde está enterrado un cadáver: ■ cada semana lleva flores a la sepultura… … Enciclopedia Universal