-
121 ὕψωμα
-
122 ἠλί-βατος
ἠλί-βατος, jäh, schroff, steil ansteigend, hoch, πέτρη, Il. 15, 273. 619. 16, 33 Od. 9, 243. 10, 88. 13, 196, immer von einem hohen, steilen, schwer zu erklimmenden Felsen; Od. 9, 243 von dem ungeheuren Felsstücke, mit welchem der Kyklop den Eingang zu seiner Höhle verschließt. So mit πέτρη verbunden auch Hes. Th. 675. 786 Sc. 422; Theogn. 176; Pind. Ol. 6, 64 in dorischer Form ἀλίβατος, die auch bei Eur. Suppl. 91 sich findet; Aesch. Suppl. 331 u. sp. D., wie Ap. Rh., der auch ὄρος ἠλίβατον sagt, 2, 169. Selten in Prosa, wie Xen. ὕπερϑεν δὲ ἦσαν πέτραι ἠλίβαται, An. 1, 4, 4; τόποι ἠλίβατοι Pol. 4, 41 u. Strab. XII, 560, an die hervorgehobene Stelle der Od. erinnernd; von einzelnen Felsstücken, πέτρος ἠλίβατος στρογγύλος XVII, 1, 118; κρημνοί Luc. merc. cond. 17. Uebertr. nur die Höhe bezeichnend, von Bäumen, H. h. Ven. 267; ϑρόνοι, der Thron des Zeus, Ar. Av. 1728; bes. sp. D., μέλεσσιν ἠλιβάτοις, ungeheure, gewaltige Glieder, Opp. Hal. 5, 66; σχεδίη Qu. Sm. 11, 312; in sp. Prosa, κύματος ἠλιβάτου αἰρομένου, von hoher Brandung, Plut. sept. sap. conv. 20; τὰς σκιὰς ἡμῶν τοῦ ἡλίου ποιοῠντος ἠλιβάτους fac. in orb. lun. 22. – Aber auch in der Bdtg tief, ἄντρῳ ἐν ἠλιβάτῳ ζαϑέης ὑπὸ κεύϑεσι γαίης Hes. Th. 483, wie Eur. Hipp. 732 ἠλιβάτοις ὑπὸ κευϑμῶσι γενοίμαν, wo der Schol. βαϑυτάτοις erkl., u. so vom Tartarus; auch Stesichor. frg. inc. 10; πελάγεσσιν ἐν ἠλιβάτοις Opp. Hal. 3, 171, wie Nonn. D. 1, 285; übertr., κακὸν ἠλίβατον Damoxen. bei Ath. III, 102 c; auch εὐήϑεια, Porphyr. – Die Ableitung der Alten von ἀλιτεῖν, ὅ ἐστιν ἀποτυχεῖν βάσεως, also für ἠλιτόβατος (vgl. ἠλιτόμηνος, ἠλιτοεργός), von jäher Höhe u. Tiefe, oder übh. unzugänglich, hat mehr Wahrscheinlichkeit für sich, als die von ἥλιος u. βαίνω, von der Sonne beschritten, beschienen, also freiliegend, oder etwa so hoch, daß nur der Sonnenstrahl hinausgelangt, himmelhoch, welche Erkl. auf die letzten Beispiele nicht paßt, vgl. Buttmann Lexil. II p. 182.
-
123 ἡνι-οχεύω
ἡνι-οχεύω, ein ἡνίοχος sein, die Zügel halten, die Pferde lenken, fahren, Il. 11, 103. 23, 641 Od. 6, 319, immer absolut; übertr., πόλιν, lenken, regieren, Byz. anath. 3 (IX, 696); δίκης ϑρόνον 27 (IX, 779); καὶ βασιλεύει Plut. sept. sap. conv. 12; τῆς ἐμῆς ψυχῆς ἡνιοχεύεις Anacr. bei Ath. XIII, 564 d.
-
124 Βοηδρομιών,
Βοη-δρομιών, der Monat, in dem die βοηδρόμια gefeiert wurden, der dritte im att. Kalender, der letzten Hälfte des Sept. u. der ersten unsers Oktob. entsprechend
См. также в других словарях:
sept — sept … Dictionnaire des rimes
sept — [ sɛt ] adj. numér. inv. et n. inv. • XIIe; set v. 1050; sep v. 980; lat. septem I ♦ Adj. numér. card. Nombre entier naturel équivalant à six plus un (7; VII). ⇒ hepta . 1 ♦ Avec l art. défini, désignant un groupe déterminé de sept unités. Les… … Encyclopédie Universelle
sept — SEPT, septuri, s.n. (anat.) Perete despărţitor între două cavităţi. Sept nazal. – Din fr. septum. Trimis de claudia, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 sept s. n., pl. sépturi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic SEPT … Dicționar Român
SEPT — steht für: Septime, ein musikalisches Intervall Sept. steht für: September, den neunten Monat im Jahr SEPT steht für: Systemexterne Prüftechnik Siehe auch: Wiktionary: Sept – Bedeutungserklärungen, Wortherkunft, Synonyme, Übersetzungen … Deutsch Wikipedia
sept — SEPT. adj. numeral de t. g. Nombre qui suit immediatement le nombre de six. Les sept Planetes. les sept jours de la semaine. les sept Pseaumes penitentiaux. les sept Sacremens. Il est aussi quelquefois substantif. Un sept de chiffre. il manque un … Dictionnaire de l'Académie française
Sept. — Sept. Sept. written abbreviation for September * * * Sept. UK US (also Sept) ► WRITTEN ABBREVIATION for September … Financial and business terms
sept — sept·foil; sept·insular; tran·sept; sept; … English syllables
Sept — Sept, n. [A corruption of sect, n.] A clan, tribe, or family, proceeding from a common progenitor; used especially of the ancient clans in Ireland. [1913 Webster] The chief, struck by the illustration, asked at once to be baptized, and all his… … The Collaborative International Dictionary of English
Sept de cœur — Classement dans un jeu de 52 cartes … Wikipédia en Français
sept-œil — [sɛtœj] n. m. invar. ÉTYM. 1768, sous la forme setueille, v. 1220; de set, sept, et œil, ueil. ❖ ♦ Régional. Poisson serpentiforme, analogue à la lamproie, portant à la tête sept marques semblables à des yeux … Encyclopédie Universelle
Sept. — Sept. 〈Abk. für〉 September * * * Sept. = ↑ September. * * * Sept. = September … Universal-Lexikon