-
61 senat
1. senato (uno dei due rami del parlamento), 2. senato accademico (univ) -
62 Senat
-
63 Senat
m.senatosenato -
64 сенат
м.Senato m; Camera alta; Consiglio della Federazione Russa ( в России) -
65 сенатский
прил.di / del senato, senatoriale -
66 ученый
прил.1) istruito, dotto; colto, erudito2) ( научный) scientifico; accademicoученый разговор — conversazione dottaс ученым видом — con tono / fare cattedratico / saccente предосуд.4) ( дрессированный) ammaestrato, addestratoвыдающийся ученый — luminare della scienza, illustre scienziato••не учи ученого ирон. — ср. insegnare a nuotare ai pesci -
67 senatus
senātus, ūs, m. (senex), I) der röm. Senat (eine Art Staatsrat, als Träger des Volkswillens), bestehend aus durch Alter, Erfahrung u. Lebensweisheit ausgezeichneten Männern (senatores gen., s. senātor), die aus den Geschlechtern der Vollbürger (populus) gewählt wurden u. über das Wohl des Staates zu wachen hatten (also nicht Männer von obrigkeitlicher Würde, magistratus, obgleich außer den senatores auch Magistratspersonen am Senate teilnehmen konnten); den Vorsitz führten anfangs die Könige, später die Konsuln. Seine Versammlungen hielt der Senat an verschiedenen Orten, am häufigsten in der Kurie (curia). – Besondere Verbindungen: senatus populusque (Romanus) u. (selten) umgekehrt, s. 1. populus(Bd. 2. S. 1783): princeps senatus, der vom Zensor zuerst verlesene Senator, Liv.: in senatum venire, Senator werden, Cic. (vgl. unten): alqm in senatum legere (wählen), Cic. u. Liv.: senatum cooptare, Cic.: alqm senatu movere, aus dem Senate stoßen, Sall. u.a.: so auch alqm de senatu movere, Cic., u. alqm senatu removere, Liv.: alqm ex senatu eicere, Cic.: senatum legere, die Senatoren verlesen, Liv.: so auch senatum recitare, Cic. u. Liv.: senatum vocare, Liv., convocare, Cic., den Senat zusammenberufen: senatus (senati) consultum, ein förmlicher Senatsbeschluß, senatus auctoritas, ein Senatsgutachten (s. auctōritāsno. I, 3, a, α u. β das Nähere über beide), Cic. u.a. – von ähnlichen Körperschaften anderer Völker, senatus ac populus Carthaginiensis, Liv. – u. v. anderen Körperschaften, de senatu doctorum excludere, Hieron. epist. 125, 18: cum tamquam senatum philosophorum recitares, Cic. de nat. deor. 1, 94: Aeduos omnem senatum amisisse, Caes.: a seditiosis senatus (zu Gades) trucidatus aut expulsus est, Asin. Poll. in Cic. ep.: scherzh. = hoher Rat, senatum congerronum convocare, Plaut. most. 1049: de re argentaria senatum convocare in corde consiliarium, Plaut. Epid. 159: sibi senatum consili in cor convocare, Plaut. most. 688. – II) meton.: A) die Senatsversammlung, Senatssitzung, der Senat, senatum habere, Cic.: senatum mittere od. dimittere, Cic.: eo die senatus erat futurus, Cic.: in senatum venire, Cic.: senatus frequens, zahlreich, so daß ein Senatsbeschluß zustande kommen konnte, Cic.: datur alci senatus, es bekommt jmd. Audienz beim Senate, Cic., Sall. u.a. – übtr., v. anderen beratenden Versammlungen, deûm, Mart. Cap. 6. § 582: scherzh., redeo in senatum (die hohe Ratsversammlung) rusum, Plaut. mil. 592: frequens senatus poterit nunc haberier, Plaut. mil. 594. – B) der Ort, wo die Senatoren im Schauspiele sitzen, die Senatorensitze, -plätze, in senatu sedere, Suet. Claud. 25, 4: in orchestram senatumque descendere, Suet. Ner. 12, 3. – / Archaist. Genet. senatuis, G. Fann. bei Charis. 143, 14. Sisenn. hist. fr. 136 (bei Non. 484, 19). Varro u. Nigid. nach Gell. 4, 16, 1: senati, Plaut. Cas. 536; Epid. 189 G. Sisenn. hist. 3. fr. 17 (bei Non. 484, 17) u. 4. fr. 119 (bei Non. 130, 12). Cic. ep. 2, 7, 4 u. 5, 2, 9; ep. ad Brut. 1, 26. Cic. div. in Caecil. 19; de har. resp. 8 u. 14; Phil. 3, 38. Sall. Cat. 30, 3 u.a. SC. bei Cael. in Cic. ep. 8, 8, 6. SC. im Corp. inscr. Lat. 1, 199. lin. 4. Corp. inscr. Lat. 1, 200 u. 547 sqq. u. 632. Auson. edyll. 8, 5. p. 17 Schenkl; epist. 16, 19 u. 25, 36 (vgl. Quint. 1, 6, 27. Prob. app. 193, 21): archaist. Genet. senatuos, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 8. 17. 21. 33. – Dat. senatu (s. Gell. 4, 16, 5), Tac. ann. 1, 10 u.a. Capit. Albin. 12, 9: archaist. Abl. senato, Fasti Philoc. 1. Nov. im Corp. inscr. Lat. 1, 12. p. 276: Dat. u. Abl. Plur. senatibus, Prisc. 7, 91 (ohne Beleg).
-
68 застревать
saplanmak,takılıp kalmak* * *несов.; сов. - застря́ть1) saplanmak; saplanıp kalmak; takılıp kalmak2) перен., разг.зако́н застря́л в сена́те — yasa Senato'da takılıp kaldı
••застрева́ть в го́рле (о словах) — boğazında düğümlenmek
-
69 сенат
м -
70 senator
сущ.• сенатор* * *senato|r♂, мн. И. \senatorrzy/\senatorrowie сенатор* * *м, мн И senatorzy / senatorowieсена́тор -
71 председатель Сената
Русско-итальянский юридический словарь > председатель Сената
-
72 presidente
-
73 congregation
n. cemaat; dinsel örgüt, toplama, toplanma; senato toplantısı* * *1. cemaat 2. topluluk* * *noun (a group gathered together, especially people in a church for a service, or belonging to a church: The minister visited all the members of his congregation.) cemaat -
74 presidente
м.президент, председатель* * *сущ.общ. губернатор (области), глава (области), председатель обладминистрации, председатель облгосадминистрации, глава облгосадминистрации, глава обладминистрации, председатель, президент -
75 сенат
сена́тsenato;\сенатор senatano.* * *м.senado m* * *м.senado m* * *n1) gener. senado, señadî2) law. Cámara de Senadores -
76 Промышленная комиссия Сената
Universale dizionario russo-italiano > Промышленная комиссия Сената
-
77 учёный
1.1) ( обученный) addestrato, istruito••2) ( дрессированный) ammaestrato3) ( много знающий) erudito4) ( научный) scientifico2.scienziato м., studioso м.* * *прил.1) istruito, dotto; colto, erudito2) ( научный) scientifico; accademicoучёный совет — consiglio scientifico; senato accademico ( в вузе)
с учёным видом — con tono / fare cattedratico / saccente предосуд.
3) разг. ( опытный) esperto, pratico4) ( дрессированный) ammaestrato, addestrato5) сущ. м. scienziato, uomo di scienza / studi, dotto, studioso; ricercatore ( исследователь)выдающийся учёный — luminare della scienza, illustre scienziato
••не учи учёного ирон. — ср. insegnare a nuotare ai pesci
* * *adj1) gener. studioso, dotto, scienziato, uomo di scienza2) obs. chierico3) econ. ricercatore scientifico -
78 учёный совет
adjgener. consiglio accademico, senato accademico (университета, высшего учебного заведения) -
79 senatus
senātus, ūs, m. (senex), I) der röm. Senat (eine Art Staatsrat, als Träger des Volkswillens), bestehend aus durch Alter, Erfahrung u. Lebensweisheit ausgezeichneten Männern (senatores gen., s. senator), die aus den Geschlechtern der Vollbürger (populus) gewählt wurden u. über das Wohl des Staates zu wachen hatten (also nicht Männer von obrigkeitlicher Würde, magistratus, obgleich außer den senatores auch Magistratspersonen am Senate teilnehmen konnten); den Vorsitz führten anfangs die Könige, später die Konsuln. Seine Versammlungen hielt der Senat an verschiedenen Orten, am häufigsten in der Kurie (curia). – Besondere Verbindungen: senatus populusque (Romanus) u. (selten) umgekehrt, s. populus (Bd. 2. S. 1783): princeps senatus, der vom Zensor zuerst verlesene Senator, Liv.: in senatum venire, Senator werden, Cic. (vgl. unten): alqm in senatum legere (wählen), Cic. u. Liv.: senatum cooptare, Cic.: alqm senatu movere, aus dem Senate stoßen, Sall. u.a.: so auch alqm de senatu movere, Cic., u. alqm senatu removere, Liv.: alqm ex senatu eicere, Cic.: senatum legere, die Senatoren verlesen, Liv.: so auch senatum recitare, Cic. u. Liv.: senatum vocare, Liv., convocare, Cic., den Senat zusammenberufen: senatus (senati) consultum, ein förmlicher Senatsbeschluß, senatus auctoritas, ein Senatsgutachten (s.————auctoritas no. I, 3, a, α u. β das Nähere über beide), Cic. u.a. – von ähnlichen Körperschaften anderer Völker, senatus ac populus Carthaginiensis, Liv. – u. v. anderen Körperschaften, de senatu doctorum excludere, Hieron. epist. 125, 18: cum tamquam senatum philosophorum recitares, Cic. de nat. deor. 1, 94: Aeduos omnem senatum amisisse, Caes.: a seditiosis senatus (zu Gades) trucidatus aut expulsus est, Asin. Poll. in Cic. ep.: scherzh. = hoher Rat, senatum congerronum convocare, Plaut. most. 1049: de re argentaria senatum convocare in corde consiliarium, Plaut. Epid. 159: sibi senatum consili in cor convocare, Plaut. most. 688. – II) meton.: A) die Senatsversammlung, Senatssitzung, der Senat, senatum habere, Cic.: senatum mittere od. dimittere, Cic.: eo die senatus erat futurus, Cic.: in senatum venire, Cic.: senatus frequens, zahlreich, so daß ein Senatsbeschluß zustande kommen konnte, Cic.: datur alci senatus, es bekommt jmd. Audienz beim Senate, Cic., Sall. u.a. – übtr., v. anderen beratenden Versammlungen, deûm, Mart. Cap. 6. § 582: scherzh., redeo in senatum (die hohe Ratsversammlung) rusum, Plaut. mil. 592: frequens senatus poterit nunc haberier, Plaut. mil. 594. – B) der Ort, wo die Senatoren im Schauspiele sitzen, die Senatorensitze, -plätze, in senatu sedere, Suet. Claud. 25, 4: in orchestram senatumque descendere, Suet. Ner. 12, 3. – ⇒ Archaist. Genet. senatuis, G.————Fann. bei Charis. 143, 14. Sisenn. hist. fr. 136 (bei Non. 484, 19). Varro u. Nigid. nach Gell. 4, 16, 1: senati, Plaut. Cas. 536; Epid. 189 G. Sisenn. hist. 3. fr. 17 (bei Non. 484, 17) u. 4. fr. 119 (bei Non. 130, 12). Cic. ep. 2, 7, 4 u. 5, 2, 9; ep. ad Brut. 1, 26. Cic. div. in Caecil. 19; de har. resp. 8 u. 14; Phil. 3, 38. Sall. Cat. 30, 3 u.a. SC. bei Cael. in Cic. ep. 8, 8, 6. SC. im Corp. inscr. Lat. 1, 199. lin. 4. Corp. inscr. Lat. 1, 200 u. 547 sqq. u. 632. Auson. edyll. 8, 5. p. 17 Schenkl; epist. 16, 19 u. 25, 36 (vgl. Quint. 1, 6, 27. Prob. app. 193, 21): archaist. Genet. senatuos, SC. de Bacch. im Corp. inscr. Lat. 1, 196. lin. 8. 17. 21. 33. – Dat. senatu (s. Gell. 4, 16, 5), Tac. ann. 1, 10 u.a. Capit. Albin. 12, 9: archaist. Abl. senato, Fasti Philoc. 1. Nov. im Corp. inscr. Lat. 1, 12. p. 276: Dat. u. Abl. Plur. senatibus, Prisc. 7, 91 (ohne Beleg). -
80 Senat
Senat m <Senats; Senate> senato
См. также в других словарях:
senato — (ant. sanato) s.m. [dal lat. senātus us consiglio, assemblea degli anziani , der. di senex vecchio ]. 1. (stor.) [supremo consiglio dello stato dell antica Roma]. 2. (polit.) a. [negli stati attuali a struttura bicamerale, assemblea differenziata … Enciclopedia Italiana
senato — 1se·nà·to s.m. 1. TS stor. in Roma antica, supremo organo collegiale del governo, principale responsabile, almeno fino al termine dell età repubblicana, della politica interna ed estera dello stato, composto in origine dagli anziani e… … Dizionario italiano
senato — {{hw}}{{senato}}{{/hw}}o gener. Senato nei sign. 1, 2 e 3 s. m. 1 Nell antica Roma, consiglio a fianco del magistrato e dell assemblea popolare nel governo della cosa pubblica. 2 Uno dei due rami del Parlamento. 3 Senato accademico, organo… … Enciclopedia di italiano
senato — is., İt. senato 1) Bazı ülkelerde yaş ve eğitimlerine göre seçilmiş parlamento üyelerinden oluşan meclis 2) Üniversite yasasına göre seçilen ve rektör başkanlığında toplanan yüksek karar organı 3) Senatörlerin toplandıkları yer 4) tar. Eski Roma… … Çağatay Osmanlı Sözlük
Senato della Repubblica — Sénat de la République Senato della Repubblica XVIe législature Type … Wikipédia en Français
Senato della repubblica — Sénat de la République Senato della Repubblica XVIe législature Type … Wikipédia en Français
Senato Italiano (TV channel) — Infobox TV channel name = Senato Italiano logofile = Seal Italian Senate.gif logosize = logoalt = Senato Italiano logo2 = launch = September, 2003 closed date = picture format = share = share as of = share source = network = owner = Italian… … Wikipedia
Senato del Regno — Der Senat der Republik (Senato della Repubblica, meist nur Senato genannt) ist die kleinere der beiden Parlamentskammern der italienischen Republik. Der Senat umfasst 315 Mitglieder. Er beruht auf der Verfassung von 1947 und ist die Weiterführung … Deutsch Wikipedia
Senato della Repubblica — Der Senat der Republik (Senato della Repubblica, meist nur Senato genannt) ist die kleinere der beiden Parlamentskammern der italienischen Republik. Der Senat umfasst 315 Mitglieder. Er beruht auf der Verfassung von 1947 und ist die Weiterführung … Deutsch Wikipedia
senato — pl.m. senati … Dizionario dei sinonimi e contrari
senato — s. m. 1. (nell antica Roma) senatori, Padri coscritti 2. Curia 3. (attualmente) senatori, Camera alta 4. (est.) Palazzo Madama … Sinonimi e Contrari. Terza edizione