-
1 secundus
second. -
2 Nulli secundus
-
3 alter
alter, tĕra, tĕrum, adj. (the measure of the gen. sing. āltĕrĭŭs as paeon primus is supported in good Latin only by examples from dactylic verse (but see alterĭus in trochaic measure, Plaut. Capt. 2, 2, 56), in which īpsĭŭs, īllĭŭs, īstĭŭs, ūnĭŭs, etc., are used as dactyls; on the contr., the regular measure āltĕrīŭs, as ditrochaeus, is sufficiently confirmed by the foll. verses of Enn., Ter., and Ter. Maur.: mox cum alterīus abligurias bona, Enn. ap. Donat. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25 (Sat. 29 Vahl.):I.alterīus sua comparent commoda? ah!
Ter. And. 4, 1, 4:nec alter[imacracute]us indigéns opís veni,
Ter. Maur. p. 2432 P.;and sescupló vel una víncet alter[imacracute]us singulum,
id. ib. p. 2412 ib.; Prisc. p. 695 ib.; alterius is also commonly used as the gen. of alius, as alīus is little used (v. h. v. fin.).— Dat. sing. f.:alterae,
Plaut. Rud. 3, 4, 45; Ter. Heaut. 2, 3, 30; Caes. B. G. 5, 27; Nep. Eum. 1, 6; Col. 5, 11, 10) [a comp. form of al-ius; cf. Sanscr. antara = alius; Goth. anthar; Lith. antras = secundus; Germ. ander; Gr. heteros; Engl. either, other; also Sanscr. itara = alius], the other of two, one of two, the other, ho heteros.Lit.A.In gen.:B.nam huic alterae patria quae sit, profecto nescio,
Plaut. Rud. 3, 4, 45:necesse est enim sit alterum de duobus,
Cic. Tusc. 1, 41, 97:altera ex duabus legionibus,
Caes. B. C. 2, 20: mihi cum viris ambobus est amicitia;cum altero vero magnus usus,
Cic. Clu. 42, 117:alter consulum,
Liv. 40, 59:alter ex censoribus,
id. 40, 52:in alterā parte fluminis legatum reliquit,
on the other side, Caes. B. G. 2, 5; id. B. C. 3, 54:si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, praebe illi et alteram,
Vulg. Matt. 5, 39; 28, 1.—Hence: alter ambove, one or both; commonly in the abbreviation:A. A. S. E. V. = alter ambove si eis videretur: utique C. Pansa, A. Hirtius consules alter ambove S. E. V. rationem agri habeant,
Cic. Phil. 5 fin. Wernsd.; cf. id. ib. 8, 11; 9, 7 fin.; 14, 14 fin.; cf.Brison. Form. pp. 218 and 219: absente consulum altero ambobusve,
Liv. 30, 23: ambo alterve, S. C. ap. Front. Aquaed. 100 fin. —Esp.1.a.. In distributive clauses: alter... alter, the one... the other (cf. alius, II. A.): ho heteros... ho heteros:b.Si duobus praefurniis coques, lacunā nihil opus erit. Cum cinere eruto opus erit, altero praefurnio eruito, in altero ignis erit,
Cato, R. R. 38, 9:alteram ille amat sororem, ego alteram,
Plaut. Bacch. 4, 4, 68; id. Am. 1, 2, 19; 1, 2, 20; Ter. Ad. 1, 2, 50:quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit,
Cic. Planc. 35; so id. Rosc. Am. 6, 16: namque alterā ex parte Bellovaci instabant;alteram Camulogenus tenebat,
Caes. B. G. 7, 59 Herz.:conjunxit alteram (cortinam) alteri,
Vulg. Exod. 36, 10; 36, 22; ib. Joan. 13, 14; ib. Rom. 12, 5.—In same sense, unus... alter, one... the other, as in later Gr. heis men... heteros de: vitis insitio una est per ver, altera est cum uva floret;c.ea optima est,
Cato, R. R. 41, 1: Phorm. Una injuria est tecum. Chrem. Lege agito ergo. Phorm. Altera est tecum, Ter. Phorm. 5, 8, 90: uni epistolae respondi;venio ad alteram,
Cic. Fam. 2, 17, 6:nomen uni Ada, et nomen alteri Sella,
Vulg. Gen. 4, 19; ib. Matt. 6, 24:Erant duae factiones, quarum una populi causam agebat, altera optimatium,
Nep. Phoc. 3, 1; Liv. 31, 21:consules coepere duo creari, ut si unus malus esse voluisset, alter eum coërceret,
Eutr. 1, 8:Duo homines ascenderunt in templum, unus pharisaeus et alter publicanus,
Vulg. Luc. 18, 10 al. —Sometimes a subst., or hic, ille, etc., stands in the place of the second alter:(α).Epaminondas... Leonidas: quorum alter, etc... Leonidas autem, etc.,
Cic. Fin. 2, 30, 97; so Vell. 2, 71, 3:alter gladiator habetur, hic autem, etc.,
Cic. Rosc. Am. 6, 17:quorum alteri Capitoni cognomen est, iste, qui adest, magnus vocatur,
id. ib.:alterum corporis aegritudo, illum, etc.,
Flor. 4, 7.—Sometimesone alter is entirely omitted (cf. alius, II. A.; heteros, L. and S. I. 2.):(β).duae turmae haesere: altera metu dedita hosti, pertinacior (sc. altera), etc.,
Liv. 29, 33:hujus lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,
Caes. B. G. 5, 13; orthe form changed:d.dialecticam adjungunt et physicam, alteram quod habeat rationem.... Physicae quoque etc.,
Cic. Fin. 3, 21, 72, and 3, 22, 73. —Sometimes a further distributive word is added:alter adulescens decessit, alter senex, aliquis praeter hos infans,
Sen. Ep. 66, 39:alter in vincula ducitur, alter insperatae praeficitur potestati, alius etc.,
Amm. 14, 11.—In plur.: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos;e.alteri nulli sunt, alteros non attinget,
Cic. Tusc. 1, 38, 91:alteri dimicant, alteri victorem timent,
id. Fam. 6, 3: binas a te accepi litteras; quarum alteris mihi gratulabare... alteris dicebas etc., in one of which,... in the other, id. ib. 4, 14:quorum alteri adjuvabant, alteri etc.,
Caes. B. G. 7, 17: duplices similitudines, unae rerum, alterae verborum, Auct. ad Her. 3, 20. —The second alter in a different case:2.alter alterius ova frangit,
Cic. N. D. 2, 49:uterque numerus plenus, alter alterā de causā habetur,
Macr. Somn. Scip. 2:qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant,
Liv. 5, 11:alteri alteros aliquantum attriverant,
Sall. J. 79, 4; so id. ib. 42, 4;53, 7 al. —Also with alteruter: ne alteruter alterum praeoccuparet,
Nep. Dion. 4, 1.—With unus:quom inter nos sorderemus unus alteri,
Plaut. Truc. 2, 4, 30:dicunt unus ad alterum,
Vulg. Ez. 33, 30:ne unus adversus alterum infletur pro alio,
ib. 1 Cor. 4, 6.—With uterque:uterque suo studio delectatus contempsit alterum,
Cic. Off. 1, 1, 4:utrique alteris freti finitimos sub imperium suum coëgere,
Sall. J. 18, 12.—With nemo, nullus, neuter:ut nemo sit alteri similis,
Quint. 2, 9, 2:cum tot saeculis nulla referta sit causa, quae esset tota alteri similis,
id. 7, prooem. 4:neutrum eorum contra alterum juvare,
Caes. B. C. 1, 1, 3:ut neutra alteri officiat,
Quint. 1, 1, 3.—After two substt., the first alter generally refers to the first subst., and the second to the second:Philippum rebus gestis superatum a filio, facilitate video superiorem fuisse. Itaque alter semper magnus, alter saepe turpissimus,
Cic. Off. 1, 26; cf. Plaut. Am. 1, 2, 21; Brem. ad Suet. Claud. 20.—Sometimes the order is reversed: contra nos (summa gratia et eloquentia) raciunt in hoc tempore;quarum alteram (i. e. eloquentiam) vereor, alteram (i. e. gratiam) metuo,
Cic. Quinct. 1; so id. Off. 3, 18; 1, 12; cf. Spald. ad Quint. 9, 2, 6.—As a numeral = secundus, the second, the next, o heteros:b.primo die, alter dies, tertius dies, deinde reliquis diebus etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 7:proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus non intermittebas etc.,
id. Phil. 1, 13 Wernsd.:quadriennio post alterum consulatum,
id. Sen. 9:die altero,
Vulg. Jos. 10, 32: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert (= mensā secundā), Hor. C. 4, 5, 31.—So, alterā die, the next day, têi allêi hêmerai, têi heterai:se alterā die ad conloquium venturum,
Caes. B. C. 3, 19; Vulg. Gen. 19, 34; ib. Matt. 27, 62:die altero,
ib. Num. 11, 32; ib. Jos. 5, 11 al.—So in comparative sense:alterā die quam a Brindisio solvit, in Macedoniam trajecit,
Liv. 31, 14; Suet. Vit. 3:intermittere diem alterum quemque oportet,
every other day, Cels. 3, 23; 3, 13; 4, 12:Olea non continuis annis, sed fere altero quoque fructum adfert,
Col. R. R. 5, 8.—With prepp.:qui (Ptolemaeus) tum regnabat alter post Alexandream conditam,
next after, Cic. Off. 2, 23, 82; so, fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the second or next after him, Verg. E. 5, 49:alter ab undecimo jam tum me ceperat annus,
id. ib. 8, 39.—Hence,Also with tens, hundreds, etc.:c.accepi tuas litteras, quas mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,
on the twenty-second day, Cic. Fam. 12, 25 Manut.:anno trecentesimo altero quam condita Roma erat,
in the three hundred and second year, Liv. 3, 33:vicesima et altera laedit,
Manil. 4, 466.—So of a number collectively:d.remissarios pedum XII., alteros pedum X.,
a second ten, Cato, R. R. 19, 2:ad Brutum hos libros alteros quinque mittemus,
Cic. Tusc. 5, 41, 121:basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum,
Cat. 5, 7.—So with the numeral understood: aurea mala decem misi;cras altera (sc. decem) mittam,
a second ten, Verg. E. 3, 71.—Hence,Unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.(α).For two (as in Gr. heis kai heteros):(β).unus et alter dies intercesserat,
Cic. Clu. 26:adductus sum tuis unis et alteris litteris,
id. Att. 14, 18:et sub eā versus unus et alter erunt,
Ov. H. 15, 182; so Suet. Tib. 63; id. Calig. 56; id. Claud. 12 (cf. id. Gram. 24: unum vel alterum, vel, cum plurimos, tres aut quattuor admittere).—More freq. of an indef. number, one and another; and: unusalterve, one or two:e.Unus et item alter,
Ter. And. 1, 1, 50:mora si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit,
Cic. Fam. 3, 9; so id. Clu. 13, 38; 13, 26:versus paulo concinnior unus et alter,
Hor. Ep. 2, 1, 74; so id. S. 1, 6, 102; 2, 5, 24; id. A. P. 15:ex illis unus et alter ait,
Ov. F. 2, 394; id. Am. 2, 5, 22; Petr. 108; Plin. Pan. 45 Schwarz; cf. id. ib. 52, 2; Suet. Caes. 20; id. Galb. 14 al.:paucis loricae, vix uni alterive cassis aut galea,
Tac. G. 6.—Alterum tantum, as much more or again, twice as much (cf. Gr. heteron tosouton or hetera tosauta):f.etiamsi alterum tantum perdundum est, perdam potius quam sinam, etc.,
Plaut. Ep. 3, 4, 81; so id. Bacch. 5, 2, 65:altero tanto aut sesqui major,
Cic. Or. 56, 188:altero tanto longior,
Nep. Eum. 8, 5; so Dig. 28, 2, 13:numero tantum alterum adjecit,
Liv. 1, 36; so id. 10, 46; Auct. B. Hisp. 30; Dig. 49, 14, 3 al.—Alteri totidem, as many more:g.de alteris totidem scribere incipiamus,
Varr. L. L. 8, 24 Müll. —To mark the similarity of one object to another in qualities, etc., a second, another (as in English, a second father, my second self, and the like). So,(α).With a proper name, used as an appellative (cf. alius, II. G.):(β).Verres, alter Orcus,
Cic. Verr. 2, 4, 50:alterum se Verrem putabat,
id. ib. 5, 33 fin.:Hamilcar, Mars alter,
Liv. 21, 10.—With a com. noun:(γ).me sicut alterum parentem observat,
Cic. Fam. 5, 8:altera patria,
Flor. 2, 6, 42 al. —Alter ego, a second self, of very intimate friends (in the class. per. perh. only in Cic. Ep.; cf. ho hetairos, heteros egô, Clem. Al. 450):(δ).vide quam mihi persuaserim te me esse alterum,
Cic. Fam. 7, 5:me alterum se fore dixit,
id. Att. 4, 1:quoniam alterum me reliquissem,
id. Fam. 2, 15; Aus. praef. 2, 15.—Alter idem, a second self, like heteroi hautoi, Arist. Eth. M. 8, 12, 3 (on account of the singularity of the expression, introduced by tamquam):3.amicus est tamquam alter idem,
Cic. Lael. 21, 82.—The one of two, either of two, without a more precise designation, for alteruter:II.non uterque sed alter,
Cic. Ac. 2, 43, 132:fortasse utrumque, alterum certe,
id. Att. 11, 18:melius peribimus quam sine alteris vestrūm vivemus,
Liv. 1, 13:nec rogarem, ut mea de vobis altera amica foret,
Ov. A. A. 3, 520:ex duobus, quorum alterum petis, etc.,
Plin. Ep. 1, 7, 3:ex duobus (quorum necesse est alterum verum), etc.,
Quint. 5, 10, 69:ac si necesse est in alteram errare partem, maluerim etc.,
id. 10, 1, 26; 1, 4, 24; 9, 3, 6 al.—Once also with a negative, neither of two: hos, tamquam medios, [p. 98] nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex, Liv. 40, 20, 4.—Transf.A.Another of a class = alius (as opp. to one's self, to another); subst., another, a neighbor, a fellow-creature, ho pelas (so sometimes heteros, Xen. Cyr. 2, 3, 17); cf. Ochsn. Eclog. 90 and 458 (alter designates the similarity of two objects; alius a difference in the objects contrasted): SI. INIVRIAM. FAXIT. ALTERI., Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1:B.qui alterum incusat probri, eum ipsum se intueri oportet,
Plaut. Truc. 1, 2, 58; id. Am. prol. 84: mox dum alterius abligurias bona, quid censes dominis esse animi? Enn. ap. Don. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25:ut malis gaudeant atque ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,
Ter. And. 4, 1, 3: qui alteris exitium paret, etc., Att. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:qui nihil alterius causā facit et metitur suis commodis omnia,
Cic. Leg. 1, 14:ut aeque quisque altero delectetur ac se ipso,
id. Off. 1, 17, 56; 1, 2, 4:scientem in errorem alterum inducere,
id. ib. 3, 13, 55 et saep.:cave ne portus occupet alter,
Hor. Ep. 1, 6, 32 Schmid.:nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter,
id. S. 1, 1, 40; 1, 5, 33:canis parturiens cum rogāsset alteram, ut etc.,
Phaedr. 1, 19:nec patientem sessoris alterius (equum) primus ascendit,
Suet. Caes. 61; id. Tib. 58:in quo judicas alterum, te ipsum condemnas,
Vulg. Rom. 2, 1:nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius,
ib. 1 Cor. 10, 24;14, 17: sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero,
ib. Gal. 6, 4 al. —Hence, alter with a neg., or neg. question and comp., as an emphatic expression (mostly ante-class.; cf.alius, II. H.): scelestiorem nullum illuxere alterum,
Plaut. Bacch. 2, 3, 22:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8:qui me alter audacior est homo?
id. Am. 1, 1, 1; id. Ep. 1, 1, 24.—The other, the opposite:C.alterius factionis principes,
the leaders of the opposite party, Nep. Pelop. 1, 4 (cf. id. ib. 1, 2:adversariae factioni): studiosiorem partis alterius,
Suet. Tib. 11. —In gen., different:D.quotiens te speculo videris alterum,
Hor. C. 4, 10, 6: abeuntes post carnem alteram (Gr. heteros, q. v. L. and S. III.), Vulg. Jud. 7.—In the lang. of augury, euphem. for infaustus, unfavorable, unpropitious, Fest. p. 6 (v. L. and S. Gr. Lex. s. v. heteros, III. 2.).► The gen.alterius commonly serves as gen. of alius instead of alīus, Cic. Fam. 15, 1, 1; id. Att. 1, 5, 1; 1, 20, 2; Caes. B. G. 1, 36, 1; Sall. C. 52, 8; Liv. 21, 13, 3; 22, 14, 4; 26, 8, 2; 28, 37, 6 al.; Col. 8, 17, 2; 11, 2, 87; 12, 22, 2; Sen. Ep. 72, 10; 102, 3; id. Ben. 4, 3, 1; id. Ot. Sap. 4, 1; id. Brev. Vit. 16, 2; id. Q. N. 2, 34, 1 al.; Quint. 7, 9, 8; 8, 3, 73 al.; Tac. A. 15, 25; id. H. 2, 90; Plin. Ep. 10, 114, 2; Suet. Caes. 61; id. Tib. 58 al.; Gell. 2, 28 al.—It also stands as correlative to alius:► ‡ altĕras, adv.alius inter cenandum solutus est, alterius continuata mors somno est,
Sen. Ep. 66, 39:cum inventum sit ex veris (gemmis) generis alterius in aliud falsas traducere,
Plin. 37, 12, 75, § 197; Plin. Pan. 2, 6 (Neue, Formenl. II. p. 216).[alter], for alias, acc. to Paul. ex. Fest. p. 27 Müll. -
4 alteras
alter, tĕra, tĕrum, adj. (the measure of the gen. sing. āltĕrĭŭs as paeon primus is supported in good Latin only by examples from dactylic verse (but see alterĭus in trochaic measure, Plaut. Capt. 2, 2, 56), in which īpsĭŭs, īllĭŭs, īstĭŭs, ūnĭŭs, etc., are used as dactyls; on the contr., the regular measure āltĕrīŭs, as ditrochaeus, is sufficiently confirmed by the foll. verses of Enn., Ter., and Ter. Maur.: mox cum alterīus abligurias bona, Enn. ap. Donat. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25 (Sat. 29 Vahl.):I.alterīus sua comparent commoda? ah!
Ter. And. 4, 1, 4:nec alter[imacracute]us indigéns opís veni,
Ter. Maur. p. 2432 P.;and sescupló vel una víncet alter[imacracute]us singulum,
id. ib. p. 2412 ib.; Prisc. p. 695 ib.; alterius is also commonly used as the gen. of alius, as alīus is little used (v. h. v. fin.).— Dat. sing. f.:alterae,
Plaut. Rud. 3, 4, 45; Ter. Heaut. 2, 3, 30; Caes. B. G. 5, 27; Nep. Eum. 1, 6; Col. 5, 11, 10) [a comp. form of al-ius; cf. Sanscr. antara = alius; Goth. anthar; Lith. antras = secundus; Germ. ander; Gr. heteros; Engl. either, other; also Sanscr. itara = alius], the other of two, one of two, the other, ho heteros.Lit.A.In gen.:B.nam huic alterae patria quae sit, profecto nescio,
Plaut. Rud. 3, 4, 45:necesse est enim sit alterum de duobus,
Cic. Tusc. 1, 41, 97:altera ex duabus legionibus,
Caes. B. C. 2, 20: mihi cum viris ambobus est amicitia;cum altero vero magnus usus,
Cic. Clu. 42, 117:alter consulum,
Liv. 40, 59:alter ex censoribus,
id. 40, 52:in alterā parte fluminis legatum reliquit,
on the other side, Caes. B. G. 2, 5; id. B. C. 3, 54:si quis te percusserit in dexteram maxillam tuam, praebe illi et alteram,
Vulg. Matt. 5, 39; 28, 1.—Hence: alter ambove, one or both; commonly in the abbreviation:A. A. S. E. V. = alter ambove si eis videretur: utique C. Pansa, A. Hirtius consules alter ambove S. E. V. rationem agri habeant,
Cic. Phil. 5 fin. Wernsd.; cf. id. ib. 8, 11; 9, 7 fin.; 14, 14 fin.; cf.Brison. Form. pp. 218 and 219: absente consulum altero ambobusve,
Liv. 30, 23: ambo alterve, S. C. ap. Front. Aquaed. 100 fin. —Esp.1.a.. In distributive clauses: alter... alter, the one... the other (cf. alius, II. A.): ho heteros... ho heteros:b.Si duobus praefurniis coques, lacunā nihil opus erit. Cum cinere eruto opus erit, altero praefurnio eruito, in altero ignis erit,
Cato, R. R. 38, 9:alteram ille amat sororem, ego alteram,
Plaut. Bacch. 4, 4, 68; id. Am. 1, 2, 19; 1, 2, 20; Ter. Ad. 1, 2, 50:quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit,
Cic. Planc. 35; so id. Rosc. Am. 6, 16: namque alterā ex parte Bellovaci instabant;alteram Camulogenus tenebat,
Caes. B. G. 7, 59 Herz.:conjunxit alteram (cortinam) alteri,
Vulg. Exod. 36, 10; 36, 22; ib. Joan. 13, 14; ib. Rom. 12, 5.—In same sense, unus... alter, one... the other, as in later Gr. heis men... heteros de: vitis insitio una est per ver, altera est cum uva floret;c.ea optima est,
Cato, R. R. 41, 1: Phorm. Una injuria est tecum. Chrem. Lege agito ergo. Phorm. Altera est tecum, Ter. Phorm. 5, 8, 90: uni epistolae respondi;venio ad alteram,
Cic. Fam. 2, 17, 6:nomen uni Ada, et nomen alteri Sella,
Vulg. Gen. 4, 19; ib. Matt. 6, 24:Erant duae factiones, quarum una populi causam agebat, altera optimatium,
Nep. Phoc. 3, 1; Liv. 31, 21:consules coepere duo creari, ut si unus malus esse voluisset, alter eum coërceret,
Eutr. 1, 8:Duo homines ascenderunt in templum, unus pharisaeus et alter publicanus,
Vulg. Luc. 18, 10 al. —Sometimes a subst., or hic, ille, etc., stands in the place of the second alter:(α).Epaminondas... Leonidas: quorum alter, etc... Leonidas autem, etc.,
Cic. Fin. 2, 30, 97; so Vell. 2, 71, 3:alter gladiator habetur, hic autem, etc.,
Cic. Rosc. Am. 6, 17:quorum alteri Capitoni cognomen est, iste, qui adest, magnus vocatur,
id. ib.:alterum corporis aegritudo, illum, etc.,
Flor. 4, 7.—Sometimesone alter is entirely omitted (cf. alius, II. A.; heteros, L. and S. I. 2.):(β).duae turmae haesere: altera metu dedita hosti, pertinacior (sc. altera), etc.,
Liv. 29, 33:hujus lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad meridiem spectat,
Caes. B. G. 5, 13; orthe form changed:d.dialecticam adjungunt et physicam, alteram quod habeat rationem.... Physicae quoque etc.,
Cic. Fin. 3, 21, 72, and 3, 22, 73. —Sometimes a further distributive word is added:alter adulescens decessit, alter senex, aliquis praeter hos infans,
Sen. Ep. 66, 39:alter in vincula ducitur, alter insperatae praeficitur potestati, alius etc.,
Amm. 14, 11.—In plur.: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos;e.alteri nulli sunt, alteros non attinget,
Cic. Tusc. 1, 38, 91:alteri dimicant, alteri victorem timent,
id. Fam. 6, 3: binas a te accepi litteras; quarum alteris mihi gratulabare... alteris dicebas etc., in one of which,... in the other, id. ib. 4, 14:quorum alteri adjuvabant, alteri etc.,
Caes. B. G. 7, 17: duplices similitudines, unae rerum, alterae verborum, Auct. ad Her. 3, 20. —The second alter in a different case:2.alter alterius ova frangit,
Cic. N. D. 2, 49:uterque numerus plenus, alter alterā de causā habetur,
Macr. Somn. Scip. 2:qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant,
Liv. 5, 11:alteri alteros aliquantum attriverant,
Sall. J. 79, 4; so id. ib. 42, 4;53, 7 al. —Also with alteruter: ne alteruter alterum praeoccuparet,
Nep. Dion. 4, 1.—With unus:quom inter nos sorderemus unus alteri,
Plaut. Truc. 2, 4, 30:dicunt unus ad alterum,
Vulg. Ez. 33, 30:ne unus adversus alterum infletur pro alio,
ib. 1 Cor. 4, 6.—With uterque:uterque suo studio delectatus contempsit alterum,
Cic. Off. 1, 1, 4:utrique alteris freti finitimos sub imperium suum coëgere,
Sall. J. 18, 12.—With nemo, nullus, neuter:ut nemo sit alteri similis,
Quint. 2, 9, 2:cum tot saeculis nulla referta sit causa, quae esset tota alteri similis,
id. 7, prooem. 4:neutrum eorum contra alterum juvare,
Caes. B. C. 1, 1, 3:ut neutra alteri officiat,
Quint. 1, 1, 3.—After two substt., the first alter generally refers to the first subst., and the second to the second:Philippum rebus gestis superatum a filio, facilitate video superiorem fuisse. Itaque alter semper magnus, alter saepe turpissimus,
Cic. Off. 1, 26; cf. Plaut. Am. 1, 2, 21; Brem. ad Suet. Claud. 20.—Sometimes the order is reversed: contra nos (summa gratia et eloquentia) raciunt in hoc tempore;quarum alteram (i. e. eloquentiam) vereor, alteram (i. e. gratiam) metuo,
Cic. Quinct. 1; so id. Off. 3, 18; 1, 12; cf. Spald. ad Quint. 9, 2, 6.—As a numeral = secundus, the second, the next, o heteros:b.primo die, alter dies, tertius dies, deinde reliquis diebus etc.,
Cic. Verr. 2, 1, 7:proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus non intermittebas etc.,
id. Phil. 1, 13 Wernsd.:quadriennio post alterum consulatum,
id. Sen. 9:die altero,
Vulg. Jos. 10, 32: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert (= mensā secundā), Hor. C. 4, 5, 31.—So, alterā die, the next day, têi allêi hêmerai, têi heterai:se alterā die ad conloquium venturum,
Caes. B. C. 3, 19; Vulg. Gen. 19, 34; ib. Matt. 27, 62:die altero,
ib. Num. 11, 32; ib. Jos. 5, 11 al.—So in comparative sense:alterā die quam a Brindisio solvit, in Macedoniam trajecit,
Liv. 31, 14; Suet. Vit. 3:intermittere diem alterum quemque oportet,
every other day, Cels. 3, 23; 3, 13; 4, 12:Olea non continuis annis, sed fere altero quoque fructum adfert,
Col. R. R. 5, 8.—With prepp.:qui (Ptolemaeus) tum regnabat alter post Alexandream conditam,
next after, Cic. Off. 2, 23, 82; so, fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the second or next after him, Verg. E. 5, 49:alter ab undecimo jam tum me ceperat annus,
id. ib. 8, 39.—Hence,Also with tens, hundreds, etc.:c.accepi tuas litteras, quas mihi Cornificius altero vicesimo die reddidit,
on the twenty-second day, Cic. Fam. 12, 25 Manut.:anno trecentesimo altero quam condita Roma erat,
in the three hundred and second year, Liv. 3, 33:vicesima et altera laedit,
Manil. 4, 466.—So of a number collectively:d.remissarios pedum XII., alteros pedum X.,
a second ten, Cato, R. R. 19, 2:ad Brutum hos libros alteros quinque mittemus,
Cic. Tusc. 5, 41, 121:basia mille, deinde centum, dein mille altera, dein secunda centum,
Cat. 5, 7.—So with the numeral understood: aurea mala decem misi;cras altera (sc. decem) mittam,
a second ten, Verg. E. 3, 71.—Hence,Unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.(α).For two (as in Gr. heis kai heteros):(β).unus et alter dies intercesserat,
Cic. Clu. 26:adductus sum tuis unis et alteris litteris,
id. Att. 14, 18:et sub eā versus unus et alter erunt,
Ov. H. 15, 182; so Suet. Tib. 63; id. Calig. 56; id. Claud. 12 (cf. id. Gram. 24: unum vel alterum, vel, cum plurimos, tres aut quattuor admittere).—More freq. of an indef. number, one and another; and: unusalterve, one or two:e.Unus et item alter,
Ter. And. 1, 1, 50:mora si quem tibi item unum alterumve diem abstulerit,
Cic. Fam. 3, 9; so id. Clu. 13, 38; 13, 26:versus paulo concinnior unus et alter,
Hor. Ep. 2, 1, 74; so id. S. 1, 6, 102; 2, 5, 24; id. A. P. 15:ex illis unus et alter ait,
Ov. F. 2, 394; id. Am. 2, 5, 22; Petr. 108; Plin. Pan. 45 Schwarz; cf. id. ib. 52, 2; Suet. Caes. 20; id. Galb. 14 al.:paucis loricae, vix uni alterive cassis aut galea,
Tac. G. 6.—Alterum tantum, as much more or again, twice as much (cf. Gr. heteron tosouton or hetera tosauta):f.etiamsi alterum tantum perdundum est, perdam potius quam sinam, etc.,
Plaut. Ep. 3, 4, 81; so id. Bacch. 5, 2, 65:altero tanto aut sesqui major,
Cic. Or. 56, 188:altero tanto longior,
Nep. Eum. 8, 5; so Dig. 28, 2, 13:numero tantum alterum adjecit,
Liv. 1, 36; so id. 10, 46; Auct. B. Hisp. 30; Dig. 49, 14, 3 al.—Alteri totidem, as many more:g.de alteris totidem scribere incipiamus,
Varr. L. L. 8, 24 Müll. —To mark the similarity of one object to another in qualities, etc., a second, another (as in English, a second father, my second self, and the like). So,(α).With a proper name, used as an appellative (cf. alius, II. G.):(β).Verres, alter Orcus,
Cic. Verr. 2, 4, 50:alterum se Verrem putabat,
id. ib. 5, 33 fin.:Hamilcar, Mars alter,
Liv. 21, 10.—With a com. noun:(γ).me sicut alterum parentem observat,
Cic. Fam. 5, 8:altera patria,
Flor. 2, 6, 42 al. —Alter ego, a second self, of very intimate friends (in the class. per. perh. only in Cic. Ep.; cf. ho hetairos, heteros egô, Clem. Al. 450):(δ).vide quam mihi persuaserim te me esse alterum,
Cic. Fam. 7, 5:me alterum se fore dixit,
id. Att. 4, 1:quoniam alterum me reliquissem,
id. Fam. 2, 15; Aus. praef. 2, 15.—Alter idem, a second self, like heteroi hautoi, Arist. Eth. M. 8, 12, 3 (on account of the singularity of the expression, introduced by tamquam):3.amicus est tamquam alter idem,
Cic. Lael. 21, 82.—The one of two, either of two, without a more precise designation, for alteruter:II.non uterque sed alter,
Cic. Ac. 2, 43, 132:fortasse utrumque, alterum certe,
id. Att. 11, 18:melius peribimus quam sine alteris vestrūm vivemus,
Liv. 1, 13:nec rogarem, ut mea de vobis altera amica foret,
Ov. A. A. 3, 520:ex duobus, quorum alterum petis, etc.,
Plin. Ep. 1, 7, 3:ex duobus (quorum necesse est alterum verum), etc.,
Quint. 5, 10, 69:ac si necesse est in alteram errare partem, maluerim etc.,
id. 10, 1, 26; 1, 4, 24; 9, 3, 6 al.—Once also with a negative, neither of two: hos, tamquam medios, [p. 98] nec in alterius favorem inclinatos, miserat rex, Liv. 40, 20, 4.—Transf.A.Another of a class = alius (as opp. to one's self, to another); subst., another, a neighbor, a fellow-creature, ho pelas (so sometimes heteros, Xen. Cyr. 2, 3, 17); cf. Ochsn. Eclog. 90 and 458 (alter designates the similarity of two objects; alius a difference in the objects contrasted): SI. INIVRIAM. FAXIT. ALTERI., Fragm. XII. Tab. ap. Gell. 20, 1:B.qui alterum incusat probri, eum ipsum se intueri oportet,
Plaut. Truc. 1, 2, 58; id. Am. prol. 84: mox dum alterius abligurias bona, quid censes dominis esse animi? Enn. ap. Don. ad Ter. Phorm. 2, 2, 25:ut malis gaudeant atque ex incommodis Alterius sua ut comparent commoda,
Ter. And. 4, 1, 3: qui alteris exitium paret, etc., Att. ap. Cic. Tusc. 2, 17, 39:qui nihil alterius causā facit et metitur suis commodis omnia,
Cic. Leg. 1, 14:ut aeque quisque altero delectetur ac se ipso,
id. Off. 1, 17, 56; 1, 2, 4:scientem in errorem alterum inducere,
id. ib. 3, 13, 55 et saep.:cave ne portus occupet alter,
Hor. Ep. 1, 6, 32 Schmid.:nil obstet tibi, dum ne sit te ditior alter,
id. S. 1, 1, 40; 1, 5, 33:canis parturiens cum rogāsset alteram, ut etc.,
Phaedr. 1, 19:nec patientem sessoris alterius (equum) primus ascendit,
Suet. Caes. 61; id. Tib. 58:in quo judicas alterum, te ipsum condemnas,
Vulg. Rom. 2, 1:nemo quod suum est quaerat, sed quod alterius,
ib. 1 Cor. 10, 24;14, 17: sic in semet ipso tantum gloriam habebit et non in altero,
ib. Gal. 6, 4 al. —Hence, alter with a neg., or neg. question and comp., as an emphatic expression (mostly ante-class.; cf.alius, II. H.): scelestiorem nullum illuxere alterum,
Plaut. Bacch. 2, 3, 22:scelestiorem in terrā nullam esse alteram,
id. Cist. 4, 1, 8:qui me alter audacior est homo?
id. Am. 1, 1, 1; id. Ep. 1, 1, 24.—The other, the opposite:C.alterius factionis principes,
the leaders of the opposite party, Nep. Pelop. 1, 4 (cf. id. ib. 1, 2:adversariae factioni): studiosiorem partis alterius,
Suet. Tib. 11. —In gen., different:D.quotiens te speculo videris alterum,
Hor. C. 4, 10, 6: abeuntes post carnem alteram (Gr. heteros, q. v. L. and S. III.), Vulg. Jud. 7.—In the lang. of augury, euphem. for infaustus, unfavorable, unpropitious, Fest. p. 6 (v. L. and S. Gr. Lex. s. v. heteros, III. 2.).► The gen.alterius commonly serves as gen. of alius instead of alīus, Cic. Fam. 15, 1, 1; id. Att. 1, 5, 1; 1, 20, 2; Caes. B. G. 1, 36, 1; Sall. C. 52, 8; Liv. 21, 13, 3; 22, 14, 4; 26, 8, 2; 28, 37, 6 al.; Col. 8, 17, 2; 11, 2, 87; 12, 22, 2; Sen. Ep. 72, 10; 102, 3; id. Ben. 4, 3, 1; id. Ot. Sap. 4, 1; id. Brev. Vit. 16, 2; id. Q. N. 2, 34, 1 al.; Quint. 7, 9, 8; 8, 3, 73 al.; Tac. A. 15, 25; id. H. 2, 90; Plin. Ep. 10, 114, 2; Suet. Caes. 61; id. Tib. 58 al.; Gell. 2, 28 al.—It also stands as correlative to alius:► ‡ altĕras, adv.alius inter cenandum solutus est, alterius continuata mors somno est,
Sen. Ep. 66, 39:cum inventum sit ex veris (gemmis) generis alterius in aliud falsas traducere,
Plin. 37, 12, 75, § 197; Plin. Pan. 2, 6 (Neue, Formenl. II. p. 216).[alter], for alias, acc. to Paul. ex. Fest. p. 27 Müll. -
5 alter
alter tera, terum, gen. terīus or terius, dat. alterī (f rarely alterae), pronom adj. [2 AL-], one, another, the one, the other (of two): necesse est sit alterum de duobus: altera ex duabus legionibus, Cs.: alter consulum, L.: in alterā parte fluminis legatum reliquit, on the other side, Cs.: ut consules alter ambove cognoscerent, one or both: absente consulum altero ambobusve, L. — Alter... alter, the one... the other, the former... the latter: curemus aequam uterque partem; ut alterum, ego item alterum, T.: quorum alter exercitum perdidit, alter vendidit: nec ad vivos pertineat, nec ad mortuos; alteri nulli sunt, alteros non attinget: quorum alteri adiuvabant, alteri, etc., Cs.: qui noxii ambo, alter in alterum causam conferant, L.—Unus... alter, one... the other: Ph. Una iniuria est tecum... altera est tecum, T.: uni epistulae respondi, venio ad alteram. — Opp. to other distributive words: alter gladiator habetur, hic autem, etc.: lateris alter angulus ad orientem solem, inferior ad, etc., Cs.: ne alteruter alterum praeoccuparet, N.: uterque suo studio delectatus contempsit alterum: neutrum eorum contra alterum iuvare, Cs.—Esp., as a numeral, the second, next (cf. secundus): primo die... alter dies... tertius dies: proximo, altero, tertio, reliquis consecutis diebus: sive iterum Sulla sive alter Marius: alteris Te mensis adhibet deum, i. e. at the dessert, H. — So, alterā die, the next day: altero die quam, on the next day after, L. — With praepp.: qui tum regnabat alter post Alexandream conditam, next after: Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo, the next after him, V.—In compound numbers: litteras altero vicensimo die reddidit, on the twenty-second day.—Of a number collectively: hos libros alteros quinque mittemus, a second series of five: Aurea mala decem misi; cras altera (sc. decem) mittam, V. — In the phrase, unus et alter, unus atque alter, unus alterque, the one and the other.—Usu. of an indef. number, one and another, a couple, one or two: Unus et item alter, T.: unum et alterum diem desiderari: versus paulo concinnior unus et alter, H.—Rarely of a definite number, two: unus et alter dies intercesserat.—Alterum tantum, as much more, as much again, twice as much: altero tanto longior, N.: numero tantum alterum adiecit, L. — Of quality or character, a second, another, i. e. very like: Verres, alter Orcus: alter ego: amicus est tamquam alter idem, a second self.—The one of two, either of two (for alteruter): non uterque sed alter: sine alteris vestrum vivere, L. — Meton., another (for alius): victis non ad alterius praescriptum imperare, Cs.: si nullius alterius nos pudet, nobody else, L.—Hence, a neighbor, fellow-creature: ex incommodis Alterius sua ut conparent commoda, T.: nihil alterius causā facere.—The other, the opposite: alterius factionis principes, the leaders of the opposite party, N.—Different, changed: quotiens et specula videris alterum, H.* * *Ithe_one... the_other (alter... alter); otherwiseIIaltera, alterum ADJone (of two); second/another; former/latterIIIunus et alter-- one or two/other
second/further/next/other/latter/some person/thing (actually PRON); either -
6 Secunda
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
7 secunda
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
8 secundae
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
9 Secundus
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
10 secundus
1.sĕcundus, a, um, adj. [sequor], following.A.(Acc. to sequor, I. B. 2.)1.Prop., the following in time or order, the next to the first, the second (cf.: alter, proximus); absol.: si te secundo lumine hic offendero, the next morning, Enn. ap. Cic. Att. 7, 26, 1: de tribus unum esset optandum...optimum est facere; secundum, nec facere nec pati;2.miserrimum digladiari semper, etc.,
the next best, Cic. Rep. 3, 14, 23; cf.:id secundum erat de tribus,
id. Or. 15, 50:aliquem obligare secundo sacramento, priore amisso, etc.,
id. Off. 1, 11, 36; cf.:prioribus equitum partibus secundis additis,
id. Rep. 2, 20, 36:Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae,
id. ib. 2, 10, 18:Olympias secunda et sexagesima,
id. ib. 2, 15, 28:oriens incendium belli Punici secundi,
id. ib. 1, 1, 1: aliquem secundum heredem instituere, the second or substituted heir, if the first-named die or refuse the inheritance, id. Fam. 13, 61; so,heres,
Hor. S. 2, 5, 48; Inscr. Orell. 3416:mensa,
the second course, dessert, Cic. Att. 14, 6, 2; 14, 21, 4; Cels. 1, 2 fin.; Plin. 9, 35, 58, § 120; 19, 8, 53, § 167; Verg. G. 2, 101; Hor. S. 2, 2, 121:Germania,
Lower Germany, Amm. 15, 8, 19.— Subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. membranae), the after-birth, secundines:partus,
Cels. 7, 29 fin.:non magis pertinere quam secundas ad editum infantem,
Sen. Ep. 92, 34; Col. 7, 7, 4; Plin. 27, 4, 13, § 30; 30, 14, 43, § 123:secundae partūs,
id. 9, 13, 15, § 41; 20, 6, 23, § 51; 20, 11, 44, § 115.—Trop.a.Following, next, second in rank, value, etc.; with ad:b.quorum ordo proxime accedit, ut secundus sit ad regium principatum,
Cic. Fin. 3, 16, 52.—With ab:potentiā secundus a rege,
Hirt. B. Alex. 66;with which cf.: secundus a Romulo conditor urbis Romanae,
Liv. 7, 1 fin.; and:Ajax, heros ab Achille secundus,
Hor. S. 2, 3, 193:qui honos secundus a rege erat,
Just. 18, 4, 5.— Absol.: nil majus generatur ipso (Jove), Nec viget quicquam simile aut secundum, Hor. C. 1, 12, 18:tu (Juppiter) secundo Caesare regnes,
id. ib. 1, 12, 51; corresp. to maxime:maxime vellem...secundo autem loco, etc.,
Cic. Phil. 8, 10, 31; cf.:me maxime consolatur spes, etc....facile secundo loco me consolatur recordatio, etc.,
id. Fam. 1, 6, 1 sq.:cotes Creticae diu maximam laudem habuere, secundam Laconicae,
Plin. 36, 22, 47, § 164.—With dat.:nulli Campanorum secundus vinctus ad mortem rapior,
Liv. 23, 10, 7 Weissenb. ad loc.:regio spatio locorum nulli earum gentium secunda,
Curt. 5, 10, 3; Vell. 2, 76, 1:secundus sibi, non par,
Just. 11, 12, 14:secunda nobilitas Falerno agro,
id. 14, 6, 8, § 62:bonitas amomo pallido,
id. 12, 13, 28, § 48.—With abl., Hirt. B. Alex. 66; cf. supra.—With the prevailing idea of subjection or inferiority, secondary, subordinate, inferior; absol.:B.secundae sortis ingenium,
only of the second grade, Sen. Ep. 52, 3:moneri velle ac posse secunda virtus est,
id. Ben. 5, 25, 4; cf.:(servi) quasi secundum hominum genus sunt,
Flor. 3, 20, 1:vivit siliquis et pane secundo (i. e. secundario),
Hor. Ep. 2, 1, 123 (cf.:secundarius panis,
Plin. 18, 10, 20, § 89; Suet. Aug. 76):tenue argentum venaeque secundae,
Juv. 9, 31:haec fuit altera persona Thebis, sed tamen secunda ita, ut proxima esset Epaminondae,
Nep. Pel. 4, 3. —With abl.:haud ulli veterum virtute secundus,
inferior, Verg. A. 11, 441.—With inf.:nec vertere cuiquam Frena secundus Halys,
Stat. Th. 2, 574.—Esp., in phrase partes secundae, second parts, inferior parts:in actoribus Graecis, ille qui est secundarum aut tertiarum partium,
Cic. Div. in Caecil. 15, 48:ut credas partis mimum tractare secundas,
Hor. Ep. 1, 18, 14.—With ab:hic erit a mensis fine secunda dies,
the last day but one of the month, Ov. F. 1, 710. —As subst.: sĕcundae, ārum, f. (sc. partes), the second or inferior parts:Spinther secundarum tertiarum Pamphilus,
Plin. 7, 12, 10, § 54; Inscr. Orell. 2644:Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum,
Cic. Brut. 69, 242; so,secundas sortiri,
Sen. Ben. 2, 29, 3:ferre,
Hor. S. 1, 9, 46:deferre alicui,
Quint. 10, 1, 53:agere,
Sen. Ira, 3, 8, 6.—(Acc. to sequor, II.)1.Prop., naut. t. t., of currents of water, etc., favorable, fair (as following the course of the vessel):2.secundo flumine ad Lutetiam iter facere coepit,
i. e. down the stream, Caes. B. G. 7, 58; so,Tiberi,
Liv. 5, 46:amni,
Verg. G. 3, 447:fluvio,
id. A. 7, 494:aqua,
Liv. 21, 28; cf.:totā rate in secundam aquam labente,
with the current, id. 21, 47:et ventum et aestum uno tempore nactus secundum,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; so,aestu,
Liv. 23, 41:mari,
id. 29, 7; and, poet.:(Neptunus) curru secundo,
speeding along, Verg. A. 1, 156:secundo amne,
Curt. 4, 7, 9:navigatio,
Tac. A. 2, 8.—Esp., of winds:in portum vento secundo, velo passo pervenit,
Plaut. Stich. 2, 2, 45; cf.:cum videam navem secundis ventis cursum tenentem suum,
Cic. Planc. 39, 94; so,ventus,
Caes. B. G. 4, 23 fin.; Hor. C. 2, 10, 23; id. Ep. 2, 1, 102; cf.aquilo,
id. ib. 2, 2, 201.— Sup.:cum secundissimo vento cursum teneret,
Cic. N. D. 3, 34, 83.—Of sails (trop.):des ingenio vela secunda meo,
Ov. F. 3, 790.—Transf., with, according to any thing: austri anniversarii secundo sole flant, i. e. according to the course of the sun, Nigid. ap. Gell. 2, 22, 31: squama secunda (opp. adversa), as we say, with the grain, i. e. so as to offer no resistance to the hand when it is passed from the head to the tail, id. ap. Macr. S. 2, 12.—3.Trop., favorable, propitious, fortunate (opp. adversus); absol.:2. I.secundo populo aliquid facere,
with the consent of the people, Cic. Tusc. 2, 1, 4; so,concio,
id. Agr. 2, 37, 101; cf.:voluntas concionis,
id. Att. 1, 19, 4:admurmurationes cuncti senatūs,
id. Q. Fr. 2, 1, 3: rumor, Enn. ap. Non. 385, 17 (Ann. v. 260 Vahl.); Hor. Ep. 1, 10, 9:clamor,
Verg. A. 5, 491:aures,
Liv. 6, 40; 33, 46; 42, 28:praesentibus ac secundis diis,
id. 7, 26; so,dis auspicibus et Junone secundā,
Verg. A. 4, 45; and:secundo Marte ruat,
id. ib. 10, 21:adi pede sacra secundo,
id. ib. 8, 302;10, 255: auspicia,
Cic. Div. 1, 15, 27; cf. avis, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 82 Vahl.); and in poet. hypallage:haruspex,
Verg. A. 11, 739: scitus, secunda loquens in tempore, Enn. ap. Gell. 12, 4, 3 (Ann. v. 251 Vahl.): res (opp. adversae), Cic. Off. 1, 26, 90;so,
id. Lael. 5, 17; 6, 22; id. Att. 4, 2, 1; Hor. S. 2, 8, 74; cf.fortunae (opp. adversae),
Cic. Sull. 23, 66;and tempora (opp. adversi casus),
Auct. Her. 4, 17, 24; so, res, Enn. ap. Fest. p. 257 Müll. (Ann. v. 357 Vahl.); Ter. Heaut. 2, 2, 1; Cic. N. D. 3, 36, 88 (with prosperitates); Verg. A. 10, 502; Hor. Ep. 1, 10, 30: fortunae, Cato ap. Fest. s. v. parsi, p. 242 Müll.; Plaut. Stich. 2, 1, 28:proelia,
Caes. B. G. 3, 1:motus Galliae,
successful, id. ib. 7, 59; and:belli exitus,
Hor. C. 4, 14, 38:consilium,
Caes. B. C. 3, 42:labores,
Hor. C. 4, 4, 45.— Comp.:reliqua militia secundiore famā fuit,
Suet. Caes. 2.— Sup.:secundissima proelia,
Caes. B. G. 7, 62.— With dat.:secunda (sc. verba) irae,
i. e. increasing, promoting it, Liv. 2, 38.— Comp.:secundiore equitum proelio nostris,
Caes. B. G. 2, 9.— Sup.:tres leges secundissimas plebei, adversas nobilitati tulit,
Liv. 8, 12: omnia secundissima nobis, adversissima illis accidisse videntur, Caes. ap. Cic. Att. 10, 8, B.—As subst.: sĕcunda, ōrum, n., favorable circumstances, good fortune:sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem,
Hor. C. 2, 10, 13:age, me in tuis secundis respice,
Ter. And. 5, 6, 11:omnium secundorum adversorumque causes in deos vertere,
Liv. 28, 11, 1:in secundis sapere et consulere,
id. 30, 42, 16:nimius homo inter secunda,
Tac. H. 2, 59; 1, 10; Curt. 4, 6, 31:nemo confidat nimium secundis,
Sen. Thyest. 615:poscunt fidem secunda,
id. Agam. 934:secunda non habent unquam modum,
id. Oedip. 694.C. Plinius Secundus, the writer on natural history. —II.C. Plinius Caecilius Secundus, his nephew:OCTAVIA Q. F. SECVNDA,
Inscr. Grut. 445, 2; cf. Varr. L. L. 9, § 60 Müll. -
11 iterō
iterō āvī, ātus, āre [iterum], to do a second time, repeat: cum duplicantur iteranturque verba: saepe eadem, L.: iterata pugna, renewed, L.: ubi Phoebus iteraverit ortūs, has risen a second time, O.: cursūs relictos, H.: aequor, embark again upon, H.: Muricibus Tyriis iteratae vellera lanae, dyed twice, H.: nullis iterata priorum Ianua, reached again, O.: agro arato... iterato, ploughed a second time: truncis Lapsa cavis iterare mella, celebrate, H.* * *iterare, iteravi, iteratus Vdo a second time; repeat; renew, revise -
12 secundārius
secundārius adj. [secundus], of the second class, second in order: habet statum res p. de tribus secundarium.—As subst n., a secondary point, point next in importance.* * *secundaria, secundarium ADJsecond-rate; of the second rank -
13 secundus
secundus (as num ordin. often written II), adj. with comp. and sup. [sequor].—In time or order, following, next, second: secundo lumine, the next morning: anno secundo, the next year: ante diem II Kalend. Februarias: Roma condita est secundo anno Olympiadis septimae: me secundum heredem instituere, alternate heir (on the failure of the first-named): mensa, dessert: mensis accepta secundis Rhodia (vitis), V.: hoc secundā victoriā accidit, i. e. with victory already in view, N.—In rank, following, next, second: ex primo ordine in secundum ordinem civitatis venisse: Nec viget quicquam simile (Iovi) aut secundum, H.: maxime vellem... secundo autem loco, etc.: ad regium principatum: secundus a Romulo conditor urbis, L.: heros ab Achille secundus, H.: Haec erit a mensis fine secunda dies, the last day but one, O.— Secondary, subordinate, inferior: panis, H.: argentum venae secundae, Iu.: persona, N.: in actoribus Graecis, ille qui est secundarum partium: nulli Campanorum, L.: regio spatio locorum nulli earum gentium secunda, Cu.: haud ulli veterum virtute secundus, inferior, V.— Plur f. as subst. (sc. partes), the second part, inferior part: Q. Arrius, qui fuit M. Crassi quasi secundarum: ferre secundas, H.—Of currents or winds, favorable, fair, downward: secundo flumine iter facere, i. e. down stream, Cs.: secundo defluit amni, V.: rate in secundam aquam labente, with the current, L.: navīs mari secundo misit, with the tide, L.: secundis ventis cursum tenens: Contrahes vento nimium secundo vela, too fresh, H.: secundissimus ventus: curru volans dat lora secundo, swiftly gliding, V.— Favorable, propitious, fortunate: secundo populo aliquid facere, with the consent of the people: admurmurationes cuncti senatūs: rumor, H.: praesentibus ac secundis diis, L.: adi pede sacra secundo, V.: avis, Enn. ap C.: conveniens ad res vel secundas vel adversas: ingenium res solent celare secundae, H.: mens rebus sublata secundis, V.: Galliae motūs, successful, Cs.: irae verba, i. e. provoking, L.: secundiore equitum proelio nostris, Cs.: secundissima proelia, Cs.: leges secundissimae plebei, L.— Plur n. as subst, favorable circumstances, good fortune: Sperat infestis, metuit secundis Alteram sortem, H.: in tuis secundis, T.: omnium seeundorum causae, L.* * *secunda -um, secundior -or -us, secundissimus -a -um ADJnext, following; second; favorable -
14 an
1.ăn, conj. [etym. very obscure; v. the various views adduced in Hand, I. p. 296, with which he seems dissatisfied; if it is connected with the Sanscr. anjas, = Germ. ander, = Engl. other, we may comp. the Engl. other and or with the Germ. oder, = or]. It introduces the second part of a disjunctive interrogation, or a phrase implying doubt, and thus unites in itself the signif. of aut and num or -ne, or, or whether (hence the clause with an is entirely parallel with that introduced by num, utrum, -ne, etc., while aut forms only a subdivision in the single disjunctive clause; utrum... aut—an... aut, whether... or, etc.; cf. Ochsn. Eclog. p. 150; v. also aut).I.In disjunctive interrogations.A.Direct.a.Introd. by utrum (in Engl. the introd. particle whether is now obsolete, and the interrogation is denoted simply by the order of the words):b.Utrum hac me feriam an ab laevā latus?
Plaut. Cist. 3, 10:sed utrum tu amicis hodie an inimicis tuis Daturu's cenam?
id. Ps. 3, 2, 88; id. Pers. 3, 1, 13; id. Trin. 1, 2, 138; id. Cas. 2, 4, 11:Utrum sit annon voltis?
id. Am. prol. 56:quid facies? Utrum hoc tantum crimen praetermittes an obicies?
Cic. Div. in Caecil. 30 sq.:in plebem vero Romanam utrum superbiam prius commemorem an crudelitatem?
id. Verr. 1, 122; id. Deiot. 23; id. Fam. 7, 13:Utrum enim defenditis an impugnatis plebem?
Liv. 5, 3. —And with an twice:Utrum hoc signum cupiditatis tuae an tropaeum necessitudinis atque hospitii an amoris indicium esse voluisti?
Cic. Verr. 2, 115; id. Imp. Pomp. 57 sq.; id. Rab. 21.—With an three times:Utrum res ab initio ita ducta est, an ad extremum ita perducta, an ita parva est pecunia, an is (homo) Verres, ut haec quae dixi, gratis facta esse videantur?
Cic. Verr. 2, 61; 3, 83; id. Clu. 183; Liv. 21, 10; and seven times in Cic. Dom. 56-58.—With -ne pleon. (not to be confounded with cases where utrum precedes as pron.; as Cic. Tusc. 4, 4, 9):sed utrum tu masne an femina es, qui illum patrem voces?
Plaut. Rud. 1, 2, 16; id. Bacch. 1, 1, 42; id. Stich. 5, 4, 26:Utrum studione id sibi habet an laudi putat Fore, si etc.,
Ter. Ad. 3, 3, 28:Utrum igitur tandem perspicuisne dubia aperiuntur an dubiis perspicua tolluntur?
Cic. Fin. 4, 24, 67.—And affixed to utrum, but rarely:Utrumne jussi persequemur otium... an hunc laborem etc.,
Hor. Epod. 1, 7; Plin. 17, 1, 1, § 4; Quint. 12, 1, 40.—Introduced by -ne:c.quid fit? seditio tabetne an numeros augificat suos?
Enn. Trag. Rel. p. 23 Rib.:servos esne an liber?
Plaut. Am. 1, 1, 186:idne agebas, ut tibi cum sceleratis an ut cum bonis civibus conveniret?
Cic. Lig. 18; 23:custosne urbis an direptor et vexator esset Antonius?
id. Phil. 3, 27; id. Mur. 88; id. Sull. 22.—So with an twice,
Cic. Cat. 1, 28; id. Att. 16, 8;and five times,
id. Balb. 9.—Introduced by nonne:d.Nonne ad servos videtis rem publicam venturam fuisse? An mihi ipsi fuit mors aequo animo oppetenda?
Cic. Sest. 47; id. Sex. Rosc. 43 sq.; id. Dom. 26; 127.—So with an twice, Cic. Phil. 11, 36.—Introduced by num:e.si quis invidiae metus, num est vehementius severitatis invidia quam inertiae pertimescenda?
Cic. Cat. 1, 29; id. Mur. 76; id. Sest. 80:Num quid duas habetis patrias an est illa patria communis?
id. Leg. 2, 2.—Without introductory particle:B.quid igitur? haec vera an falsa sunt?
Cic. Ac. 2, 29, 95:quid enim exspectas? bellum an tabulas novas?
id. Cat. 2, 18:ipse percussit an aliis occidendum dedit?
id. Sex. Rosc. 74; id. Verr. 2, 106; id. Imp. Pomp. 53; id. Phil. 2, 27:eloquar an sileam?
Verg. A. 3, 37:auditis an me ludit amabilis Insania?
Hor. C. 3, 4, 5.—So an twice, Cic. Mil. 54;three times,
Plin. Ep. 2, 8;and six times,
Cic. Rab. 14; id. Pis. 40.—Indirect.a.Introduced by utrum:► So once only in Vulg.quid tu, malum, curas, Utrum crudum an coctum edim?
Plaut. Aul. 3, 2, 16; id. Cist. 4, 2, 11; id. Bacch. 3, 4, 1; id. Mil. 2, 3, 74:quaero, si quis... utrum is clemens an inhumanissimus esse videatur,
Cic. Cat. 4, 12:agitur, utrum M. Antonio facultas detur an horum ei facere nihil liceat,
id. Phil. 5, 6; id. Sex. Rosc. 72; id. Imp. Pomp. 42; id. Verr. 1, 105.aut for an: Loquimini de me utrum bovem cujusquam tulerim aut asinum, 1 Reg. 12, 3.—And with -ne pleon.:b.res in discrimine versatur, utrum possitne se contra luxuriem parsimonia defendere an deformata cupiditati addicatur,
Cic. Quinct. 92:numquamne intelleges statuendum tibi esse, utrum illi, qui istam rem gesserunt, homicidaene sint an vindices libertatis?
id. Phil. 2, 30.—Introduced by -ne:c.Fortunāne an forte repertus,
Att. Trag. Rel. p. 159 Rib. agitur autem liberine vivamus an mortem obeamus, Cic. Phil. 11, 24; id. Verr. 4, 73; id. Mil. 16:nunc vero non id agitur, bonisne an malis moribus vivamus etc.,
Sall. C. 52, 10.—So with an three times, Cic. Or. 61.—Introduced by an:d.haud scio an malim te videri... an amicos tuos plus habuisse,
Cic. Pis. 39.—Without introd. particle:C.... vivam an moriar, nulla in me est metus,
Enn. Trag. Rel. p. 72 Rib.:vivat an mortuus sit, quis aut scit aut curat?
Cic. Phil. 13, 33; 3, 18; id. Sex. Rosc. 88; id. Red. in Sen. 14.—Sometimes the opinion of the speaker or the probability inclines to the second interrogative clause (cf. infra, II. E.). and this is made emphatic, as a corrective of the former, or rather, or on the contrary:D.ea quae dixi ad corpusne refers? an est aliquid, quod te suā sponte delectet?
Cic. Fin. 2, 33, 107:Cur sic agere voluistis? An ignoratis quod etc.,
Vulg. Gen. 44, 15.—Hence, in the comic poets, an potius:cum animo depugnat suo, Utrum itane esse mavelit ut... An ita potius ut etc.,
Plaut. Trin. 2, 2, 31: id. Stich. 1, 2, 18; id. Trin. 2, 2, 25:an id flagitium est, An potius hoc patri aequomst fieri, ut a me ludatur dolis?
Ter. Eun. 2, 3, 94.—The first part of the interrogation is freq. not expressed, but is to be supplied from the context; in this case, an begins the interrog., or, or rather, or indeed, or perhaps (but it does not begin an absolute, i. e. not disjunctive, interrog.): De. Credam ego istuc, si esse te hilarem videro. Ar. An tu esse me tristem putas? (where nonne me hilarem esse vides? is implied), Plaut. As. 5, 1, 10: Ch. Sed Thaïs multon ante venit? Py. An abiit jam a milite? Ter. Eun. 4, 5, 7:E.An ego Ulixem obliscar umquam?
Att. Trag. Rel. p. 199 Rib.:An parum vobis est quod peccatis?
Vulg. Josh. 22, 17:est igitur aliquid, quod perturbata mens melius possit facere quam constans? an quisquam potest sine perturbatione mentis irasci?
Cic. Tusc. 4, 24, 54; cf. id. Clu. 22; id. Off. 3, 29: Debes hoc etiam rescribere, sit tibi curae Quantae conveniat Munatius; an male sarta Gratia nequiquam coit...? or is perhaps, etc., Hor. Ep. 1, 3, 31 K. and H. —So esp. in Cic., in order to make the truth of an assertion more certain, by an argumentum a minore ad majus:cur (philosophus) pecuniam magno opere desideret vel potius curet omnino? an Scythes Anacharsis potuit pro nihilo pecuniam ducere, nostrates philosophi non potuerunt?
Cic. Tusc. 5, 32, 89 sq.:An vero P. Scipio T. Gracchum privatus interfecit, Catilinam vero nos consules perferemus?
id. Cat. 1, 1; so id. Rab. Perd. 5; id. Phil. 14, 5, 12 Muret.; id. Fin. 1, 2, 5, ubi v. Madv.—It sometimes introduces a question suggested by the words of another: He. Mane. Non dum audisti, Demea, Quod est gravissimum? De. An quid est etiam anplius? Is there then etc., Ter. Ad. 3, 4, 21:sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. An me, inquam, nisi te audire vellem censes haec dicturum fuisse?
Cic. Fin. 1, 8, 28; 2, 22, 74; id. Tusc. 5, 26, 73; 5, 12, 35; id. Brut. 184; id. Fat. 2, 4; v. Madv. ad Cic. Fin. 1, 8, 28.—It sometimes anticipates an answer to something going before: At vero si ad vitem sensus accesserit, ut appetitum quendam habeat et per se ipsa moveatur, quid facturam putas? An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit? shall we not say that, must we not think that etc., Cic. Fin. 5, 14, 38, ubi v. Madv.—An non. and in one word, annon (in direct questions more freq. than necne):F.isne est quem quaero an non?
Ter. Phorm. 5, 6, 12:Hocine agis an non?
id. And. 1, 2, 15:Tibi ego dico an non?
id. ib. 4, 4, 23:utrum sit an non voltis?
Plaut. Am. prol. 56:utrum cetera nomina in codicem accepti et expensi digesta habes annon?
Cic. Rosc. Com. 3 al. —Also in indirect questions = necne, q. v.:abi, vise redieritne jam an non dum domum,
Ter. Phorm. 3, 4, 5:videbo utrum clamorem opere conpleverint, an non est ita,
Vulg. Gen. 18, 21; 24, 21.—An ne, usually written anne, pleon. for an.a.In direct questions:b.anne tu dicis quā ex causā vindicaveris?
Cic. Mur. 26. —In indirect questions:II.nec. aequom anne iniquom imperet, cogitabit,
Plaut. Am. 1, 1, 19; id. Ps. 1, 1, 122:percontarier, Utrum aurum reddat anne eat secum simul,
id. Bacch. 4, 1, 4:Nam quid ego de consulato loquar, parto vis, anue gesto?
Cic. Pis. 1, 3:cum interrogetur, tria pauca sint anne multa,
id. Ac. 2, 29:Gabinio dicam anne Pompeio, an utrique,
id. Imp. Pomp. 19, 57; so id. Or. 61, 206:Quid enim interest, divitias, opes, valetudinem bona dicas anne praeposita, cum etc.,
id. Fin. 4, 9, 23 Madv.; August. ap. Suet. Aug. 69 al. (for the omission of the second disjunctive clause or the particle necne representing it, v. utrum;instances of this usage in eccl. Lat. are,
Vulg. Lev. 13, 36; 14, 36; ib. Num. 11, 23 al.).—In disjunctive clauses that express doubt, or.A.Utrum stultitiā facere ego hunc an malitiā Dicam, scientem an imprudentem, incertus sum. Ter. Phorm. 4, 3, 54:B.ut nescias, utrum res oratione an verba sententiis illustrentur,
Cic. de Or. 2, 13, 56:honestumne factu sit an turpe, dubitant,
id. Off. 1, 3, 9:nescio, gratulerne tibi an timeam,
id. Fam. 2, 5; Caes. B. G. 7, 5:pecuniae an famae minus parceret, haud facile discerneres,
Sall. C. 25, 3; so id. ib. 52, 10; Suet. Aug. 19; id. Tib. 10; id. Claud. 15:cognoscet de doctrinā, utrum ex Deo sit an ego a me ipso loquar,
Vulg. Joan. 7, 17; ib. Eccl. 2, 19 al.—An sometimes denotes uncertainty by itself, without a verb of doubting (dubito, dubium or incertum est, etc., vet in such cases the editors are divided between an and aut; cf. Mos. and Orell. ad Cic. Rep. 1, 12): verene hoc memoriae proditum est [p. 115] regem istum Numam Pythagorae ipsius discipulum, an certe Pythagoreum fuisse? Cic. Rep. 2, 15, where B. and K. read aut certe: Cn. Octavius est an Cn. Cornelius quidam tuus familiaris, summo genere natus, terrae filius;C.is etc.,
id. Fam. 7, 9 B. and K.:Themistocles quidem, cum ei Simonides an quis alius artem memoriae polliceretur, Oblivionis, inquit, mallem,
Simonides or some other person, id. Fin. 2, 32, 104; id. Fam. 7, 9, 3; id. Att. 1, 3, 2; 2, 7, 3; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 32, 104.—It often stands for sive (so esp. in and after the Aug. per.):D.quod sit an non, nihil commovet analogiam,
whether this be so or not, Varr. L. L. 9, § 105 Müll.; Att. ap. Prisc. p. 677 P.; Ov. R. Am. 797:saucius an sanus, numquid tua signa reliqui,
id. F. 4, 7:Illa mihi referet, si nostri mutua curast, An minor, an toto pectore deciderim,
Tib. 3, 1, 20; Tac. A. 11, 26:sive nullam opem praevidebat inermis atque exul, seu taedio ambiguae spei an amore conjugis et liberorum,
id. ib. 14, 59.—The first disjunctive clause is freq. to be supplied from the gen. idea or an may stand for utrum—necne (cf. supra, I. D.):E.qui scis, an, quae jubeam, sine vi faciat? (vine coactus is to be supplied),
how knowest thou whether or not he will do it without compulsion? Ter. Eun. 4, 7, 20:An dolo malo factum sit, ambigitur,
Cic. Tull. 23:quaesivi an misisset (periplasmata),
id. Verr. 4, 27:Vide an facile fieri tu potueris, cum etc.,
id. Fragm. B. 13, 2, 1:praebete aurem et videte an mentiar,
Vulg. Job, 6, 28: de L. Bruto fortasse dubitaverim an propter infinitum odium tyranni effrenatius in Aruntem invaserit, I might doubt whether or not, etc., Cic. Tusc. 4, 22, 50; id. Verr. 3, 76:Quis scit an adiciant hodiernae crastina summae Tempora di superi?
Hor. C. 4, 7, 17; Plin. Ep. 6, 21, 3; Quint. 2, 17, 38:Sine videamus an veniat Elias,
Vulg. Matt. 27, 49:tria sine dubio rursus spectanda sunt, an sit, quid sit, quale sit,
Quint. 5, 10, 53:dubium an quaesitā morte,
Tac. A. 1, 5; 6, 50; 4, 74:Multitudo an vindicatura Bessum fuerit, incertum est,
Curt. 7, 5:diu Lacedaemonii, an eum summae rei praeponerent, deliberaverunt,
Just. 6, 2, 4 et saep.—Since in such distrib. sentences expressive of doubt, the opinion of the speaker or the probability usually inclines to the second, i. e. to the clause beginning with an, the expressions haud scio an, nescio an, dubito an (the latter through all pers. and tenses), incline to an affirmative signification, I almost know, I am inclined to think, I almost think, I might say, I might assert that, etc., for perhaps, probably (hence the opinion is incorrect that an, in this situation, stands for an non; for by an non a negation of the objective clause is expressed, e. g. nescio an non beatus sit, I am almost of the opinion that he is not happy, v. infra, and cf. Beier ad Cic. Off. 1, Exc. XI. p. 335 sq.; Cic. uses haud scio an eleven times in his Orations;F.nescio an, four times): atque haud scio an, quae dixit sint vera omnia,
Ter. And. 3, 2, 45:crudele gladiatorum spectaculum et inhumanum non nullis videri solet: et haud scio an ita sit, ut nunc fit,
Cic. Tusc. 2, 17, 41; id. Fl. 26:testem non mediocrem, sed haud scio an gravissimum,
perhaps, id. Off. 3, 29:constantiam dico? nescio an melius patientiam possim dicere,
id. Lig. 9; id. Fam. 9, 19:ingens eo die res, ac nescio an maxima illo bello gesta sit,
Liv. 23, 16; Quint. 12, 11, 7 al.:si per se virtus sine fortunā ponderanda sit, dubito an Thrasybulum primum omuium ponam,
I am not certain whether I should not prefer Thrasybulus to all others, Nep. Thras. 1 Dähne:dicitur acinace stricto Darius dubitāsse an fugae dedecus honestā morte vitaret,
i. e. was almost resolved upon, Curt. 4, 5, 30:ego dubito an id improprium potius appellem,
Quint. 1, 5, 46; Gell. 1, 3 al.—Hence, a neg. objective clause must contain in this connection the words non, nemo, nullus, nihil, numquam, nusquam, etc.:dubitet an turpe non sit,
he is inclined to believe that it is not bad, Cic. Off. 3, 12, 50:haud scio an ne opus quidem sit, nihil umquam deesse amicis,
id. Am. 14, 51:eloquentiā quidem nescio an habuisset parem neminem,
id. Brut. 33: quod cum omnibus est faciendum tum haud scio an nemini potius quam tibi, to no one perhaps more, id. Off. 3, 2, 6:meā sententiā haud scio an nulla beatior esse possit,
id. Sen. 16; id. Leg. 1, 21:non saepe atque haud scio an numquam,
id. Or. 2, 7 al. —Sometimes the distributive clause beginning with an designates directly the opposite, the more improbable, the negative; in which case nescio an, haud scio an, etc., like the Engl. I know not whether, signify I think that not, I believe that not, etc.; hence, in the object. clause, aliquis, quisquam, ullus, etc., must stand instead of nemo, nullus, etc. (so for the most part only after Cic.): an profecturus sim, nescio, I know not (i. e. I doubt, I am not confident) whether I shall effect any thing, Sen. Ep. 25:2.opus nescio an superabile, magnum certe tractemus,
id. Q. N. 3, praef. 4; Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7, 6: haud scio an vivere nobis liceret, I know not whether we, etc., Cic. Har. Resp. 11, 22: doleo enim maximam feminam eripi oculis civitatis, nescio an aliquid simile visuris, for I know not whether they will ever see any thing of this kind, Plin. Ep. 7, 19; Val. Max. 5, 2, 9:nescio an ullum tempus jucundius exegerim,
I do not know whether I have ever passed time more pleasantly, id. 3, 1:namque huic uni contigit, quod nescio an ulli,
Nep. Timol. 1, 1; Sen. Contr. 3 praef.; Quint. 9, 4, 1:nostri quoque soloecum, soloecismum nescio an umquam dixerint,
Gell. 5, 20 al. Cf. upon this word Hand, Turs. I. pp. 296-361, and Beier, Exc. ad Cic. Am. pp. 202-238.an-, v. ambi.3.- ăn. This word appears in forsan, forsitan, and fortasse an (Att. Trag. Rel. p. 151 Rib.) or fortassan, seeming to enhance the idea of uncertainty and doubt belonging to fors, etc., and is regarded by some as the Greek conditional particle an, and indeed one of these compounds, forsitan, sometimes in the Vulgate, translates an; as, Joan. 4, 10; 5, 46; 8, 19; and in 3, Joan. 9, it still represents the various reading, an. -
15 iteratus
1. I.In gen.:II.quae audistis, si eadem hic iterem,
Plaut. Poen. 4, 2, 99. —Also pleonastically: bis iterare,
Plaut. Ps. 1, 3, 154; and:iterum iterare,
id. Rud. 4, 8, 1:itera dum eadem ista mihi, non enim satis intellego,
Cic. Att. 14, 14, 1:cum duplicantur iteranturque verba,
id. Or. 39, 135; id. Part. Or. 6, 21:ne jam dicta iteremus,
Col. 8, 8, 3:saepe iterando eadem, perculit tandem,
Liv. 1, 45, 2:clamor segnius saepe iteratus,
id. 4, 37, 9; Suet. Aug. 86:pugnam,
to renew, Liv. 6, 32:praelium,
Just. 29, 4, 1; cf.of games, etc.: quibusdam iteratus,
Suet. Ner. 23:ubi Phoebus iteraverit ortus,
has risen a second time, Ov. F. 6, 199:quotiensque puer Eheu dixerat, haec resonis iterabat vocibus Eheu,
id. M. 3, 496: cursus [p. 1008] relictos, Hor. C. 1, 34, 4:aequor,
to embark again upon, id. ib. 1, 7, 32:vitam morte,
to be restored to life by way of death, Plin. 7, 55, 56, § 190:legationem,
to renew, send a second time, Just. 18, 1, 1:multiplicem tenues iterant thoraca catenae,
double it, make it thicker, Stat. Th. 12, 775:calceamentum,
to wear twice, Lampr. Heliog. 32:mulierem,
id. ib. 24: muricibus Tyriis iteratae vellera lanae, dipped or dyed twice, or repeatedly, Hor. Epod. 12, 21:tumulum,
to reconstruct, Tac. A. 2, 7:iterata vulnera,
repeated, Stat. S. 1, 2, 84.—In partic.A.In agriculture, to plough a second time:B.agrum,
Cic. de Or. 2, 30 fin.; cf.:siccitatibus censeo, quod jam proscissum est, iterare,
Col. 2, 4, 4:locus diligenter fossione iterandus,
id. 11, 3, 12:sarrituram,
Plin. 18, 27, 67, § 254; id. 18, 29, 71, § 295; 19, 4, 20, § 60.—To repeat, rehearse, relate:1.haec ubi Telebois ordine iterarunt,
Plaut. Am. 1, 1, 56:dum mea facta itero,
id. Cas. 5, 2, 5: scribere bellum et quae in eo gesta sunt iterare, Sempron. Asell. ap. Gell. 5, 18:cantare rivos atque truncis Lapsa cavis iterare mella,
to celebrate, Hor. C. 2, 19, 11:sic iterat voces,
id. Ep. 1, 18, 12.— Hence,ĭtĕrātus, i, m., a soldier who had been discharged (honestā missione dimissus) and was again recalled to service, Inscr. Orell. 3463. —2.ĭtĕrātō, adv., again, once more (post-class.):2.vinci,
Just. 5, 4, 2:quaerentibus de persona regis,
id. 11, 7, 11:navali proelio iterato congredi,
id. 15, 2, 6 al.:si postea eum iterato reum non fecerit,
Dig. 48, 16, 17; Tert. adv. Jud. 13.ĭtĕrō, adv., v. iterum init. -
16 itero
1. I.In gen.:II.quae audistis, si eadem hic iterem,
Plaut. Poen. 4, 2, 99. —Also pleonastically: bis iterare,
Plaut. Ps. 1, 3, 154; and:iterum iterare,
id. Rud. 4, 8, 1:itera dum eadem ista mihi, non enim satis intellego,
Cic. Att. 14, 14, 1:cum duplicantur iteranturque verba,
id. Or. 39, 135; id. Part. Or. 6, 21:ne jam dicta iteremus,
Col. 8, 8, 3:saepe iterando eadem, perculit tandem,
Liv. 1, 45, 2:clamor segnius saepe iteratus,
id. 4, 37, 9; Suet. Aug. 86:pugnam,
to renew, Liv. 6, 32:praelium,
Just. 29, 4, 1; cf.of games, etc.: quibusdam iteratus,
Suet. Ner. 23:ubi Phoebus iteraverit ortus,
has risen a second time, Ov. F. 6, 199:quotiensque puer Eheu dixerat, haec resonis iterabat vocibus Eheu,
id. M. 3, 496: cursus [p. 1008] relictos, Hor. C. 1, 34, 4:aequor,
to embark again upon, id. ib. 1, 7, 32:vitam morte,
to be restored to life by way of death, Plin. 7, 55, 56, § 190:legationem,
to renew, send a second time, Just. 18, 1, 1:multiplicem tenues iterant thoraca catenae,
double it, make it thicker, Stat. Th. 12, 775:calceamentum,
to wear twice, Lampr. Heliog. 32:mulierem,
id. ib. 24: muricibus Tyriis iteratae vellera lanae, dipped or dyed twice, or repeatedly, Hor. Epod. 12, 21:tumulum,
to reconstruct, Tac. A. 2, 7:iterata vulnera,
repeated, Stat. S. 1, 2, 84.—In partic.A.In agriculture, to plough a second time:B.agrum,
Cic. de Or. 2, 30 fin.; cf.:siccitatibus censeo, quod jam proscissum est, iterare,
Col. 2, 4, 4:locus diligenter fossione iterandus,
id. 11, 3, 12:sarrituram,
Plin. 18, 27, 67, § 254; id. 18, 29, 71, § 295; 19, 4, 20, § 60.—To repeat, rehearse, relate:1.haec ubi Telebois ordine iterarunt,
Plaut. Am. 1, 1, 56:dum mea facta itero,
id. Cas. 5, 2, 5: scribere bellum et quae in eo gesta sunt iterare, Sempron. Asell. ap. Gell. 5, 18:cantare rivos atque truncis Lapsa cavis iterare mella,
to celebrate, Hor. C. 2, 19, 11:sic iterat voces,
id. Ep. 1, 18, 12.— Hence,ĭtĕrātus, i, m., a soldier who had been discharged (honestā missione dimissus) and was again recalled to service, Inscr. Orell. 3463. —2.ĭtĕrātō, adv., again, once more (post-class.):2.vinci,
Just. 5, 4, 2:quaerentibus de persona regis,
id. 11, 7, 11:navali proelio iterato congredi,
id. 15, 2, 6 al.:si postea eum iterato reum non fecerit,
Dig. 48, 16, 17; Tert. adv. Jud. 13.ĭtĕrō, adv., v. iterum init. -
17 bēta
bēta ae, f a beet (a vegetable), C., Ct.* * *Ibeet, beetrootIIbeta (second letter of Greek alphabet); second of anything, second item -
18 bēta
bēta n indecl, the Greek letter B, Iu.* * *Ibeet, beetrootIIbeta (second letter of Greek alphabet); second of anything, second item -
19 et
et adv. and conj. I. adv., adding to a fact or thought, also, too, besides, moreover, likewise, as well, even: Ph. vale. Pa. et tu bene vale, T.: ‘tu tuom negotium gessisti bene.’ Gere et tu tuom bene: et Caelius profectus... pervenit, Cs.: et alia acies fundit Sabinos, L.: nam et testimonium saepe dicendum est: qui bellum gesserint, quom et regis inimici essent: id te et nunc rogo: Romulus et ipse arma tollens, L.: amisso et ipse Pacoro, Ta.: spatium non tenent tantum, sed et implent, Ta.— II. As conj, and, as the simplest connective of words or clauses: cum constemus ex animo et corpore: dixerat et conripiunt spatium, V.: Xerxes et duo Artaxerxes, Macrochir et Mnemon, N.—After a negat., but: portūs capere non potuerunt, et infra delatae sunt, Cs.—After an emphatic word: hoc et erit simile, etc. (i. e. et hoc): Danaūm et... Ut caderem meruisse manu (i. e. et meruisse ut Danaūm manu cederem), V.: vagus et sinistrā Labitur ripā, H. — Regularly, either et introduces the second and each following word or clause, or no connective is used: Alco et Melampus et Tmolus, Alco, Melampus and Tmolus: et ipse bonus vir fuit, et multi Epicurei et fuerunt et hodie sunt et in amicitiis fideles et in omni vitā constantes et graves: Signini fuere et Norbani Saticulanique et Fregellani et Lucerini et, etc. (sixteen times), L.: sequebantur C. Carbo, C. Cato, et minime tum quidem Gaius frater, etc. —But the rule is often violated: consulibus, praetoribus, tribunis pl. et nobis... negotium dederat: fuere autem C. Duellius P. Decius Mus M. Papirius Q. Publilius et T. Aemilius, L.: abi, quaere et refer, H.: It, redit et narrat, H.—After multi, plurimi, tot (where no conj. is used in English): multae et magnae Cogitationes, many great thoughts: plurima et flagitiosissuma facinora, S.: tot et tantae et tam graves civitates.—Repeated, both... and, as well... as, on the one hand... on the other, not only... but also: et haec et alia: et in circo et in foro: Iovis Et soror et coniunx, V.: et publice et privatim: et est et semper fuit: et oratio et voluntas et auctoritas, as well... as... and.—The second or last et often introduces a climax, both... and in particular: homo et in aliis causis versatus et in hac multum versatus.— Corresponding with neque, both... and not, both not... and: via et certa neque longa: nec sapienter et me invito facit, both unwisely and against my protest: quia et consul aberat nec facile erat, etc., L.—Corresponding with -que, deinde, tum, instead of another et: et Epaminondas cecinisse dicitur, Themistoclesque, etc.: uti seque et oppidum tradat, S.: tela hastaque et gladius, L.: et in ceteris... tum maxime in celeritate: et publicani... deinde ex ceteris ordinibus homines.—After a negative, uniting two words or phrases: non errantem et vagam, sed stabilem sententiam: Nec pietate fuit nec bello maior et armis, V.—Uniting two words which form one conception: habere ad Catilinam mandata et litteras: pateris libamus et auro, V.: cernes urbem et promissa Moenia, V.: omnium artium ratio et disciplina, systematic cultivation: quam (medicinam) adfert longinquitas et dies, time: crescit oratio et facultas (i. e. dicendi facultas): a similitudine et inertiā Gallorum separari, from resembling their lack of enterprise, Ta.—Et non, and not, instead of neque: patior, iudices, et non moleste fero: exempla quaerimus et ea non antiqua: uti opus intermitteretur et milites contineri non possent, Cs.: pro decore tantum et non pro salute, L.: tantummodo in urbe et non per totam Italiam, S.: me ista curasse et non inrisisse potius, etc.; cf. otioso vero et nihil agenti privato: temere et nullo consilio: heredes sui cuique liberi, et nullum testamentum, Ta. — Adding a general to a special term, or a whole to one or more parts, and the rest, and all: Chrysippus et Stoici, and the Stoics in general: ad victum et ad vitam: procul ab Syracusis Siciliāque, L.—Adding a special to a general term, or a part to a whole, and in particular, and especially: si te et tuas cogitationes et studia perspexeris: tris (navīs) In brevia et Syrtīs urguet, V.: regnum et diadema, H. — Adding an explanation or enlargement of the thought, and indeed, and in fact, and moreover, and that, and besides: errabas, Verres, et vehementer errabas: hostis et hostis nimis ferus: cum hostis in Italiā esset, et Hannibal hostis, L.: te enim iam appello, et eā voce, ut, etc.: id, et facile, effici posse, N.: et domi quidem causam amoris habuisti: pictores, et vero etiam poëtae.—Introducing a parenthesis: ad praetorem— et ipse ita iubebat—est deductus, L.—Adding a result after an imper, and then, and so: Dic quibus in terris, et eris mihi magnus Apollo, V.—Introducing a strongly contrasted thought, and yet, and in spite of this, and... possibly, but still, but: et dubitas, quin sensus in morte nullus sit?: animo non deficiam et id perferam: in amicitiā nihil fictum (est), et quicquid est, id est verum.—After an expression of time, introducing a contemporaneous fact, and, and then, when, as: haec eodem tempore referebantur, et legati veniebant, Cs.: eādem horā Interamnae fuerat et Romae: simul consul de hostium adventu cognovit, et hostes aderant, S.—Introducing an immediate sequence in time, and then, when: Tantum effatus et in verbo vestigia torsit, V.: vixdum ad se pervenisse et audisse, etc., L.—Introducing the second term of a comparison, as, than, and: Nunc mihi germanu's pariter animo et corpore, T.: quod aeque promptum est mihi et adversario meo: haudquaquam par gloria sequitur scriptorem et actorem, S.: aliter docti et indocti.—Adversative, but, yet: gravis, severus, et saepius misericors, Ta.: magna corpora et tantum ad impetum valida, Ta.* * *and, and even; also, even; (et... et = both... and) -
20 iterum
iterum adv., again, a second time, once more, anew: huc revorti iterum, T.: duxit iterum uxorem: Lepidus, imperator iterum: Pennus, iterum (consul), L.: bis rem p. servavi, semel gloriā, iterum aerumnā meā: cum his semel atque iterum armis contendisse, Cs.: iterum atque tertium tribuni, L.: iterum et saepius: iterum atque iterum spectare, again and again, H.: iterumque iterumque vocavi, V.—In turn, again, on the other hand: sinu effuso, having loosed again the fold, L.: iterum accusandi causae, Ta.* * *again; a second time; for the second time
См. также в других словарях:
second — second, onde [ s(ə)gɔ̃, ɔ̃d ] adj. et n. • XIIe; secunt 1119; lat. secundus « suivant », de sequi « suivre » I ♦ Adj. (généralt avant le nom) et n. 1 ♦ Qui vient après une chose de même nature; qui suit le premier. ⇒ deuxième(on emploie … Encyclopédie Universelle
second — second, onde (se gon, gon d ; au XVIIe siècle, Marg. Buffet, Observ. p. 131, regarde comme une faute de prononcer le c comme un g ; au contraire, Chifflet, Gramm. p. 225, dit que le c se prononce comme un g ; le d se lie : un se gon t avis ;… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
second — SECOND, [sec]onde. adj. numeral. Qui est immediatement aprés premier. Dans ce mot & dans ses derivez le C. se prononce comme un G. Il n est pas le premier, il n est que le second. le second livre. le second President. le second Capitaine. la… … Dictionnaire de l'Académie française
Second — Sec ond, a. [F., fr. L. secundus second, properly, following, fr. sequi to follow. See {Sue} to follow, and cf. {Secund}.] 1. Immediately following the first; next to the first in order of place or time; hence, occurring again; another; other.… … The Collaborative International Dictionary of English
Second — Sec ond, n. 1. One who, or that which, follows, or comes after; one next and inferior in place, time, rank, importance, excellence, or power. [1913 Webster] Man An angel s second, nor his second long. Young. [1913 Webster] 2. One who follows or… … The Collaborative International Dictionary of English
SECOND (J.) — SECOND JEAN (1511 1536) Né à La Haye, ce grand poète néo latin de son vrai nom Jean Everaerts est européen par ses voyages, dont ses propres relations nous transmettent l’itinéraire daté. Sa première jeunesse a pour cadre Malines, mais dès 1532… … Encyclopédie Universelle
Second — Sec ond, v. t. [imp. & p. p. {Seconded}; p. pr. & vb. n. {Seconding}.] [Cf. F. seconder, L. secundare, from secundus. See {Second}, a.] 1. To follow in the next place; to succeed; to alternate. [R.] [1913 Webster] In the method of nature, a low… … The Collaborative International Dictionary of English
second — [adj] next; subordinate additional, alternative, another, double, duplicate, extra, following, further, inferior, lesser, lower, next in order, other, place, repeated, reproduction, runner up, secondary, subsequent, succeeding, supporting, twin,… … New thesaurus
Second — (en castellano: segundo) puede referirse a: Second, banda española. Second Coming (1994), álbum de The Stone Roses. Véase también Segundo, desambiguación. Esta página de desambiguación cataloga artículos relacionados con el mismo … Wikipedia Español
second — Second, Secundus, Secundarius. Un second moy mesme, Alter ego. C est une seconde vie, Instar vitae. Le second apres le Roy, Secundus a Rege. Consul pour la seconde fois, Secundum consul, vel Iterum consul … Thresor de la langue françoyse
Second [1] — Second (fr. [spr. Sekongh] u. engl. [spr. Sekkend]), 1) der Zweite; Second sight (engl., spr. S. ßeit), s. Zweites Gesicht; 2) eine Bewegung beim Stoßfechten, s.u. Fechtkunst I. B) … Pierer's Universal-Lexikon