-
41 foedero
foederare, foederavi, foederatus V TRANSseal; ratify (an agreement); establish by treaty/league (L+S) -
42 lineo
linere, linui, linitus V TRANSsmear, plaster (with); seal (wine jar); erase/rub over; befoul; cover/overlay -
43 linio
linire, linivi, linitus V TRANSsmear, plaster (with); seal (wine jar); erase/rub over; befoul; cover/overlay -
44 obsaepio
obsaepire, obsaepsi, obsaeptus Venclose, seal up; block, obstruct -
45 obsigno
obsignare, obsignavi, obsignatus Vsign, seal -
46 occaeco
occaecare, occaecavi, occaecatus Vblind; blot out the light of day, darken; obscure, bury, conceal; seal/stop up -
47 sigillum
statuette; embossed figure, relief; figure in tapestry/from signet ring; seal -
48 signaculum
-
49 Locus sigilli
• (l.s.) -
50 signum
sign, seal, indication, sign/ mark / token. -
51 adsigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
52 adulterinus
ădultĕrīnus, a, um, adj. [adulter].I.Adulterous:II.liberi adulterino sanguinen nati,
Plin. 7, 2, 2, § 14; and of animals, not full-blooded:pullus adulterinus et degener,
id. 10, 3, 3, § 10.—But oftener,That has assumed the nature of something foreign (cf. the etym. of adulter), not genuine, false, counterfeit, impure:symbolum,
a false seal, Plaut. Bacch. 2, 3. 32; cf. Paul. ex Fest. p 28 Müll.: adulterina signa dicuntur alienis anulis facta;and Cic.: testamentum signis adulterinis obsignare, Clu. 14: nummus,
id. Off. 3, 23:semina,
Varr. R. R. 1, 40:claves,
Sall. J. 12. -
53 anulus
1.ānŭlus (not ann-), i, m. [2. anus, like circulus from circum, not a dim.], a ring, esp. for the finger, a finger-ring; and for sealing, a seal-ring, signet-ring.I.Lit.:II.ille suum anulum opposuit,
Plaut. Curc. 2, 3, 76:de digito anulum Detraho,
Ter. Heaut. 4, 1, 37; id. Ad. 3, 2, 49; id. Hec. 5, 3, 31 et saep.; Lucr. 1, 312; 6, 1008; 6, 1014:(Gyges) anulum detraxit,
Cic. Off. 3, 9, 38:gemmatus,
Liv. 1, 11; Suet. Ner. 46; id. Caes. 33; id. Tib. 73 et saep.:anulo tabulas obsignare,
Plaut. Curc. 2, 3, 67:sigilla anulo imprimere,
Cic. Ac. 2, 26, 85; id. ad Q. Fr. 1, 1, 4; Plin. 33, 1, 5 sqq. et saep.—The right to wear a gold ring was possessed, in the time of the Republic, only by the knights (equites); hence, equestris, * Hor. S. 2, 7, 53:anulum invenit = eques factus est,
Cic. Verr. 2, 3, 76.—So also jus anulorum = dignitas equestris, Suet. Caes. 33:donatus anulo aureo,
id. ib. 39; so id. Galb. 10; 14; id. Vit. 12 al.; cf. Mayor ad Juv. 7, 89; Smith. Dict. Antiq.—Of other articles in the form of rings.A.A ring for curtains:B.velares anuli,
Plin. 13, 9, 18, § 62. —A link of a chain, Plin. 34, 15, 43, § 150; cf. Mart. 2, 29.— Irons for the feet, fetters:C. D.anulus cruribus aptus,
Mart. 14, 169.—A round ornament upon the capitals of Doric columns:E.anuli columnarum,
Vitr. 4, 3.—Anuli virgei, rings made of willow rods, Plin. 15, 29, 37, § 124.2. -
54 assigno
I.In gen.A.Lit., to mark out or appoint to one, to assign; hence also, to distribute, allot, give by assigning, as t. t. of the division of public lands to the colonists (cf. assignatio;B.syn.: ascribo, attribuo): uti agrum eis militibus, legioni Martiae et legioni quartae ita darent, adsignarent, ut quibus militibus amplissime dati, adsignati essent,
Cic. Phil. 5, 19 fin.; so id. ib. 2, 17, 43; id. Agr. 3, 3, 12:qui (triumviri) ad agrum venerant adsignandum,
Liv. 21, 25; 26, 21; Sic. Fl. p. 18 Goes.—Transf., to assign something to some one, to confer upon:C.mihi ex agro tuo tantum adsignes, quantum corpore meo occupari potest,
Cic. Att. 3, 19, 3: munus humanum adsignatum a deo, id. Rep. 6, 15 fin.:apparitores a praetore adsignati,
id. Verr. 2, 3, 25:ordines,
id. Pis. 36, 88:quem cuique ordinem adsignari e re publicā esset, eum adsignare,
Liv. 42, 33:equum publicum,
id. 39, 19; so id. 5, 7:equiti certus numerus aeris est adsignatus,
id. ib.: aspera bella componunt, agros adsignant, oppida condunt, to assign dwellingplaces to those roaming about (with ref. to I. A.), * Hor. Ep. 2, 1, 8:natura avibus caelum adsignavit,
appointed, allotted, Plin. 10, 50, 72, § 141:de adsignandis libertis,
Dig. 38, 4. 1 sq.: adsignavit eam vivam, parestêsen, he presented her, Vulg. Act. 9, 41 al.—Trop., to ascribe, attribute, impute to one as a crime, or to reckon as a service (in the last sense not before the Aug. period; in Cic. only in the first signification).a.In mal. part.:b.nec vero id homini tum quisquam, sed tempori adsignandum putavit,
Cic. Rab. Post. 10, 27:haec si minus apta videntur huic sermoni, Attico adsigna, qui etc.,
id. Brut. 19, 74:ne hoc improbitati et sceleri meo potius quam imprudentiae miseriaeque adsignes,
id. ad Q. Fr. 1, 4; so id. Fam. 6, 7, 3; id. Att. 6, 1, 11; 10, 4, 6; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 18, 2:petit, ne unius amentiam civitati adsignarent,
Liv. 35, 31 ' permixtum vehiculis agmen ac pleraque fortuita fraudi suae adsignantes, Tac. H. 2, 60; Nigid. ap. Gell. 4, 9, 2; and without dat.: me culpam fortunae adsignare, calamitatem crimini dare;me amissionem classis obicere, etc.,
Cic. Verr. 2, 5, 50 Zumpt.—In bon. part.: nos omnia, quae prospera tibi evenere, tuo consilio adsignare;II.adversa casibus incertis belli et fortunae delegare,
Liv. 28, 42, 7:Cypri devictae nulli adsignanda gloria est,
Vell. 2, 38:sua fortia facta gloriae principis,
Tac. G. 14:hoc sibi gloriae,
Gell. 9, 9 fin.:si haec infinitas naturae omnium artifici possit adsignari,
Plin. 2, 1, 1, § 3:inventionem ejus (molyos) Mercurio adsignat,
id. 25, 4, 8, § 26 al. —Esp.A.With the access. idea of object, design, to commit, consign, give over a thing to one to keep or take care of (rare, mostly post - Aug.):B.quibus deportanda Romam Regina Juno adsignata erat,
Liv. 5, 22 ' Eumenem adsignari custodibus praecepit, Just. 14, 4 fin.; Dig. 18, 1, 62; 4, 9, 1.— Trop.:bonos juvenes adsignare famae,
Plin. Ep. 6, 23, 2; so Sen. Ep. 110.—To make a mark upon something, to seal it (post-Aug.):adsigna, Marce, tabellas,
Pers. 5, 81:subscribente et adsignante domino,
Dig. 45, 1, 126; 26, 8, 20: cum adsignavero iis fructum hunc, shall have sealed and sent, Vulg. Rom. 15, 28.— Trop.:verbum in clausulā positum adsignatur auditori et infigitur,
is impressed upon, Quint. 9, 4, 29. -
55 cera
cēra, ae, f. [Sanscr. kar-, to scatter, throw away; cf. Gr. krinô; Lat. cerno; Gr. kêros; cf. sincerus], wax, Lucr. 6, 516; 6, 966; Cic. de Or. 3, 45, 177: id. Tusc. 1, 45, 108; Col. 9, 15, 8; 9, 16, 1; Plin. 21, 14, 49, § 83 sq. et saep.; Verg. E. 2, 32.—In plur., the wax cells of the hives, Verg. G. 4, 57; 4, 162; 4, 241; Col. 9, 15; 9, 7 sq.; Plin. 11, 8, 8, § 118 al.—II.Meton., acc. to its diff. uses.A.Most freq., a writing-tablet covered with wax, Plaut. Pers. 4, 3, 59; id. Curc. 3, 40; Cic. Div. in Caecil. 7, 24; Hor. Ep. 1, 6, 62; Ov. M. 9, 521; Liv. 1, 24, 7; Quint. 1, 1, 27; 10, 3, 31; 11, 2, 32; Suet. Caes. 83 al. —Hence, prima, secunda, etc., cera, the first, etc., leaf or page, Suet. Ner. 17; Hor. S. 2, 5, 54; Cic. Verr. 2, 1, 36, § 92.—B.A seal of wax, Plaut. Bacch. 4, 4, 96; Cic. Fl. 16, 37; Ov. Am. 2, 15, 16; Plin. 2, 51, 52, § 137.—C.A waxen image of an ancestor, a wax figure:D.cera illa (sc. majorum imaginum) atque figura,
Sall. J. 4, 6; Ov. F. 1, 591; Juv. 8, 19; cf.:expressi cerā voltus,
Plin. 35, 2, 2, § 6.—Wax used in encaustic painting, Varr. R. R. 3, 17, 4 Schneid.; Plin. 35, 7, 31, § 49; id. 35, 11, 39, § 122; and 35, 11, 41, § 149; Stat. S. 1, 1, 100. -
56 ceraria
I.Cerarius, ii, m.A.Kêropôlês, a dealer in wax, Gloss. Gr. Lat. —B.A writer upon wax tablets, Inscr. Orell. 4109.—* II.cērārĭa, ae, f., she who makes wax-lights, Plaut. Mil. 3, 1, 101 dub.—* III.cērārĭum, ii, n., wax-money, a revenue either for wax used in waxen tablets, or, perhaps, as a fee for affixing a seal, Cic. Verr. 2, 3, 78, § 181. -
57 cerarium
I.Cerarius, ii, m.A.Kêropôlês, a dealer in wax, Gloss. Gr. Lat. —B.A writer upon wax tablets, Inscr. Orell. 4109.—* II.cērārĭa, ae, f., she who makes wax-lights, Plaut. Mil. 3, 1, 101 dub.—* III.cērārĭum, ii, n., wax-money, a revenue either for wax used in waxen tablets, or, perhaps, as a fee for affixing a seal, Cic. Verr. 2, 3, 78, § 181. -
58 cerarius
I.Cerarius, ii, m.A.Kêropôlês, a dealer in wax, Gloss. Gr. Lat. —B.A writer upon wax tablets, Inscr. Orell. 4109.—* II.cērārĭa, ae, f., she who makes wax-lights, Plaut. Mil. 3, 1, 101 dub.—* III.cērārĭum, ii, n., wax-money, a revenue either for wax used in waxen tablets, or, perhaps, as a fee for affixing a seal, Cic. Verr. 2, 3, 78, § 181. -
59 cetus
cētus, i, m. (acc. to the Gr. cētŏs, n., Plin. 32, 1, 4, § 10; and hence common in the plur. cētē = kêtê, Verg. A. 5, 822; Plin. 9, 24, 40, § 78; 9, 50, 74, § 157; Sil. 7, 476), = kêtos, any large sea-animal, a seamonster; particularly a species of whale, a shark, dog-fish, seal, dolphin, etc., Plin. l. l.; Plaut. Aul. 2, 8, 5; id. Capt. 4, 2, 72; Cels. 2, 18.—II.As a constellation, the Whale, Vitr. 9, 7; Manil. 1, 612. -
60 constringo
con-stringo, strinxi, strictum, 3, v. a., to draw together, bind together, to bind, tie up (class. in prose and poetry).I.Lit.A.In gen.:B.vineam alligato recte, dum ne nimium constringas,
Cato, R. R. 33, 1:sarcinam,
Plaut. Trin. 3, 2, 96:galeam,
Val. Fl. 3, 80.— Poet.:Haec Amor ipso suo constringet pignera signo,
stamp, seal, Prop. 3, 20, 17 (4, 20, 7).—In partic., freq.,1.To bind together with fetters, to fetter, bind (a criminal, insane person, etc.).(α).With abl.:(β).corpora vinculis,
Cic. de Or. 1, 52, 226; Quint. 7, 3, 14:illum laqueis,
Cic. Sest. 41, 88.—Without abl.:(γ).manus,
Plaut. Bacch. 4, 7, 1; id. Mil. 3, 1, 11:aliquem pro moecho,
Ter. Eun. 5, 5, 23; cf.:aliquem quadrupedem,
i. e. hands and feet, id. And. 5, 2, 24; Cic. Phil. 7, 9, 27; Suet. Calig. 35; * Hor. S. 1, 6, 23 al.:tu mentis es compos? Tu non constringendus?
Cic. Phil. 2, 38, 97; cf. id. Pis. 20, 48.—With ad:2.te hodie constringam ad carnarium,
Plaut. Ps. 1, 2, 66.—T. t. of medic. lang., to draw together, contract:II.constringens vis suci,
Plin. 23, 6, 54, § 100:in febribus constrictis,
id. 23, 7, 63, § 120 al. —Trop.A.In gen., to hold or bind together, to bind, fetter, restrain, hold in check, etc. (a [p. 440] favorite trope of Cic.;B.elsewh. less freq.): illa pars animi vinciatur et constringatur amicorum custodiis,
Cic. Tusc. 2, 21, 48:conjurationem omnium horum conscientiā,
id. Cat. 1, 1, 1:fidem religione potius quam veritate,
id. Balb. 5, 12:psephismata jure jurando,
id. Fl. 6, 15:leges immutabili necessitate,
Quint. 2, 13, 1:orbem terrarum novis legibus,
Cic. Agr. 2, 10, 26:(mulieres), quae Oppiis quondam aliisque legibus constrictae, nunc, etc.,
Tac. A. 3, 33 fin.:scelus fraudemque odio civium supplicioque,
Cic. de Or. 1, 46, 202; Liv. 34, 3, 1:superstitione constricti,
Quint. 12, 2, 26:nec ullā religione, ut scelus tegat, se posse constringi,
Curt. 6, 7, 8.—In partic., of discourse or reasoning, to bring into a narrow compass, to compress:(sententia) cum aptis constricta verbis est, cadit etiam plerumque numerose,
Cic. Brut. 8, 34:constricta narratio (opp. latius fusa),
Quint. 2, 13, 5:quae (ars logica) rem dissolutam divulsamque conglutinaret et ratione quādam constringeret,
Cic. de Or. 1, 42, 188.— Hence, constrictus, a, um, P. a., compressed, contracted, abridged, short, brief, concise, compact:frons,
knit, Petr. 132, 15; cf.supercilia (opp. dissidentia),
Quint. 1, 11, 10:arbor,
pruned, confined, Plin. 17, 12, 18, § 90; cf.:folium tenuius et constrictius et angustius,
id. 21, 10, 32, § 58:nives perpetuo rigore,
condensed, Curt. 7, 3, 11:pulticula constrictior,
thicker, Cael. Aur. Acut. 2, 18, 108.— Sup. not in use.—
См. также в других словарях:
seal — 1 n [Old French seel, from Latin sigillum, from diminutive of signum mark, sign]: a device (as an emblem, symbol, or word) used to identify or replace a signature and to authenticate (as at common law) written matter see also contract under seal… … Law dictionary
Seal — may refer to:Legal* Seal (contract law), a legal formality for contracts and other instruments * Seal (device), an official stamp or symbol used as a means of authentication * Seal (Chinese), a stamp used in East Asia as a form of a signature *… … Wikipedia
seal — seal1 [sēl] n. [ME seel < OFr < L sigillum, a seal, mark, dim. of signum: see SIGN] 1. a design, initial, or other device placed on a letter, document, etc., as a mark of genuineness or authenticity: letters were, esp. formerly, closed with … English World dictionary
Seal — auf der Berlinale 2008 Seal (* 19. Februar 1963 in London, als Seal Henry Olusegun Olumide Adeola Samuel) ist ein britischer Sänger nigerianischer und brasilianischer Abstammung … Deutsch Wikipedia
Seal — (s[=e]l), n. [OE. sele, AS. seolh; akin to OHG. selah, Dan. s[ae]l, Sw. sj[ a]l, Icel. selr.] (Zo[ o]l.) Any aquatic carnivorous mammal of the families {Phocid[ae]} and {Otariid[ae]}. [1913 Webster] Note: Seals inhabit seacoasts, and are found… … The Collaborative International Dictionary of English
Seal — Seal, n. [OE. seel, OF. seel, F. sceau, fr. L. sigillum a little figure or image, a seal, dim. of signum a mark, sign, figure, or image. See {Sign}, n., and cf. {Sigil}.] 1. An engraved or inscribed stamp, used for marking an impression in wax or … The Collaborative International Dictionary of English
Seal — • The use of a seal by men of wealth and position was common before the Christian era. It was natural then that high functionaries of the Church should adopt the habit as soon as they became socially and politically important Catholic… … Catholic encyclopedia
Seal — Seal, v. t. [imp. & p. p. {Sealed}; p. pr. & vb. n. {Sealing}.] [OE. selen; cf. OF. seeler, seieler, F. sceller, LL. sigillare. See {Seal} a stamp.] 1. To set or affix a seal to; hence, to authenticate; to confirm; to ratify; to establish; as, to … The Collaborative International Dictionary of English
SEAL — oder SEAL ist die Bezeichnung für: einen englischen Sänger, siehe Seal eine grafische Benutzeroberfläche für DOS. Siehe SEAL (Computer) eine Sound Bibliothek für verschiedene Plattformen (Synthetic Audio Library) ein britisches U Boot, das von… … Deutsch Wikipedia
Seal — 〈[ si:l] m. 6; kurz für〉 Sealskin (1) [engl., „Robbe“; → Seehund] * * * Seal [zi:l , auch: si:l], der od. das; s, s [engl. seal = Robbe]: 1. a) Fell bestimmter Robbenarten; b) aus Seal (1 … Universal-Lexikon
seal — Ⅰ. seal [1] ► NOUN 1) a device or substance used to join two things together or make something impervious. 2) a piece of wax or lead with an individual design stamped into it, attached to a document as a guarantee of authenticity. 3) a… … English terms dictionary