-
21 sinus
I sīnus, ī m. Pl = sinum II sinus, ūs m.1)а) изогнутость, кривизна (falcis Col; nubium Sen); изгиб, извив (draconis Poëta ap. C; serpentis O)б) выпуклость, вздутие ( velorum Prp)поэт. парус (sinūs implere secundos V; totos pandere sinūs J); вьющаяся прядь, завиток, локон ( comarum O)2) складка ( sinum ex togā facere L); пазуха или карман ( litteras in sinu ponere L)aliquid in sinum conferre Lampr — присвоить себе что-л.in sinum alicujus demandare Pt — отдавать кому-л. на хранениеin sinum suum spuere Pt — плюнуть себе за пазуху ( для того, чтобы отвратить гнев Немесиды за гордые слова)rapinarum s. PM — укрыватель награбленного3) одежда, платье (induere regales sinūs O; manum demittere in sinum Pt); сеть звероловная M или рыболовная J4)а) грудь, лоно, объятия (sinu fovere aliquem Prp; in sinu philosophiae compelli C)5) нежная любовь, заботаin sinu alicujus esse C — быть чьим-л. любимцемhomines ex (или de) sinu alicujus C — чьё-л. ближайшее окружение или чьи-л. закадычные друзья6) защита, опека ( aliquem sinu suo recipere C)7) глубина, недра ( alti et obscuri quaestionum sinūs AG): середина, средоточие, центр8) власть, распоряжение (opes in sinu alicujus est T; res publica in sinum Vespasiani cessit T)10) залив, бухта ( naves ex sinu abducere Cs); побережье залива (s. Campaniae T)11) круг, кольцо ( sinūs terrarum T)12) впадина, ущелье, пропасть (s. montium QC; terra in ingentem sinum consedit L) -
22 spiritus
spīritus, ūs m. [ spiro ]1) веяние, дуновение (vehementior s. ventus est, s. leviter fluens — aēr Sen); испарение (s. pestĭlens Capit); благоухание (s. suavis unguenti Lcr; s. florum AG); ветер ( frigĭdus PM)s. angustior C — короткое дыхание, одышкаextremum spiritum edere (effundere) C — испустить дух, умеретьuno spirito C — не переводя дыхания, одним духом3) вдыхание ( hujus caeli C)4) вздох (latere imo pelitus s. H)5) змеиное шипение V6) (тж. caeli s. C) воздухspiritum ducere C (movere, trahere CC или recipere Pt) — вдыхать, дышать7) жизненная сила, жизнь ( spiritum patriae reddere C)aliquid spiritu luere St — заплатить жизнью за что-л.8) душа, духdum memor ipse mei, dum s. hos regit artūs V — пока я в полном сознании, пока душа управляет этим (моим) телом9) личность, лицо (carissimus alicui s. VP)10) настроение, образ мыслей ( hostilis L)12) воодушевление, вдохновение (poeticus, sublīmis Q)13) мужество, энергия ( magnos spiritūs alicui facere или imprimere L)14) высокомерие, заносчивость, гордыня ( spiritus patricii L)magnos spiritus sibi sumere Cs — возгордиться, зазнатьсяregius s. C — царственное величие15) недовольство, озлобление ( alicujus spiritūs mitigare T)16) грам. придыхание (asper, lenis Aus) -
23 tectum
tēctum, ī n. [ tego ]1) кровля, крыша ( tecta domorum Lcr); навес, сень ( tecta frondea V)2) потолок ( tecta laqueāta H)3) помещение, здание, дом, жилище, убежище, комната ( sub paupere tecto H)tecto interiore, тж. medio tecti V — в середине дома (дворца)tecto aliquem recipere Cs — принимать кого-л. в своём домеt. non subire Cs — не иметь крова, быть бездомным5) пещера, грот ( Sibyllae V)6) логовище, нора ( tecta ferarum V)7) тюрьма ( in tectis claudi O)8) гнездо, улей V -
24 se
se se recipere отступать -
25 adiectio
1) присоединение, прибавление (1. 30 § 2 D. 41, 3);adi. dominii per continuationem possessionis (1. 3 eod.);
adi. alterius materiae (1. 35 § 2. D. 18, l);
2) приращение, прибыль (1. 4 § 1 D. 18, 2. 1. 7 § 3 D. 48, 20). 3) прибавление к договору, прибавочная условная статья (1. 69 D. 28, 5. 1. 30. 81 § 4. 1. 108 § 8 D. 30). 4) при купле прибавка, наддача, prima, secunda, superior, posterior, sequens adi. (1. 11 pr. 1. 17 0. 18, 2. 1. 50 D. 49, 14);domicilii (1. 11 D. 1, 9); при словесных договорах обозн. присоединение так наз. solutionis causa adiectus, т. е. представителя кредитора, которому уплата могла быть произведена (1. 12 D. 38, 1. 1. 120 § 2. 1. 141 § 7 D. 45, 1).
adiectione superari (1. 35 D. 4, 4);
venditori adi. fit (1. 19 D. 18, 2);
admittere, recipere adiectionem (1. 4 § 1. 1. 10 eod.);
intra diem adiectionis (1. 15 pr. eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > adiectio
-
26 aestimatio
1) оценка по стоимости, денежная оценка, ejus quod interest agentis (1. 12 § 1 D. 2, 11), quanti interest mea (1. 5 § 5 D. 19, 5);pecuniaria (Gai. IV. 48);
rei (Gai. II. 202. 205. 262. III. 218. IV. 73);
litis (1. 54 § 2 D. 5, 3. 1. 1 D. 9, 4. 1. 11 § 1 D. 39, 3. Gai. IV. 75. 89);
aestimationem facere, habere (1. 13 § 15 D. 39, 2. 1. 179 D. 50, 16), recipere, о вещах, которых стоимость можно оценить на деньги (1. 9 § 5 D. 1, 8. 1. 26 § 12 D. 12, 6);
in aestim. venire, принимать в расчет, оценивать (1. 17 §2 D. 17, 2);
2) оцененная стоимость, aestimationem praestare (1. 10 § 6 D. 23, 3), reddere (1. 1 § 1 D. 19, 3), sufficere, sufferre (1. 40 pr. D. 40, 4);aestimationis pretium (1, 13 pr. D. 42, 1).
aestimationis ususfr. (1. 42 § 1. 1 D. 7, 1), condictio (1. 8 pr. D. 13, 1); особ. обоз. litis aestimatio стоимость спорного предмета, напр. 1. aestimationem praestare, offerre (1. 16 § 7. 1. 25 § 10. 1. 29 D. 10, 2), suferre (1. 20 D. 9, 4), solvere (1. 39 pr. D. 5, 3), restituere (pr. J. 4, 11), accipere (1. 21 D. 18, 4); 1. aestimatione s. in aestim. damnari (1. 30 D. 16, 3. 1. 3 D. 42, 2);
3) мнение, усмотрение (1. 2 § 1 D. 50, 10. 1. 191 D. 50, 17). 4) почтение, уважение (Paul. V. 4 § 15. 1. 3 § 1 D. 22, 5. 1. 3 C. Th. 8, 5).aestimatio occisi hominis (Gai. III. 212. 214).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > aestimatio
-
27 arbitrium
1) воля, усмотрение, in arb. posilum esse (1. 8. § 1. D. 34, 5. 1. 8 pr. D. 37, 4);plenum arb. dare (1. 11. § 7. D. 32);
sui arb. esse(1. 22 D. 23, 2);
ad arb. suum distrahere res (1. 42 D. 23, 3);
ubi velint morandi arb. (1. 22 § 6. D. 50, 1);
2) решение дела по совести, справедливое определение, при act. arbitr. и bon. fid. (§ 31 J. 4. 6. 1. 14 § 5 D. 4, 2. 1. 3. 8. D. 13, 4. 1. 31 § 13 D. 21, 1. Gai. IV. 163.), т. к. мнение boni viri или голос третьего лица, от которого зависит решение дела (1. 6. 76- 79 D. 17, 2. 1. 1 D. 31. 1. 22 § 1. D. 50, 17). 3) спор или иск, насколько он подлежит решению третейского судьи, напр. arb. famil. hercisc. (1. 47. D. 10, 2. 1. 17. C. 3, 36), aquae pl. arc. (1. 23 § 2. D. 39, 3), tutelae (tit. C. 5, 51). 4) должность, функция третейского судьи, recipere, suscipere arb. (1. 3. § 1. 1. 13 § 2. 1. 9. § 2. 1. 16 pr. D. 4, 8);arb. testantis (1. 8 pr. C. 6, 22); (Gai. II 188. III. 213.).
arb. personae insertum (I. 45 eod.);
5) постановление императора, arb. sanctissimum (1. 14 pr. C. 2, 56).sententia, quae arb. finit (1. 19 § 2. eod.).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > arbitrium
-
28 auditorium
= audientia r. 2: aud. recipere, принимать на себя должность судьи (1. 41. D, 4, 8). 2) суд, судебная палата (1. 5. D. 1, 22. 1. 40. D. 12, 1); особ. императ. совет (collegium) (1. 18 § 1. D. 4, 4. 1. 78 § 4. D. 23, 3. 1. 22 pr. D. 36, 1. 1. 4. C. 7, 16);aud. publicum (1. 1. D. 40, 15);
3) аудитория (1. 6 C. Th. 13, 3. 1. 3 § 1. C. Th. 14, 9).ad majus aud. vocari (1. 54 § 1. D. 42, l).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > auditorium
-
29 dividere
1) разделять;divisio, раздел, дележ, communi dividundo iudicium (см. communis s. 1);
iudicium divisionis = familiae hercisc. (1. 77 pr. D. 31); (1. 41. 57 D. 10, 2. 1. 20 D. 26, 8. 1. 122 § 6 D. 45, 1. Gai. II. 219);
divid. societatem (1. 16 D. 10, 3);
divisio bonorum et aeris alieni (1. 40 § 21). 2, 14);
divid. in stirpes, capita (Gai. III. 8. 16. 61);
divid. aquam, divisio aquae (1. 17. 25 D. 8, 2. 1. 5 pr. D. 43, 20); (1. 26 D. 3, 5. 1. 3 § 9 D. 26, 7); (1. 1 § 13. C. 14. 1);
divid. actiones, dividitur actio, obligatio inter fideiussores, tutores;
beneficium dividendae actionis, anxilium divisionis (1. 1 § 11 D. 27. 3. 1. 7 D. 27, 7. 1. 10 § 1. 1. 26. 27 § 4 1. 51 § 2 D. 46, 1. 1. 12 D. 46, 6); (1. 11 pr. D. 45, 2);
pro parte divisa usumfr. constituere (1. 5 D. 7, 1); (1. 5 § 16 D. 27, 9);
pro diviso - pro indiviso alienus fundus (1. 43 pr. D. 41, 2);
nunquam pro diviso possideri potest (1. 8 D. 6, 1);
2) paспределять;dividi non posse, divisionem non recipere s. admittere (1. 4 § 4 D. 8, 5. 1. 27 § 2 D. 9, 2. 1. 25 § 9 D. 10, 2. 1. 31 § 6 D. 21, 1. 1. 11 § 24 D. 32. 1. 1 § 9. 1. 7. 80 § 1 D. 35, 21 1. 2 § 1. 2. 1. 72 pr. D. 45, 1. 1. 13. § 1 D. 46, 4).
divisio, раздача, разделение, divid. annonarias species (1. 5 C. Th. 1, 5);
divisio annonae (1. 1 § 2 D. 50, 4); (1. 117. 122 pr. D. 30); (1. 23 D. 33, 1);
div. liberorum inter parentes (1. un. C. 5, 24).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > dividere
-
30 dividuitas
делимость: dividuitatem non recipere (1. 80 § 1 D. 35, 2).Латинско-русский словарь к источникам римского права > dividuitas
-
31 fides
1) вера, доверие, fidem explere, оправдать доверие (1. 62 D. 12, 6);contractus, quos alienam fidem secuti (доверяя другим) instituimus (1. 1, D. 12, 1. I. 84 § 1 D. 50, 17);
qui pecunias apud mensam, fidem publicam secuti (доверяя общественному кредиту) deposuerunt (1. 24 § 2 D. 42, 5);
2) верность, честность, а) вообще;tidem alicuius sequi обозначает также давать кому в долг (1. 41 J. 2, 1:- si is, qui vendidit, fidem emtoris secutus est, dicendum est, statim rem emtoris fieri); в таком же смысле: fidem habere alicui (1. 19 D. 18, 1. 4 § 8 D. 40, 5).
egregia in rempubl. fides (1. 1 pr. D. 50, 15);
fides tutoris (1. 22 D. 34, 9), curatorum (1. 5 § 6. 1. 33 § 1 D. 26, 7);
res ex fide agenda (1. 60 § 4 D. 17, 1. 1. 53 D. 5, 1. 1. 1 § 4 D. 16, 3. 1. 58. D. 17, 1. 1. 3 D. 22, 3), in fidem alicuius confugere (1. 5 D. 40, 1. 1. 12 D. 38, 5): fidem adhibere, exhibere (1. 7 D. 17, 1. 1. 1 § 2 D. 19, 5), praestare (1. 38 D. 3, 5. 1. 5 § 15. D. 24, 1. 1. 4 D. 27, 5);
b) по отношению к исполнению данного обещания, слова (1. 1 pr. D. 2, 14);
fidem praestare pacto, transactioni, placitis, исполнить все условия соглашения (1. 52 § 1 eod. 1. 17 pr. D. 5, 2. 1. 6 C. 2, 4);
fidem contractus (non) implere (1. 19 § 9 D. 19, 2. 1. 9 D, 19, 5. 1. 26 § 3 D. 23, 4. 1. l0 pr. D. 2, 4. 1. 16 D. 2, 15. 1. 1 pr. 1. 25 pr. D. 13, 5. 11 § 4. 1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 5 D. 18, 3);
fides sacramenti rupta (1. 11 pr. D. 29, 1); слово, обещание, обязанность, tacitam fidem interponere (ut non capienti restituat hereditatem);
in fraudem legum s. iuris fidem accommodare (1. 46 D. 5, 3. 1. 43. § 3 D. 28, 6. 1. 10 pr. D. 34, 9. 1. 40 § 1 D. 49, 14. 1. 3 C. 6, 50. 1. 67 D. 3, 3);
fidem exsolvere (l. 5 § 15 D. 24, 1. 1. 40 pr. D. 18, 1); в особ. относится в поручительству: отсюда формула стипуляции: id fide tua esse iubes? (1. 75 § 6 D. 45, 1. 1. 51 pr. D. 46, 1. cf. 1. 60 § 1 D. 17, 1);
fidem dicere pro aliquo = fideiubere (1. 62 § 1 eod.);
in fidem suam recipere (1. 49 pr. D. 19, 1);
fidem suam obligare pro aliquo (1. 27 § 2 D. 16, 1. 1. 28 § 6 D. 34, 3. 1. 54 D. 46, 1);
fide et periculo alicuius dare (1. 24 eod.);
3) достоверность, истина, fides instrumentorum (tit. D. 22, 4. C. 4, 21), testium, testationis, testimonii (1. 1 pr. 1. 2. 3. pr. § 1. 1. 13 D. 22, 5. 1. 11 eod. 1. 32. § 1 D. 47, 2), fides alicui contra se habebitur (1. 11 § 1 D. 11, 1. 1. 2 § 2 D. 50, 8. 1. 6 § 1 D. 1, 18);fide alterius fideiubere pro alio (1. 53 D. 17, 1. 1. 46 § 1 D. 3, 5).
fides probationis (1. 49 C. 3, 32. 1. 1 C. 8, 2);
4) христианская вера: ministrt verae orthodoxae fidei (1. 27 C. 1, 3);fides veri, veritatis, (1. 2. 5 C. 2, 1. 1. 6. C. 6, 23. 1. 2 C. 8, 32. 1. 8. C. 8, 54).
5) bona fides, a) добрая вера, добросовестность, mala fides = dolus: fides bona contraria est fraudi et dolo (1. 3 § 3 D. 17, 2);a fide Christianorum discrepare (1. 12 C. 1, 9. I. 4 C. Th. 16, 7); символ веры, fides Nicaena (см.).
bona fide противоп. per fraudem negotium contrahere (1. 35 pr. D. 19, 2);
b. fide, non in fraudem, gestum negotium (1. 34 D. 3, 3);
non mala fide, противоп. callide (1. 5 § 4. D. 26, 8);
pactum mala fide factum (1. 9 C. 2, 3. 1. 68 pr. D. 18, 1. cf. 1. 18 D. 3, 5. 1. 10 pr. D. 17, 1. l. 5 § 7 D. 26, 7. 1. 32. § 2. 3. 1. 58 § 1. eod.);
ex b. f. reddere (1. 11 D. 16, 3);
ex b. f. esse, praestari (1. 22 § 4 D. 17, 1);
bona f. exigit.: ut, quod convenit, fiat (1. 21 D. 19, 2. cf. 1. 11 § 1 D. 19, 1. 1. 57 D. 50, 17. 1. 1 § 7 D. 16, 3. 1. 23 D. 50, 17);
contractus, quibus doli praestatio vel b. f. inest (1. 152 § 3 eod. 1. 31 pr. D. 16, 3);
bonae fidei contractus, двусторонний договор, основанный на доброй вере (1. 11 § 18. 1. 48 D. 19, 1. 1. 32 § 2 D. 22, 1);
bonae f. iudicium, иск, вытекающий из упомянутого договора, причем усмотрению судьи предоставлялся обширный простор принимать во внимание не только те обстоятельства, которые были указаны в формуле, но и всякие другие, на которые могла сослаться сторона при дальнейшем производстве дела. Bonae fidei iudicium противопоставляется stricti iuris iudicium (§ 30 J. 4, 6. 1. 7 § 5 D. 2, 14. 1. 7 D. 3, 5. 1. 3 § 2 D. 13, 6. 1. 24 D. 16, 3. 1. 54 pr. D. 17, 1. 1. 11. § 1 D. 19, 1. 1. 31 § 20 D. 21, 1. 1. 5 D. 22, 1. 1. 5 pr. cf. I. 2 § 3 D. 44, 1);
iudicium, quod ex b. f. descendit (1. 57 § 3 D. 18, 1);
actio, quae ex b. f. oritur (1. 2 § 2 D. 43, 26);
arbitrium bonae f. iudicis (1. 4 § 2 D. 12, 4);
b) добрая вера, т. е. убеждение лица в том, что оно не нарушает ничьих прав, действует добросовестно, против. mala fides, напр. bona - mala fide emere;
bonae fid. emtor (§ 35 J. 2, 1. pr. J. 2, 6. Gai. II. 49. 1. 7 § 11. 17. 1. 13 § 2 D. 6, 2. 1. 27 D. 18, 1. 1. 2 pr. § 1 D. 41, 4. 1. 109 D. 50, 16);
bona - mala fid. possidere;
bonae-malae f. possessor (1. 25 § 7 D. 5, 3. 1. 45. D. 6, 1. 1. 48 § 1 D. 41, 1. 1. 3 § 22 D. 41, 2. Gai. II. 43. 45. 1. 38 D. 41, 3. 1. 136. D. 50, 17. 1. 137 eod.);
bona f. accipere, praestare (Gai. VI. 43. III. 155);
bona fide diutina possessione capere posse (1. 43 § 1 D. 41, 2);
bona-mala f. percipere fructus (1. 4 § 2 D. 10, 1);
bona f. servire (1. 23 § 6 1. 25. § 2. 1. 43 § 3 D. 21, 1. 1. 19. 21. 23. 49. 54. D. 41, 1. 19. 33. D. 45, 3. 1. 12. § 6 D. 40, 12).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fides
-
32 fortuna
1) судьба, счастье - несчастье (1. 3 pr. C. 6, 43);thesaurus donum fortunae creditur (1. 63 § l D. 41, 1);
2) обстоятельство, положение, similem fortunam recipere (I. 37 § 2 C. 3, 28);fort. contraria, adversa (1. 75 pr. D. 36, 1. 83 § 5 D. 45, 1. 1. 8 D. 50, 12. I. 12 C. 4, 34. 1. 1 § 11 D. 27, 8. 1. 11 § 1 D. 22, l).
3) достоинство, должность, звание, ad aliam fortunam adspirare (1. 12 § 2 C. 12, 58);par fort. heredis (1. 2 C. 7, 51).
4) имущество, богатство, fortuna et substantia (1. 27 D. 22, 3. 1. 40 § 8 D. 40, 7. 1. 3 § 2 D. 1, 15);fort. curialis (1. 3. 9 C. 5, 27. 1. 62 C. 10, 31), augusta, imperialis (1. 18 C. 3, 1. 1. 7 C. 6, 61).
excutere fortunas alicuius (1. 2 § 6 D. 13, 2);
societas universarum fort. (l. 73 D. 17, 2).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fortuna
-
33 fructus
1) в тесном смысле: плод a) естественное произведение вещи, вооб. предметы, образуемые действием природы, in pecudum fructu fetus est. sicut lac, et pilus et lana (1. 28 pr. D. 22, 1. cf. 1. 48 § 2 D. 41,1. 1. 49 § 6 D. 47, 2. 1. 43 D, 21, 1); к плодам не относится partus ancillae (1. 27 D. 5, 3. cf. 1. 28 § 1 D. 22, 1. 1. 22 § 3 D. 36, 1); о камнедроблении cp. 1. 7 § 13. 1. 8 D. 24, 3. cf. 1. 18 pr. D. 23, 5);ex saltu fructus percipere, ex praedio, ex agris fructus capere (1. 9 D. 33, 7. 1. 8 § 1 D. 42, 5. 1. 203 D. 50, 16);
possessio (fundi) cum suis fructibus (1. 21 § 2 D. 4, 2. 1. 5 pr. 1. 25 § 1 D. 22, 1);
fructibus stantibus fundum recipere (1. 7 § 15 D. 24, 3);
fructus fideicommissorum (Gai. II. 280);
fructus licitando (Gai. IV. 166);
fructus pendentes pars fundi videntur (1. 44 D, 6, 1);
fructus, qui terrae (fundo) cohaerent (1. 25 § 4 D. 42, 8. l. 13 D. 7, 4. cf. 1. 25 § 1 D. 22, 1. 1. 48 pr. D. 41, 1. 1. 36 § 4 D. 5, 3. cf. 1. 46 D. 22, 1. 1. 7 pr. § 16 D. 24, 3. 1. 8 pr. 1. 12 § 1 D. 33, 7);
fructus duplione damnum decidito (L. XII. tab. XII. 4);
b) в обширном смысле под словом fructus разумеются все приобретения и доходы, которые получаются от вещи или права (1. 4 § 2. 1. 6 § 6 D. 8, 5. cf. 1. 19 § 1 D. 22, 1. 1. 49 eod. 1. 26 eod. 1. 29 D. 5, 3. cf. 1. 62 pr. D. 6, 1. 1. 4 D. 7, 7. 1. 36 D. 22, 1);
usurae vicem fructuum obtinent (1. 34 eod. cf. 1. 121 D. 50, 16: usura pecuniae, quam percipimus, in fructu non est (понятия fructus s. a нельзя распространить на проценты), quia non ex ipso corpore, sed ex alia causa est, i. е. nova obliga tione);
fructus medii temporis, qui verbi gratia efficient quinque (1. 88 § 3 D. 35, 2), aunua tot ex fractibus bonorum accessura (1. 26 § 2 D. 36, 2);
ex bonis fructum acquirerie (l. 5 pi. D. 37, 6);
fructus habitalionis (1. 8 § 25 D. 2, 15);
2) право пользования чужою вещью, ususfructus (1. 14 § 1. 2 D. 7, 8), usus sirie fructu, fructus sine usu (1. 1 § 1 I. 14 § 3 eod. 1. 5 § 1. 2 D. 7, 9 1. 13 § 3 D. 46, 4), quae usui, non fructui sunt (1. 46 D. 6, 1). Fructuarius, a) (adi.) касающийся пользования чужою вещью, stipulatio fruct. (l. 4 § 2 D. 45, 1), касательно самого предмета пользования, servus fruct. (1. 25 § 1. 4. 1. 26 D. 7, 1. 1. 2 D. 15, 1. 1. 45 § 3 D. 29, 2. 1. 73 pr. D. 32. 1. 1 § 5. 1. 18 § 3. 1. 22. 27 D. 45, 3), fundus fruct. (1. 1 pr. D. 7, 6);c) в пер. см.: результат, награда, munificentiae suae fructum саpere (1. 2 pr. D. 50, 10. 1. 2 C. 7, 72).
b) (subst.) полный пользователь а) противоп. usuarius (1. 42 pr D. 7, 1) b) = usufructuarius (1. 7 pr. § 1 seq. 1. 13 § 2. 1. 21 seq. 1. 42 pr. 1. 55 D. 2, 14. 1. 1 § 3 D. 7, 6 1. 22. 328. pr. D. 45, 3);
fructuaria (1. 58 pr. D. 7, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > fructus
-
34 manus
1) рука (1. 10 D. 28, 1. 1. 26 § 1 D. 20, 1);cavere testamento (1. 37 § 6 D. 32);
declarare (1. 29 D. 26, 2. 1. 6 § 2 D. 29, 7. 1. 15 pr. D. 48, 10. 1. 2. 4 C. 9, 23. 1. 1 eod. 1. 8 § 6 D. 37, 4);
adimere libertatem (1. 6 § 2 D. 48, 10); тк. собственноручное письмо: manum emittere (см. s. 2);
debere (1. 1 C. 12, 41); сдеданный руками человеческими, прот. naturalis (1. 28 D. 8, 2. 1. 20 § 1 D. 8, 3. 1. 1 § 1. 1. 2 § 5. 6 D. 39, 3. 1. 1 § 8 D. 43, 12); рукоделие, manus pretium, цена ручной работы (1. 13 § 1 D. 50, 16);
manupretium, плата за работу (1. 30 § 3 D. 19, 2);
ad manum non habere pecuniam, nummos, не иметь под рукой (1. 27 D. 13, 7. 1. 19 § 5 D. 16, 1);
manu longa tradita res (1. 79 D. 46, 3);
brevi m. acceptum (1. 43 § 1 D. 23, 3);
manum iniicere, manus iniectio (см.);
manus iniectio esto (L. XII. tab. III. 2);
manum endo iacito (tab. I. 2);
manum conserunt (tab. VI. 5);
manu fustive si os fregit (tab. VIII. 3);
sibi manum depellere (Gai. IV. 24. 25. 1. 13 § 4 D. 5, 3. 1. 15 § 7 D. 42, 1. 1. 14 § 1 D. 11, 7. 1. 3 C. 9, 27);
manus inferre (см. s. 4);
obiicere (1. 5 C. 10, 1. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 1 § 12 D. 43, 16);
ad manus aut ad ferrum venire, вступать в рукопашный бой (1. 11 § 2 D. 48, 19);
manu armata aggredi (1. 3 § 7 D. 47, 12);
manu capi ab hostibus (1. 4 § 3 D. 1, 5);
2) драка, насилие, manu damnum (iniuriam) dare (1. 29 § 2. 1. 37 pr. D. 9, 2);ager manucaptus (1. 16 D. 41, 1. 1. 21 C. 6, 2).
3) отряд воинов, роma, adhibita manus per vim aedificare in solo alieno (1. 9 pr. D. 4, 2. 1. 6 pr. D. 48, 13. 1. 3 pr. D. 43, 4. cf. 1. 68 D. 6, 1);iniuria, quae manu fit (1. 5 pr. D. 47, 10); отсюда символическое действие для укрепления напр. устного заявления, per manum i. e. lapilli iactum, prohibere (1. 5 § 10 D. 39, 1. cf. 1. 50 D. 41, 1. 1. 20 § 1 D. 43, 24).
4) власть мужа над женой, по древн. рим. праву, in manum convenire, convent o;corrpere accusatos (1. 2 C. 9, 39).
in m. recipere, in manu habere uxorem.;
5) власть господина или отца над рабами или детьми;in manu (viri) esse (Gai. 1. 49. 108-113. 115 b 136. 137. 142. 148. 150. 159. II. 86. 90. 96. 98. 139. 159. III. 3. 14. 24. 84. 114, 163 192. IV. 80).
in patr. pot.напр. manui et potestati suppositum esse;
6) произвол (1. 2 § 1 D. 1, 2).de manu missio (1. 4 D. 1, 1. § 6 I. 1, 12, 1. 6 C. 8, 49. 1. 1 § 2 C. 7, 40).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > manus
-
35 medius
1) средний, в средине, fundus medius - summus, imus (1. 31 D. 8, 3);aedes mediae - superiores, inferiores (1. 25 § 1 D. 8, 2. 1. 4 D. 33, 3 1. 20 pr. D. 28, 5. 1. 3 § 2 D. 28, 2. 1. 3 § 2 D. 28, 3);
heres medius - ulterior (1. 2 § 18 D. 41, 4);
locator m. - primus, novissimus (1. 8 D. 19, 2);
creditor m. - antiquior, tertius (1. 12 pr. D. 20, 6. 1. 15 § 1 D. 44, 3. 1. 14 C. 6, 24. 1. 26 § 1 C. 4, 32);
medio tempore - interim ч. 1.напр. pendente conditione vel die (1. 4 § 3. 1. 16 D. 18, 2. 1. 11 pr. D. 26, 2. 1. 9 § 2 D. 27, 3. 1. 73 D. 35, 1. 1. U pr. D. 36, 4. 1. 9 pr. D. 40, 7); = pendente appellatione (1. 13 § 2 D. 28, 1. 1. 1 pr. D. 49, 7. 1. 10 § 3 D. 50, 5); = percaptivitatem (1. 23 § 2 D. 4, 6. 1. 23 § 1 D. 41, 2. 1. 12 § 3 D. 49, 15); = post testamentum factum ante mortem testatoris (1. 79 § 2 D. 32. cf. 1. 6 § 2 D. 28, 5. 1. 12 § 5 D. 49, 15); = post mortem testatoris ante aditam heredit. (1. 20 D. 41, 3. 1. 8 § 11 D. 5, 2. 1. 18 § 1 D. 35, 2. 1. 33 D. 36, 1. 1. 32 D. 4, 4. 1. 18 § 1 D. 38, 17. 1. 50 D. 49, 14);
mediam viam eligere, избирать сред. путь (§ 7 I. 1, 6);
m. sententia (1. 7 § 7 D. 41, 1);
2) среднего класса: homo medii actus = mediastinus (§ 7 I. 4, 4). 3) двусмысленный: nomen medium (1. 3 § 2 D. 48, 8). 4) половина: media nox, m. pars noctis, полночь (1. 8 D. 2, 12);m. iurisprudentia (см.).
m. pars fluminis (1. 7 § 3 D. 41, 1), oneris (1. 5 C. 11, 5);
5) наличный, настоящий, nobis mediis (1. 19 C. 6, 23);m. quantitas (1. 12 C. 10, 16).
in medio constitutum esse, быть, иметь место (1. 14 C. 1, 9);
de medio tolli (1. 37 pr. D. 47, 10);
6) тк. общая имущест. масса, manumissorum pretia e medio (из наследст. массы) deducenda (1. 9 D. 31);discedere (1. 8 D. 35, 1).
ex s. de medio (ex s. de media heredit.) praecipere, recipere (1. 88 § 1. 3 eod. 1. 41 § 3. 1. 92 pr. D. 32. 1. 18 § 1 D. 33, 1. 1. 26 D. 33, 8. 1. 32 § 4 D. 34, 2. 1. 12 D. 35, 1. 1. 59 § 1. 1. 60 § 1 D. 17, 2);
in medium conferre (1. 45 § 2 D. 29, 2. 1. 3 § 2 D. 37, 6)
Латинско-русский словарь к источникам римского права > medius
-
36 natura
природа, a) (rerum) nat., естественный порядок, ход вещей, напр. ius et naturam recipere posse (1. 14 § 1 D. 11, 1. 1. 15 D. 1, 5. l. 4 pr. D. 38, 10. 1. 23 § 2 D. 41, 2. 1. 3 § 5 D. 41, 2. 1. 1 § 7 D. 21, 1. 1. 60 D. 42, 1. 1. 38 D. 50, 16. § 11 I. 3, 19. 1. 137 § 6 D. 45, 1. 1. 73 eod. 1. 186 D. 50, 17. 1. 3 § 1 D. 49, 8. 1. 188 § 1 D. 50, 17);naturae concedere (см. s. 4); - b) (rerum) nat. = мир, свет;
in (rerum) nat. esse = in rebus humanis esse (см. humanus s. 1); б) о живых существах, людях (1. 26 D. 1, 5. 1. 16 pr. D. 30. 1. 78 § 10 D. 36, 1. 1. 22 pr. D. 36, 2. 1. 2 pr. D. 37, 6. 1. 7 D. 38, 16. 1. 54 D. 40, 5); в) об имущественных предметах (1. 21 D. 5, 3. 1. 1 D. 7, 7. 1. 19 D. 15, 3. 1. 15 pr. D. 18, 1. 1. 1 D. 18, 4. 1. 13 § 5 D. 20, 1. 1. 50 § 1 D. 24, 1. 1. 24 pr. 1. 48 § 1. 1. 69 § 5. 1. 84 § 7. 1. 108 § 10 D. 30. 1. 40 § 4 D. 35, 1. 1. 20 pr. D. 38. 1. 1. 3 § 21 D. 41, 2. 1. 98 § 8 D. 46, 3);
a natura recedere = in rerum nat. esse desinere (1. 3 D. 42, 2); - c) природное отношение, именно родство, прот. adoptio (§ 4 I. 1, 11. 1. 1 pr. D. 1, 7. 1. 16 eod. cf. 1. 23 pr. D. 28, 2. 1. 195 § 2 D. 50, 16); тк. = origo (1. 6 pr. D. 50, 1); - d) природное качество, характер, humanae nat. congruum (1. 65 § 1 D. 32. 1. 38 D. 12, 1. 1. 30 § 6 D. 29, 1. 1. 2 § 2 D. 9, 2. 1. 5 § 5 D. 41, 1. 1. 1 § 7 D. 9, 1);
natura (прот. vitio corporis) sterilem esse (1. 14 § 3 D. 21, 1);
nat. loci, agri (1. 24 pr. D. 39, 2. 1. 1 § 14. 23. 1. 2 § 6 D. 39, 3. 1. 1 § 3 D. 43, 20): nat. aquae (1. 6 eod. 1. 1 § 13 D. 39, 3);
nat. fluminis (1. 30 § 2 D. 41, 1. 1. l4 § 1 D. 16, 3. 1. 15 D. 18, 6. 1. 10 § 1 D. 29, 3. 1. 83 § 5 D. 45, 1. 1. 2 § 1 eod. 1. 32 § 1 D. 8, 2. 1. 15 § 1 D. 8, 1. 1. 139 D. 45, 1); (1. 9 § 1 D. 45, 2. 1. 5 D. 46, 1);
actionis (1. 12 § 2 D. 4, 2. 1. 14 § 13 D. 11, 7. § 3 I. 3, 24. 1. 7 § 5 D. 2, 14);
negotii (1. 21 § 3 D. 22, 5);
depositi (1. 24 D. 16, 3. § 2. 3. I. 2, 20); - e) закон природы, естественное право, напр. natura debere (1. 31 § 1 D. 5, 3. 1. 26 § 12 D. 12, 6. 1. 41 eod. 1. 6 D. 16, 2. 1. 1 § 17 D. 35, 2. 1. 47 D. 36, 1. 1. 10 D. 50, 16. 1. 84 § 1 D. 50, 17);
nat. debitum (1. 1 § 7 D. 13, 5. 1. 60 D. 46, 1. 1. 19 pr. D. 3, 5. 1. 60 pr. D. 12, 6. 1. 14 eod. cf. 1. 206 D. 50, 17. 1. 10 eod. 1. 24 D. 1, 5. 1. 4 § 1 eod. 1. 45 D. 7, 1. 1. 1 § 12. 14. D. 44, 7. 1. 75 § 4 D. 45, 1).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > natura
-
37 receptum
см. recipere s. 2. c.Латинско-русский словарь к источникам римского права > receptum
-
38 rectus
1) прямой (directus), напр. qui recto iure descendunt, прот. qui ex transversa linea veniunt (§ 16 I. 3, 1. 1. 7 pr. D. 8, 3);recta via s. recto = directo, напр. r. v. transire ad legatarium (1. 80 D. 31. 1. 66 D. 47, 2);
suum recipere (1. 53 D. 12, 6. 1. 21 pr. D. 49, 1);
recta vindicatio, прот. utilis actio (1. 9 § 2 D. 41, 1);
2) правильный (1. 8 D. 34, 2). 3) справедливый: rectus iudex (1. 19 § 1 D. 1, 18).iudicium rectum, прот. contrarium (1. 18 § 4 D. 13, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > rectus
-
39 suscipere
1) брать на себя (1. 17 § 2. 5 D. 26, 1);suscepta tutela (1. 40. 41 § 2. 1. 45 § 1 eod. I. 30 § 1 eod. 1. 39 § 8 D. 27, 7. 1. 5 pr. D. 44, 7. 1. 33 § 4 D. 3, 3. 1. 27 pr. D. 9, 4. 1 58 pr. D. 17, 1. 1. 5 pr. § 1 D. 46, 7);
causam. litem (1. 19 pr. D. 2, 1. 1. 8 § 2. 3. 1. 64. 69 D. 3, 3);
actionem, indicium, = excipere s. 2. I. 2 § 3. 1. 3. 52 pr. D. 5, 1. 1. 7 § 1. 1. 20 § 5 D. 5, 3);
intentionem (1. 9 § 6 D. 10, 4. 1. 7 § 6 D. 26, 7);
onus (1. 61. 99 D. 29, 2. 1. 76 § 1 D. 31);
aes alienum (1. 32 pr. D. 16, 1. 1. 8 D. 14, 5. 1. 17 D. 4, 2. 1. 2 § 5 D. 16, 1. 1. 45 pr. D. 17, I. 1. 9 § 1 D. 45, 2);
fideiussionem (1. 94 § 3 D. 46, 3. 1. 13 § 7. cf. 1. 46 § 1. D. 49, 14. 1. 1 § 1 D. 3, 3. ?. 1 § 1. 1. 6 § 1. 1. 12 § 7. 1. 17 § 3. 1. 22 § 11. D. 17, 1);
2) принимать, признавать, suscip. hereditatem (1. 1 D. 5, 6. 1. 57 § 1 D. 36, 1. 1. 16 § 8. 1. 79 eod.);depositum (1. 5 pr. D. 16, 3. 1. 8 § 3 D. 43, 26).
bona (1. 50 § 1 D. 40, 4);
pignora (1. 2 D. 20, 1);
3) брать, получать (1. 55 D. 3, 3. 1. 4 pr. D. 12, 1);nomina (1. 35. 44 pr. D. 26, 7).
res donatas (1. 32 § 1 D. 3, 5);
suscip. annonam (1. 18 § 8 D. 50, 4);
4) принимать дождевую воду в каплях, при городском сервитуте (1. 17 § 3 D. 8, 2). 5) = recipere, напр. suscip. servum, fugitivum alienum (1. I § 2 D. 11, 3. 1. 49. § 3 D. 47, 2. 1. 1 C. 12, 46). 6) защищать, помогать (1. 1 C. 9, 30). 7) зачать, приживать, partus suscepti (1. 77 § 17 D. 31);aurnm, species (1. 1. 3 C. 10, 70. 1. 4 C. 11, 64).
8) усыновлять, взять на себя воспитание, suscip. filium alienum (1. 132 pr. D. 45, 1. 1. 17 § 9 D. 50, 1). 9) выражать, заявлять vota susc. (1, 233 § 1 D. 50, 16).suscip. liberos (1. 5 § 7 D. 50, 6. 1. 12 § 3. 1. 25 D. 23, 2. 1. 9 D. 49, 15. 1. 7 D. 37, 8. 1. 7 pr. D. 38, 6).
Латинско-русский словарь к источникам римского права > suscipere
-
40 suus
свой: 1) его собственный, ему принадлежащий (1. 5 D. 2, 1);suo iure uti (1. 55. 155 § 1 D. 50, 17. 1. 5 § 6 D. 44, 4. § 5 eod. 1. 6 § 12 D. 42, 8. 1. 28 § 1 D. 16, 1);
litem suam facere (см. lis. s. 1); (1. 14 § 1 D. 16, 3);
sua morte (естественная смерть) (1. 28 pr. D. 38, 2);
2) самовластный (1. 50 pr. § 4 D. 32. 1. 28 pr. D. 38, 2. 1. 1 pr. 1. 4 D. 1, 6. 1. 17 D. 3, 2);aes suum, прот. alienum (см. aes s. 3).
si sui iuris sumus (1. 20 pr. D. 46, 2);
sui arbitrii esse;
suae mentis effectus furiosus (см. mens s. 1);
3) = определенный, надлежащий (1. 43 § 1 D. 23, 3. 1. 8 § 3 D. 13, 7. 1. 12 D. 22, 1. 1. 25 § 3 D. 19, 2. 1. 58 pr. D. 7, 1); соответственный, соразмерный: suo pretio vendere res (1. 9 D. 25, 2); надлежaщий = competens, suus iudex (1. 11 C. 6, 50. 1. 1 C. 7, 14. 1. 1 C. 9, 20. 1. 2 C. 11, 29). 4) находящийся под властью отца, принадлежащий к известной семье;qui suus non est = furiosus (1. 7 § 9 D. 42, 4).
suus (heres) (не heres suus = свой наследник, напр. 1. 5 D. 11, 7); нисходящий покойника, находившийся под его властью в момент смерти (§ 2 I. 2, 19. 1. 7 § 18 D. 2, 14. 1. 11. 29 § 12 seq. D. 28, 2. 1. 13 D. 28, 3);
sua heres, напр. дочь, жена, которая считалась "вместо дочери" (1. 9 D. 37, 7);
cui suus heres nec escit (L. XII. tab. V. 4);
liberi, qui propter capitis deminutionem desierunt sui heredes esse (1. 6 § 1 D. 37, 1);
ius sui (1. 1 § 15 D. 35, 3);
sui, свои, ближайшие родственники, домашние, a suscustodiri = per necessarios contineri (1. 14 cf. 1. 13 § 1 D. 1, 18. 1. 6 § 2 D. 9, 3. 1. 3, § ll D. 43, 29. 1. 1 § 10 D. 48, 16. 1. 1 § 4 D. 48, 8. 1. 1 § 1 D. 2, 10. 1. 73 § 1 D. 23, 3. 1. 21 § 1 D. 24, 1);
5) то, что кому следует, suum cuique tribuere (1. 31 § 1 D. 16, 3. § 3 I. 1, 1); принадлежащий кому-нб., составляющий собственность кого-нб. (1. 27 § 2 cf. § 4. 1. 34. pr. D. 34, 2. 1. 73. cf. 1. 71. 72 D. 32);sui обозн. тк. единоземцы, сограждане (1. 8 § 5 D. 50, 5).
suos facere fructus (1. 62 pr. D. 17, 1. 1. 25 pr. 45 D. 22, 1. 1. 10 § 1 D. 41, 1. 1. 15. 30 § 1 D. 36, 1);
de suo erogare, dare (1. 34 D. 3, 5. 1. 31 § 1 D. 16, 3);
suum petere (1. 7 D. 22, 6);
consequi (1. 27 § 1 D. 4, 4);
percipere (l. 36 D. 46, 1);
recipere (1. 44 D. 12, 6. 1. 21 pr. D. 39, 5);
pro suo (прот. animo heredis) gerere (1. 20 § 1 D. 29, 2);
pro suo possidere (tit. D. 41, 10. 1. 1 § 9 D. 9, 3. 1. 26 D. 39, 2. 1. 1 § 11 D. 39, 3).
См. также в других словарях:
recipere — index admit (give access), enfranchise Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
recipere — re·cì·pe·re v.tr. var. → recepere … Dizionario italiano
in se recipere — index undertake Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
se recipere — index retreat Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
commenda recipere — To receive a commended living … Ballentine's law dictionary
in clientelam recipere — To take into protection or patronage. See 2 Bl Comm 21 … Ballentine's law dictionary
réceptif — réceptif, ive [ resɛptif, iv ] adj. • 1824; « qui reçoit » 1450; du lat. receptus, de recipere « recevoir » 1 ♦ Susceptible de recevoir des impressions. « Les capacités proprement réceptives des [...] organes sensitifs » (Maine de Biran). Les… … Encyclopédie Universelle
РЕЦЕПИССА — (лат. recipere получать). Расписка в получении товаров. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. рецеписса (лат. recepisse recipere получать) мор. предварительная расписка в получении товаров ср. коносамент) … Словарь иностранных слов русского языка
recette — [ r(ə)sɛt ] n. f. • XIVe; « lieu où l on se retire » 1080; du lat. recepta « chose reçue » I ♦ 1 ♦ Total des sommes d argent reçues. ⇒ rentrée (d argent). Le montant d une recette. Recette provenant de ventes. La recette journalière d un magasin … Encyclopédie Universelle
récipient — [ resipjɑ̃ ] n. m. • 1600; adj. vaisseau récipient 1554; lat. recipiens, p. prés. de recipere « recevoir » 1 ♦ Techn. Partie de certains appareils (alambic, etc.) dans laquelle on recueille les produits d une distillation, d une opération… … Encyclopédie Universelle
rezipieren — aufsaugen; übernehmen; aufnehmen * * * re|zi|pie|ren 〈V. tr.; hat〉 auf , an , übernehmen ● Fachliteratur, Kunstwerke, Informationen rezipieren [<lat. recipere „zurücknehmen, annehmen, aufnehmen“; zu capere „fassen, greifen“] * * *… … Universal-Lexikon