-
1 rappeler
rappeler [raaplee]2 weer opbellen ⇒ terugbellen, opnieuw roepen4 doen denken aan ⇒ herinneren aan, gelijken op♦voorbeelden:rappeler qn. à la vie • iemand weer tot bewustzijn laten komen; 〈 figuurlijk〉 iemand de zin van het leven teruggevenrappeler qn. à l'ordre • iemand tot de orde roepen3 rappelez-moi votre nom • hoe heet u alweer?rappelez-moi au bon souvenir de • doet u de groeten aan♦voorbeelden:1. v1) terugroepen2) oproepen3) terugbellen5) terugbrengen [techniek]2. se rappelerv -
2 souvenir
souvenir1 [soevnier]〈m.〉1 herinnering ⇒ (het) herinneren, gedachtenis♦voorbeelden:en souvenir (de) • als aandenken (aan)en souvenir de qn. • ter herinnering aan iemand————————souvenir2 [soevnier]1 zich (iemand, iets) herinneren ⇒ denken aan, niet vergeten♦voorbeelden:il s'en souviendra • het zal hem heugenautant que je m'en souviens, souvienne • voor zover ik mij herinner1 zich (iets, iemand) herinneren♦voorbeelden:vous souvient-il que • weet u nog datm1) herinnering2) souvenir, aandenken -
3 se rappeler à qn., au bon souvenir de qn.
se rappeler à qn., au bon souvenir de qn.Dictionnaire français-néerlandais > se rappeler à qn., au bon souvenir de qn.
-
4 veuillez me rappeler au bon souvenir de votre mère
veuillez me rappeler au bon souvenir de votre mèreDictionnaire français-néerlandais > veuillez me rappeler au bon souvenir de votre mère
См. также в других словарях:
rappeler — [ rap(ə)le ] v. <conjug. : 4> • rapeler 1080; de re et appeler I ♦ V. tr. A ♦ 1 ♦ Appeler (une personne, un animal) pour faire revenir. Rappeler son chien en le sifflant. « Des milliers de moutons, rappelés par les bergers » (A. Daudet). ♢… … Encyclopédie Universelle
souvenir — 1. (sou ve nir ; d après Palsgrave, p. 4, au XVIe siècle ; il lui souvient est prononcé il lui souviant) v. n. impersonnel. Il se conjugue comme venir. 1° Venir à l esprit (sens étymologique et primitif). Il m est souvenu d un passage qui… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
souvenir — 1. souvenir [ suv(ə)nir ] v. <conjug. : 22> • suvenir 1080; lat. subvenire « se présenter à l esprit » I ♦ V. intr. (Impers.) Littér. Revenir à la mémoire, à l esprit. « Te souvient il de notre extase ancienne ? » (Verlaine). Il ne me… … Encyclopédie Universelle
rappeler — (ra pe lé. La syllabe pel prend ll quand la syllabe qui suit est muette : je rappelle) v. a. 1° Appeler de nouveau. Je l ai appelé et rappelé sans qu il m ait répondu. Il a quelquefois le sens d appeler fréquemment. • Au printemps, le mâle … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
SOUVENIR — s. m. Impression, idée que la mémoire conserve de quelque chose. Agréable souvenir. Terrible souvenir. Fâcheux, ennuyeux, importun souvenir. Un souvenir accablant. Perdre le souvenir de quelque chose. Rappeler le souvenir... Je n en ai qu un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
rappeler — vt. ; évoquer, remémorer, remettre // faire revenir rappeler en mémoire : RAPaLÂ (Albanais.001c | 001b, Morzine.081, Thonon.036), rapelâ / o (Compôte Bauges.271b, St Alban Hu., St Nicolas Cha. / 271a), rapèlâ (001a.AMA., Aillon V.273, Aix,… … Dictionnaire Français-Savoyard
SOUVENIR — n. m. Impression que la mémoire conserve de quelque chose. Agréable souvenir. Fâcheux souvenir. Souvenir importun. Perdre le souvenir de quelque chose. Rappeler le souvenir. Je n’en ai qu’un léger souvenir, qu’un souvenir confus. Je garderai un… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
RAPPELER — v. a. Appeler de nouveau. Je l ai appelé et rappelé sans qu il m ait ré pondu. Il ne vous a pas entendu l appeler, rappelez le. Il signifie plus ordinairement, Faire revenir une personne qui s en va, encore qu on ne l ait point déjà appelée. Je … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
RAPPELER — v. tr. Appeler de nouveau. Je l’ai appelé et rappelé sans obtenir de réponse. Il ne vous a pas entendu, rappelez le. Il signifie plus ordinairement Faire revenir une personne qui s’en va, une personne absente. Je m’en allais lorsqu’il m’a rappelé … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
souvenir — nm., chose dont on se souvient : souv(e)ni (Albanais.001c.AMA., Annecy, Combe Si., AMA. | Notre Dame Be.214b), souv(e)nir (Montagny Bozel | Billième, Lanslevillard), SOVNyI (001b.PPA. | 001a.BAR.), sovenir (Aix), seuv(e)ni (Arvillard.228 | 214a) … Dictionnaire Français-Savoyard
se souvenir — ● se souvenir verbe pronominal Garder la trace de quelqu un, de quelque chose dans la mémoire, se le rappeler : Je me souviens de cette affaire. Il se souvint qu il devait partir. ● se souvenir (citations) verbe pronominal Thomas Corneille Rouen… … Encyclopédie Universelle