-
1 schwycić
глаг.• захватывать• конфисковать• схватить• схватывать• ухватить• ухватиться• хватать* * *schwyc|ić\schwycićę, \schwycićony сов. схватить;\schwycićiły go dreszcze у него начался озноб, его стало знобить; \schwycićił go lęk его охватила (обуяла) тревога, его охватил страх;
● \schwycić w lot coś схватить (поймать) на лету что-л.+* * *schwycę, schwycony сов.схвати́тьschwyciły go dreszcze — у него́ начался́ озно́б, его́ ста́ло зноби́ть
schwycił go lęk — его́ охвати́ла (обуя́ла) трево́га, его́ охвати́л страх
Syn: -
2 schwycić się
сов.1) схвати́ться, ухвати́тьсяschwycić się się za głowę — схвати́ться за́ голову
schwycić się się gałęzi — ухвати́ться за ве́тку
2) схвати́ть друг дру́га•- pozwolić się schwycić sięSyn: -
3 schwycić\ się
schwyci|ć sięсов. 1. схватиться, ухватиться;\schwycić\ się się za głowę схватиться за голову; \schwycić\ się się gałęzi ухватиться за ветку;
2. схватить друг друга;● dać (pozwolić) się \schwycić\ się дать себя поймать
+ złapać się -
4 schwycić w lot coś
схвати́ть (пойма́ть) на лету́ что́-л. -
5 dać się schwycić się
= pozwolić się schwycić się дать себя́ пойма́ть -
6 pozwolić się schwycić się
-
7 pochwycić
глаг.• заниматься• схватить* * *pochwyc|ić\pochwycićę, \pochwycićony сов. 1. схватить;\pochwycić za rękę схватить за руку; \pochwycić w objęcia схватить в объятия;
2. уловить, заметить;● \pochwycić w lot поймать на лету, мигом сообразить+1. schwycić, złapać 2. spostrzec
* * *pochwycę, pochwycony сов.1) схвати́тьpochwycić za rękę — схвати́ть за́ руку
pochwycić w objęcia — схвати́ть в объя́тия
2) улови́ть, заме́тить•Syn: -
8 uchwycić
глаг.• задержать• захватить• захватывать• конфисковать• осмысливать• охватывать• поймать• понимать• понять• постигать• сохранить• схватить• схватывать• уловить• ухватить• ухватиться• хватать* * *uchwyc|ić\uchwycićę, \uchwycićony сов. 1. ухватить, схватить;2. уловить, понять;\uchwycić sens уловить смысл;
3. разг. захватить;\uchwycić moment улучить момент, воспользоваться случаем+1. chwycić, schwycić, złapać 2. pojąć 3. zastać
* * *uchwycę, uchwycony сов.1) ухвати́ть, схвати́ть2) улови́ть, поня́тьuchwycić sens — улови́ть смысл
3) разг. захвати́тьuchwycić moment — улучи́ть моме́нт, воспо́льзоваться слу́чаем
Syn: -
9 uchwycić się
сов. czego, za coухвати́ться, схвати́ться за чтоuchwycić się się ręki — схвати́ться за́ руку
uchwycić się się myśli — ухвати́ться за мысль
Syn: -
10 złapać się
сов.1) схвати́ться2) ( wzajemnie) схвати́ть друг дру́гаzłapać się się za ręce — взя́ться за́ руки
•- złapać się się na piękne słówka
- złapać się się na czymśSyn:schwycić się 1) -
11 uchwycić\ się
сов. czego, za со ухватиться, схватиться за что;\uchwycić\ się się ręki схватиться за руку; \uchwycić\ się się myśli ухватиться за мысль
+ chwycić się, schwycić się, złapać się -
12 złapać\ się
сов. 1. схватиться;2. (wzajemnie) схватить друг друга;\złapać\ się się za ręce взяться за руки; ● \złapać\ się się na plewy (na piękne słówka) дать себя обмануть (провести), попасться на удочку;
\złapać\ się się na czymś поймать себя на чём-л.+1. schwycić się
-
13 ergreifen
er'greifen ( irr; -) Sache, jemanden chwytać <schwycić, uchwycić>, ujmować < ująć> (an D, bei za A); Dieb schwytać, ująć pf; Beruf wyb(ie)rać; Macht obejmować < objąć>; Maßnahmen, Schritte przedsiębrać <- sięwziąć>; Chance <s>korzystać (z G); Wort zab(ie)rać; Angst usw ogarniać <- nąć>; ( rühren) wzruszać <- szyć> ( tief głęboko);die Flucht ergreifen rzucać <- cić> się do ucieczki -
14 zugreifen
См. также в других словарях:
schwycić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, schwycićcę, schwycićci, schwyć, schwycićcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} szybko złapać coś lub kogoś, wziąć coś gwałtownym ruchem do rąk, łap lub zębów (o zwierzętach);… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
schwycić — dk VIa, schwycę, schwycićcisz, schwyć, schwycićcił, schwycićcony 1. «chwytając ująć coś lub kogoś, wziąć gwałtownie; złapać, pochwycić» Schwycić laskę a. za laskę. Schwycić piłkę. Schwycić kogoś w ramiona, za rękę, za kołnierz. Schwycić rybę na… … Słownik języka polskiego
schwycić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} schwycić siebie nawzajem; złapać się, uchwycić się, ująć się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Schwycić się za ręce, za ramiona. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dostać — I dk, dostaćstanę, dostaćstaniesz, dostaćstań, dostaćstał dostawać ndk IX, dostaćstaję, dostaćstajesz, dostaćwaj, dostaćwał 1. «otrzymać, uzyskać coś za darmo lub za pracę, za pieniądze itp.» Dostać kwiaty, czekoladki. Dostawać pieniądze od ojca … Słownik języka polskiego
dostać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
dostawać — 1. Dostać kogoś w swoje (swe) ręce, pot. łapy «schwycić kogoś, złapać»: Boję się – mówił – że jeśli dostaną mnie w swoje ręce, mogę wygadać. Andrzej Zbych, Stawka. 2. Dostać kosza, przestarz. czarną polewkę, arbuza, odprawę, rekuzę «otrzymać… … Słownik frazeologiczny
pacha — ż III, CMs. pasze; lm D. pach 1. «u ludzi i zwierząt: wgłębienie pod stawem ramiennym między wewnętrzną stroną ramienia a bokiem klatki piersiowej» Włożyć termometr pod pachę. Trzymać teczkę pod pachą. Spocić się pod pachami. ◊ pot. Wziąć, ująć… … Słownik języka polskiego
schwytać — dk I, schwytaćam, schwytaćasz, schwytaćają, schwytaćaj, schwytaćał, schwytaćany 1. «złapać, pojmać, wziąć do niewoli» Schwytać zbiega. Schwytać zwierzę do klatki, w sidła. ◊ Schwytać kogoś na czymś, na gorącym uczynku «przyłapać kogoś na czymś,… … Słownik języka polskiego
uchwycić — dk VIa, uchwycićcę, uchwycićcisz, uchwyć, uchwycićcił, uchwycićcony 1. «ująć coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); wziąć, złapać, schwycić» Uchwycić konia za uzdę. Uchwycić kogoś za rękę, za kark, za kołnierz. Uchwycić… … Słownik języka polskiego
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego