Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

scaeva

  • 1 Scaeva

    1.
    scaeva, ae, f., v. scaevus.
    2.
    scaeva, ae, m. [scaevus], a lefthanded person, Dig. 21, 1, 12; cf. Scaevola.
    3.
    Scaeva, ae, m. [2. scaeva], a Roman surname, e. g. D. Junius Brutus Scaeva, consul A. U. C. 429, Liv. 10, 43; 10, 47:

    Cassius Scaeva,

    a partisan of Cœsar, Caes. B. C. 3, 53; Cic. Att. 13, 23, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > Scaeva

  • 2 scaeva

    1.
    scaeva, ae, f., v. scaevus.
    2.
    scaeva, ae, m. [scaevus], a lefthanded person, Dig. 21, 1, 12; cf. Scaevola.
    3.
    Scaeva, ae, m. [2. scaeva], a Roman surname, e. g. D. Junius Brutus Scaeva, consul A. U. C. 429, Liv. 10, 43; 10, 47:

    Cassius Scaeva,

    a partisan of Cœsar, Caes. B. C. 3, 53; Cic. Att. 13, 23, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > scaeva

  • 3 scaeva

    1. scaeva, ae, m. (scaevus), I) der links ist, mit der linken Hand ficht usw., der Linkshändige, Ulp. dig. 21, 1, 12. Sen. contr. 3. praef. § 10. Corp. inscr. Lat. 6, 10180 (wo mur. scaev. = murmilloni scaeva). – II) Scaeva, ein röm. Beiname.
    ————————
    2. scaeva, ae, f. (scaevus), das Anzeichen, es sei glücklich od. unglücklich, bona, Plaut. u. Varro LL.: canina, das ein begegnender Hund macht, Plaut.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scaeva

  • 4 scaeva [1]

    1. scaeva, ae, m. (scaevus), I) der links ist, mit der linken Hand ficht usw., der Linkshändige, Ulp. dig. 21, 1, 12. Sen. contr. 3. praef. § 10. Corp. inscr. Lat. 6, 10180 (wo mur. scaev. = murmilloni scaeva). – II) Scaeva, ein röm. Beiname.

    lateinisch-deutsches > scaeva [1]

  • 5 scaeva

    I ae m. [ scaevus ]
    левша Sen, Dig
    II scaeva, ae f.
    примета, знамение, предзнаменование (bona s. est mihi Pl)
    III Scaeva, ae m.
    Сцева, римск. cognomen Cs, L, H

    Латинско-русский словарь > scaeva

  • 6 scaeva [2]

    2. scaeva, ae, f. (scaevus), das Anzeichen, es sei glücklich od. unglücklich, bona, Plaut. u. Varro LL.: canina, das ein begegnender Hund macht, Plaut.

    lateinisch-deutsches > scaeva [2]

  • 7 scaeva

    левша, который употребляет левую руку вместо правой (1. 12 § 3 eod.).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > scaeva

  • 8 scaevus

    scaeva, scaevum ADJ
    left, on the left; awkward

    Latin-English dictionary > scaevus

  • 9 Знамение

    - scaeva; monitus; monstrum; ostentum;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Знамение

  • 10 Левша

    scaeva; scaevola;

    Большой русско-латинский словарь Поляшева > Левша

  • 11 scaevus

    scaevus, a, um, adj. [kindred with Sanscr. savya, laevus, sinister, as the Gr. skaios and the Germ. schief, oblique], left, that is on the left, towards the left side (rare; most freq. in Appul.; syn. laevus, sinister).
    I.
    Lit.:

    itinera portarum,

    i. e. running from right to left, Vitr. 1, 5, 2:

    iter,

    Serv. Verg. A. 3, 351.—
    II.
    Trop.
    A.
    Awkward, perverse, stupid, silly:

    scaevus profecto et caecus animi forem, si, etc.,

    Gell. 12, 13, 4:

    mulier,

    App. M. 9, p. 223, 22:

    scaevus iste Romulus,

    Sall. H. Fragm. 1, 41, 5 Dietsch:

    fabula,

    Paul. Nol. Carm. 11, 44.—
    B.
    Of fortune, unfavorable, untoward, unlucky: fortunam scaevam an saevam verius dixerim, App. M. 2, p. 120, 21:

    praesagium,

    id. ib. 10, p. 247; 7, p. 194, 39.— Sup.:

    scaevissimum somnium,

    App. M. 4, p. 154, 23.—Hence, subst.: scaeva, ae, f., a sign or token in the sky (observed by a Roman on his left; v. laevus), an omen: bonae scaevae causă...Ea dicta ab scaevā id est sinistră, quod quae sinistra sunt, bona auspicia existimantur...a Graeco est, quod hi sinistram vocant skaian, Varr. L. L. 7, § 97 Müll.; cf. Fest. p. 325 ib.:

    bona scaeva est mihi,

    Plaut. Ps. 4, 7, 39; so,

    bona,

    id. Stich. 5, 2, 24:

    canina scaeva,

    taken from the barking of a dog, id. Cas. 5, 4, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > scaevus

  • 12 memor

    I oris adj.
    1) помнящий (sui Ter; beneficii et injuriae Sl; humanarum rerum Sl; formīcae hiĕmis memores V)
    memorem immemorem facit, qui monet, quod m. meminit погов. Pl = — учёного учить — только портить
    2) учитывающий, считающийся, имеющий в виду (oratio m. concordiae L); принимающий во внимание
    m., quam sis aevi brevis H — памятуя, как коротка твоя жизнь
    3) признательный, благодарный ( in aliquem C)
    4) злопамятный, непримиримый, мстительный ( ira V); мстящий ( poena O)
    5) предусмотрительный, заботливый (multo ante m. V)
    6) обладающий хорошей памятью, памятливый
    7) напоминающий, служащий напоминанием (nota H; tabellae O)
    II Memor, oris
    Мемор (Scaevus, Scaevius или Scaeva), римск. поэт времен Домициана M

    Латинско-русский словарь > memor

  • 13 obscaevo

    āvī, —, āre [ ob + scaeva ]
    подавать недобрый знак, быть дурным предзнаменованием ( alicui rei Pl)

    Латинско-русский словарь > obscaevo

  • 14 Scaevola

    ae m. [demin. к Scaeva\]
    Сцевола, cognomen в роде Муциев L, C

    Латинско-русский словарь > Scaevola

  • 15 caninus

    canīnus, a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: far, Speltbrot für die Hunde, Iuven.: lac, Ov. u. Plin.: lingua, Plin. (vgl. no. II, a): pellis, Scrib.: stercus, Iuven.: scaeva, das von dem Begegnen eines Hundes od. dessen Bellen entnommene günstige Augurium, Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. 7, 31. – II) übtr., hundeähnlich, a) dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. dem Tone nach = knurrend, lingua, Lucil. sat. 9, 29: littera, der Buchstabe R, Pers. 1, 109. – od. = bellend, vocis sonitus, Cael. Aur. acut. 3, 2, 8. – b) der Art, dem Charakter nach, α) = belfernd, bissig, ingenium, Hundenatur, Petr.: canino ritu, Lucil. fr.: bes. v. der Rede, facundia, Appius bei Sall. hist. fr. u. Spät.: eloquentia, Quint., forensis eloquentia, Hier.: studium, der Advokaten, Col.: latrare canina verba in foro, Ov.: libros, quos contra Iovinianum scripsi, canino dente rodere, Hier. – β) schamlos, zynisch, nuptiae, Hier. ep. 69, 2: philosophi, die Zyniker, Augustin. de civ. dei 14, 20: dah. caninae aequanimitatis stupor, Tert. de pat. 2.

    lateinisch-deutsches > caninus

  • 16 Scaevola

    Scaevola, ae, m. (Demin. von scaeva), Linkhand, ein Beiname des mucischen Geschlechtes, s. Mucius.

    lateinisch-deutsches > Scaevola

  • 17 scaevus

    scaevus, a, um (griech. σκαιϝός), I) link, iter, Serv. Verg. Aen. 3, 351: uti portarum itinera non sint directa, sed scaeva, daß die Torwege nicht in gerader, sondern in schräger, zur Linken gewendeter Richtung geführt werden, Vitr. 1, 5, 2. – II) übtr.: 1) ungeschickt, verkehrt, albern, täppisch, linkisch, von Pers., Gell. 12, 13, 4: mulier, Apul. met. 9, 14: scaevus iste Romulus, Sall. hist. fr. 1, 41 (45), 5. – v. Lebl. fabula, Paul. Nol. carm. 11, 44. – 2) ungünstig, unglücklich, traurig, eventus, fortuna, Apul.: in rebus scaevis, Apul.: somnium scaevissimum, Apul. met. 4, 27.

    lateinisch-deutsches > scaevus

  • 18 σκαίωμα

    σκαίωμα, τό, Krümmung, Pol. 5, 59, 9, v. l. für σκάλωμα u. σκολίωμα, itinera scaeva des Vitruv., 1, 5, 1.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > σκαίωμα

  • 19 caninus

    canīnus, a, um (canis, s. Prisc. 2, 59), zum Hunde gehörig, Hunde-, hündisch, I) eig.: latratus, Val. Max.: adeps, Plin.: cadaver, Aur. Vict.: caput, Plin.: far, Speltbrot für die Hunde, Iuven.: lac, Ov. u. Plin.: lingua, Plin. (vgl. no. II, a): pellis, Scrib.: stercus, Iuven.: scaeva, das von dem Begegnen eines Hundes od. dessen Bellen entnommene günstige Augurium, Plaut. Cas. 973. – subst., canīna, ae, f. (sc. caro), Hundefleisch, Auct. inc. b. Varr. LL. 7, 31. – II) übtr., hundeähnlich, a) dem äußern Ansehen nach, dentes, Augen-, Spitzzähne, Cels.: urtica, Plin.: prandium, bei dem kein Wein getrunken wird, Varr. fr. – u. dem Tone nach = knurrend, lingua, Lucil. sat. 9, 29: littera, der Buchstabe R, Pers. 1, 109. – od. = bellend, vocis sonitus, Cael. Aur. acut. 3, 2, 8. – b) der Art, dem Charakter nach, α) = belfernd, bissig, ingenium, Hundenatur, Petr.: canino ritu, Lucil. fr.: bes. v. der Rede, facundia, Appius bei Sall. hist. fr. u. Spät.: eloquentia, Quint., forensis eloquentia, Hier.: studium, der Advokaten, Col.: latrare canina verba in foro, Ov.: libros, quos contra Iovinianum scripsi, canino dente rodere, Hier. – β) schamlos, zynisch, nuptiae, Hier. ep. 69, 2: philosophi, die Zyniker, Augustin. de civ. dei 14, 20: dah. caninae aequanimitatis stupor, Tert. de pat. 2.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > caninus

  • 20 Scaevola

    Scaevola, ae, m. (Demin. von scaeva), Linkhand, ein Beiname des mucischen Geschlechtes, s. Mucius.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Scaevola

См. также в других словарях:

  • Scaeva — Scaeva …   Wikipédia en Français

  • Scaeva — ? Scaeva …   Википедия

  • SCAEVA — miles Caesaris fortissimus, qui apud Dyrrachium magnâ Pompeianorum manu oppugnatus, multisque vulneribus acceptis, adduci tamen non potuit, ut castelli sibi commissi custodiam desereret. Lucan. l. 6. v. 144. Scaeva viro nomen: castrorum in plebe… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Scaeva — p …   Wikipédia en Français

  • Scaeva — Jean Léon Gérôme: Pollice Verso, 1872 In den römischen Arenen kämpften eine Reihe unterschiedlicher Gladiatorengattungen, die sich im Laufe der Jahrhunderte entwickelten. Der Reiz der Kämpfe lag auch darin, unterschiedliche Gladiatorengattungen… …   Deutsch Wikipedia

  • Scaeva pyrastri — Самец мухи …   Википедия

  • Scaeva selenitica — ? Scaeva selenitica …   Википедия

  • SCAEVA Mauritius — vide ibi …   Hofmann J. Lexicon universale

  • SCAEVA Memor — Poeta Latinus, sub Tito et Domitiano Tragoedias scripsit, sicut frater eius Turnus Satyras condidit. Vide Martial. l. 11. Epigr. 11. Scaliger hunc Memorem auctorem Octaviae credidit, quae Senecae tribuitur, in Poêt. Lil. Giraldus, Dial. de Poct.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Scaeva pyrastri — Späte Großstirnschwebfliege Späte Großstirnschwebfliege (Scaeva pyrastri), Weibchen Systematik Klasse: Insekten (Inse …   Deutsch Wikipedia

  • Scaeva pyrastri — Syrphe pyrastre Syrphe pyrastre …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»