-
121 mora
1.mŏra, ae, f. [Sanscr. smar, remember; Gr. root mer-, mar-; mermêra, merimna, care; martur, witness; cf. memor, memoria; perh. mellein], a delay.I.Lit.A.In gen.:B.tarditas sententiarum, moraque rerum,
Cic. Fam. 10, 22, 2:mora et sustentatio,
id. Inv. 2, 49, 146:mora aut tergiversatio,
id. Mil. 20, 54:moram rei alicui inferre,
to delay, put off, defer, hinder, id. Inv. 1, 9, 12:moram ad insequendum intulit,
Caes. B. C. 3, 75:afferre,
Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165:facere delectui,
Liv. 6, 31:facere dimicandi,
id. 21, 32:facere creditoribus,
to put off payment, Cic. Sull. 20, 58:moras nectere,
Sen. Ira, 3, 39, 2:offerre,
Plaut. Ps. 1, 3, 17:obicere,
id. Poen. 1, 3, 37:trahere,
to delay, Verg. A. 10, 888:moliri,
to cause delay, id. ib. 1, 414:producere malo alicui,
to defer, Ter. And. 3, 5, 9:tibi moram dictis creas,
Plaut. Ps. 1, 3, 168:rumpere,
Verg. A. 4, 569:pellere,
Ov. M. 10, 659:corripere,
id. ib. 9, 282:removere,
to make haste, not to delay, Plaut. Stich. 2, 1, 37:moram interponere,
to interpose delay, Cic. Phil. 10, 1, 1: habeo paululum morae, dum, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 12, 2:Caesar nihil in morā habuit, quominus perveniret,
delayed not, Vell. 2, 51, 2: saltus Castulonensis nequaquam tantā in morā est, does not hinder, Asin. Pall. ap. Cic. Fam. 10, 31, 1:nec mora ulla est, quin eam uxorem ducam,
I will without delay, Ter. And. 5, 6, 7;so freq. in the poets: nec (haud) mora,
Prop. 4 (5), 4, 82; Ov. M. 1, 717; 6, 53; Verg. G. 4, 548; id. A. 5, 140:ne in morā illi sis,
hinder, keep waiting, Ter. And. 3, 1, 9:per me nulla est mora,
there is no delay on my part, id. ib. 3, 4, 14:in me mora non erit ulla,
Verg. E. 3, 52; Ter. And. 2, 5, 9: nulla igitur mora per Novium... quin, etc., it is no fault of Novius, etc., Juv. 12, 111:nam si alia memorem, mora est,
it will detain us too long, Plaut. Capt. 4, 3, 6: inter [p. 1164] moras consul mittit senatum, in the meantime, meanwhile, Plin. Ep. 9, 13, 20:inter aliquas moras,
Suet. Aug. 78; id. Ner. 49: sine mora, without delay, at once:quod ego, ut debui, sine mora feci,
Cic. Ep. ad Erut. 1, 18, 1, id. Fam. 10, 18, 4:moram certaminis hosti exemit,
i. e. hastened it on, Liv. 9, 43.—In partic., of speech, a stopping or pause:II.morae, respirationesque,
Cic. Or. 16, 53:oratio non ictu magis quam morā imprimitur,
Plin. Ep. 1, 20, 3. —Transf.A.Any thing that retards or delays, a hinderance:B.ne morae illi sim,
Plaut. Rud. 2, 3, 81:ne morae meis nuptiis egomet siem (al. mora),
hinder, Ter. Ad. 4, 5, 78:hoc mihi morae est,
id. ib. 5, 7, 5:restituendae Romanis Capuae mora atque impedimentum es,
Liv. 23, 9, 11:Abas pugnae nodusque moraque,
Verg. A. 10, 428:loricaeque moras et pectus perforat ingens,
id. ib. 10, 485; cf. Flor. 4, 9, 1.—Mora temporis, a space of time, Ov. M. 9, 134:2.an tibi notitiam mora temporis eripit horum?
id. P. 2, 10, 5:moram temporis quaerere dum Hannibal in Africam traiceret,
Liv. 30, 16, 14; so,temporaria,
Plin. 36, 15, 24, § 114.mŏra, ae, f., the fish echeneis, Plin. 32, 1, 1, § 6 (al. remora).3.mŏra, ae, f., = mora, a division of the Spartan army, consisting of three, five, or seven hundred men:moram Lacedaemoniorum intercepit,
the Spartan army, Nep. Iphicr. 2, 3 (but in Cic. Tusc. 2, 16, 37, the best reading is agmen, v. Klotz ad h. l.). -
122 Nabataea
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
123 Nabataei
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
124 Nabathaea
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
125 Nabathaei
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
126 Nabathaeus
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
127 Nabathes
Năbătaea ( Năbăthaea), ae, f., = Nabataia, a country in Arabia Petræa, Plin. 21, 18, 72, § 120.—Hence,A.Năbă-thaeus (scanned Năbătaeus, Năbāthaeus, Sid. Carm. 5, 284), a, um, adj., = Nabathaios, of or belonging to Nabathæa, Nabathœan:2.saltus,
Juv. 11, 126.— Plur.: Năbătaei or Năbăthaei, ōrum, m., = Nabataioi or Nabathaioi, the Nabathæans, Plin. 6, 28, 32, § 144; 12, 20, 44, § 98; Auct. B. Alex. 1, 1; Tac. A. 2, 57; Amm. 14, 8, 12.—Poet., transf., for Arabian, Eastern, Oriental:B.Eurus ad Auroram Nabathaeaque regna recessit,
Ov. M. 1, 61:Nabathaei flatus Euri,
Luc. 4, 63.—Năbăthes, ae, m., a Nabathæan, Sen. Herc. Oet. 160. -
128 paco
1.păco, ĕre, prim. of paciscor and pango, to make or come to an agreement, to agree together respecting any thing: NI CVM EO PACIT TALIO ESTO, Lex XII. Tab.; cf. Dirks, Uebers. p. 516 sq.2.pāco, ăvi, ātum, 1, v. a. [pax], to bring into a state of peace and quietness, to make peaceful, to quiet, pacify, subdue, soothe (class.; cf.: pacifico, placo).I.Lit.:II.pacare Amanum,
Cic. Fam. 15, 4, 8:omnem Galliam,
Caes. B. C. 1, 7:qui nuper pacati erant,
id. B. G. 1, 16:civitates,
id. ib. 7, 65:Hispanias,
id. B. C. 1, 85:bimarem Isthmon,
Ov. M. 7, 405:regiones,
Hirt. B. Alex. 26:Asiam,
Just. 38, 7, 2:Erymanthi nemora,
Verg. A. 6, 803: MARE A PRAEDONIBVS, Monum. Ancyr. fin. ap. Grut. 233; Ov. F. 2, 18.—Transf., of things as objects:A.incultae pacantur vomere silvae,
are subdued, tilled, Hor. Ep. 1, 2, 45:et pacare metu silvas,
Manil. 4, 182:saltus remotos pacabat cornu,
Stat. Th. 4, 250:incertos animi aestus,
to quiet, Claud. IV. Cons. Honor. 225; cf.feras,
to tame, Aus. Epigr. 1, 19:dolorem,
id. Idyll. 6, 100.—Hence, pācā-tus, a, um, P. a., pacified, quieted, peaceful, quiet, calm, tranquil, undisturbed (opp. hostilis; class.).Lit.:B.pacatae tranquillaeque civitates,
Cic. de Or. 1, 8, 30:in provinciā pacatissimā,
id. Lig. 2, 4:pacatissima et quietissima pars,
Caes. B. G. 5, 24:nec hospitale quicquam pacatumve,
Liv. 21, 20:pacato agmine transire,
id. 40, 47:pacati status aëris,
Lucr. 3, 292:pacata posse omnia mente tueri,
Lucr. 5, 1203:mare,
Hor. C. 4, 5, 19:vultus,
Ov. F. 1, 3:pacatus mitisque adsis,
id. M. 431:coloni,
Manil. 4, 141.—As subst.: pācātum, i, n., a friendly country:vagi milites in pacato,
Liv. 8, 34:ex pacatis praedas agere,
i. e. from countries at peace with Rome, Sall. J. 32, 3:qui medius inter pacata et hostilia fuit, Danubius et Rhenus,
Sen. Q. N. 6, 7, 1.—Trop.:oratio pacatior,
Cic. Brut. 31, 121:cujus ne pacatam quidem nequitiam quisquam ferre posset,
id. Phil. 5, 9, 24.—And in the neutr. as subst.:nec diu in pacato mansit gens,
on friendly terms, Liv. 23, 27, 9.—Hence, adv.: pācātē, peaceably, quietly (post-Aug.).— Comp.:pacatius ad reliqua secessimus,
Petr. 10; Aug. Ep. 111.— Sup.:pacatissime et commodissime,
Aug. Soliloq. 2, 7. [p. 1288]
См. также в других словарях:
Saltus — ist der Familienname folgender Personen: Edgar Evertson Saltus (1855–1921), US amerikanischer Schriftsteller Saltus steht für zwei verschiedene Unternehmen in Solingen: Saltus Technology, ein Werkzeugbauunternehmen Saltus Werk Max Forst GmbH,… … Deutsch Wikipedia
saltus — [saltys] n. m. ÉTYM. 1842; mot lat., proprt « saut ». ❖ ♦ Didactique. I Antiq. 1 Mesure agraire romaine (plus de 200 hectares). 2 Grand domaine impérial non cultivé … Encyclopédie Universelle
Saltus — (lat.), 1) Springen, Sprung; der S. gehörte zu den gymnastischen Übungen, s. Sprung; S. naturae, Sprung in der Natur; S. jura, Gebühren, welche in Deutschland sonst niedere Adelige dafür bezahlen mußten, wenn bei ihnen in der Rangordnung eine… … Pierer's Universal-Lexikon
Saltus — Sur les autres projets Wikimedia : « Saltus », sur le Wiktionnaire (dictionnaire universel) Le saltus est pour les Romains et les Gallo Romains une terre non cultivée ou sauvage (espaces plus ou moins boisés), éventuellement vouée… … Wikipédia en Français
SALTUS — I. SALTUS Gymnicae olim exercitationis species, Graece Α῞λμα, cursui non parum similis erat; nempe qui, sicut cursus continuatus est saltus, ita ipse intercisus sit cursus: a Saltatione de qua supra, merito discriminandus; huius enim opus… … Hofmann J. Lexicon universale
Saltus, S. — S. Saltus (7. Mai), ein Martyrer in Africa. S. S. Celerinus.5 (II. 136.) … Vollständiges Heiligen-Lexikon
Saltus — Sạltus [lateinisch »Sprung«] der, , Logik: Fehler im syllogistischen Schluss, wobei eine Prämisse weggelassen wird. * * * Sạl|tus, der; [lat. saltus, ↑Salto] (Philos.): durch das Weglassen einer ↑Prämisse (1) entstandener Fehler im… … Universal-Lexikon
Saltus — Sal|tus der; , [...tu:s] <aus lat. saltus »Sprung« zu salire »springen, hüpfen«> Fehler im syllogistischen Schluss, wobei eine Prämisse weggelassen wird (Logik) … Das große Fremdwörterbuch
Saltus-Werk Max Forst — GmbH Rechtsform GmbH Gründung 1919 Sitz … Deutsch Wikipedia
Saltus Grammar School — Saltus Grammar School, founded in 1888, is an independent school in Hamilton, the capital of Bermuda. It was a boys school until 1992 when it became fully co educational. It has two campuses, one for the Preparatory Department (ages 5–7) and one… … Wikipedia
Saltus Technology — AG Rechtsform Aktiengesellschaft ISIN DE0007161002 Gründung … Deutsch Wikipedia