-
1 горькие реплики
General subject: bitter sallies -
2 забавные реплики
General subject: amusing sallies -
3 остроты
-
4 остроумная перепалка
General subject: sallies of witУниверсальный русско-английский словарь > остроумная перепалка
-
5 перемежать рассказ остроумными репликами
General subject: season the narrative with some humorous salliesУниверсальный русско-английский словарь > перемежать рассказ остроумными репликами
-
6 пересыпать рассказ остроумными репликами
General subject: season the narrative with some humorous salliesУниверсальный русско-английский словарь > пересыпать рассказ остроумными репликами
-
7 fornix
fornix icis, m an arch, vault, cellar: huius (Verris) in foro Syracusis: camera lapideis fornicibus vincta, S.: adverso fornice, V.: fornices in muro ad excurrendum, vaulted openings for sallies, L.: Caeli ingentes, Enn. ap. C.: Fabius or Fabianus (C.) or Fabii (O.), a triumphal arch in the Sacra Via.—A covered way, L.—A brothel, H., Iu.* * *arch, vault, vaulted opening; monument arch; brothel, cellar for prostitution -
8 prōcursō
prōcursō —, —, āre, freq. [procurro], to keep up sallies, continue skirmishing: quid procursantes pauci tererent tempus, L.: cum ab stationibus procursaretur, L.* * *procursare, procursavi, procursatus Vrun frequently forward, dash out -
9 sufficiō
sufficiō fēcī, fectus, ere [sub+facio], to put under, lay a foundation for: opus, Cu.— To dip, dye, impregnate, tinge: lanam medicamentis: (angues) Ardentes oculos suffecti sanguine, suffused, V.—Of public officers, to appoint to a vacancy, choose as a substitute: suffectus in Lucreti locum Horatius, L.: in demortui locum censor sufficitur, L.: (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt, V.: quibus vitio creatis suffecti, L.: Sperante heredem suffici se proximum, Ph.: Atque aliam ex aliā generando suffice prolem, i. e. let one generation succeed another, V.— To give, yield, afford, supply: tellus Sufficit umorem, V.: eos excursionibus sufficiendo, i. e. by employing them in sallies, L.: Danais animos, to give courage and strength, V.: contra virīs, V.— Intrans, to be sufficient, suffice, avail, be adequate, satisfy: nec scribae sufficere nec tabulae nomina illorum capere potuerunt: Nec iam sufficiunt, V.: oppidani non sufficiebant, L.: nec iam vires sufficere cuiusquam, Cs.: mons hominum abunde sufficiebat alimentis, L.: hae manūs suffecere desiderio meo, Cu.: nec sufficit umbo Ictibus, V.: terra ingenito umore egens vix ad perennīs suffecit amnīs, L.: ad omnia tuenda, L.: non suffecturum ducem unum adversus quattuor populos, L.: Nec locus in tumulos sufficit, O.: Nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus, V.* * *sufficere, suffeci, suffectus Vbe sufficient, suffice; stand up to; be capable/qualified; provide, appoint -
10 accessio
I.In gen.:II.quid tibi in concilium huc accessio est?
why comest thou hither? Plaut. Trin. 3, 2, 86; cf.:quid tibi ad hasce accessio est aedīs prope?
id. Truc. 2, 2, 3; Cic. Univ. 12:ut magnas accessiones fecerint in operibus expugnandis,
sallies, Caes. B. Alex. 22:suo labore suisque accessionibus,
i. e. by his labor of calling on people, by his visits, Cic. Verr. 2, 2, 53 fin. —In part.A.In medicine, t. t., the access, attack, or paroxysm of a disease, Cels. 2, 12; 3, 3 sq.; Sen. Ep. 85, 12; id. N. Q. 6, 18, 6; Suet. Vesp. 23 al.—B. 1.In abstracto:2.paucorum annorum,
Cic. Lael. 3, 7:pecuniae,
Nep. Att. 14, 2:fortunae et dignitatis,
Cic. Fam. 2, 1; 7, 6; 10, 9; id. Rep. 2, 21:odii,
Caes. B. Alex. 48:dignitatis,
Vell. 2, 130 fin. —The thing added, the addition, or accession: in concreto:C.Scaurusaccessionem adjunxit aedibus,
added a new part, Cic. Off. 1, 39, 138; so id. Att. 16, 16. Thus Syphax is called, accessio Punici belli, as not being the chief enemy in the Punic war, but, as it were, an appendage to the war, Liv. 47, 7; so in Pliny: turbā gemmarum potamus—et aurum jam accessio est, and gold is only accessory, a mere appendage, 33 prooem. fin. —In rhetor., an addition that makes a definition complete:D.nisi adhiberet illam magnam accessionem,
Cic. Ac. 2, 35, 112; so id. Fin. 2, 13.—The addition to every kind of fee or tax (opp. decessio), Cato R. R. 144:decumae,
Cic. Rab. 11; so id. Verr. 2, 3, 33, § 116 al. -
11 excurso
excurso, āre, 1, v. n. [ freq. of excurro], to break forth repeatedly, to make frequent sallies or incursions:ubi plures innumeris videt excursare latebris,
Stat. Th. 2, 550. -
12 fornix
I.Lit.:B.Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,
Sen. Ep. 90 med.:si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,
Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:aqua fornicibus structis perducta (Romam),
Plin. 31, 3, 24, § 41:conspicio adverso fornice portas,
the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:fornices in muro erant apti ad excurrendum,
vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;II.also called Fornix Fabianus,
Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:Arcus Fabianus,
Sen. Const. Sap. 1); and:Fornix Fabii,
Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.— -
13 Fornix Fabius
I.Lit.:B.Democritus invenisse dicitur fornicem, ut lapidum curvatura paulatim inclinatorum medio saxo alligaretur,
Sen. Ep. 90 med.:si quis in pariete communi demoliendo damni infecti promiserit, non debebit praestare, quod fornix vitii fecerit,
Cic. Top. 4, 22; Auct. Her. 3, 16, 29:aqua fornicibus structis perducta (Romam),
Plin. 31, 3, 24, § 41:conspicio adverso fornice portas,
the entrance under the archway over against us, Verg. A. 6, 631:fornices in muro erant apti ad excurrendum,
vaulted openings from which to make sallies, Liv. 36, 23, 3; a covered way, id. 44, 11, 5.— Poet., of the arches of heaven: caeli ingentes fornices, Enn. ap. Varr. L. L. 5, § 19 Müll. (Trag. v. 423 ed. Vahl.), a figure found fault with by Cicero, Cic. de Or. 3, 40, 162.—In partic.: Fornix Făbĭus, a triumphal arch built by Q. Fabius Allobrogicus in the Sacra Via, near the Regia. Cic. Planc. 7, 17; Quint. 6, 3, 67;II.also called Fornix Fabianus,
Cic. Verr. 1, 7, 19 (for which:Arcus Fabianus,
Sen. Const. Sap. 1); and:Fornix Fabii,
Cic. de Or. 2, 66, 267; cf. Becker's Antiq. 1, p. 239 sq.— -
14 propugno
prō-pugno, āvi, ātum, 1, v. n. and a.I.To rush out to fight, go forth to fight, to make sallies or sorties:II. A.ipsi ex silvis rari propugnabant,
Caes. B. G. 5, 9; cf. id. ib. 2. 7; id. B. C. 2, 8.—Lit.:(β).uno tempore propugnare et munire,
Caes. B. C. 3, 45:pro suo partu,
Cic. Tusc. 5, 27, 79:multos e muris propugnantes hastā transfixit,
Curt. 4, 4, 11. —With dat. (post-class.):B.propugnare fratri,
App. M. 9, p. 234, 28:puero misello,
id. ib. 7, p. 200, 13.—Trop.:pro aequitate,
Cic. Off. 1, 19, 62:pro salute,
id. Fam. 11, 16, 2.—With acc. (post-Aug.), to defend:absentiam suam,
Suet. Caes. 23:dum quae libidine deliquerant, ambitu propugnant,
Tac. A. 13, 31 fin.; 15, 13:pectora parmā,
Stat. Th. 2. 584; 4, 110. -
15 proruptor
prōruptor, ōris, m. [id.], one that breaks forth, sallies out from a besieged place (post-class.), Amm. 24, 5. -
16 subficio
I.Act.A.To put under or among.1.Of a building, to lay the foundation for: opus. Curt. 5, 1, 29 Zumpt. —2.Esp., to put into, dip in, dye, impregnate, imbue, tinge, lanam medicamentis, to impregnate, imbue, tinge, Cic. ap. Non. 386, 10, and 521, 19:3.(angues) ardentes oculos suffecti sanguine et igni,
suffused, colored, Verg. A. 2, 210:maculis suffecta genas,
Val. Fl. 2, 105:suffecta leto lumina,
id. 1, 822; cf.:nubes sole suffecta,
i. e. shone through, irradiated, Sen. Q. N. 1, 5, 11.—To give, affard, furnish, supply = suppeditare, hupechein (mostly poet.):4.(nebulae) sufficiunt nubes,
Lucr. 6, 480:ut cibus aliam naturam sufficit ex se,
id. 3, 704:haec aëra rarum Sufficiunt nobis,
id. 2, 108:tellus Sufficit umorem,
Verg. G. 2, 424:aut illae (salices) pecori frondem aut pastoribus umbras Sufficiunt saepemque satis et pabula melli,
id. ib. 2, 435:ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat,
Just. 44, 1, 4:dux agmina sufficit unus turbanti terras,
Sil. 1, 36; cf.:Horatius eos excursionibus sufficiendo adsuefacerat sibi fidere,
by permitting to take part in, Liv. 3, 61, 12 Weissenb. ad loc.; Petr. 27.— Trop.:ipse pater Danais animos viresque secundas Sufficit,
gives courage and strength, Verg. A. 2, 618; 9, 803.—To occupy with, employ in: Horatius eos (milites) excursionibus (dat.) sufficiendo proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi fidere, by employing them in sallies, etc., Liv. 3, 61.—B.To put in the place of, to substitute for another; and esp., to choose or elect in the place of any one (class.; esp. freq. of magistrates, e. g. of consuls;2.syn. subrogo): suffectus in Lucretii locum M. Horatius Pulvillus,
Liv. 2, 8, 4: in Appii locum suffectus, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2:consul in sufficiendo collegā occupatus,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:ne consul sufficiatur,
id. ib. 38, 82:censorem in demortui locum,
Liv. 5, 31, 7:suffectis in loca eorum novis regibus,
Just. 11, 10, 7:ipsae (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 202:seu tribunos modo seu tribunis suffectos consules quoque habuit,
Liv. 4, 8, 1:quia collegam suffici censori religio erat,
id. 6, 27, 4; 6, 38, 10:quibus vitio creatis suffecti,
id. 9, 7, 14; 10, 47, 1:filius patri suffectus,
Tac. A. 4, 16:Conon Alcibiadi suffectus,
Just. 5, 6, 1:sperante heredem suffici se proximum,
Phaedr. 3, 10, 12.—Esp. in the phrase suffectus consul, a consul elected after the regular time, a vice-consul:quando duo ordinarii consules ejus anni alter morbo, alter ferro periisset, suffectum consulem negabant recte comitia habere posse,
Liv. 41, 18, 16 Weissenb. ad loc.; Lampr. Alex. Sev. 43, 2; Tac. A. 3, 37 fin.; cf.:consulatus suffectus,
Aus. Grat. Act. 14, 2, § 32.—Transf., to cause to take the place of, to supply instead of, to furnish as a substitute ( poet. and in post-Aug. prose):II.atque aliam ex aliā generando suffice prolem,
Verg. G. 3, 65:septimo eosdem (dentes) decidere anno, aliosque suffici,
Plin. 7, 16, 15, § 68:quattuor caeli partes in ternas dividunt et singulis ventos binos suffectos dant,
Sen. Q. N. 5, 16, 2.—Neutr., to be sufficient, to suffice, avail for, meet the need of, satisfy (freq. and class.; syn. suppeto); constr. absol., with dat., ad, adversus, in, with inf., ut or ne; rarely with si.(α).Absol.:(β).quamquam nec scribae sufficere nec tabulae nomina illorum capere potuerunt,
Cic. Phil. 2, 7, 16:nec jam sufficiunt,
Verg. A. 9, 515:idque (ferrum) diu Suffecit,
id. ib. 12, 739:Romani quoad sufficere remiges potuerunt, satis pertinaciter secuti sunt,
Liv. 36, 45, 2:non sufficiebant oppidani,
id. 21, 8, 4:haec exempli gratiā sufficient,
Quint. 9, 2, 56:non videntur tempora suffectura,
id. 2, 5, 3:pro magistratibus, qui non sufficerent,
Suet. Aug. 43:quīs non sufficientibus,
Curt. 9, 4, 33.—With subject-clause:sufficit dicere, E portu navigavi,
Quint. 4, 2, 41:non, quia sufficiat, non esse sacrilegium, sed quia, etc.,
id. 7, 3, 9:suffecerit haec retulisse,
Suet. Ner. 31; Mart. 9, 1, 8.—With dat.: nec jam vires sufficere cuiquam, * Caes. B. G. 7, 20; cf.:(γ).vires concipit suffecturas oneri,
Plin. 17, 22, 35, § 173:nec iis sufficiat imaginem virtutis effingere,
Quint. 10, 2, 15:ac mihi quidem sufficeret hoc genus,
id. 5, 10, 90:paucorum cupiditati cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant,
Cic. Verr. 2, 5, 48, § 127:mons, hominum lacte et carne vescentium abunde sufficiebat alimentis,
Liv. 29, 31, 9:hae manus suffecere desiderio meo,
Curt. 4, 1, 25; 3, 6, 19:vires quae sufficiant labori certaminum,
Quint. 10, 3, 3; cf.:summis operibus suffecturi vires,
id. 2, 4, 33:pronuntiatio vel scenis suffectura,
id. 10, 1, 119:quod opus cuicumque discendo sufficiet,
id. 1, 9, 3:dominis sufficit tantum soli, ut relevare caput possint,
Plin. Ep. 1, 24, 4.— Poet.:nec sufficit umbo Ictibus,
Verg. A. 9, 810.—With ad: terra ingenito umore egens vix ad [p. 1792] perennes suffecit amnes, Liv. 4, 30:(δ).inopi aerario nec plebe ad tributum sufficiente,
id. 29, 16:annus vix ad solacium unius anni,
id. 10, 47:oppidani ad omnia tuenda non sufficiebant,
id. 21, 8, 4:quomodo nos ad patiendum sufficiamus,
id. 29, 17, 17; 21, 8, 4; 33, 10:ad quod si vires non suffecerint,
Quint. 12, 1, 32.—With adversus:(ε).non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos,
Liv. 10, 25.—With in:(ζ).nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes,
Ov. M. 7, 613:ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper?
id. Am. 2, 7, 1.—With inf.:(η).nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 22.—With ut or ne:(θ).interim sufficit, ut exorari te sinas,
Plin. Ep. 9, 21, 3:sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur,
id. ib. 9, 33, 11.—With si:sufficere tibi debet, si, etc.,
Plin. Ep. 5, 1, 9:sufficere his credis, si probi existimentur,
id. Pan. 88, 2.—Hence, P. a.: suffĭcĭens, entis, sufficient, adequate:aetas vix tantis matura rebus, sed abunde sufficiens,
Curt. 3, 6, 19:testes,
Dig. 29, 7, 8.— Sup.:unica et sufficientissima definitio,
Tert. adv. Marc. 5, 2. -
17 sufficio
I.Act.A.To put under or among.1.Of a building, to lay the foundation for: opus. Curt. 5, 1, 29 Zumpt. —2.Esp., to put into, dip in, dye, impregnate, imbue, tinge, lanam medicamentis, to impregnate, imbue, tinge, Cic. ap. Non. 386, 10, and 521, 19:3.(angues) ardentes oculos suffecti sanguine et igni,
suffused, colored, Verg. A. 2, 210:maculis suffecta genas,
Val. Fl. 2, 105:suffecta leto lumina,
id. 1, 822; cf.:nubes sole suffecta,
i. e. shone through, irradiated, Sen. Q. N. 1, 5, 11.—To give, affard, furnish, supply = suppeditare, hupechein (mostly poet.):4.(nebulae) sufficiunt nubes,
Lucr. 6, 480:ut cibus aliam naturam sufficit ex se,
id. 3, 704:haec aëra rarum Sufficiunt nobis,
id. 2, 108:tellus Sufficit umorem,
Verg. G. 2, 424:aut illae (salices) pecori frondem aut pastoribus umbras Sufficiunt saepemque satis et pabula melli,
id. ib. 2, 435:ut (Hispania) Italiae cunctarum rerum abundantiam sufficiat,
Just. 44, 1, 4:dux agmina sufficit unus turbanti terras,
Sil. 1, 36; cf.:Horatius eos excursionibus sufficiendo adsuefacerat sibi fidere,
by permitting to take part in, Liv. 3, 61, 12 Weissenb. ad loc.; Petr. 27.— Trop.:ipse pater Danais animos viresque secundas Sufficit,
gives courage and strength, Verg. A. 2, 618; 9, 803.—To occupy with, employ in: Horatius eos (milites) excursionibus (dat.) sufficiendo proeliisque levibus experiundo assuefecerat sibi fidere, by employing them in sallies, etc., Liv. 3, 61.—B.To put in the place of, to substitute for another; and esp., to choose or elect in the place of any one (class.; esp. freq. of magistrates, e. g. of consuls;2.syn. subrogo): suffectus in Lucretii locum M. Horatius Pulvillus,
Liv. 2, 8, 4: in Appii locum suffectus, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10, 2:consul in sufficiendo collegā occupatus,
Cic. Mur. 39, 85; cf.:ne consul sufficiatur,
id. ib. 38, 82:censorem in demortui locum,
Liv. 5, 31, 7:suffectis in loca eorum novis regibus,
Just. 11, 10, 7:ipsae (apes) regem parvosque Quirites Sufficiunt,
Verg. G. 4, 202:seu tribunos modo seu tribunis suffectos consules quoque habuit,
Liv. 4, 8, 1:quia collegam suffici censori religio erat,
id. 6, 27, 4; 6, 38, 10:quibus vitio creatis suffecti,
id. 9, 7, 14; 10, 47, 1:filius patri suffectus,
Tac. A. 4, 16:Conon Alcibiadi suffectus,
Just. 5, 6, 1:sperante heredem suffici se proximum,
Phaedr. 3, 10, 12.—Esp. in the phrase suffectus consul, a consul elected after the regular time, a vice-consul:quando duo ordinarii consules ejus anni alter morbo, alter ferro periisset, suffectum consulem negabant recte comitia habere posse,
Liv. 41, 18, 16 Weissenb. ad loc.; Lampr. Alex. Sev. 43, 2; Tac. A. 3, 37 fin.; cf.:consulatus suffectus,
Aus. Grat. Act. 14, 2, § 32.—Transf., to cause to take the place of, to supply instead of, to furnish as a substitute ( poet. and in post-Aug. prose):II.atque aliam ex aliā generando suffice prolem,
Verg. G. 3, 65:septimo eosdem (dentes) decidere anno, aliosque suffici,
Plin. 7, 16, 15, § 68:quattuor caeli partes in ternas dividunt et singulis ventos binos suffectos dant,
Sen. Q. N. 5, 16, 2.—Neutr., to be sufficient, to suffice, avail for, meet the need of, satisfy (freq. and class.; syn. suppeto); constr. absol., with dat., ad, adversus, in, with inf., ut or ne; rarely with si.(α).Absol.:(β).quamquam nec scribae sufficere nec tabulae nomina illorum capere potuerunt,
Cic. Phil. 2, 7, 16:nec jam sufficiunt,
Verg. A. 9, 515:idque (ferrum) diu Suffecit,
id. ib. 12, 739:Romani quoad sufficere remiges potuerunt, satis pertinaciter secuti sunt,
Liv. 36, 45, 2:non sufficiebant oppidani,
id. 21, 8, 4:haec exempli gratiā sufficient,
Quint. 9, 2, 56:non videntur tempora suffectura,
id. 2, 5, 3:pro magistratibus, qui non sufficerent,
Suet. Aug. 43:quīs non sufficientibus,
Curt. 9, 4, 33.—With subject-clause:sufficit dicere, E portu navigavi,
Quint. 4, 2, 41:non, quia sufficiat, non esse sacrilegium, sed quia, etc.,
id. 7, 3, 9:suffecerit haec retulisse,
Suet. Ner. 31; Mart. 9, 1, 8.—With dat.: nec jam vires sufficere cuiquam, * Caes. B. G. 7, 20; cf.:(γ).vires concipit suffecturas oneri,
Plin. 17, 22, 35, § 173:nec iis sufficiat imaginem virtutis effingere,
Quint. 10, 2, 15:ac mihi quidem sufficeret hoc genus,
id. 5, 10, 90:paucorum cupiditati cum obsistere non poterant, tamen sufficere aliquo modo poterant,
Cic. Verr. 2, 5, 48, § 127:mons, hominum lacte et carne vescentium abunde sufficiebat alimentis,
Liv. 29, 31, 9:hae manus suffecere desiderio meo,
Curt. 4, 1, 25; 3, 6, 19:vires quae sufficiant labori certaminum,
Quint. 10, 3, 3; cf.:summis operibus suffecturi vires,
id. 2, 4, 33:pronuntiatio vel scenis suffectura,
id. 10, 1, 119:quod opus cuicumque discendo sufficiet,
id. 1, 9, 3:dominis sufficit tantum soli, ut relevare caput possint,
Plin. Ep. 1, 24, 4.— Poet.:nec sufficit umbo Ictibus,
Verg. A. 9, 810.—With ad: terra ingenito umore egens vix ad [p. 1792] perennes suffecit amnes, Liv. 4, 30:(δ).inopi aerario nec plebe ad tributum sufficiente,
id. 29, 16:annus vix ad solacium unius anni,
id. 10, 47:oppidani ad omnia tuenda non sufficiebant,
id. 21, 8, 4:quomodo nos ad patiendum sufficiamus,
id. 29, 17, 17; 21, 8, 4; 33, 10:ad quod si vires non suffecerint,
Quint. 12, 1, 32.—With adversus:(ε).non suffecturum ducem unum et exercitum unum adversus quattuor populos,
Liv. 10, 25.—With in:(ζ).nec locus in tumulos nec sufficit arbor in ignes,
Ov. M. 7, 613:ergo ego sufficiam reus in nova crimina semper?
id. Am. 2, 7, 1.—With inf.:(η).nec nos obniti contra nec tendere tantum Sufficimus,
Verg. A. 5, 22.—With ut or ne:(θ).interim sufficit, ut exorari te sinas,
Plin. Ep. 9, 21, 3:sufficit, ne ea, quae sunt vera, minuantur,
id. ib. 9, 33, 11.—With si:sufficere tibi debet, si, etc.,
Plin. Ep. 5, 1, 9:sufficere his credis, si probi existimentur,
id. Pan. 88, 2.—Hence, P. a.: suffĭcĭens, entis, sufficient, adequate:aetas vix tantis matura rebus, sed abunde sufficiens,
Curt. 3, 6, 19:testes,
Dig. 29, 7, 8.— Sup.:unica et sufficientissima definitio,
Tert. adv. Marc. 5, 2. -
18 забавный
1. a lot of fun2. amusedly3. amusingly4. droll5. drolly6. entertaining7. fun8. humorous9. amusing; funny10. funny11. waggishСинонимический ряд:смешно (проч.) комично; потешно; смехотворно; смешно; уморительно -
19 sally
[ˈsælɪ] plural ˈsallies nouna sudden act of rushing out (eg from a fort) to make an attack.هَجْمَه مُفاجِئَه -
20 προδρομή
προδρομ-ή, ἡ,A running forward: sally, sudden attack, X.An.4.7.10: metaph., αἱ σαὶ π. τοῦ λόγου your lively sallies, Pl.Alc.1.114a.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προδρομή
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Sallies — Sallies, Stadt, so v.w. Salies … Pierer's Universal-Lexikon
Sallies — Sally Sal ly, n.; pl. {Sallies}. [F. saillie, fr. saillir. See Sally, v.] 1. A leaping forth; a darting; a spring. [1913 Webster] 2. A rushing or bursting forth; a quick issue; a sudden eruption; specifically, an issuing of troops from a place… … The Collaborative International Dictionary of English
sallies — sal·ly || sælɪ n. forward rush, assault; outburst of emotion (or laughter, etc.); witty remark, clever reply; pleasure trip, journey v. burst forth, rush forward; leave on a journey, set out on a trip … English contemporary dictionary
The Advertiser Democrat — Infobox Newspaper name =Advertiser Democrat type = Weekly newspaper format = Broadsheet foundation = 1826 owners = The Oxford Group publisher = Ed Snook editor = Susan P. Arena tagline = Buy or borrow a copy price = US$ 0.60 on newsstands… … Wikipedia
sally — [[t]sæ̱li[/t]] sallies, sallying, sallied 1) N COUNT Sallies are clever and amusing remarks. [LITERARY] He had thus far succeeded in fending off my conversational sallies. 2) VERB If someone sallies forth or sallies somewhere, they go out into a… … English dictionary
Doris Barr — All American Girls Professional Baseball League Pitcher Born: August 26, 1921( … Wikipedia
Sally — Sal ly, n.; pl. {Sallies}. [F. saillie, fr. saillir. See Sally, v.] 1. A leaping forth; a darting; a spring. [1913 Webster] 2. A rushing or bursting forth; a quick issue; a sudden eruption; specifically, an issuing of troops from a place besieged … The Collaborative International Dictionary of English
Sally port — Sally Sal ly, n.; pl. {Sallies}. [F. saillie, fr. saillir. See Sally, v.] 1. A leaping forth; a darting; a spring. [1913 Webster] 2. A rushing or bursting forth; a quick issue; a sudden eruption; specifically, an issuing of troops from a place… … The Collaborative International Dictionary of English
Mitch Skupien — All American Girls Professional Baseball League Manager Bats: n/a … Wikipedia
sally — sally1 noun (plural sallies) 1》 a sortie. 2》 a witty or lively retort. verb (sallies, sallying, sallied) make a sortie; set forth. Origin ME: from Fr. saillie, feminine past participle (used asnoun) of saillir come or jut out , from OFr. salir to … English new terms dictionary
sal|ly — «SAL ee», verb, lied, ly|ing, noun, plural lies. –v.i. 1. to go suddenly from a defensive position to attack an enemy. 2. to rush forth suddenly; go out; set out briskly: »We sallied forth at dawn … Useful english dictionary