Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

salamīnius

  • 1 Salaminius

    Lewis & Short latin dictionary > Salaminius

  • 2 Salamina

    Sălămis, īnis (a Latinized collat. form Sălămīna, ae, Just. 2, 7, 7; 44, 3, 2; and acc. to MSS., acc. Salaminam, Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf. Eleusinam, s. v. Eleusin), f., = Salamis.
    I.
    The island of Salamis, in the Saronic Gulf, opposite Eleusis, now Kuluri or Salamis, Plin. 4, 12, 20, § 62; abl. Salamine, Cic. Off. 1, 18, 61; Gr. acc. Salamina, Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193 (Trag. Rel. p. 99 Rib.); Verg. A. 8, 158; Hor. C. 1, 7, 21: Salaminem, Att. ap. Non. 259, 26 (Trag. Rel. p. 370 Rib.).—Hence,
    A.
    Să-lămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Salamis:

    tropaeum,

    Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf.

    victoria,

    Nep. Them. 6, 3:

    Teucer,

    Hor. C. 1, 15, 23.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of Salamis, Cic. Arch. 8, 19; Plin. 7, 56, 57, § 208.—
    B.
    Sălămīnĭăcus, a, um, adj., of Salamis:

    mare,

    Luc. 5, 109:

    tropaea,

    Sil. 14, 282.—
    II.
    The city of Salamis in Cyprus, founded by Teucer of the island of Salamis, Mel. 2, 7, 5; Cic. Att. 6, 1, 6; Ov. M. 14, 760; acc. Salamina, Hor. C. 1, 7, 29; Vell. 1, 1, 1; Plin. 5, 31, 35, § 130.—Hence,
    B.
    Sălămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Salamis in Cyprus:

    Juppiter,

    worshipped there, Tac. A. 3, 62 fin.:

    insulae,

    lying opposite to the city of Salamis, Plin. 5, 31, 35, § 130.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of the Cyprian Salamis, Cic. Att. 5, 21, 10; 6, 1, 5; 6, 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > Salamina

  • 3 Salaminiacus

    Lewis & Short latin dictionary > Salaminiacus

  • 4 Salaminii

    Sălămis, īnis (a Latinized collat. form Sălămīna, ae, Just. 2, 7, 7; 44, 3, 2; and acc. to MSS., acc. Salaminam, Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf. Eleusinam, s. v. Eleusin), f., = Salamis.
    I.
    The island of Salamis, in the Saronic Gulf, opposite Eleusis, now Kuluri or Salamis, Plin. 4, 12, 20, § 62; abl. Salamine, Cic. Off. 1, 18, 61; Gr. acc. Salamina, Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193 (Trag. Rel. p. 99 Rib.); Verg. A. 8, 158; Hor. C. 1, 7, 21: Salaminem, Att. ap. Non. 259, 26 (Trag. Rel. p. 370 Rib.).—Hence,
    A.
    Să-lămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Salamis:

    tropaeum,

    Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf.

    victoria,

    Nep. Them. 6, 3:

    Teucer,

    Hor. C. 1, 15, 23.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of Salamis, Cic. Arch. 8, 19; Plin. 7, 56, 57, § 208.—
    B.
    Sălămīnĭăcus, a, um, adj., of Salamis:

    mare,

    Luc. 5, 109:

    tropaea,

    Sil. 14, 282.—
    II.
    The city of Salamis in Cyprus, founded by Teucer of the island of Salamis, Mel. 2, 7, 5; Cic. Att. 6, 1, 6; Ov. M. 14, 760; acc. Salamina, Hor. C. 1, 7, 29; Vell. 1, 1, 1; Plin. 5, 31, 35, § 130.—Hence,
    B.
    Sălămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Salamis in Cyprus:

    Juppiter,

    worshipped there, Tac. A. 3, 62 fin.:

    insulae,

    lying opposite to the city of Salamis, Plin. 5, 31, 35, § 130.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of the Cyprian Salamis, Cic. Att. 5, 21, 10; 6, 1, 5; 6, 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > Salaminii

  • 5 Salamis

    Sălămis, īnis (a Latinized collat. form Sălămīna, ae, Just. 2, 7, 7; 44, 3, 2; and acc. to MSS., acc. Salaminam, Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf. Eleusinam, s. v. Eleusin), f., = Salamis.
    I.
    The island of Salamis, in the Saronic Gulf, opposite Eleusis, now Kuluri or Salamis, Plin. 4, 12, 20, § 62; abl. Salamine, Cic. Off. 1, 18, 61; Gr. acc. Salamina, Pac. ap. Cic. de Or. 2, 46, 193 (Trag. Rel. p. 99 Rib.); Verg. A. 8, 158; Hor. C. 1, 7, 21: Salaminem, Att. ap. Non. 259, 26 (Trag. Rel. p. 370 Rib.).—Hence,
    A.
    Să-lămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to the island of Salamis:

    tropaeum,

    Cic. Tusc. 1, 46, 110; cf.

    victoria,

    Nep. Them. 6, 3:

    Teucer,

    Hor. C. 1, 15, 23.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of Salamis, Cic. Arch. 8, 19; Plin. 7, 56, 57, § 208.—
    B.
    Sălămīnĭăcus, a, um, adj., of Salamis:

    mare,

    Luc. 5, 109:

    tropaea,

    Sil. 14, 282.—
    II.
    The city of Salamis in Cyprus, founded by Teucer of the island of Salamis, Mel. 2, 7, 5; Cic. Att. 6, 1, 6; Ov. M. 14, 760; acc. Salamina, Hor. C. 1, 7, 29; Vell. 1, 1, 1; Plin. 5, 31, 35, § 130.—Hence,
    B.
    Sălămīnĭus, a, um, adj., of or belonging to Salamis in Cyprus:

    Juppiter,

    worshipped there, Tac. A. 3, 62 fin.:

    insulae,

    lying opposite to the city of Salamis, Plin. 5, 31, 35, § 130.—In plur. subst.: Sălămīnĭi, ōrum, m., the inhabitants of the Cyprian Salamis, Cic. Att. 5, 21, 10; 6, 1, 5; 6, 2, 17.

    Lewis & Short latin dictionary > Salamis

  • 6 urgenter

    urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.
    I.
    Lit. (mostly poet.;

    syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,

    Ov. M. 15, 182:

    urgeris turbā circum te stante,

    Hor. S. 1, 3, 135:

    angustoque vagos pisces urgere catino,

    id. ib. 2, 4, 77:

    trepidique pedem pede fervidus urget,

    Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:

    aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,

    i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:

    versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,

    Verg. G. 3, 222:

    tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,

    id. A. 1, 111:

    miserum tenues in jecur urget acus,

    Ov. H. 6, 92:

    equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,

    Stat. Th. 3, 222.—
    B.
    Transf.
    1.
    To press upon (as something burdensome or compulsory).
    a.
    To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):

    Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,

    Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:

    hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,

    Verg. A. 10, 433:

    urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,

    Hor. C. 1, 15, 23:

    hac urget lupus, hac canis angit,

    id. S. 2, 2, 64. —
    b.
    To weigh or bear down, to burden, oppress:

    at onus urget,

    Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:

    onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,

    Cic. Sen. 1, 2:

    quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,

    Hor. C. 1, 22, 20:

    quem scabies aut morbus urget,

    id. A. P. 453; cf.:

    ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,

    id. C. 1, 24, 5:

    omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    id. ib. 4, 9, 27:

    populus militiā atque inopiā urguebatur,

    Sall. J. 41, 7:

    praesens atque urgens malum,

    Cic. Tusc. 3, 25, 61.—
    c.
    To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):

    quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?

    Plaut. Men. 2, 2, 47:

    etiam atque etiam insto atque urgeo,

    Cic. Planc. 19, 48:

    quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,

    id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:

    nihil urget,

    is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:

    cur patrem non urserit ad exsolutionem,

    Dig. 23, 3, 33.—
    2.
    To press, strain, exert in excess, etc.:

    vox autem ultra vires urgenda non est,

    Quint. 11, 3, 51; cf.

    orationem,

    id. 11, 3, 102.—
    3.
    To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:

    ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,

    Verg. A. 11, 524; 7, 566:

    quāque pharetratae vicinia Persidis urget,

    id. G. 4, 290.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):

    urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,

    Cic. de Or. 1, 10, 42:

    illum neque ursi, neque levavi,

    id. Q. Fr. 3, 9, 1:

    sed urges me meis versibus,

    id. Div. 2, 20, 45:

    urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,

    id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:

    sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,

    Cic. N. D. 3, 31, 76:

    illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,

    id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:

    ut interrogando urgeat,

    Cic. Or. 40, 137:

    urgent tamen et nihil remittunt,

    id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—
    B.
    To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:

    eundem locum diutius,

    Cic. N. D. 1, 35, 97:

    quin tu urges istam occasionem et facultatem,

    id. Fam. 7, 8, 2:

    jus, aequitatem,

    id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:

    propositum,

    Hor. S. 2, 7, 6:

    et durum terrae rusticus urget opus,

    Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:

    non tacta ligonibus arva,

    Hor. Ep. 1, 14, 26:

    vestem,

    Verg. A. 9, 489:

    iter,

    Ov. F. 6, 520:

    vestigia ad manes,

    Sil. 12, 419:

    Romae cum sum et urgeo forum,

    am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:

    male administratae provinciae aliorumque criminum,

    Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:

    marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,

    Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):

    urgentior causa,

    Tert. Res. Carn. 2 med.:

    urgentissima ratio,

    Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > urgenter

  • 7 urgeo

    urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.
    I.
    Lit. (mostly poet.;

    syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,

    Ov. M. 15, 182:

    urgeris turbā circum te stante,

    Hor. S. 1, 3, 135:

    angustoque vagos pisces urgere catino,

    id. ib. 2, 4, 77:

    trepidique pedem pede fervidus urget,

    Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:

    aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,

    i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:

    versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,

    Verg. G. 3, 222:

    tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,

    id. A. 1, 111:

    miserum tenues in jecur urget acus,

    Ov. H. 6, 92:

    equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,

    Stat. Th. 3, 222.—
    B.
    Transf.
    1.
    To press upon (as something burdensome or compulsory).
    a.
    To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):

    Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,

    Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:

    hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,

    Verg. A. 10, 433:

    urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,

    Hor. C. 1, 15, 23:

    hac urget lupus, hac canis angit,

    id. S. 2, 2, 64. —
    b.
    To weigh or bear down, to burden, oppress:

    at onus urget,

    Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:

    onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,

    Cic. Sen. 1, 2:

    quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,

    Hor. C. 1, 22, 20:

    quem scabies aut morbus urget,

    id. A. P. 453; cf.:

    ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,

    id. C. 1, 24, 5:

    omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    id. ib. 4, 9, 27:

    populus militiā atque inopiā urguebatur,

    Sall. J. 41, 7:

    praesens atque urgens malum,

    Cic. Tusc. 3, 25, 61.—
    c.
    To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):

    quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?

    Plaut. Men. 2, 2, 47:

    etiam atque etiam insto atque urgeo,

    Cic. Planc. 19, 48:

    quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,

    id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:

    nihil urget,

    is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:

    cur patrem non urserit ad exsolutionem,

    Dig. 23, 3, 33.—
    2.
    To press, strain, exert in excess, etc.:

    vox autem ultra vires urgenda non est,

    Quint. 11, 3, 51; cf.

    orationem,

    id. 11, 3, 102.—
    3.
    To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:

    ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,

    Verg. A. 11, 524; 7, 566:

    quāque pharetratae vicinia Persidis urget,

    id. G. 4, 290.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):

    urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,

    Cic. de Or. 1, 10, 42:

    illum neque ursi, neque levavi,

    id. Q. Fr. 3, 9, 1:

    sed urges me meis versibus,

    id. Div. 2, 20, 45:

    urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,

    id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:

    sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,

    Cic. N. D. 3, 31, 76:

    illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,

    id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:

    ut interrogando urgeat,

    Cic. Or. 40, 137:

    urgent tamen et nihil remittunt,

    id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—
    B.
    To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:

    eundem locum diutius,

    Cic. N. D. 1, 35, 97:

    quin tu urges istam occasionem et facultatem,

    id. Fam. 7, 8, 2:

    jus, aequitatem,

    id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:

    propositum,

    Hor. S. 2, 7, 6:

    et durum terrae rusticus urget opus,

    Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:

    non tacta ligonibus arva,

    Hor. Ep. 1, 14, 26:

    vestem,

    Verg. A. 9, 489:

    iter,

    Ov. F. 6, 520:

    vestigia ad manes,

    Sil. 12, 419:

    Romae cum sum et urgeo forum,

    am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:

    male administratae provinciae aliorumque criminum,

    Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:

    marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,

    Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):

    urgentior causa,

    Tert. Res. Carn. 2 med.:

    urgentissima ratio,

    Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > urgeo

  • 8 urgueo

    urgeo (less correctly urgueo), ursi ( perf. rare; past part. not found), 2, v. a. [Gr. Werg-, heirgnumi, to shut in; Sanscr. varg-, vargami, prevent; Germ. Merk; Engl. work], to press, push, force, drive, impel, urge.
    I.
    Lit. (mostly poet.;

    syn.: pello, trudo): unda impellitur undā Urgeturque eadem veniens urgetque priorem,

    Ov. M. 15, 182:

    urgeris turbā circum te stante,

    Hor. S. 1, 3, 135:

    angustoque vagos pisces urgere catino,

    id. ib. 2, 4, 77:

    trepidique pedem pede fervidus urget,

    Verg. A. 12, 748; cf. Cic. Rep. 6, 20, 21:

    aut petis aut urges ruiturum, Sisyphe, saxum,

    i. e. roll up, Ov. M. 4, 460:

    versaque in obnixos urguentur cornua vasto Cum gemitu,

    Verg. G. 3, 222:

    tres (naves) Eurus ab alto In brevia et Syrtes urget,

    id. A. 1, 111:

    miserum tenues in jecur urget acus,

    Ov. H. 6, 92:

    equites in oppidum, Auct. B. Afr. 6, 3: (Mars) aetherias currus urgebat ad arces,

    Stat. Th. 3, 222.—
    B.
    Transf.
    1.
    To press upon (as something burdensome or compulsory).
    a.
    To bear hard or close upon; press hard, beset (class.):

    Caesar cum septimam legionem, quae juxta constiterat, urgeri ab hoste vidisset,

    Caes. B. G. 2, 26; 2, 25; Sall. J. 56, 6; cf.:

    hinc Pallas instat et urget Hinc contra Lausus,

    Verg. A. 10, 433:

    urgent impavidi te Salaminius Teucer, te Sthenelus,

    Hor. C. 1, 15, 23:

    hac urget lupus, hac canis angit,

    id. S. 2, 2, 64. —
    b.
    To weigh or bear down, to burden, oppress:

    at onus urget,

    Plaut. Poen. 4, 2, 35; cf.:

    onus aut jam urgentis aut certe adventantis senectutis,

    Cic. Sen. 1, 2:

    quod latus mundi nebulae malusque Juppiter urget,

    Hor. C. 1, 22, 20:

    quem scabies aut morbus urget,

    id. A. P. 453; cf.:

    ergo Quintilium perpetuus sopor Urget,

    id. C. 1, 24, 5:

    omnes illacrimabiles Urgentur ignotique longa Nocte,

    id. ib. 4, 9, 27:

    populus militiā atque inopiā urguebatur,

    Sall. J. 41, 7:

    praesens atque urgens malum,

    Cic. Tusc. 3, 25, 61.—
    c.
    To urge, press, stimulate, drive, solicit (syn. insto):

    quod te urget, scelus, Qui huic sis molestus?

    Plaut. Men. 2, 2, 47:

    etiam atque etiam insto atque urgeo,

    Cic. Planc. 19, 48:

    quamobrem, ut facis, urge, insta, perfice,

    id. Att. 13, 32, 1: Lepidus ursit me et suis et Antonii litteris, ut, etc., Asin. ap. Cic. Fam. 10, 32, 4:

    nihil urget,

    is pressing, Cic. Att. 13, 27, 2:

    cur patrem non urserit ad exsolutionem,

    Dig. 23, 3, 33.—
    2.
    To press, strain, exert in excess, etc.:

    vox autem ultra vires urgenda non est,

    Quint. 11, 3, 51; cf.

    orationem,

    id. 11, 3, 102.—
    3.
    To press upon (by too great nearness), to crowd, hem in, confine:

    ne urbem hanc urbe aliā premere atque urgere possitis,

    Cic. Agr. 1, 5, 16:

    vallis, quam densis frondibus atrum Urget utrimque latus,

    Verg. A. 11, 524; 7, 566:

    quāque pharetratae vicinia Persidis urget,

    id. G. 4, 290.—
    II.
    Trop.
    A.
    To press, ply, urge with argument (a favorite expression of Cic.):

    urgerent praeterea philosophorum greges... instaret Academia,

    Cic. de Or. 1, 10, 42:

    illum neque ursi, neque levavi,

    id. Q. Fr. 3, 9, 1:

    sed urges me meis versibus,

    id. Div. 2, 20, 45:

    urguebat Arcesilas Zenonem, cum ipse falsa omnia diceret, etc.,

    id. N. D. 1, 25, 70.—With acc. and inf.:

    sed urguetis identidem hominum esse istam culpam non deorum,

    Cic. N. D. 3, 31, 76:

    illud urgeam, non intellegere eum, quid, etc.,

    id. Fin. 5, 27, 80.— Absol.:

    ut interrogando urgeat,

    Cic. Or. 40, 137:

    urgent tamen et nihil remittunt,

    id. Fin. 4, 28, 77; id. Off. 3, 9, 39; id. Lig. 3, 9 (also ap. Quint. 9, 2, 57).—
    B.
    To follow up, keep to, stick to, ply hard, push forward, urge on any thing:

    eundem locum diutius,

    Cic. N. D. 1, 35, 97:

    quin tu urges istam occasionem et facultatem,

    id. Fam. 7, 8, 2:

    jus, aequitatem,

    id. Off. 3, 16, 67: idem illud de provinciis, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 5, 3:

    propositum,

    Hor. S. 2, 7, 6:

    et durum terrae rusticus urget opus,

    Tib. 1, 9, 8; Ov. M. 4, 390; cf.:

    non tacta ligonibus arva,

    Hor. Ep. 1, 14, 26:

    vestem,

    Verg. A. 9, 489:

    iter,

    Ov. F. 6, 520:

    vestigia ad manes,

    Sil. 12, 419:

    Romae cum sum et urgeo forum,

    am often in the Forum, Cic. Fam. 9, 15, 4; cf. altum, to force or plunge into, Hor. C. 2, 10, 2.— Urgeri, with gen., to be hard pressed, prosecuted for any thing:

    male administratae provinciae aliorumque criminum,

    Tac. A. 6, 29.— Poet., with inf.:

    marisque Baiis obstrepentis urges Summovere litora,

    Hor. C. 2, 18, 20.—Hence, urgens, entis, P. a. (acc. to I.B.1.), pressing, cogent, urgent (postclass. and very rare):

    urgentior causa,

    Tert. Res. Carn. 2 med.:

    urgentissima ratio,

    Cod. Just. 3, 11, 1.— Adv.: urgenter, pressingly (late Lat.), Cypr. Ep. 30, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > urgueo

См. также в других словарях:

  • Sozomen, Salaminius Hermias — • One of the famous historians of the early Church, born at Bethelia, a small town near Gaza in Palestine Catholic Encyclopedia. Kevin Knight. 2006 …   Catholic encyclopedia

  • SALAMIS vel SALAMIN — SALAMIS, vel SALAMIN hodie Coluri, teste Sophianô, insula sinus Saronici, inter Peloponnesum et Atticam, Aeginae proxima. Dionysius v. 511. Πρόςθε δὲ Σουνιάδος κορυφῆς, ἐφύπερθεν Α᾿βάντων Φαίνονται Σαλαμίς τε καὶ Αἰγίνης πτολιέθρον. Olim Cychria …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Sozomen — Salminius Hermias Sozomenus [Variations on his name include, Salamanes and Salaminius .] (Σωζομενός) (c. 400 c. 450) was a historian of the Christian church. Family and HomeHe was born around 400 in Bethelia, a small town near Gaza, into a… …   Wikipedia

  • Liste Historique Des Cardinaux — Voici une liste de cardinaux pendant le premier millénaire, classés selon le pape qui les a créés. Sommaire 1 Alexandre Ier 2 Sixte Ier 3 Zéphyrin 4 Lucius Ier …   Wikipédia en Français

  • Liste des cardinaux — Liste historique des cardinaux Voici une liste de cardinaux pendant le premier millénaire, classés selon le pape qui les a créés. Sommaire 1 Alexandre Ier 2 Sixte Ier 3 Zéphyrin 4 Lucius Ier …   Wikipédia en Français

  • Liste historique des cardinaux — Voici une liste de cardinaux pendant le premier millénaire, classés selon le pape qui les a créés. Sommaire 1 Alexandre Ier 2 Sixte Ier 3 Zéphyrin 4 Lucius Ier …   Wikipédia en Français

  • Sozomeno — Para otros usos de este término, véase Hermias. Sozomeno, cuyo nombre era Hermias Sozomenus, (c. 400 c. 450) fue un historiador que escribió sobre la Iglesia cristiana.[1] Recogió las tradiciones orales sobre la historia de Palestina, demostrando …   Wikipedia Español

  • Cypern [1] — Cypern, 1) (Kypros, a. Geogr.), Insel des Mittelmeeres u. zwar im Pamphylischen Meere; hatte viele Landzungen u. Vorgebirge (Pedalium, Akamas, Kallinusa, Krommyon, Kleides, Eläa, [613] Throni, Drepanon, Kurion …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Salminius Hermias Sozomen —     Salminius Hermias Sozomen     † Catholic Encyclopedia ► Salminius Hermias Sozomen     One of the famous historians of the early Church, born at Bethelia, a small town near Gaza in Palestine, in the last quarter of the fourth century; died… …   Catholic encyclopedia

  • ARISTUS — Salaminius, Historicus Graecus scripsit expeditiones Alexandri M. Arrian. l. 7. Strabo l. 14. Athen. et Clem. Alexandr …   Hofmann J. Lexicon universale

  • EUTHYMENES — I. EUTHYMENES Archon Athenis, a quo illud decretum, ne quis nominatim in Comoedia perstringeretur, tribus ante annis Morychido Archonte latum, est abrogatum. Vide Scholia in Aristoph. Acharnens. 374. A. II. EUTHYMENES Chronica condidit, Clem.… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»