-
1 Eingangsformel
Eingangsformel, bei einer feierlichen Hand lung, praefatio (z.B. donationis, sacrorum).
-
2 einweihen
einweihen, I) zum Gebrauche weihen: dedicare (weihen, nur solche Dinge, die sich unmittelbar auf den Kultus der Götter beziehen, wie Statuen, Bilder, Altäre, Tempel etc., nur v. Magistratspersonen). – inaugurare (weihen unter Befragung des Vogelflugs). – consecrare (heiligen, jede Sache, selbst Äcker und Tiere, v. jeder Person). – II) in eine Religion od. Wissenschaft etc. einführen: alqm initiare (z.B. in diesen Gottesdienst [in diese Mysterien], sacris iis: in die Mysterien der Ceres, Cereri: in die religiösen Gebräuche, sacrorum sollemnibus: in die griech. Literatur, in dieselben Studien, Graecis litteris, iisdem studiis: in dieselben Geheimnisse der Staatskunst, eisdem sacris). – alqm admittere et recipere in sacra (in die Mysterien zulassen und aufnehmen, auch übtr., einer Wissenschaft). – alqm inducere in alqd (einführen in etw., z.B. alqm in hanc nostram rationem consuetudinemque). – alqm imbuere alqā re (mit etw. durch Angewöhnung, Unterricht etc vertraut machen, z.B. servili bus vitiis: u. his studiis: verb. in dialecticas disciplinas induci atque imbui velle). – alqm instituere alqā re od. ad alqd (in od. zu etwas unterweisen, anleiten, z.B. Graecis disciplinis: u. ad dicendum). – alqm erudire ad alqd od. ad scientiam alcis rei (aufklären zu etwas); verb. instituere atque erudire (z.B. ad sua flagitia). – alqm conscium alcis rei facere (jmd. zum Mitwisser von etw. machen). – jmd. in die Staatsgeschäfte ei., alqm ad curam rei publicae admovere: nicht in die Pläne eingeweiht werden, ab interioribus consiliis segregari: in eine Sache tief eingeweiht sein, penitus in alqa re versari. – der Eingeweihte, sacris iis initiatus, im Plur. auch bl. initiati (in die Mysterien). – in ea sacra ad – missus et receptus (in die Mysterien, auch übtr., in die Mysterien der Phi losophie etc.). – mysteriorum conscius (der Mitwisser um die Geheimlehren). – consiliorum alcis conscius.interior, intimus (mit u. ohne) consiliis alcis (in jmds. Pläne). – homo eruditus, im Plur. auch bl. eruditi (der Aufgeklärte, Ggstz. vulgus). – conscius facinoris, sceleris u. dgl., im Zshg. bl. conscius, bes. im Plur. conscii (der Mitwisser, Ggstz. inscius, inscii). – quirem cognovit (der das Verhältnis kennengelernt hat, der in das Verh. Eingeweihte). – der (in jmds. Plan) nicht Eingeweihte, expers consilii. – Einweihung, dedicatio. consecratio (s. »einweihen« den Untersch. der Verba). – Fest, Tag der Ei., s. Einweihungsfest. – Einweihungsfest, dedicationis dies. – * dies alcis rei consecrandàe sacer (s. »einweihen« über dedic. u. cons.). – Einweihungsschmaus, einen, geben, dedicationisdiem epulo celebrare. – Einweihungstag, s. Einweihungsfest.
-
3 Glaubensänderung
Glaubensänderung, *mutata sacrorum formula. – Glaubensartikel, *caput doctrinae sacrae. – Glaubensbekenntnis, *professio, quid sentias de rebus divinis (das abgelegt wird). – *formula Christiana. *lex Christiana (das abgefaßte G., Glaubensgesetz, nach dem der Christ sich richten soll; lex Chr. bei spät. Histor.). – das G. ändern, formulam mutare. – Glaubensfreiheit, libera potestas ad credendum (im allg.). – * religiones liberae (freie Religionsübung). – de rebus divinis sentiendi quae velis libertas (Denkfreiheit in Religionssachen). – Glaubensgenosse, eadem sacra colens. – v. Christen, * eundem Christum colens od. sequens.
-
4 Opferknabe
Opferknabe, camillus. – Opferknecht, victimarius. – Opferkönig, rex sacrificulus od. sacrificus; rex sacrorum od. sacrificiorum.
-
5 Reformationswerk
Reformationswerk, *sacrorum emendandorum negotium. – Reformator, I) Verbesserer übh.: emendator, corrector et emendator alcis rei. – II) Kirchenverbesserer: *disciplinae Christianae corrector etemendator. – reformieren, ordinem alcis rei novare (die Ordnung von etw. neu gestalten, z.B. militiae). – corrigere. emendare. verb. corrigere et emendare (verbessern, w. vgl.).
-
6 Religionskrieg
Religionskrieg, bellum pro religionibus susceptum. – Religionslehre, lex (z.B. Christiana). – Religionspartei, z.B. die christliche, Christianae legis studiosi. – Stifter einer R., conditor sacri. – Religionsspötter, qui res divinas deridet. – Religionsstifter, conditor sacri (Stifter eines Kultus). – conditor sacrarum opinionum (Aufbringer von neuen Meinungen, Religionssachen). – Religionssystem, im Zshg. ratio, z.B. das christliche R., *Christi od. Christianorum ratio. – Religionsverächter, s. Freigeist. – Religionsverletzung, religio violata; religionis iniuria (Eccl.). – im Zshg. bl. religio, z.B. die von Klodius begangene R., Clodiana religio: über R. klagen, de religione queri.Religionszwang,*sacrorum ius imminutum od. negatum.
См. также в других словарях:
Sacrorum antistitum — Le Sacrorum antistitum, également appelé serment antimoderniste, est un motu proprio promulgué par le pape Pie X le 1er septembre 1910, par lequel les prêtres étaient requis de prononcer ce serment, jusqu à sa suppression en 1967. Il… … Wikipédia en Français
Sacrorum Antistitum — Sur les autres projets Wikimedia : « Sacrorum Antistitum », sur Wikisource (bibliothèque universelle) Le Sacrorum antistitum, également appelé serment antimoderniste, est un motu proprio promulgué par le pape Pie X le… … Wikipédia en Français
Rex Sacrorum — The Rex Sacrorum (Latin: king of sacred things ) was the office of the highest ranking priest under the Roman Kingdom [page 922 of Caesar s Women (ISBN 0380710846 published in 1997)] . This changed upon the founding of the Roman Republic when the … Wikipedia
Rex sacrorum — Der Rex Sacrorum (lateinisch „Heiliger König“), auch Rex Sacrificulus (lateinisch „Opferkönig“ [1]), war einer der höchsten römischen Priester. Als die Römer das Königtum abschafften, übernahm dieser Priester diejenigen religiösen Pflichten, die… … Deutsch Wikipedia
Rex sacrorum — Le Rex sacrorum ou Rex sacrificulus est un prêtre de la Rome antique. Après que le dernier roi, Tarquin le Superbe, fut chassé de Rome, on partagea les fonctions politiques et religieuses du Roi entre les nouveaux magistrats (les consuls) et un… … Wikipédia en Français
Rex Sacrorum — Le Rex sacrorum ou Rex sacrificulus est un prêtre de la Rome antique. Après que le dernier roi, Tarquin le Superbe, fut chassé de Rome, on partagea les fonctions politiques et religieuses du Roi entre les nouveaux magistrats (les consuls) et un… … Wikipédia en Français
REX Sacrorum — nomen Sacerdotii, apud Romanos, Flamine Diali superioris, sed in fra Pontificis Max. dignitatem: de quo sic Livius, l. 2. c. 2. Regibbus exactis, et partâ libertate, rerum dein divinarum habita cura, et quia quaedam publica sacra per ipsos Reges… … Hofmann J. Lexicon universale
Rex sacrorum — (rex sacrum, rex sacrificiorum, rex sacrificus, rex sacrificulus или просто rex) y римлян жрец, занимавший первое место в ordo sacerdotum, состоявшем под верховенством pontifex maximus. Учреждение должности rex sacrorum относится к первым годам… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
REGINA Sacrorum — uxor Regis Sacrorum, apud veteres Romanos, quae et ipsa aliquot sacra obire solebat, ut videre est apud Plut. et Macrobium, Saturnal. l. 4. c. 15. Inprimis singulis mensium Kalendis Iunoni porcellum, vel agnum, offerre tenebatur, Thom. Godwzn.… … Hofmann J. Lexicon universale
Rex sacrorŭm — (R. sacrifi culus), Priesterwürde in Rom, die nach Vertreibung der Könige gestiftet ward für die Sacra, die früher dem Rex oblagen. Der R., stets ein Patrizier, ward vom Pontifex maximus auf Lebenszeit gewählt und zählte zum Kollegium der… … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Rex Sacrorum — Rẹx Sacrorum [lateinisch »Opferkönig«], im altrömischen Kult der vornehmste, wenn auch politisch völlig machtlose Priester. Er nahm die ursprünglich dem König vorbehaltenen sakralen Funktionen wahr, für deren wirksame Ausübung der Königsname… … Universal-Lexikon