-
1 weihen
weihen, I) eig.: dicare od. dedicare (z.B. aram: u. deo delubrum). – inaugurare (unter Befragung des Vogelflugs weihen, auch eine Person zum Priester). – consecrare (heiligen, z.B. aram: u. deo templum: u. alqm deum [zum G.]). – cultui divino sacrare (dem Dienste Gottes weihen, z.B. eine Jungfrau etc.; dah. »eine Geweihte Gottes«, virgo cultui divino sacrata). – initiare sacris u. bl. initiare (in einen geheimen Gottesdienst einweihen). – geweiht, sacratus; consecratus; sacer (heilig, als Eigentum der Götter); religiosus (unantastbar). – ein geweihter Ring, anulus mysticis disciplinis initiatus: eine geweihte Stätte, templum. – II) bildl.: dicare. dedicare (widmen). – offerre (darbringen, z.B. dis primitias). – jmdm. etw. w., alqm prosequi alqā re (gleichs. mit etw. geleiten, z.B. alqm gratā memoriā). – sein Leben ganz dem Vaterlande w., vitam suam totam patriae dedere. – sich dem Tode w., [2660] se offerre ad mortem; se devovere, absol. od. für jmd., pro alqo (sich den unterirdischen Göttern weihen): dem Tode geweiht, morti destinatus (zum Tode bestimmt); moriturus. periturus (sterben, untergehen sollend): unfehlbar dem Tode geweiht, debitus iam destinatusque morti.
-
2 widmen
widmen, jmdm. etwas, dicare. dedicare (jmdm. etwas ausdrücklich zueignen, widmen, sowohl einer Gottheit als einem Menschen, z.B. deo, Iovi aram: u. ded. aedem Saturno: u. dies hilaritati dicatus). – sacrare. consecrare (einer Gottheit weihen, z.B. Iovi aedemvo. templum). – destinare (bestimmen, z.B. alqd usui publico: u. dies laetitiae destinatus). – impertire (zuteil werden, zukommen lassen, z.B. et prima vitae tempora et media patriae, extrema nobis impertire debemus). – conferre in od. ad alqd (verwenden auf etc., quicquid habuit virium, id in eorum libertatem defendendam contulit: u. ingenium [seine Talente] ad alqd). – alqm prosequi alqā re (mit etw. gleichs. geleiten, z.B. gratiā, memoriā, lacrimis, laudibus). – alci adhibere alqd (an jmd. bringen, z.B. dis cultus, honores, preces). – jmdm. ein Buch w., alci librum dicare od. dedicare; od. (bei Cie.) librum ad alqm mittere (ein Buch jmdm. zuschicken). – sein Leben den Wissenschaften w., omnem suam vitam consumere in studiis: sein Leben der Erforschung von etw. w., aetatem agere in quaerenda alqa re. – sich einer Sache w., alci rei se tradere od. se dedere: sich einer Sache ganz w., totum se tradere od. dedere od. offerre alci rei (z.B. patriae, rei publicae): sich dem Dienste des Staates w., patriae se dedere od. devovere; rei publicae se tradere: sich ganz dem Dienste der Götter w., totum se vertere in cultum deorum: seine Zeit einer Sache w., tempus consumere in alqa re.
-
3 einweihen
einweihen, I) zum Gebrauche weihen: dedicare (weihen, nur solche Dinge, die sich unmittelbar auf den Kultus der Götter beziehen, wie Statuen, Bilder, Altäre, Tempel etc., nur v. Magistratspersonen). – inaugurare (weihen unter Befragung des Vogelflugs). – consecrare (heiligen, jede Sache, selbst Äcker und Tiere, v. jeder Person). – II) in eine Religion od. Wissenschaft etc. einführen: alqm initiare (z.B. in diesen Gottesdienst [in diese Mysterien], sacris iis: in die Mysterien der Ceres, Cereri: in die religiösen Gebräuche, sacrorum sollemnibus: in die griech. Literatur, in dieselben Studien, Graecis litteris, iisdem studiis: in dieselben Geheimnisse der Staatskunst, eisdem sacris). – alqm admittere et recipere in sacra (in die Mysterien zulassen und aufnehmen, auch übtr., einer Wissenschaft). – alqm inducere in alqd (einführen in etw., z.B. alqm in hanc nostram rationem consuetudinemque). – alqm imbuere alqā re (mit etw. durch Angewöhnung, Unterricht etc vertraut machen, z.B. servili bus vitiis: u. his studiis: verb. in dialecticas disciplinas induci atque imbui velle). – alqm instituere alqā re od. ad alqd (in od. zu etwas unterweisen, anleiten, z.B. Graecis disciplinis: u. ad dicendum). – alqm erudire ad alqd od. ad scientiam alcis rei (aufklären zu etwas); verb. instituere atque erudire (z.B. ad sua flagitia). – alqm conscium alcis rei facere (jmd. zum Mitwisser von etw. machen). – jmd. in die Staatsgeschäfte ei., alqm ad curam rei publicae admovere: nicht in die Pläne eingeweiht werden, ab interioribus consiliis segregari: in eine Sache tief eingeweiht sein, penitus in alqa re versari. – der Eingeweihte, sacris iis initiatus, im Plur. auch bl. initiati (in die Mysterien). – in ea sacra ad – missus et receptus (in die Mysterien, auch übtr., in die Mysterien der Phi losophie etc.). – mysteriorum conscius (der Mitwisser um die Geheimlehren). – consiliorum alcis conscius.interior, intimus (mit u. ohne) consiliis alcis (in jmds. Pläne). – homo eruditus, im Plur. auch bl. eruditi (der Aufgeklärte, Ggstz. vulgus). – conscius facinoris, sceleris u. dgl., im Zshg. bl. conscius, bes. im Plur. conscii (der Mitwisser, Ggstz. inscius, inscii). – quirem cognovit (der das Verhältnis kennengelernt hat, der in das Verh. Eingeweihte). – der (in jmds. Plan) nicht Eingeweihte, expers consilii. – Einweihung, dedicatio. consecratio (s. »einweihen« den Untersch. der Verba). – Fest, Tag der Ei., s. Einweihungsfest. – Einweihungsfest, dedicationis dies. – * dies alcis rei consecrandàe sacer (s. »einweihen« über dedic. u. cons.). – Einweihungsschmaus, einen, geben, dedicationisdiem epulo celebrare. – Einweihungstag, s. Einweihungsfest.
-
4 heiligen
heiligen, I) für die Gottheit bestimmen: consecrare. – dedicare (einer bestimmten Gottheit weihen). – geheiligt, sacer. – II) für unverbrüchlich erklären: sancire. – III) heilig verehren: pie sancteque colere (einen Gott). religiose agere od. celebrare (gewissenhaft begehen, z.B. dies festos).
См. также в других словарях:
dedicare — DEDICÁRE, dedicări, s.f. Acţiunea de a (se) dedica. – v. dedica. Trimis de RACAI, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 DEDICÁRE s. v. consacrare. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime dedicáre s. f., pl. dedicări … Dicționar Român
dedicare — [dal lat. dedicare, der. di dicare, intens. di dicĕre dire ] (io dèdico, tu dèdichi, ecc.). ■ v. tr. 1. a. (relig.) [attribuire a una divinità, a un santo e sim., attraverso un rito solenne, con la prep. a del secondo arg.: d. una chiesa alla… … Enciclopedia Italiana
dedicare — index dedicate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
dedicare — de·di·cà·re v.tr. (io dèdico) CO 1. consacrare a una divinità, alla Madonna o a un santo: il tempio fu dedicato al dio del sole Ra, dedicare una cappelletta a santa Chiara | di via, monumento, edificio, intitolarlo alla memoria di qcn.: dedicare… … Dizionario italiano
dedicare — {{hw}}{{dedicare}}{{/hw}}A v. tr. (io dedico , tu dedichi ) 1 Attribuire a qlco. il nome di qlcu. in segno di onore, riconoscenza e sim.: dedicare la piazza ai caduti | (est.) Offrire a qlcu. il risultato della propria attività, spec. artistica… … Enciclopedia di italiano
dedicare — A v. tr. 1. (una via, una scuola, ecc.) intitolare □ (un libro, una poesia, ecc.) offrire, donare, destinare CONTR. accettare, accogliere, ricevere 2. (una chiesa) consacrare 3. (tempo, energie) … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
dédier — [ dedje ] v. tr. <conjug. : 7> • 1131; lat. ecclés. dedicare « consacrer » 1 ♦ Consacrer au culte divin, mettre sous l invocation d un saint (une église, un autel). ⇒ consacrer; dédicace. Hercule « dédia un temple à Jupiter » (Racine). 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
consacrare — con·sa·crà·re v.tr. 1a. AU TS lit. rendere sacro mediante un rito religioso: consacrare una chiesa, un tempio pagano | consacrare l ostia, il pane e il vino, nel cattolicesimo, convertire il pane e il vino nel corpo e nel sangue di Cristo durante … Dizionario italiano
dedica — DEDICÁ, dedíc, vb. I. 1. tranz. A închina (cuiva) o operă proprie, în semn de omagiu sau de afecţiune; a hărăzi. 2. tranz. şi refl. A (se) consacra unei idei, unei activităţi sau unei îndeletniciri. – Din lat. dedicare, fr. dédier. Trimis de… … Dicționar Român
consacrare — CONSACRÁRE, consacrări, s.f. Acţiunea de a (se) consacra; dedicare; consfinţire; spec. stabilire a capacităţii, a meritelor deosebite ale cuiva într un anumit domeniu. – v. consacra. Trimis de Joseph, 28.05.2004. Sursa: DEX 98 CONSACRÁRE s. 1.… … Dicționar Român
dedicar — (Del lat. dedicare.) ► verbo transitivo/ pronominal 1 Aplicar una cosa a un fin: ■ dedicó su dinero a obras benéficas; cada mañana se dedica a hacer gimnasia. SE CONJUGA COMO sacar SINÓNIMO asignar emplear ► verbo transitivo 2 Dirigir a una… … Enciclopedia Universal