-
1 susurro
susurro susurro, -, -, are шептать -
2 susurro
susurro susurro, -, -, are шелестеть -
3 susurrō
susurrō —, —, āre [1 susurrus], to hum, buzz, murmur, mutter, whisper: susurrant (apes), V.: cum carā de te nutrice, O.: iam susurrari audio, Civem Atticam esse hanc, T.* * *Isusurrare, -, - Vmutter, whisper, hum, buzz, murmurIIwhisperer; mutterer; tale-bearer -
4 susurro
[st1]1 [-] sŭsurro, āre: - intr. - [abcl][b]a - murmurer, bourdonner. - [abcl]b - chuchoter, parler à l'oreille. - [abcl]c - réciter tout bas. - [abcl]d - tr. - murmurer (qqch), dire tout bas, fredonner (des chants).[/b] - susurratum est + prop. inf.: on chuchote que. [st1]2 [-] sŭsurro, ōnis, m.: Hier. chuchoteur, un médisant, délateur, diffamateur.* * *[st1]1 [-] sŭsurro, āre: - intr. - [abcl][b]a - murmurer, bourdonner. - [abcl]b - chuchoter, parler à l'oreille. - [abcl]c - réciter tout bas. - [abcl]d - tr. - murmurer (qqch), dire tout bas, fredonner (des chants).[/b] - susurratum est + prop. inf.: on chuchote que. [st1]2 [-] sŭsurro, ōnis, m.: Hier. chuchoteur, un médisant, délateur, diffamateur.* * *I.Susurro, susurras, susurrare. Terent. Faire un bruit bas, et comme murmurer entre ses dents.\Aure susurrare. Ouid. S'accouster à l'oreille.II.Susurro, susurronis, m. gen. Qui en derriere mesdit d'aucun, Susurrateur. -
5 susurro
1.sŭsurro, āre, v. n. and a. [1. susurrus; root sur], to make a low, continued sound, to hum, buzz, murmur; to mutter, whisper ( poet. and in post-class. prose).I.Neutr.:II.susurrant (apes),
Verg. G. 4, 260:aura susurrantis venti,
id. Cul. 154:aut ego cum carā de te nutrice susurro,
Ov. H. 19, 19:fama susurrat,
id. ib. 21, 233:lympha susurrans,
Verg. Cul. 104:susurravit obscurior fama,
Amm. 26, 6, 2: leve Mincius susurret, Claud.Nupt.Hon. et Mar. Fesc. 2, 11.—Act.:2.cantica qui Nili, qui Gaditana susurrat,
Mart. 3, 63, 5:versum Persii,
Lampr. Alex. Sev. 44 fin.:te (silvestris platanus),
Nemes. Ecl. 1, 72: susurrans quaedam, [p. 1823] Amm. 25, 8, 18:pars, quid velit, aure susurrat,
Ov. M. 3, 643.— Impers. pass.:jam susurrari audio, Civem Atticam esse hanc,
Ter. And. 4, 4, 40.sŭsurro, ōnis, m. [1. susurro], a mutterer, whisperer, tale-bearer (post-class.):aures mariti susurronum faece completae,
Sid. Ep. 5, 7 fin.; Vulg. Lev. 19, 16; Hier. Ep. 11, 1. -
6 susurro
1. susurro, āre (susurrus), I) intr., zischeln, flüstern, summen, säuseln, rieseln usw., v. Menschen, Ov.: susurrari audio, daß man davon einander in die Ohren zischelt, Ter.: v. den Bienen, Verg.: v. Wasser, Verg.: v. Winde, Verg. – II) tr. etw. herflüstern, cantica, Mart.: quaedam, Amm.: te platanus susurrat, te pinus, dich (deinen Namen) säuselt usw., Calp.————————2. susurro, ōnis, m. (susurrus), der Flüsterer, Ohrenbläser, Hieron. epist. 108, 18. Augustin. serm. 47, 12 u.a. Eccl. – Nbf. susurrio, Vulg. (Amiat.) Sirach. 5, 16; 21, 31; 28, 15 (letzte Stelle auch Cypr. test. 3, 110). -
7 susurro
I —, —, āre [ susurrus I ]1) жужжать ( apes susurrant V)2) свистеть ( ventus susurrans V); шелестеть ( platănus susurrat Calp)3) шептать(ся) ( cum aliquo O)4) напевать вполголоса ( cantĭca Nili M); бормотать ( versum Persii Lampr)II susurro, ōnis m. Eccl = susurrator -
8 susurro [1]
1. susurro, āre (susurrus), I) intr., zischeln, flüstern, summen, säuseln, rieseln usw., v. Menschen, Ov.: susurrari audio, daß man davon einander in die Ohren zischelt, Ter.: v. den Bienen, Verg.: v. Wasser, Verg.: v. Winde, Verg. – II) tr. etw. herflüstern, cantica, Mart.: quaedam, Amm.: te platanus susurrat, te pinus, dich (deinen Namen) säuselt usw., Calp.
-
9 susurro [2]
2. susurro, ōnis, m. (susurrus), der Flüsterer, Ohrenbläser, Hieron. epist. 108, 18. Augustin. serm. 47, 12 u.a. Eccl. – Nbf. susurrio, Vulg. (Amiat.) Sirach. 5, 16; 21, 31; 28, 15 (letzte Stelle auch Cypr. test. 3, 110).
-
10 cōn-susurrō
cōn-susurrō —, —, āre, to whisper together: cum illo, T. -
11 īn-susurrō
īn-susurrō āvī, ātus, āre, to whisper to, insinuate, suggest: alteri: ad aurem familiariter: in aurem: mihi cantilenam: navigandi nobis tempus esse. -
12 susurrus
1. susurrus, a, um, (1. susurro), flüsternd, zischelnd, lingua, Ov. met. 7, 825.————————2. susurrus, ī, m. (vgl. altind. svára-s, Schall, Ton, deutsch ›surren‹), das Zischeln, Flüstern ( Geflüster), Summen ( Gesumme), saepes... saepe levi somnum suadebit inire susurro (der Bienen), Verg. ecl. 1, 55: et spument rauco ferventia musta susurro, Calp. ecl. 1, 3: susurrus avium, Hieron. – bes. der Menschen, ille susurrus aquam ferentis mulierculae, Cic.: palam age, nolo murmurillum nec susurrum fieri, Plaut.: tacito susurro mala vota concipere, in leisem, stillem Gebete, Lucan.: illo tenui iugulos aperire susurro (durch heimtückische Ohrenbläserei), Iuven.: susurro tenui haec movebantur, Amm. – Plur., lenes susurri, Hor.: blandi susurri, Prop.: humiles susurri (Ohrenbläserei), Plin. pan.: susurri exercitus, Amm. – personif., Susurri, im Gefolge der Fama, Ov. met. 12, 61. – ⇒ Heteroklit. Genet. susurrus, Apul. met. 6, 6: Abl. susurru, Apul. flor. 17. p. 26, 20 Kr.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > susurrus
-
13 susurrus [2]
2. susurrus, ī, m. (vgl. altind. svára-s, Schall, Ton, deutsch ›surren‹), das Zischeln, Flüstern ( Geflüster), Summen ( Gesumme), saepes... saepe levi somnum suadebit inire susurro (der Bienen), Verg. ecl. 1, 55: et spument rauco ferventia musta susurro, Calp. ecl. 1, 3: susurrus avium, Hieron. – bes. der Menschen, ille susurrus aquam ferentis mulierculae, Cic.: palam age, nolo murmurillum nec susurrum fieri, Plaut.: tacito susurro mala vota concipere, in leisem, stillem Gebete, Lucan.: illo tenui iugulos aperire susurro (durch heimtückische Ohrenbläserei), Iuven.: susurro tenui haec movebantur, Amm. – Plur., lenes susurri, Hor.: blandi susurri, Prop.: humiles susurri (Ohrenbläserei), Plin. pan.: susurri exercitus, Amm. – personif., Susurri, im Gefolge der Fama, Ov. met. 12, 61. – / Heteroklit. Genet. susurrus, Apul. met. 6, 6: Abl. susurru, Apul. flor. 17. p. 26, 20 Kr.
-
14 susurrus
1.sŭsurrus, i (collat. form of the abl. sing. susurru, App. Flor. p. 357, 39), m. [redupl. from root sur, sar, to speak, Fest. p. 322 Müll.; cf. absurdus], a low, gentle noise, a humming, murmuring, a muttering, whispering, etc. (class.):2.aquam ferentis mulierculae,
Cic. Tusc. 5, 36, 103:palam age: nolo murmur ullum, neque susurrum fieri,
Plaut. Rud. 5, 3, 48:(saepes) levi somnum suadebit inire susurro (apum), Verg E. 1, 56: tacito mala vota susurro Concipiunt,
i. e. in a low, muttered prayer, Luc. 5, 104:rauco susurro,
Calp. Ecl. 1, 3:tenui jugulos aperire susurro,
Juv. 4, 110. — In plur.:blandos audire susurros,
Prop. 1, 11, 13; Hor. C. 1, 9, 19; id. S. 2, 8, 78; Pers. 2, 6; Plin. Pan. 62 fin. —Personified: Susurri,
Whispers, the attendants of Fame, Ov. M. 12, 61. -
15 susurrus
susurrus ī, m [cf. συρίζω], a humming, murmuring, muttering, whispering: mulierculae: (saepes) levi somnum suadebit inire susurro (apum), V.: tenui iugulos aperire susurro, Iu.: Lenes susurri, H.: blandi, Pr.—Person., as attendants of Fame: Susurri, Whispers, O.* * *Isusurra, susurrum ADJIIwhisper, whispered report; soft rustling sound -
16 consusurro
cōn-susurro, —, —, āreшептаться, перешёптываться ( cum aliquo Ter) -
17 insusurro
īn-susurro, āvī, ātum, āreнашёптывать (alicui aliquid C, Sen etc.; in или ad aurem alicujus C) -
18 susurramen
susurrāmen, inis n. [ susurro ] -
19 susurrio
-
20 consusurro
cōn-susurro, āre, mit jmd. zusammen zischeln, cum alqo, Ter. heaut. 473.
См. также в других словарях:
susurro — sustantivo masculino 1. Ruido que se oye cuando alguien habla en voz muy baja: Al fondo de la iglesia se oía el susurro de las viejas. 2. (no contable) Uso/registro: literario. Sonido suave: el susurro del arroyo, el susurro del viento, el… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Susurro B&B — (Сан Мигель де Альенде,Мексика) Категория отеля: Адрес: Recreo 78 Colonia Centro, 37700 … Каталог отелей
susurro — (Del lat. susurrus). 1. m. Ruido suave y remiso que resulta de hablar quedo. 2. Ruido suave y remiso que naturalmente hacen algunas cosas … Diccionario de la lengua española
susurro — ► sustantivo masculino 1 Ruido sordo y suave producido al hablar en voz baja: ■ su teoría levantó susurros de desaprobación entre los asistentes. SINÓNIMO [bisbiseo] murmullo 2 Ruido suave producido de forma natural por algunas cosas: ■ le… … Enciclopedia Universal
susurro — {{#}}{{LM S36904}}{{〓}} {{SynS37819}} {{[}}susurro{{]}} ‹su·su·rro› {{《}}▍ s.m.{{》}} Ruido suave, especialmente el producido al hablar en voz muy baja. {{#}}{{LM SynS37819}}{{〓}} {{CLAVE S36904}}{{\}}{{CLAVE}}{{/}}{{\}}SINÓNIMOS Y ANTÓNIMOS:{{/}} … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
susurro — (m) (Intermedio) sonido producido por alguien que habla con voz muy baja Ejemplos: Al entrar a la sala escuché un susurro y ya supe que se reían de mí. Durante el examen se oían susurros en la clase. Sinónimos: sonido, rumor, murmullo, ronroneo,… … Español Extremo Basic and Intermediate
susurro — susurrare, susurrio, susurro v. sussurrare, sussurrio, sussurro … Enciclopedia Italiana
susurro — su·sùr·ro s.m. BU var. → sussurro … Dizionario italiano
susurro — sustantivo masculino murmullo, bisbiseo, rumor, murmurio. Aluden a la acción de hablar sin voz o en voz muy baja. * * * Sinónimos: ■ murmullo, rumor, cuchicheo, runrún … Diccionario de sinónimos y antónimos
susurro — Murmullo, ruido apacible … Diccionario Castellano
Casa El Susurro — (Villanueva de Valdueza,Испания) Категория отеля: Адрес: La Plaza S/N. , 24415 Vill … Каталог отелей