-
1 służbowy
dienstlichgodziny służbowe Dienststunden fPlwyjazd \służbowy Dienstreise fsprawa służbowa Dienstsache fstopień \służbowy Dienstgrad mmieszkanie służbowe Dienstwohnung fsamochód \służbowy Dienstwagen mtajemnica służbowa Dienstgeheimnis ntdrogą służbową auf dem Dienstweg -
2 służbowy
-
3 służbowy
służbowy podróż, samochód, tajemnica Dienst-;na drodze służbowej auf dem Dienstweg -
4 pies
pies m (psa, D psu, G psów) Hund m;mieć psa einen Hund haben;pies służbowy Diensthund m;pod psem fam. miserabel, schlecht;uwaga! zły pies bissiger Hund m;psu na budę für die Katz -
5 wyjazd
wyjazd służbowy Dienstreise f;wyjazd za miasto Fahrt f ins Grüne -
6 adres
Adresse f, Anschrift f\adres domowy Privatadresse f\adres e-mailowy E-Mail-Adresse f\adres internetowy Internetadresse f\adres służbowy Dienstadresse f\adres zwrotny Absenderadresse ftrafić pod zły \adres an die falsche Adresse geratenkierować uwagę pod czyimś \adresem eine Anmerkung an jds Adresse [ lub an jdn] richten -
7 delegacja
-
8 Beamtenverhältnis
stosunek m służbowy urzędnika państwowegoins \Beamtenverhältnis übernommen werden zostać urzędnikiem państwowym; Lehrer: <\Beamtenverhältnis\Beamtenverhältnis> zostać nauczycielem mianowanymim \Beamtenverhältnis stehen być urzędnikiem państwowym -
9 Dienstgrad
-
10 dienstlich
-
11 Dienstreise
-
12 Dienstvorschrift
-
13 Dienstwagen
Die nstwagen msamochód m służbowy -
14 geschäftlich
-
15 Geschäftsreise
wyjazd m służbowy, delegacja f
См. также в других словарях:
służbowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, służbowywi {{/stl 8}}{{stl 7}} mający związek z zorganizowaną, zhierarchizowaną pracą, zwłaszcza w instytucji państwowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stanowisko służbowe. Obowiązki służbowe. Podróż służbowa. Zależności… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
służbowy — służbowywi «dotyczący pracy w instytucji państwowej, w wojsku itp., wynikający z pracy w takiej instytucji, należny komuś z tytułu pracy; urzędowy» Funkcje służbowe. Stanowisko służbowe. Stopień służbowy. Hierarchia służbowa. Godziny służbowe.… … Słownik języka polskiego
delegacja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. delegacjacji {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa reprezentantów wysyłanych w imieniu jakiejś zbiorowości w celu załatwienia powierzonych im spraw : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
żart — 1. Nie na żarty «na serio, poważnie, naprawdę»: Ewa wkroczyła do domu w stroju szmaciano hipisowskim i oświadczyła, że rzuca wszystko i idzie w świat. (...) Przestraszyłam się nie na żarty. WO 03/02/2001. Tu Wydrychiewicz prosto z krzesła upadł… … Słownik frazeologiczny
adiunkt — m IV, DB. a, Ms. adiunktkcie; lm M. adiunktkci, DB. ów 1. «tytuł pracownika naukowo dydaktycznego w szkołach wyższych i naukowo badawczego w instytucjach naukowych, wyższy od tytułu starszego asystenta; pracownik mający ten tytuł» Adiunkt katedry … Słownik języka polskiego
asystent — m IV, DB. a, Ms. asystentncie; lm M. asystentnci, DB. ów 1. «osoba pomagająca specjaliście przy wykonywanej przez niego pracy, np. lekarzowi przy operacji» 2. «tytuł pomocniczego pracownika naukowego na wyższej uczelni lub w instytucie naukowo… … Słownik języka polskiego
oficer — m IV, DB. a, Ms. oficererze; lm M. owie (oficererzy), DB. ów «w siłach zbrojnych, w wojskach lądowych i lotniczych: żołnierz w stopniu podporucznika lub wyższym; w innych organizacjach o strukturze wojskowej, np. w policji, straży pożarnej: ten,… … Słownik języka polskiego
parotygodniowy — parotygodniowywi «trwający parę tygodni; mający parę tygodni» Parotygodniowa choroba, przerwa w pracy. Parotygodniowy wyjazd służbowy. Parotygodniowe dziecko, niemowlę … Słownik języka polskiego
paszport — m IV, D. u, Ms. paszportrcie; lm M. y «dokument osobisty stwierdzający tożsamość danej osoby, uprawniający ją do wyjazdu poza granice państwa i przebywania tam; dawniej także: dowód osobisty» Dostać, otrzymać, prolongować paszport. Starać się o… … Słownik języka polskiego
pokój — m I, D. pokójkoju 1. blm «stosunek między państwami, które nie prowadzą ze sobą wojny; sytuacja, w której państwo, naród itp. nie jest w stanie wojny» Powszechny i trwały pokój. Pokój między narodami. Bojownik, obrońca pokoju. Naruszyć, zakłócić … Słownik języka polskiego
prokurator — m IV, DB. a, Ms. prokuratororze; lm M. prokuratororzy, DB. ów «funkcjonariusz prokuratury upoważniony do samodzielnego wykonywania czynności prokuratorskich; stopień służbowy w systemie organów prokuratury» Prokurator wojewódzki. Oskarżenie… … Słownik języka polskiego