słowny

См. также в других словарях:

• słowny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, słownyni, słownyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} złożony ze słów, wyrażony słowami, zwłaszcza w mowie; ustny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Utarczka słowna. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słowny — słownyni, słownyniejszy 1. «składający się ze słów, wyrażony mową, pismem, słowami; ustny (w przeciwieństwie do pisemnego, piśmiennego)» Nuty z tekstem słownym pieśni. 2. «dotrzymujący danego słowa, danej obietnicy» Słowny człowiek. słowno… …   Słownik języka polskiego

• słowny — Igraszki słowne zob. igraszka. Szermierka słowna zob. szermierka …   Słownik frazeologiczny

• muzyka — ż III, CMs. muzykayce 1. blm «dziedzina sztuki, której tworzywem artystycznym są dźwięki zorganizowane w kompozycyjną całość; utwory, melodie wykonywane na instrumentach lub przez głos ludzki; komponowanie, granie, śpiewanie» Muzyka poważna,… …   Słownik języka polskiego

• pojedynek — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. pojedyneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dawny sposób załatwiania sprawy honorowej przez walkę dwóch przeciwników na białą lub palną broń w obecności sekundantów : {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• libretto — n III, Ms. librettotcie; lm D. librettoett «tekst słowny opery, operetki, oratorium, kantaty; literacko opracowana treść baletu, pantomimy» Autor libretta. Libretto operetki. Pisać libretta. ‹wł.› …   Słownik języka polskiego

• modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… …   Słownik języka polskiego

• pojedynek — m III, D. pojedyneknku, N. pojedyneknkiem; lm M. pojedyneknki 1. «dawny sposób załatwiania zatargów honorowych przez dwóch przeciwników walczących ze sobą na broń sieczną lub pistolety w obecności sekundantów» Pojedynek do pierwszej krwi. Wyzwać… …   Słownik języka polskiego

• słowność — ż V, DCMs. słownośćści, blm rzecz. od słowny w zn. 2 Doceniać czyjąś słowność. Słowność w dotrzymywaniu terminu …   Słownik języka polskiego

• ustny — 1. «dotyczący ust, znajdujący się w ustach, powstający w ustach» Otwór ustny. ∆ Jama ustna «otwór w twarzy człowieka wiodący do początkowego odcinka przewodu pokarmowego i oddechowego» ∆ Harmonijka ustna «instrument muzyczny w kształcie podłużnej …   Słownik języka polskiego

• werbalny — 1. «dotyczący słów, słowny; nie związany z praktyką, nie oparty na doświadczeniu» Erudycja czysto werbalna. Werbalna metoda nauczania. Werbalny charakter czyjejś wypowiedzi. ∆ Dowcip werbalny «dowcip polegający na grze słów, na wyzyskaniu… …   Słownik języka polskiego