słabo

См. также в других словарях:

• slabo — slȁbo pril. DEFINICIJA 1. loše, zlo [slabo mi je, razg. pozlilo mi je] 2. a. malo, u maloj mjeri b. nedovoljno stručno [slabo argumentirano] FRAZEOLOGIJA slabo kad rijetko, rijetko kad; slabo koji malo koji, rijetko koji; slabo mu se piše prijeti …   Hrvatski jezični portal

• słabo — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., słabobiej {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} działając niewielką siłą; niemocno : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słabo kogoś szturchnąć, dotknąć. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• słabo — słabobiej 1. «z niewielką siłą, niemocno» Słabo kogoś uderzyć, uścisnąć komuś dłoń. Puls, serce bije komuś słabo. ∆ Czuć się słabo «czuć się niezdrowym» ∆ Komuś jest, robi się słabo «ktoś jest bliski omdlenia, źle się czuje» 2. «niezbyt… …   Słownik języka polskiego

• slabo... — prvi del zloženk nanašajoč se na slab: slabokrven, slabonameren, slabosrčen, slaboumnost …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• prȅslabo — pril. previše slabo [∼ udariti] …   Veliki rječnik hrvatskoga jezika

• nietęgo — «słabo, nieszczególnie, nienadzwyczajnie» Nietęgo idzie komuś nauka. Nietęgo u niego z pieniędzmi …   Słownik języka polskiego

• slàb — slába o tudi ó prid., slábši (ȁ á) 1. ki ima negativne lastnosti, zlasti v moralnem pogledu: slab človek; v slabi družbi je začel popivati / imajo slabe namene; daje jim slab zgled; ima mnogo slabih lastnosti; ekspr. biti na slabi poti // ki ima …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• pásti — pádem dov., stil. pàl pála (á ā) 1. zaradi izgube ravnotežja, opore priti a) iz pokončnega položaja na tla zlasti v ležeči položaj: spotaknil se je in padel; pasti naprej, vznak, zviška; padel je kot pokošen / dobro prisloni lestev, da ne bo… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

• ćmić — ndk VIa, ćmię, ćmisz, ćmij, ćmił 1. ćmiony «osłabiać widoczność, przyciemniać, przyćmiewać, przesłaniać» Mgła ćmi słońce. Łzy ćmią oczy. Przesądy światło ćmiące. (Mickiewicz) ◊ Ćmi w oczach «traci się możność rozróżniania przedmiotów» 2. «palić… …   Słownik języka polskiego

• wątły — wątłytli, wątłytlejszy 1. «o człowieku: odznaczający się słabą budową ciała, słabym zdrowiem, mający mało sił, chorowity, słabowity; o czyjejś budowie ciała, czyimś stanie zdrowia itp.: szczupły, mizerny, słaby» Wątłe dziecko. Wątły organizm.… …   Słownik języka polskiego

• slab — slȁb prid. <odr. ī> DEFINICIJA 1. koji je male snage, koji nije jaka tijela (o čovjeku i životinji), opr. jak 2. koji nije postojana karaktera, koji nije jake volje 3. koji ne raspolaže jakom vlašću i utjecajem [slab vladar] 4. koji nešto… …   Hrvatski jezični portal