-
1 nachlassen
słabnąć -
2 nachlassen
-
3 abebben
-
4 abflauen
-
5 abklingen
-
6 abnehmen
abnehmen ( irr) vt Hut, Hörer usw zdejmować < zdjąć>; Sache, Eid, Führerschein, Bau usw odbierać < odebrać>; Bein odejmować < odjąć> (a MAT); Parade przyjmować <- jąć>;jemandem etwas abnehmen Blut pob(ie)rać od (G); Pflicht, Sorge uwalniać < uwolnić> k-o (od G); Arbeit, Weg usw wyręczać <- czyć> k-o (w L);fam. das nimmt dir keiner ab nikt ci nie uwierzy, że to prawda; →LINK="Beichte" Beichte,LINK="Prüfung" Prüfung,LINK="abkaufen" abkaufen,LINK="abrasieren" abrasieren; vi Vorrat, Tag ubywać <- być> (G); Sturm, Sehkraft <o>słabnąć; ( Gewicht reduzieren) zrzucać <- cić> wagę, <s>chudnąć -
7 abschwächen
abschwächen v/t osłabi(a)ć;vr sich abschwächen osłabi(a)ć się, <o>słabnąć, <z>maleć -
8 erlahmen
-
9 ermatten
-
10 nachlassen
nachlassen ( irr) vi Kräfte <o>słabnąć; Sturm <u>cichnąć, ustawać; Regen ustawać, mijać; Frost, Schmerz mijać, zelżeć pf; Schüler usw opuszczać < opuścić> się (w L); Tempo spadać < spaść>; Geschäft pogarszać < pogorszyć> się; v/t opuszczać < opuścić> ( vom Preis z ceny) -
11 schwach
schwach ( schwächer; schwächste) körperlich und fig słaby (-bo); Leistung usw a fam. kiepski (-ko); Hoffnung, Licht a nikły;schwach besucht sein mieć słabą frekwencję;immer schwächer werden stawać się coraz słabszym;das schwächste Glied in der Kette najsłabsze ogniwo łańcucha -
12 abnehmen
schudnąćsłabnąć
См. также в других словарях:
słabnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, słabnąćnę, słabnąćnie, słabnąćnij, słabnąćbłem, słabł || słabnąćnął, słabnąćbła, słabnąćbli {{/stl 8}}– osłabnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
słabnąć — ndk Vc, słabnąćnę, słabnąćniesz, słabnąćnij, słabł a. słabnąćnął, słabła, słabnąćbli 1. «stawać się słabym, coraz słabszym; tracić siły, omdlewać» Słabnąć od upału, ze zmęczenia. Serce, tętno, puls komuś słabnie. 2. «tracić na sile, tracić… … Słownik języka polskiego
więdnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVb, więdnąćnę, więdnąćnie, więdnąćnij, wiądłem, wiądł || więdnąćnął, więdła, więdli {{/stl 8}}– zwiędnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o roślinach lub… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chwiać — ndk Xb, chwieję, chwiejesz, chwiej, chwiaćał, chwiaćali a. chwieli «poruszać, pochylać w różne strony; kołysać» Wiatr chwiał koronami drzew. chwiać się 1. «być chwianym, poruszanym w różne strony; pochylać się, uginać się, kołysać się» Płomień… … Słownik języka polskiego
flaczeć — ndk III, flaczećeję, flaczećejesz, flaczećej, flaczećczał, flaczećczeli pot. «tracić sztywność, wiotczeć» przen. «o człowieku: słabnąć, tracić siły i energię» Flaczał z dnia na dzień … Słownik języka polskiego
gasnąć — ndk Vc, gasnę, gaśniesz, gaśnij, gasł (gasnąćnął), gasła, gaśli 1. «przestawać się palić, płonąć, świecić» Latarnie uliczne, światła, świece gasną. Ognisko gaśnie. ∆ Motor, silnik gaśnie «motor, silnik się wyłącza, przestaje pracować» 2.… … Słownik języka polskiego
głód — m IV, D. głodu, Ms. głodzie, blm 1. «stan organizmu związany z niedoborem lub brakiem pożywienia; uczucie czczości spowodowane brakiem pożywienia» Dojmujący, straszny głód. Pracować o głodzie. Zaspokoić pierwszy głód. Cierpieć, znosić głód.… … Słownik języka polskiego
łagodnieć — ndk III, łagodniećeję, łagodniećejesz, łagodniećej, łagodniećniał, łagodniećnieli «stawać się łagodnym, tracić surowość; tracić na sile, słabnąć» Rysy łagodniały. Wyraz twarzy łagodniał. Wiatr łagodniał … Słownik języka polskiego
mdleć — ndk III, mdleję, mdlejesz, mdlej, mdlał, mdleli 1. «tracić przytomność, świadomość, omdlewać» Mdleć z bólu, z głodu. ◊ Mdleć z zachwytu, z podziwu, ze strachu itp. «bardzo się czymś zachwycać, coś podziwiać, bardzo się bać itp.» 2. «tracić siłę,… … Słownik języka polskiego
mięknąć — ndk Vc, mięknąćnę, mięknąćniesz, mięknąćnij, miękł a. mięknąćnął, mięknąćkła, mięknąćkli «stawać się miękkim, tracić twardość» Asfalt miękł od upału. Len mięknie w wodzie. przen. a) «stawać się mniej intensywnym, wyraźnym, ostrym; łagodnieć,… … Słownik języka polskiego
niknąć — ndk Va a. Vc, niknąćnę, niknąćniesz, niknąćnij, niknąćnął a. nikł, niknąćnęła a. niknąćkła, niknąćnęli a. niknąćkli 1. «stawać się niewidocznym, ginąć z oczu; znikać» Niknąć we mgle, w mroku, w oddali. Niknący w blasku słońca samolot. Niknąca w… … Słownik języka polskiego