-
1 sigilla
sĭgilla, ōrum (sing.: SIGILLVM VOLKANI, Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 357; v. also infra, II.), n. dim. [signum].I.Little figures or images:b.apposuit patellam, in quā sigilla erant egregia,
Cic. Verr. 2, 4, 22, § 48:Tyrrhena sigilla,
Hor. Ep. 2, 2, 180:parva,
Lact. 2, 4, 19:perparvula,
Cic. Verr. 2, 4, 43, § 85; Plin. 36, 24, 59, § 183; Ov. A. A. 1, 407: quattuor certamina brevibus distincta sigillis, woven or wrought in, id. M. 6, 86.—Of the figures on seal-rings: sigilla anulo imprimere,
Cic. Ac. 2, 26, 86.—Transf., a seal, Hor. Ep. 1, 20, 3; Vulg. Apoc. 5, 1; 6, 1 et saep.—* II. -
2 sigilla
-
3 sigillum
sigillum, ī, n. (Demin. v. signum), I) die kleine Figur, das kleine Bildnis, die kleine Statue (das Standbildchen), Vitr. 9, 8, 6 u. 7. Apul. apol. 62: sig. Volkani, Corp. inscr. Lat. 14, 3: im Plur., patella, in qua sigilla erant egregia, Cic. Verr. 4, 48: albaria sigilla aedificiorum, Gipsfiguren (als Stukkaturarbeit) an Häusern, Plin. 36, 183: quattuor certamina brevibus distincta sigillis, in ein Gewebe eingewirkt, Ov. met. 6, 86: ornatus circus sigillis, mit Standbildchen, Ov. art. am. 1, 407: Tyrrhena sigilla, Standbildchen, Götterbildchen, Hor. ep. 2, 2, 180: u. so von Standbildchen, Cic. de nat. deor. 1, 85: parva sigilla, Lact. 2, 4, 19: sigilla perparvula, Cic. Verr. 4, 95. – von Abdrücken des Siegelringes, das Siegel, ignoti anuli sigillo impresso, Curt. 3, 7 (18), 14: cum aperuisset sigillum secundum, tertium etc., Vulg. apoc. 5, 3 sqq.: Plur., si in eiusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero, Cic. Acad. 2, 86: odisti claves et grata sigilla pudico, Hor. ep. 1, 20, 3: liber signatus sigillis septem, Vulg. apoc. 5, 1. – II) das Zeichen, die Spur, Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 326.
-
4 sigillum
sigillum, ī, n. (Demin. v. signum), I) die kleine Figur, das kleine Bildnis, die kleine Statue ( das Standbildchen), Vitr. 9, 8, 6 u. 7. Apul. apol. 62: sig. Volkani, Corp. inscr. Lat. 14, 3: im Plur., patella, in qua sigilla erant egregia, Cic. Verr. 4, 48: albaria sigilla aedificiorum, Gipsfiguren (als Stukkaturarbeit) an Häusern, Plin. 36, 183: quattuor certamina brevibus distincta sigillis, in ein Gewebe eingewirkt, Ov. met. 6, 86: ornatus circus sigillis, mit Standbildchen, Ov. art. am. 1, 407: Tyrrhena sigilla, Standbildchen, Götterbildchen, Hor. ep. 2, 2, 180: u. so von Standbildchen, Cic. de nat. deor. 1, 85: parva sigilla, Lact. 2, 4, 19: sigilla perparvula, Cic. Verr. 4, 95. – von Abdrücken des Siegelringes, das Siegel, ignoti anuli sigillo impresso, Curt. 3, 7 (18), 14: cum aperuisset sigillum secundum, tertium etc., Vulg. apoc. 5, 3 sqq.: Plur., si in eiusmodi cera centum sigilla hoc anulo impressero, Cic. Acad. 2, 86: odisti claves et grata sigilla pudico, Hor. ep. 1, 20, 3: liber signatus sigillis septem, Vulg. apoc. 5, 1. – II) das Zeichen, die Spur, Ven. Fort. vit. S. Mart. 2, 326.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sigillum
-
5 sigillarius
sigillārius, a, um (sigillum), zu den sigilla (kleinen Puppen, Stand bildern usw. aus Wachs od. Ton) gehörig, sigillario motu, durch automatenartige Bewegung, Tertull. de anim. 6: ähnlich velut sigillario extrinsecus ductu, Tertull. adv. Valent. 18. – subst., sigillāria, ōrum, Abl. iis u. ibus, n., A) ein Fest in Rom, bei dem man sich neben anderen Geschenken bes. kleine Figuren aus Wachs od. Ton schenkte, das Bilderfest, Macr. sat. 1, 10, 24; 1, 11, 46 sqq. Tib. b. Suet. Claud. 5, 1. Spart. Carac. 1, 8. Schol. Iuven. 6, 154. – B) kleine Figuren aus Wachs, Gips od. Ton, die an dem Bilderfeste geschenkt wurden, Wachs-, Gips-, Tonfiguren, -bilder, Sen. ep. 12, 3. Spart. Carac. 1, 8. Schol Iuven. 6, 154. – als Gegenstände der göttl. Verehrung, Tert. de or. 12. Arnob. 6, 11 u. 13. – C) Sigillaria, der Ort in Rom, wo sigilla u. Bücher u. andere künstlerische Werke verkauft wurden, der Bildermarkt, Kunstmarkt, Suet. Claud. 16, 4. Gell. 5, 4, 1: Abl. sigillaribus, Scaev. dig. 32, 1, 102, sigillariis, Gell. 2, 3, 5.
-
6 sigillarius
sigillārius, a, um (sigillum), zu den sigilla (kleinen Puppen, Stand bildern usw. aus Wachs od. Ton) gehörig, sigillario motu, durch automatenartige Bewegung, Tertull. de anim. 6: ähnlich velut sigillario extrinsecus ductu, Tertull. adv. Valent. 18. – subst., sigillāria, ōrum, Abl. iis u. ibus, n., A) ein Fest in Rom, bei dem man sich neben anderen Geschenken bes. kleine Figuren aus Wachs od. Ton schenkte, das Bilderfest, Macr. sat. 1, 10, 24; 1, 11, 46 sqq. Tib. b. Suet. Claud. 5, 1. Spart. Carac. 1, 8. Schol. Iuven. 6, 154. – B) kleine Figuren aus Wachs, Gips od. Ton, die an dem Bilderfeste geschenkt wurden, Wachs-, Gips-, Tonfiguren, -bilder, Sen. ep. 12, 3. Spart. Carac. 1, 8. Schol Iuven. 6, 154. – als Gegenstände der göttl. Verehrung, Tert. de or. 12. Arnob. 6, 11 u. 13. – C) Sigillaria, der Ort in Rom, wo sigilla u. Bücher u. andere künstlerische Werke verkauft wurden, der Bildermarkt, Kunstmarkt, Suet. Claud. 16, 4. Gell. 5, 4, 1: Abl. sigillaribus, Scaev. dig. 32, 1, 102, sigillariis, Gell. 2, 3, 5.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sigillarius
-
7 perparvulus
a, um [demin. к perparvus ] -
8 sigillum
ī n. [demin. к signum ]1) маленькое скульптурное изображение, фигурка, статуэтка (ornare sigillis O; sigilla aedificiorum PM)2) печать (s. anuli impressum QC)liber signatus sigillis septem Vlg — книга за семью печатями -
9 anulus
ānulus (annulus), ī, m. (1. anus), I) ein kleiner Ring (s. Varr. LL. 6, 8. Suet. fr. p. 169, 6 R.), A) Fingerring, bes. zum Siegeln, der Siegelring, signatorius, Val. Max.: pervius cassusque, Fab. Pict. fr.: pronubus, Tert. apol. 6. – anulum induere, Cic.: exornare anulis digitos, Sen.: de digito anulum detrahere, Ter., u. bl. anulum sibi od. alci detrahere, Cic. u.a.: hominibus honestis de digitis anulos auferre, Cic.: in eiusdem modi cera centum sigilla imprimere hoc anulo, Cic.: anulo obsignare tabulas, litteras, Plaut., Curt. u.a.: tabulis testamenti anulum imprimere, Sen.: vilissima utensilium anulo clausa, versiegelt, Tac. – gemmati magnā specie anuli, als Männerschmuck der Sabiner, Liv. – Goldene Ringe zu tragen war zur Zeit der Republik ein Vorrecht der Ritter; dah. an. equestris, ein goldener Ritterring, Hor.: anulum invenire, Cic., od. anulo aureo donari, Suet., zum Ritter gemacht, -geschlagen werden: ius anulorum, die Ritterwürde, Suet.: tunica ab anulis (vom Ritterstand) senatum distinxit, Plin. – Die Ablieferung des Siegelrings als Zeichen der gänzlichen Entsagung auf alle Familienrechte und Ansprüche, anulum de digito suum tibi tradidit, Cic. Rosc. Am. 144. – B) von andern ringförmigen Körpern, der Ring, der Ringel, a) an Vorhängen, an. velaris, Plin. 13, 62. – b) der Ring od. das Glied einer Kette, Plin. 34, 150: v. den Ringen der Sklavenkette, Mart. 3, 29, 2; 11, 37, 3 (mit Anspielung auf die Ringe der Ritter). – c) der Ring am Spielreif (trochus, w. s.), gārrulusan., der klirrende R. (kollektiv), Mart. 14, 169. – d) eine kreisförmige Haarlocke, der Ringel, comarum anulus, Mart. 2, 66, 2: in anulos suos recidere (v. Haar), Sen. de brev. vit. 12, 3. – e) an Bäumen, eine geringelte Ranke, vitis anuli, quos ελικας vocant, Cael. Aur. acut. 3, 8, 150. – f) aus Zweigen, virgei anuli, Ringel aus Myrtenreisig, Plin. 15, 124. – g) ein Ring aus einem Faden, Amm. 29, 1, 31. – h) eine runde Zierat am Wulste der dorischen Säule, der Ring, Vitr. 4, 3, 4. – II) der After (vgl. 1. anus no. II), Cato r. r. 159. – / Die Schreibung mit einem n empfehlen die besten Handschriften, s. Madvig Cic. de fin. 5, 3. Fritzsche Hor. sat. 2, 7, 53. Aber annulus, Corp. inscr. Lat. 2, 2060, 15.
-
10 dissigillo
dis-sigillo, āre (dis u. sigillum), von einem Werke die sigilla (Bildnisse, Reliefs) abreißen, opus, Corp. inscr. Lat. 13, 8655 = Buecheler carm. lat. epigr. no. 1006 mit Anmerk.
-
11 perparvulus
per-parvulus (perparvolus), a, um, sehr klein, sigilla, Statuetten, Cic. Verr. 4, 95: scrupuli, Solin. 53, 25.
-
12 sigillaricius
sigillārīcius, a, um (sigillum), zu den sigilla gehörig, subst., a) sigillārīcium, iī, n., das Bilderfest (s. sigillāriusno. A), Vopisc. Aurel. 50, 2. – b) sigillārīcia, ōrum, n. (sc. dona), Geschenke am Bilderfeste, Spart. Hadr. 17, 3.
-
13 sigla
-
14 annulus
annŭlus (anŭlus), i, m. [st2]1 [-] anneau. [st2]2 [-] anneau servant de bague, bague, anneau servant de sceau, sceau. [st2]3 [-] anneau d'or (du chevalier romain). - annulis donare, Tac.: admettre au rang des chevaliers (qui avaient le droit de porter l'anneau d'or). - annulum induere: mettre un anneau. - annulum invenit, Cic.: il a obtenu l'anneau d'or, il a été fait chevalier. - jus annulorum, Suet.: rang de chevalier romain.* * *annŭlus (anŭlus), i, m. [st2]1 [-] anneau. [st2]2 [-] anneau servant de bague, bague, anneau servant de sceau, sceau. [st2]3 [-] anneau d'or (du chevalier romain). - annulis donare, Tac.: admettre au rang des chevaliers (qui avaient le droit de porter l'anneau d'or). - annulum induere: mettre un anneau. - annulum invenit, Cic.: il a obtenu l'anneau d'or, il a été fait chevalier. - jus annulorum, Suet.: rang de chevalier romain.* * *Annulus, annuli, m. g. pen. corr. Cic. Un anneau, Une verge à mettre au doigt.\Annulus signatorius. Valer. Anneau à cacheter.\Pala annuli. Cic. Le large ou la pierre est enchassee.\Annulo sigilla imprimere. Cic. Cacheter, Seeller. -
15 imprimo
imprimo, ĕre, pressi, pressum [st2]1 [-] appuyer sur, enfoncer. [st2]2 [-] empreindre, imprimer, graver sur (in et abl.).* * *imprimo, ĕre, pressi, pressum [st2]1 [-] appuyer sur, enfoncer. [st2]2 [-] empreindre, imprimer, graver sur (in et abl.).* * *Imprimo, imprimis, pen. corr. impressi, impressum, imprimere. Cic. Empraindre, Imprimer, Mouler, Jecter en moule.\Imprimere corpus. Plin. Presser, ou Serrer contre quelque chose.\Imprimere sigilla annulo. Cic. Marquer avec un anneau, Cacheter.\Signum imprimere pecori. Virgil. Marquer.\Impressit parieti tabulas. Plin. Il ficha contre la paroy.\Imprimere vestigium. Cic. Ex eo loco vbi vestigium impresserit. Ficher le pied, Marcher.\Imprimere vnguem. Plin. Ficher l'ongle dedens, Esgratigner.\Imprimere vulnus. Colum. Faire une playe et incision.\Imprimere dedecus Reipub. Cic. Faire deshonneur à la Republique.\Imprimere. Cic. Marquer.\Memoriam publicae recensionis tabulis publicis imprimere. Cic. Enregistrer, Mettre par escript. -
16 plutealis
Plutealis, et hoc pluteale, pen. prod. Vnde Sigilla plutealia. Cic. Petites images eslevees, faictes de bois. -
17 anulus
ānulus (annulus), ī, m. (1. anus), I) ein kleiner Ring (s. Varr. LL. 6, 8. Suet. fr. p. 169, 6 R.), A) Fingerring, bes. zum Siegeln, der Siegelring, signatorius, Val. Max.: pervius cassusque, Fab. Pict. fr.: pronubus, Tert. apol. 6. – anulum induere, Cic.: exornare anulis digitos, Sen.: de digito anulum detrahere, Ter., u. bl. anulum sibi od. alci detrahere, Cic. u.a.: hominibus honestis de digitis anulos auferre, Cic.: in eiusdem modi cera centum sigilla imprimere hoc anulo, Cic.: anulo obsignare tabulas, litteras, Plaut., Curt. u.a.: tabulis testamenti anulum imprimere, Sen.: vilissima utensilium anulo clausa, versiegelt, Tac. – gemmati magnā specie anuli, als Männerschmuck der Sabiner, Liv. – Goldene Ringe zu tragen war zur Zeit der Republik ein Vorrecht der Ritter; dah. an. equestris, ein goldener Ritterring, Hor.: anulum invenire, Cic., od. anulo aureo donari, Suet., zum Ritter gemacht, -geschlagen werden: ius anulorum, die Ritterwürde, Suet.: tunica ab anulis (vom Ritterstand) senatum distinxit, Plin. – Die Ablieferung des Siegelrings als Zeichen der gänzlichen Entsagung auf alle Familienrechte und Ansprüche, anulum de digito suum tibi tradidit, Cic. Rosc. Am. 144. – B) von andern ringförmigen Körpern, der Ring, der Ringel, a) an Vorhängen, an. velaris, Plin. 13, 62. – b) der Ring od. das Glied einer Kette, Plin. 34, 150: v. den————Ringen der Sklavenkette, Mart. 3, 29, 2; 11, 37, 3 (mit Anspielung auf die Ringe der Ritter). – c) der Ring am Spielreif (trochus, w. s.), garrulusan., der klirrende R. (kollektiv), Mart. 14, 169. – d) eine kreisförmige Haarlocke, der Ringel, comarum anulus, Mart. 2, 66, 2: in anulos suos recidere (v. Haar), Sen. de brev. vit. 12, 3. – e) an Bäumen, eine geringelte Ranke, vitis anuli, quos ελικας vocant, Cael. Aur. acut. 3, 8, 150. – f) aus Zweigen, virgei anuli, Ringel aus Myrtenreisig, Plin. 15, 124. – g) ein Ring aus einem Faden, Amm. 29, 1, 31. – h) eine runde Zierat am Wulste der dorischen Säule, der Ring, Vitr. 4, 3, 4. – II) der After (vgl. 1. anus no. II), Cato r. r. 159. – ⇒ Die Schreibung mit einem n empfehlen die besten Handschriften, s. Madvig Cic. de fin. 5, 3. Fritzsche Hor. sat. 2, 7, 53. Aber annulus, Corp. inscr. Lat. 2, 2060, 15. -
18 dissigillo
dis-sigillo, āre (dis u. sigillum), von einem Werke die sigilla (Bildnisse, Reliefs) abreißen, opus, Corp. inscr. Lat. 13, 8655 = Buecheler carm. lat. epigr. no. 1006 mit Anmerk.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > dissigillo
-
19 perparvulus
per-parvulus (perparvolus), a, um, sehr klein, sigilla, Statuetten, Cic. Verr. 4, 95: scrupuli, Solin. 53, 25.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perparvulus
-
20 sigillaricius
sigillārīcius, a, um (sigillum), zu den sigilla gehörig, subst., a) sigillārīcium, iī, n., das Bilderfest (s. sigillarius no. A), Vopisc. Aurel. 50, 2. – b) sigillārīcia, ōrum, n. (sc. dona), Geschenke am Bilderfeste, Spart. Hadr. 17, 3.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sigillaricius
См. также в других словарях:
Sigilla — ? Sigilla Научная классификация Царство: Животные Тип: Членистоногие Класс: Насекомые … Википедия
SIGILLA — in vestibus, ζώδια sunt, h. e. sigurae vel hominum vel bestiarum, aurô vel purpurâ expressae: sicut clavit, Graecis σημεῖα, rotundae vel quadratae solum, imaginem nullam exprimentes. Hinc ζωδιωτὰ, sigillata. Hesychio, ζωδιωτὸς χιτὼν, sigillata… … Hofmann J. Lexicon universale
sigilla — pl. of sigillum … Useful english dictionary
Sigilla — Sigillum Si*gil lum, n.; pl. {Sigilla}. [L.] (Rom. & Old Eng. Law) A seal. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
SIGILLA vel SIGNA — dicuntur Vittuvio, l. 9. c. 6. quae Suetonius Neron. c. 56. icunculas, Glossae Philoxeni Sigillaria, Graeci Νευρόςπαςτα, apud A. Gellium l. 14. c. 1. i. e. nervis tracta, sive sidiculis mota; vocant: Simulacra videl. sive statuae cubitales… … Hofmann J. Lexicon universale
Sigilla — Si|gil|la: Plur. von ↑Sigillum … Das große Fremdwörterbuch
ARGENTEA Sigilla et Emblemata — aureis nonnumquam scyphis includi consuevêre: quemadmodum vicissim aureae caelaturae in vasis argenteis, et quidem communiter collocabantur. Quorum prius Verrem factitâsse, Cicero ait Act. 6. de aureis caelaturis in argentum descendentibus, vide… … Hofmann J. Lexicon universale
In cujus rei testimonium huic chartae (vel scripto) nostra sigilla apposuimus — In witness whereof we have set our seals to this charter (or writing) … Ballentine's law dictionary
СИГИЛЛА — • Sigilla, маленькие статуи и изображения, преимущественно плитки с рельефами (то же, что emblemata, см. Крусты) или резные камни в перстнях и т. п … Реальный словарь классических древностей
sigillarian — sigillāˈrian noun and adjective • • • Main Entry: ↑sigil … Useful english dictionary
CAELARE — Cardano l. de Lapidibus, et sculpere sic distinguuntur, ut caelare de gemmis dicatur, quae cavatâ effigie insigniuntur; sculpere vero, quum imago prominens figuratur, velut in nummis, qui Principum vultibus signantur. Sed Salmasio hoc ipsum… … Hofmann J. Lexicon universale