-
1 sigillaricius
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II. -
2 sigillaricia
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II. -
3 sigillaritius
sĭgillārīcĭus ( - tĭus), a, um, adj. [sigilla].* I. II.
См. также в других словарях:
SIGILLARICIUS Annulus — apud Vopisc. in Aureliano, c. 50. uxori et siliae annulum Sigillaricium, quasi privatus, instituit; idem cum signatorio est. Cuiusmodi annulos chirographos, seu potius cirographos, h. e. cerographos, vocat Catullus, Epigr. 25. v. 7. Remitte… … Hofmann J. Lexicon universale
