Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

sēlēctio

  • 1 selectio

    sēlēctio, ōnis, f. (seligo), das Auslesen, die Auswahl, Cic. de fin. 2, 43 u.a.: si selectio nulla sit ab iis rebus, quae etc., Cic. de fin. 3, 31: si insipientis iudicio multitudinis facta est deorum ista selectio, Augustin. de civ. dei 7, 3, 2. p. 278, 18 D.2

    lateinisch-deutsches > selectio

  • 2 selectio

    selectĭo, ōnis, f. choix, triage.
    * * *
    selectĭo, ōnis, f. choix, triage.
    * * *
        Selectio, Verbale. Cic. Eslite de choses qu'on met à part, Un recueil.

    Dictionarium latinogallicum > selectio

  • 3 selectio

    sēlēctio, ōnis, f. (seligo), das Auslesen, die Auswahl, Cic. de fin. 2, 43 u.a.: si selectio nulla sit ab iis rebus, quae etc., Cic. de fin. 3, 31: si insipientis iudicio multitudinis facta est deorum ista selectio, Augustin. de civ. dei 7, 3, 2. p. 278, 18 D.2

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > selectio

  • 4 selectio

    selectio selectio, onis f отбор, селекция

    Латинско-русский словарь > selectio

  • 5 selectio

    sēlēctio, ōnis f. [ seligo ]
    выбор, отбор C, Aug

    Латинско-русский словарь > selectio

  • 6 sēlēctiō

        sēlēctiō ōnis, f    [2 se-+1 LEG-], a choosing out, choice, selection: nullā selectione uti: rerum.
    * * *
    choosing out, selection

    Latin-English dictionary > sēlēctiō

  • 7 selectio

    sēlectĭo, ōnis, f. [seligo], a choosing out, choice, selection (Ciceron.):

    cum virtutis hoc proprium sit, earum rerum, quae secundum naturam sint, habere delectum: qui omnia sic exaequaverunt, ut in utramque partem ita paria redderent, uti nullā selectione uterentur, virtutem ipsam sustulerunt,

    Cic. Fin. 3, 4, 12; cf.:

    virtutem rerum selectione exspoliare,

    id. ib. 2, 13, 43;

    3, 6, 20: vitiorum,

    id. Leg. 3, 10, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > selectio

  • 8 selectio

    onis, f третье склонение отбор, селекция

    Латинско-русский медицинско-фармацевтический словарь > selectio

  • 9 selectio naturalis

    {Deutsch:} natürliche Auslese (f)
    {Русский:} естественный отбор (м)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > selectio naturalis

  • 10 selectio plantarum

    {Deutsch:} Pflanzenselektion (f)
    {Русский:} селекция растений (ж)

    Latein-Deutsch-Wörterbuch von Heilpflanzen > selectio plantarum

  • 11 deinceps

    de-inceps, Adi. u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, deincipite die, Apul. flor. 16. p. 21, 5 Kr.; vgl. Paul. ex Fest. 71, 2 u. 75, 4.

    II) Adv., in stetiger Reihe nacheinander, hintereinander, demnächst nach-, in der Reihe, in der Reihen folge (vgl. εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri altitudo expleatur, Caes. b. G. 7, 23, 4; vgl. b. c. 1, 25, 8. – u. bei Adjektiven u. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs vertretend, populari omnem deinc. agrum usque ad Padi ripas iussit, das ganze Land immer weiter hin (das ganze nach- od. nebeneinander liegende Land), Liv. 21, 52, 5: u. so tres deinc. turres... cum fragore ingenti procĭderunt, Liv. 21, 8, 5. – korresp. m. primus, ad Catabathmon... secundo mari prima Cyrene est, ac deinc. duae Syrtes interque eas Leptis, deinde Philaenon arae... post aliae Punicae urbes, Sall. Iug. 19, 3.

    b) in der Zeit: interreges deinc. M. Manlius Capitolinus, Ser. Sulpicius Camerinus, L. Valerius Potitus, Liv.: quos (tres fratres) video deinc. tribunos plebis per triennium fore, Cic.: in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinc. qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs (nacheinander folgend, demnächst folgend) vertretend (vgl. Fabri Liv. 21, 36, 6 u. 22, 7, 11, Weißenb. Liv. 21, 8, 5), intuemini horum deinc. annorum vel secundas res vel adversas, Liv.: postero ac deinc. aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam virorum multitudo stetit, Liv.: cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque deinc. bellis ostentans, Liv.: reliquis deinc. diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes.: quo (nomine) Romulum conditorem deincepsque reges appellatos, Liv. – Spätlat. für deinde, hierauf, nachher, alsdann, quo deinc. mitius ageret, Aur. Vict. de Caes. 20, 13: missa deinc. legatio Romam est, Capit. Gord. 9, 7: non multo deinc., Eutr. 10, 4: haut multo deinc., Amm. 22, 7, 5.

    c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, etsi movebant iam me illa quae supra dixeram, tamen eis quae sequuntur perturbabar magis, Cic.: posse ex his (litterarum formis) in terram excussis annales Ennii, ut deinc. legi possint, effici, hintereinander fort gelesen werden können, Cic. – de iustitia satis dictum est. Deinceps (demnächst), ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, Cic.: perge d., fahre weiter fort, Varro. – So nun: α) verb. deinde deinc., inde deinc. od. deinc. inde, postea deinc. (vgl. επειτα εξης), zB. funera deinde duo deinc. collegae fratrisque ducit, Liv.: idque in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinc. auget Esquilias, Liv. – u. so tum deinc., Liv. 2, 39, 4; 9, 6, 1: postea deinc., Liv. 45, 14, 2. – β) korresp. m. primus u. vgl., zB. primum est officium, ut se conservet in naturae statu, deinceps, ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria; quā inventā selectione et item reiectione sequitur deinc. cum officio selectio, deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque naturae, Cic.: principes sint patria et parentes...: proximi liberi totaque domus...: deinc. (demnächst) bene convenientes propinqui, Cic.: ut prima (officia) dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinc. (und so weiter fort) gradatim reliqua reliquis debeantur, Cic.: de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac deinc. (und dann so fort, und dann weiterhin) fuere, vix quidquam firmare ausim, Tac. – / deinceps zweisilbig bei Hor. sat. 2, 8, 80.

    lateinisch-deutsches > deinceps

  • 12 deinceps

    de-inceps, Adi. u. Adv. (dein u. capio), I) Adi. (Genet. deincipitis), darauf folgend, deincipite die, Apul. flor. 16. p. 21, 5 Kr.; vgl. Paul. ex Fest. 71, 2 u. 75, 4.
    II) Adv., in stetiger Reihe nacheinander, hintereinander, demnächst nach-, in der Reihe, in der Reihen folge (vgl. εξης, εφεξης), a) im Raume: his (saxis) collocatis et coagmentatis alius insuper ordo additur etc.... sic deinc. omne opus contexitur, dum iusta muri altitudo expleatur, Caes. b. G. 7, 23, 4; vgl. b. c. 1, 25, 8. – u. bei Adjektiven u. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs vertretend, populari omnem deinc. agrum usque ad Padi ripas iussit, das ganze Land immer weiter hin (das ganze nach- od. nebeneinander liegende Land), Liv. 21, 52, 5: u. so tres deinc. turres... cum fragore ingenti procĭderunt, Liv. 21, 8, 5. – korresp. m. primus, ad Catabathmon... secundo mari prima Cyrene est, ac deinc. duae Syrtes interque eas Leptis, deinde Philaenon arae... post aliae Punicae urbes, Sall. Iug. 19, 3.
    b) in der Zeit: interreges deinc. M. Manlius Capitolinus, Ser. Sulpicius Camerinus, L. Valerius Potitus, Liv.: quos (tres fratres) video deinc. tribunos plebis per triennium fore, Cic.: in Originibus dixit Cato morem apud maiores hunc epularum fuisse, ut deinc. qui accubarent canerent ad tibiam clarorum virorum
    ————
    laudes atque virtutes, Cic. – stationes dispositas haberent atque alios alii deinc. exciperent, Caes.: possum deinc. totam rem explicare; deinde ad extremum id quod accĭdit dicere, Cic. – ost bei Pronominen u. Adjektiven od. Substantiven den Begriff des entsprechenden Adjektivs (nacheinander folgend, demnächst folgend) vertretend (vgl. Fabri Liv. 21, 36, 6 u. 22, 7, 11, Weißenb. Liv. 21, 8, 5), intuemini horum deinc. annorum vel secundas res vel adversas, Liv.: postero ac deinc. aliquot diebus ad portas maior prope mulierum quam virorum multitudo stetit, Liv.: cicatrices acceptas Veienti, Gallico aliisque deinc. bellis ostentans, Liv.: reliquis deinc. diebus Caesar silvas caedere instituit, Caes.: quo (nomine) Romulum conditorem deincepsque reges appellatos, Liv. – Spätlat. für deinde, hierauf, nachher, alsdann, quo deinc. mitius ageret, Aur. Vict. de Caes. 20, 13: missa deinc. legatio Romam est, Capit. Gord. 9, 7: non multo deinc., Eutr. 10, 4: haut multo deinc., Amm. 22, 7, 5.
    c) in der Reihenfolge: septimus sum deinc. praetorius in gente nostra, Varro: P. Sulpicius, qui deinceps (unmittelbar nach ihm) eum magistratum petiturus putabatur, Cic.: de quo cum mihi deinc. viderem esse dicendum, etsi movebant iam me illa quae supra dixeram, tamen eis quae sequuntur perturbabar magis, Cic.: posse ex his (litterarum formis) in terram excus-
    ————
    sis annales Ennii, ut deinc. legi possint, effici, hintereinander fort gelesen werden können, Cic. – de iustitia satis dictum est. Deinceps (demnächst), ut erat propositum, de beneficentia ac de liberalitate dicatur, Cic.: perge d., fahre weiter fort, Varro. – So nun: α) verb. deinde deinc., inde deinc. od. deinc. inde, postea deinc. (vgl. επειτα εξης), zB. funera deinde duo deinc. collegae fratrisque ducit, Liv.: idque in re publica nostra maxime valuit, quoad ei regalis potestas praefuit; deinde etiam deinc. posteris tradebatur, Cic.: deinc. inde multae (causae), quas non minus diligenter elaboratas et tamquam elucubratas afferebamus, Cic.: addit duos colles, Quirinalem Viminalemque, inde deinc. auget Esquilias, Liv. – u. so tum deinc., Liv. 2, 39, 4; 9, 6, 1: postea deinc., Liv. 45, 14, 2. – β) korresp. m. primus u. vgl., zB. primum est officium, ut se conservet in naturae statu, deinceps, ut ea teneat, quae secundum naturam sint, pellatque contraria; quā inventā selectione et item reiectione sequitur deinc. cum officio selectio, deinde ea perpetua, tum ad extremum constans consentaneaque naturae, Cic.: principes sint patria et parentes...: proximi liberi totaque domus...: deinc. (demnächst) bene convenientes propinqui, Cic.: ut prima (officia) dis immortalibus, secunda patriae, tertia parentibus, deinc. (und so weiter fort) gradatim reliqua reliquis debeantur, Cic.: de comitiis consularibus, quae tum primum illo principe ac deinc.
    ————
    (und dann so fort, und dann weiterhin) fuere, vix quidquam firmare ausim, Tac. – deinceps zweisilbig bei Hor. sat. 2, 8, 80.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > deinceps

  • 13 rejectio

    rējectĭo, ōnis, f. [reicio], a throwing back, throwing away. *
    I.
    Lit.:

    sanguinis,

    i. e. throwing up, Plin. 23, 8, 76, § 146; Pall. 3, 31, 2.—
    II.
    Trop., a rejecting, re jection (so in good prose, esp. freq. in Cic.).
    A.
    In gen.:

    selectio et item rejectio,

    Cic. Fin. 3, 6, 20:

    quod si civi Romano licet esse Gaditanum, sive exilio, sive postliminio, sive rejectione hujus civitatis,

    id. Balb. 12, 29.—
    B.
    In partic.
    1.
    In jurid. lang., a challenging, rejection of a judge:

    judicum,

    Cic. Verr. 1, 6, 16; so id. Planc. 15, 36. — Absol.:

    rejectione interpositā,

    Cic. Sull. 33, 92; id. Att. 1, 16, 3.—
    b.
    Transf., in gen.:

    excutere, quicquid dici potest, et velut rejectione factā ad optimum pervenire,

    Quint. 7, 1, 34: eruditorum, Plin. H. N. praef. § 7.—
    2.
    Rhet. t. t.
    a.
    In alium, a shifting off from one ' s self to another, Cic. de Or. 3, 53, 204 (al. trajectio; v. Orell. N. cr.); cited also in Quint. 9, 1, 30.—
    b.
    = Gr. apodiôxis, the setting aside of considerations which are not pertinent, Jul. Rufin. Schem. Lex. § 12.

    Lewis & Short latin dictionary > rejectio

См. также в других словарях:

  • sélection — [ selɛksjɔ̃ ] n. f. • 1609 « choix » (didact.); lat. selectio I ♦ 1 ♦ (rare av. XIXe) Action de choisir les objets, les individus qui conviennent le mieux. Faire une première sélection parmi, entre des candidats. ⇒ présélection. Critères de… …   Encyclopédie Universelle

  • Selektion — Bevorzugung; Auslese; Auswahl; Präferenz (fachsprachlich); Wahl * * * Se|lek|ti|on 〈f. 20〉 I 〈unz.〉 Auswahl II 〈zählb.; in der Evolutionstheorie〉 Auslese, Zuchtwahl …   Universal-Lexikon

  • selecţie — SELÉCŢIE, selecţii, s.f. 1. Alegere efectuată după un anumit criteriu şi cu un scop; selecţionare. 2. Proces de supravieţuire a indivizilor dotaţi cu cele mai apte însuşiri în lupta pentru existenţă. ♢ Selecţie naturală = fenomen natural constând …   Dicționar Român

  • Textual criticism — Carmina Cantabrigiensia, Manuscript C, folio 436v, 11th century Textual criticism (or lower criticism) is a branch of literary criticism that is concerned with the identification and removal of transcription errors in the texts of manuscripts.… …   Wikipedia

  • селекция — и; ж. [от лат. selectio отбор] Наука об улучшении и выведении новых сортов растений и пород животных посредством отбора и скрещивания; сам такой способ получения новых сортов и пород. Заниматься селекцией зерновых. Вывести посредством селекции… …   Энциклопедический словарь

  • селекция — (лат. selectio выбор, отбор) 1) выведение новых и улучшение существующих сортов растений, пород животных и штаммов микроорганизмов путем применения научных методов отбора, гибридизации, оценки потомства и др.; 2) научная дисциплина, изучающая… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • Critique Textuelle — La critique textuelle est une science, à l’intersection de l’histoire, de la critique et de la littérature, qui étudie la rédaction et les circonstances de rédaction, ainsi que la tradition de textes anciens jusqu’à nous. Egalement appelée… …   Wikipédia en Français

  • Critique exégétique — Critique textuelle La critique textuelle est une science, à l’intersection de l’histoire, de la critique et de la littérature, qui étudie la rédaction et les circonstances de rédaction, ainsi que la tradition de textes anciens jusqu’à nous.… …   Wikipédia en Français

  • Critique textuelle — La critique textuelle est une science, à l’intersection de l’histoire, de la critique et de la littérature, qui étudie la rédaction et les circonstances de rédaction, ainsi que la tradition de textes anciens jusqu’à nous. Egalement appelée… …   Wikipédia en Français

  • пироселекция — (от греч. pýr  огонь и лат. selectio  отбор), разделение компонентов полиметаллического рудного сырья и оборотных продуктов, основано на различной летучести металлов (Zn, Pb, Cd и др.) и их соединений. Осуществляется в конвертере. * * *… …   Энциклопедический словарь

  • селективный — (лат. selectio выбор, отбор) основанный на свойстве производить отбор, избирательный; с ая выемка горн, раздельная выемка, раздельное извлечение каждого из совместно залегающих полезных ископаемых или полезного ископаемого и пустых пород. Новый… …   Словарь иностранных слов русского языка

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»