-
1 sądownie
adv. Prawo [uznany, przyznany] legally, judicially, by a court (of law); [odpowiadać, występować, rozstrzygać] in court- został sądownie skazany/uniewinniony he was found guilty/not guilty by a court- był karany/nie był karany sądownie he has a criminal/clean record- jest ścigany sądownie za malwersacje he is being prosecuted for embezzlement- będziemy dochodzić swoich praw sądownie we’ll go to court* * *adv( zająć lokal) legally; ( dochodzić praw) through legal action, in courtścigać kogoś sądownie — to prosecute lub sue sb
* * *adv.( zająć lokal) legally; ( dochodzić czegoś) through legal action, in court; dochodzić swoich praw sądownie go to court; ścigać kogoś sądownie prosecute sb ( za coś for sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sądownie
-
2 karać
(-rzę, -rzesz); perf; u-; vtto punish; (administracyjnie, sądownie) to penalizekarać kogoś za coś — to punish lub penalize sb for sth
* * *ipf.- rzę -rzesz punish ( kogoś za coś sb for (doing) sth); prawn., sport penalize; karać fizycznie chastise; karać grzywną l. mandatem fine, mulct; karać kogoś śmiercią sentence sb to death; karać suspensą ( duchownego) defrock, unfrock.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > karać
-
3 należnoś|ć
f (G pl należności) książk. amount due- niezapłacone należności za prąd unpaid electric(ity) bills- należność za naprawę wynosi 200 zł the repair charge a. fee is 200 zlotys- zapłacić a. uiścić należność (za coś) to pay the amount due (for sth), to settle the bill (for sth)- zapłacić należność za gaz to pay the gas bill- uregulować wszystkie należności to make all the payments due a. all the necessary payments, to pay all one’s bills a. dues- firma dochodziła swoich należności sądownie the company pursued its debts in court- należności spłacał ratami he paid off a. repaid his debt in instalmentsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > należnoś|ć
См. также в других словарях:
sądownie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} przy udziale sądu – wymiaru sprawiedliwości, decyzją sądu; przez sąd : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sądownie uniewinniony. Odpowiadać za coś sądownie. Ścigać kogoś sądownie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sądownie — «na podstawie orzeczenia sądu, przez odwołanie się do sądu; przez sąd» Dochodzić swych praw sądownie. Sądownie pozbawić kogoś praw rodzicielskich … Słownik języka polskiego
więzienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. więzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} orzeczona sądownie kara pozbawienia wolności; pobyt w zakładzie … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bankructwo — n III, Ms. bankructwowie; lm D. bankructwouctw «sądownie ogłoszona upadłość; także częściowa lub całkowita niewypłacalność» Bankructwo firmy. Ogłosić bankructwo. przen. «utrata znaczenia, wpływów; ideowy, moralny upadek, klęska planów życiowych»… … Słownik języka polskiego
ewinkować — ndk IV, ewinkowaćkuję, ewinkowaćkujesz, ewinkowaćkuj, ewinkowaćował, ewinkowaćowany praw. «dochodzić sądownie swego prawa do rzeczy w stosunku do osoby, która nabyła tę rzecz od kogoś nie będącego właścicielem» ‹łac.› … Słownik języka polskiego
malwersacja — ż I, DCMs. malwersacjacji; lm D. malwersacjacji (malwersacjacyj) «nadużycie natury finansowej, przywłaszczenie powierzonego mienia; defraudacja» Dopuścić się malwersacji. Odpowiadać sądownie za malwersacje. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego
ścigać — ndk I, ścigaćam, ścigaćasz, ścigaćają, ścigaćaj, ścigaćał, ścigaćany 1. «biec, pędzić za kimś, aby go dogonić, złapać; gonić, tropić» Biegł, chociaż go nikt nie ścigał. Kot ścigany przez psy. Ścigać lisa. ◊ Ścigać kogoś docinkami, śmiechem,… … Słownik języka polskiego
alimenty — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. alimentytów {{/stl 8}}{{stl 7}} środki, zwykle określone sądownie, wypłacane krewnym w linii prostej (np. rodzicom, współmałżonkom, dzieciom) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płacić alimenty. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bankrut — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. bankrutucie; lm M. bankrutuci {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba fizyczna lub prawna, która utraciła majątek i została uznana sądownie za niewypłacalną : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nawiązka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. nawiązkazce; lm D. nawiązkazek {{/stl 8}}{{stl 7}} kara pieniężna nakładana sądownie jako odszkodowanie za wyrządzone krzywdy; zadośćuczynienie {{/stl 7}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}oddać [odpłacić i in.] … Langenscheidt Polski wyjaśnień