-
41 nervus
ī m.1) жила, сухожилие ( nervi a quibus artus continentur C)2) membrum virile H, Pt3) струна ( nervos pellere C); pl. струнный инструмент4) нитьn. umbilicaris Tert — пуповина5) тетива ( nervo aptare sagittas V); перен. лук6) шкура, кожа (обтягивающая щит) T, Sil7) ремень, путы, оковы (nervo vinctus Pl; in nervo atque compedibus aetatem agere Cato); перен. темница, тюрьма ( in nervis teneri L)8) сила, крепость, мощь (omnibus nervis contendendum est C; nervi oratorii C)9) движущая сила, ведущее начало (nervi conjurationis L; nervi belli — pecunia infinita C) -
42 penna
(pinna), ae f.1) перо ( alae pennas habent Pl)2) крыло, крылья ( pennas explicare O)incīdere pennas alicui погов. C — подрезать кому-л. крылья3) оперение стрелы (pennis acta sagitta O)6) остроконечная башенка или зубец стены ( pinnae loricaeque ex cratibus Cs)7) ковш водяного колеса Vtr8) рыбий плавник PM9) клавиш водяного органа Vtr11) писчее перо (instrumenta scribae: calamus et p. Is) -
43 percutio
cussī, cussum, ere [ per + quatio ]1) пробивать ( navem rostro L); пронзать, прокалывать (pectus gladio L; latus apri cultro Pt)2) прокапывать, прорывать ( fossam PJ)3) перерезать, вскрывать ( venam Sen)4) бить, ударять, поражать ( aliquem lapĭde C)locum non p. C — не попасть в точку, промахнуться5) стучать (p. valvas triclinii Pt)7) жалить или кусать ( a serpente ac scorpione percuti PM)8) опьянять (se merāco flore Libĕri p. Pl)9) продевать через бердо, т. е. ткать ( lacernae māle percussae J)10) бряцать (p. nervos Q)p. lyram O — играть на лире11) взмахивать ( pennas O); потрясать, колебать ( muros ariĕtum pulsu C)12) ранить ( aliquem sagittā QC); уязвлять, болезненно задевать ( percuti calamitate C); поражать, потрясать (aliquem metu L, dolore VF); (неприятно) резать ( aures alicujus Pt)13) закалывать, убивать, умерщвлять ( aliquem sicā C); казнить, обезглавливать ( aliquem securi C)14) торжественно заключать ( с закланием жертвенного животного) (foedus C, L, bAl)15) обманывать, вводить в заблуждение ( aliquem strategemate C) -
44 sagita
-
45 sagittifer
fera, ferum [ sagitta + fero ]несущий стрелы (pharetra O, St); вооружённый стрелами ( Parthi Ctl) -
46 Sagittipotens
Sagittipotēns, entis m. [ sagitta + potens ] -
47 sagitto
āvī, ātum, āre [ sagitta ]1) пускать стрелы, стрелять из лука QC, Just -
48 sagittula
-
49 sericus
-
50 strideo
strīdeo, strīdī, —, ēre и strīdo, strīdi, —, ereа) шипеть ( anguis stridet V); шипеть или трещать ( на огне) ( exta stridentia Pt): визжать ( cardo stridet V)б) шуметь ( mare stridet V); свистеть ( sagitta stridet V); скрипеть ( plaustra strident V); жужжать, гудеть ( apes stridunt V); скрежетать ( aeger dentibus stridet CC); стрекотать ( gryllus stridet PM); шелестеть ( silvae stridunt V); лепетать, шептать ( puella stridet O) -
51 toxicatus
toxicātus, a, um (греч.) -
52 venio
vēnī, ventum, īre1) приходить, приезжать, прибывать (domum ad aliquem C; Romam L; larem ad nostrum Ctl)ventum est in insulam impers. C — прибыли на островin colloquium de pace venitur Sl — (стороны) вступают в переговоры о миреauxilio (dat.) v. Cs — приходить на помощьscribere, quod in buccam venit погов. C — писать, что приходит в голову2) подходить, доходить ( usque ad mare L); подступать ( cum exercitu ad urbem L)3) доходить, достигатьmox epistula mea tibi veniet C — вскоре моё письмо дойдёт до тебя4) (о времени) приходить, наступатьcura venientis anni C — забота о наступающем (будущем) годе, ноanni venientes H — годы возмужалости, зрелости ( в отличие от anni recedentes)veniens aetas O или ventura, ōrum Lcn — будущее (ближайшее) или потомки6) попадать, входить, вонзаться ( sagitta venit V); проходить насквозь ( per ilia vēnit arundo V)7) всходить, подниматься ( segetes veniunt V); расти, вырастать ( arbores suā sponte veniunt V)8) становиться, оказыватьсяin potestatem Cs (in manūs C) alicujus v. — попадать во власть кого-л.in consuetudinem v. C — входить в привычку, становиться употребительнымin consuetudinem proverbii (in prpverbium) v. L — войти в пословицуv. alicui in amicitiam Cs — подружиться с кем-л.in suspicionem v. Nep — попасть под подозрениеin dubium v. C — стать сомнительнымin contemptionem v. Cs — стать предметом презренияin odium alicui v. C — навлечь на себя чью-л. ненавистьin contentionem (ad certamen Sl) v. C — стать предметом спораin nonnullam spem v. C — возыметь некоторую надеждуin partem alicujus rei v. C — принять участие в чём-либоad condicionem alicujus v. C — принять чьи-л. условияv. in и ad possessionem Dig — вступать во владениеhereditas alicui venit C — наследство достаётся кому-л.9) показываться, появляться (sol venit H; lacrimae venerunt V)10) происходить, проистекать, возникатьde aliquā gente v. V — происходить из какого-л. рода11) случаться, приключатьсяhaec ubi veniunt C — если это, произойдёт12) выпадать на долю, доставатьсяaliquid sorte alicui venit L — что-л. кому-либо досталось но жребию13) переходить, приступать ( ut a fabulis ad facta veniamus C) -
53 virgineus
a, um [ virgo ]девичий (vultus V; pudor Tib)v. focus Prp (virginea ara O) — очаг Вестыvirginea sagitta Dianae H — стрела девственницы Дианыv. liquor (virginea aqua) O — Virgo Aqua (см. virgo 4.) -
54 volucer
1) летающий, пернатый, крылатый, окрылённый ( pes Mercurii O)volucris bestia C — avisv. equus O — Pegăsusv. Danaēius St — Perseus4) плавный или безостановочный ( genus dicendi C) -
55 acutatus
acūtātus, a, um (acūto, Gloss., v. acuo), geschärft, sagitta, Veget. mul. 1, 22, 4.
-
56 acutus [1]
1. acūtus, a, um, PAdj. m. Compar. u. Superl. (acuo), geschärft, gespitzt, dah. scharf und schneidend (Ggstz. hebes, retusus, obtusus u. dgl.), I) eig., culter, Plaut.: sudes, Caes.: cuspis, Verg.: acutior sagitta, Ov.: acutissima falx, Col.: dah. spitz zulaufend, spitz, gezackt, eckig, nasus, oculi, Plaut.: aures, Hor.: cornua lunae, Cic. fr.: folium, Plin.: cacumen (collis), Liv.: elementa (Atome), Lucr.: figura, Plin.: anguli, Plin. – cypressus, pinus, mit spitzen Blättern, Ov. – neutr. subst., hirsuta barba in acutum desinens, Spitzbart, Amm. 25, 4, 22. – II) übtr.: A) scharf auf die äußern Sinne u. den ganzen Körper wirkend, 1) auf die einzelnen Sinne: a) auf den Geruch, odor, unguentum, Plin. – b) auf den Geschmack, sapor, cibus, Plin. – c) auf das Gesicht, hell, blendend, viridi colore est non ita acuto, sed nubilo magis et presso, Solin. 27, 36: acutior claritas, Arnob. 2, 58 extr. – Acc. neutr. adv., cernens acutum, Amm. 21, 16, 19 (vgl. no. 2 aus Hor. sat. 1, 3, 26). – d) auf das Gehör, scharf, durchdringend, hell, dah. (bes. als musik. u. rhet. t.t.) hoch, Diskant- (Ggstz. gravis, tief, Baß-), sonus, vox, Cic.: hinnitus, Verg. – Acc. neutr. adv., resonare triste et acutum, schrill, piepig, Hor. sat. 1, 8, 41. – als gramm. t.t., geschärft, scharfbetont (Ggstz. gravis), syllaba, Quint.: accentus, die scharfe Betonung, der Akut, Gramm. – e) auf das Gefühl, scharf, schneidend, stechend (wie ὀξύς), gelu, sol, Hor. – 2) auf den ganzen Körper wirkend, als mediz. t.t. = akut (Ggstz. longus, vetustus, chronisch), morbus, Cels. u. Hor.: febris, Cels. – poet., acuta belli, die mißlichen Zufälle, Hor. carm. 4, 4, 76. – B) v. geistiger Schärfe, a) von den innern Sinnen, nares, scharfe (feine) Nase = scharfe Beobachtungsgabe, Hor.: aures, scharfes (feines) Gehör, feine Beurteilungskraft, Calp.: sensi populi Romani oculos esse acres atque acutos, Cic. – Acc. neutr. adv., cernis acutum, du siehst scharf (bei den Fehlern anderer), Hor. sat. 1, 3, 26. – b) v. Pers.u. persönl. Zuständen, scharfsinnig, gescheit, einsichtsvoll, geistreich, treffend, tief u. durchdringend, scharf bestimmt (Ggstz. retusus, hebes, insipiens), α) übh.: ingenia, Cic.: homo acutus magis quam eruditus, Cic.: acutus rebus, scharf in Gedanken, ein scharfer Denker, Quint.: acutus ad fraudem, pfiffig, Nep. – animus acutus atque versutus, Scharfblick u. Gewandtheit des Geistes, Cic. – motus animorum ad excogitandum acuti, Cic.: interrogatio, Quint.: studia, Scharfsinn erfordernde, Cic. – m. Genet., sapiendi dicendique acutissimi, Tert. de anim. 20. – β) als rhet. t.t., scharf bestimmt, schlicht und treffend, orator, Cic.: Hyperides, Quint.: sententiae, Cic.
-
57 adigo
ad-igo, ēgī, āctum, ere (ad u. ago), heran-, hin-, hineintreiben, I) eig.: a) Vieh (Ggstz. abigere), oves huc, Plaut.: eādem duo greges inde ulmorum (scherzh.), Plaut.: lactentes ad matres, Varr.: pecus e vicis longinquioribus, Caes.: equos per publicum, Suet. – b) Menschen (bes. wider Willen, mit Gewalt), cum eā homines huc (ad me) adigit lucrifugas, Plaut.: te adigent horsum insomnia, Ter.: vos Italiam, Verg.: alqm fulmine ad umbras, hinabschleudern, Verg.: alqm praecipitem immani turbine, niederschmettern, Verg. – als gerichtl. t.t., arbitrum (altlat. st. ad arb.) adigere alqm, vor dem Schiedsrichter sich zu stellen nötigen, vor den Sch. laden, Cic. de off. 3, 66; pro Rosc. com. 25; top. 43. – c) Dinge, triremes per aestuaria, heranziehen, Tac.: quodam loco turri adactā, an einer Stelle ein Turm (der Feinde) vorgeschoben war, Caes. – bes. ein Werkzeug usw. durch einen Schlegel u. dgl. wo hineintreiben, cuneum, Sen.: cuneum in fissuram, Col.: clavum in arborem, cuneum arbori, Plin.: tigna fistucis, B. einrammen, Caes. – Geschosse heran-, hintreiben, -schleudern, telum tormentumve (in alqd), Caes.: ex locis superioribus telum in litus, Caes.: sagittā turbine adactā, Verg. – u. Stoßwaffen usw. hineintreiben, -stoßen, alci ensem, Verg.: sibi gladium, Liv. epit.: fabrile scalprum in articulo, Liv.: ferrum per pectus, Ov.: per medium hominem qui per os emergat stipitem, Sen.: gladium in os, Flor.: pilum sub oculo, Plin.: ferrum iugulo, Suet.: dah. meton., vulnus, eine Wunde schlagen, alte, Verg., alci, Tac. – II) übtr.: a) übh. heran-, hintreiben, poenarum grave sit solvendi tempus adactum, es sei (herangetrieben =) herbeigeführt die rächende Stunde der Schuld, Lucr. 5, 1223 zw. (Lachm. u. Bern. adultum): bis adactum iugo Rhenum, bis adactum legibus Istrum, dem Joche, den Bedingungen (des Siegers) unterworfen, Stat. Theb. 1, 19. – b) jmd. od. etw. zu etwas treiben, drängen, bringen, bestimmen, zwingen, α) Pers.: alqm ad suspendium, Plaut., ad insaniam, Ter., ad mortem Tac.: in furorem, Lact.: m. ut u. Konj., *Plaut. mil. 1006 Fl. u. Lor. (Brix subigit). Pacat. pan. Theod. 2. § 2: m. bl. Konj., Plaut. rud. 681: m. Infin., Verg. Aen. 6, 696; 7, 113. Ov. am. 3, 6, 30. Sen. de ira 2, 36, 6. Tac. ann. 4, 45; 11, 10. – absol., adigit ita (dazu treibt) Postumia et Servius filius, Cic. ad Att. 10, 9, 3: acriore in dies adigi cupidine promiscuas scaenas frequentandi, Tac. ann. 15, 33. – als publiz. u. milit. t.t., adigere alqm ad iusiurandum, Sall. u. Caes., od. bl. iusiurandum, Cic., Caes. u.a., od. iureiurando, Liv.: u. sacramento, Liv. u. Tac., jmd. in Eid od. in Pflicht nehmen, vereidigen, den Eid der Treue leisten (schwören) lassen; vgl. adiurat, in quae adactus est verba, schwört den ihm vorgelegten Eid, Liv.: so auch adigere alqm in alcis verba iusiurandum u. bl. adigere alqm in verba alcis, jmd. für einen vereidigen, jmdm. den Eid der Treue gegen jmd. abnehmen, Caes. u. Liv.: u. im Pass., adigi sacramento alcis od. pro alqo u. in verba alcis, jmdm. den Eid der Tr. leisten, ihm huldigen, Tac., Suet. u.a.: endlich bl. adigere alqm, Tac.; vgl. adigente Hordeonio Flacco dixit sacramentum, Tac. – β) Lebl.: in faciem prorae pinus adacta novae, in die Gestalt gebracht, gestaltet wie, Prop.: u. so arborum truncis in cuneum adactis, gestaltet zu usw., Hyg. / adaxint = adegerint, Plaut. aul. 50.
-
58 aequo
aequo, āvī, ātum, āre (aequus), gleichmachen, I) in Beziehung auf sich selbst gleich-, eben machen, ebenen, abplatten, locum, Caes.: aream cylindro, Verg.: pumice omnia aequata, abgeglättet, Catull.: aequata agri planities, Cic.: mensa aequata, gerade od. wagerecht gestellt, Ov.: aequare frontem (frontes) od. aciem (milit. t.t.), eine gerade Linie od. Front bilden, in gleiche Linie kommen (Ggstz. sinum in medio dare, prominere), Liv. u.a.
II) in Beziehung auf ein anderes gleichmachen, A) etw. mit etw., u. zwar: 1) Gleichartiges unter sich gleichmachen, ausgleichen, gleichmäßig einteilen od. verteilen, a) dem Stoffe, der Zahl usw. nach: sortes (t.t. beim Losen), die Lose gleichmachen (sodaß kein Los vor dem andern dem, der die Lose zieht, in die Hände kommt), Cic. u.a.: pecunias, Vermögensgleichheit einführen, Cic.: stercora, gleichmäßig auf die Äcker verteilen, Col.: pedites, gleich viel, ebensoviel (wie die andern) F. stellen, Liv. – b) der Beschaffenheit, dem Grade usw. nach: ira aequavit vires, Liv.: aequ. certamen, den Kampf, d.i. die Streitkräfte auf beiden Seiten gleichmachen, Liv.; vgl. aequato omnium periculo, bei einer für alle gleichen Gefahr, Caes.: aliquando aequatus inter omnes terror fuit, war gleich verteilt, Liv. – v. Ausgleichungen durch die Bundesbeschlüsse usw., leges, Liv.: foedera, ausgleichend zustande bringen, unter gleichen Bedingungen zustande bringen, Hor.: aequato iure omnium, mit Gleichstellung der Rechte aller, Liv. – 2) Ungleichartiges mit einem andern gleichmachen, a) der Höhe usw. nach: solo (Dat.) aequare omnia, Liv.; vgl. omnia flammis aequata (verst. solo), Liv.: ebenso solo aequ. domum, Suet., Numantiam, Vell.: u. im Bilde, solo aequandae sunt dictaturae consulatusque, man muß in bezug auf D.u.K. gänzlich aufräumen (Tabula rasa machen), Liv. – campi montibus aggere aequati, Suet.: alqd caelo, himmelhoch auftürmen, Verg.: machina aequata caelo, himmelhohes Gerüst, Verg.: u. bildl., alqm caelo laudibus, bis in den H. erheben, Verg.: u. so bl. alqm caelo, Tac. – b) der Zahl, Menge nach gleichmachen, gleichstellen, m. cum u. Abl. od. m. Dat., numerum cum navibus, Verg.: cum suas quisque opes cum potentissimis aequari videat, Caes.: qui (libri) se iam illis fere aequarunt, an Zahl gleichstehen, Cic. de off. 1, 3. – u. der Zeit u. Dauer nach, bis aequatā nocte diei, Plin.: per somnum vinumque dies noctibus, Tag wie Nacht mit Schlafen u. Zechen zubringen, Liv.: nocti ludum, die ganze Nacht hindurch spielen, Verg. – c) den Rechten, dem Range nach gleichstellen, auf gleiche Stufe stellen, inventum est temperamentum, quo tenuiores cum principibus aequari se putarent, Cic.: Laelios sibi per omnia, auf gleich hohe Stufe mit sich, Vell.: omnes aequat cinis, der Tod macht alle gleich, Sen. – d) in der Beurteilung gleichstellen, -setzen, vergleichen, omnium scelera vix cum huius parva parte aequari conferrique posse, Cic.: Hannibali Philippum, Liv. B) etw. mit sich = etw. erreichen, ihm gleichkommen, a) der Höhe nach: cuius (fluminis) altitudo summa equorum pectora aequabat, Curt.: aggere moenium altitudinem aequ., Curt.: aequantes moenia turres, Lucan. – b) der Schnelligkeit nach, cursum alcis, Curt.: alqm cursu, im Laufe mit jmd. gleichen Schritt halten, Liv.: so auch alqm passibus, Verg.: sagitta aequans ventos, der windschnelle, Verg. – c) dem Werte, dem Grade, der Beschaffenheit nach: argenti facti pondus L milia talentorum aequabat, Curt.: munia comparis aequ., Hor.: Appii odium, verhaßt sein wie A., Liv.: avitos honores, Liv.: opes regum animis (Abl.), sich reich dünken wie K., Verg.: eā arte superiores reges, Liv.: alqm equestri gloriā, Liv.: eloquentiā alcis gloriam (Ggstz. excedere alcis gloriam), Suet.: facta dictis, Liv.; vgl. haec dicendo, Plin. ep.: labores lacrimis, Verg.: absol., m. Ang. woran? im Abl., is triumphus... signis et spoliis ferme aequabat (sc. Cornelii triumphum), Liv. 33, 23, 8: u. ganz absol., nam qui agit, ut prior sit, forsitan, etiam si non transierit, aequabit, Quint. 10, 2, 10. – d) der Zeit nach: aequavit eius vitae spatium od. spatia Metellus (pontifex), sein Alter erreichte M., Val. Max. 8, 13, 2. Plin. 7, 157.
-
59 allabor
al-lābor (ad-lābor), lāpsus sum, lābī, unbemerkt od. in sanfter Bewegung wohin gelangen, -fliegen, -fließen, -schlüpfen, angues duo ex occulto allapsi, Liv.: umor allapsus extrinsecus, Cic. de div. 2, 58: mare crescenti allabitur aestu, tobt herbei mit wachsendem Andrang, Verg. – m. Dat. u. Acc. des Zieles, antiquis allabimur oris, landen an, Verg.: allapsus genibus, zu den Knien hingesunken, Sen. poët.: viro allapsa sagitta est, Verg.: fama allabitur aures, Verg.
-
60 angustus
angustus, a, um (v. Stamme ANG, griech. ΑΓΧ, wovon auch ango, ἄγχω, angulus), eng, schmal, I) eig.: a) v. Örtl., eng, schmal, nicht geräumig (Ggstz. latus), pons, Cic.: fenestra, Col.: vascula oris angusti, Quint.: via, semita, Liv.: scrobis, Tac.: trames, Plin. u. (bildl.) Lact.: montes, schmale (= steil abfallende), Caes.: non angustior amne, Ov.: fauces portus angustissimae, Caes. – subst., angustum, ī, n., die Enge, der enge Raum, per angustum, Lucr.: in angusto laborare, Sen.: in angusto tendere (kampieren), Liv.: in angusto si est, Cels.: Plur., Thermopylarum angusta, Sen.: angusta viarum, Verg. u. Tac. – b) v. anderen Dingen, eng, schmal, knapp, kurz (Ggstz. latus, amplus), conus, Lucr.: sagitta, mit schmaler Spitze, Cels.: spiritus angustior, kurzer Atem, Cic.: poet., intonet angusto pectore Callimachus, engbrüstig (u. dah. in kurzen, einfachen Sätzen), Prop.: sus, schmal, schmächtig, Plin.: folia, Plin.: clavus, der schmale Purpurstreif an der Tunika (Ggstz. latus cl.), Vell. u. Suet.: odor rosae, kurzer, d.i. nicht weit riechender Duft, Plin.: habenae, knapp, straff angezogen, Tibull. – II) übtr.: 1) im allg.: in angustum concludere, adducere, deducere, etwas in die Enge ziehen, d.i. einschränken, beschränken, Cic.: in angustum deducere perturbationes, die Leidenschaften beschränken, bezähmen, zügeln, Cic. – u. angustā differentiā, mit unmerklichem Unterschiede, Plin. 21, 23 zw. (Detl. differentia etiam gustu). – n. pl. subst., angusta, das Beschränkte (Ggstz. longe et late pervagata), Cic. top. 69. – 2) insbes.: a) v. der Zeit, beschränkt, knapp zugemessen, kurz, nox, dies, Ov.: tempus tum liberum tum angustum, Quint. – b) v. Besitz, Vermögen, Aufwand usw., knapp, beschränkt, dürftig, spärlich, gering, res frumentaria, Caes.: aquatio, Auct. b. Afr. 51, 5: liberalitas angustior, Cic.: pauperies, Hor.: angustas civium domos, auch die Haushaltungen der Bürger eng begrenzt (beschränkt) gewesen seien, Tac.: tenuis et ang. ingenii vena, Quint. – c) v. andern äußern Lebensverhältnissen, beschränkt, beengt, bedenklich, mißlich, res angustae, Cic.: fides angustior, geschwächter Kredit, Caes.: defensio, beschränkte, Cic.: so auch ang. et lubrica oratio, Tac. – subst., angustum, ī, n., die Klemme, die bedenkliche-, mißliche Lage, Verlegenheit, Not, in angustum nunc meae coguntur copiae, Ter.: res est in angusto, Caes.: spes est in angusto, es besteht wenig Hoffnung, Cels.: in angustum venire, ins Gedränge, in Verlegenheit kommen, Cic. – d) v. der sinnl. Empfindung, beschränkt, sensus (Plur.), Cic. Acad. 1, 44. – e) v. Gemüt u. Charakter, beschränkt, niedrig, engherzig, animi angusti est, es zeugt von Engherzigkeit, Cic.: alii minuti et angusti, Cic. – f) vom Vortrag, von der Rede usw., α) der »Form« nach auf wenige, kurze Sätze eingeschränkt, gedrängt, kurz, einfach, ang. et concisae disputationes, Cic.: quod si et angusta quaedam atque concisa et alia est collatata et diffusa oratio, Cic. – β) dem »Inhalt« nach in den Ansichten beschränkt, engherzig u. dah. auch peinlich, minutae angustaeque concertationes, Cic.: pungunt, quasi aculeis, interrogatiunculis angustis, mit ihren peinlichen Konsequenzmachereien, Cic.
См. также в других словарях:
Sagitta — (lateinische Bezeichnung für „Pfeil“) steht für: Pfeil (Sternbild), das Sternbild Pfeil Sagitta (Anatomie), ein Otolith im Fischohr das Pseudonym des deutsch schottischen Schriftstellers John Henry Mackay (1864–1933) Sagitta (Freundschaftsverein) … Deutsch Wikipedia
Sagitta — Sagitta: Сагитта (лат. Sagitta), или стрелка один из немногих родов щетинкочелюстных, или Chaetognatha Sagitta (лат.) = Стрела, см. также Стрела (созвездие) … Википедия
Sagitta — Saltar a navegación, búsqueda Sagitta puede referirse a: La constelación Sagita Un sinónimo del género botánico Sagittaria Obtenido de Sagitta Categoría: Wikipedia:Desambiguación … Wikipedia Español
sagitta — s.f. [dal lat. sagitta saetta ], ant. [arma da getto che si scaglia con l arco o con la balestra e, anche, oggetto a forma di saetta] ▶◀ [➨ saetta (1)] … Enciclopedia Italiana
Sagitta — Sa*git ta, n. [L., an arrow.] 1. (Astron.) A small constellation north of Aquila; the Arrow. [1913 Webster] 2. (Arch.) The keystone of an arch. [R.] Gwilt. [1913 Webster] 3. (Geom.) The distance from a point in a curve to the chord; also, the… … The Collaborative International Dictionary of English
Sagitta — (lat.), 1) Pfeil; 2) Lanzette … Pierer's Universal-Lexikon
Sagitta [1] — Sagitta (lat.), Sternbild, s. Pfeil … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Sagitta [2] — Sagitta, der Pfeilwurm, s. Würmer. S. minima, s. Meeresfauna, S. 536 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Sagitta — SAGITTA, æ, Gr. Τόξον, ου, am Himmel, ist, nach einigen, der Pfeil, womit Herkules den Adler erschoß, der dem Prometheus die immerzu wieder wach sende Leber abfraß. Hygin. Astron. Poët. l. II. c. 15. Nach andern ist es der, womit Apollo die… … Gründliches mythologisches Lexikon
Sagitta — [sə jit′ə] n. [L, lit., arrow] a small N constellation between Vulpecula and Aquila … English World dictionary
Sagitta — Infobox Constellation name = Sagitta abbreviation = Sge genitive = Sagittae symbology = the Arrow RA = 19.8333 dec= +18.66 areatotal = 80 arearank = 86th numbermainstars = 4 numberbfstars = 19 numberstarsplanets = 1 numberbrightstars = 0… … Wikipedia