-
1 pęczek
-
2 rzodkiewka
rzodkiewka f (-i; G -wek) Radieschen n;pęczek m rzodkiewek ein Bund m Radieschen -
3 pęczek
pęczek [pɛnʧ̑ɛk] mwiązać coś w pęczki etw zu Bündeln zusammenbinden -
4 Bund
1.4) pol[der] \Bund und [die] Länder federacja f i kraje związkoweder Neue \Bund Nowe Przymierze6) (fam: Bundeswehr)der \Bund wojsko nt7) (Rock\Bund, Hosen\Bund) pasek m; (Jacken\Bund) ściągacz mmit jdm im \Bunde sein być z kimś sprzymierzonym2. <-[e]s, -e> ntzwei \Bund Radieschen dwa pęczki mPl rzodkiewek
См. также в других словарях:
pęczek — m III, D. pęczekczka, N. pęczekczkiem; lm M. pęczekczki «większa liczba czegoś, zwykle jednorodnych przedmiotów, złożonych równo i związanych razem; wiązka» Pęczek rzodkiewek, kwiatów. Wiązać coś w pęczki. Sprzedawać coś, np. warzywa, na pęczki.… … Słownik języka polskiego
rzodkiewka — ż III, CMs. rzodkiewkawce; lm D. rzodkiewkawek «Raphanus sativus var. radicula, botaniczna odmiana rzodkwi, powszechnie uprawiana ze względu na jadalne zgrubienie łodygowo korzeniowe o skórce białej, różowej, czerwonej lub fioletowej, mające dużą … Słownik języka polskiego
sopel — m I, D. sopla; lm M. sople, D. sopli 1. «zwisający kawałek zamarzniętej lub stężałej wody, cieczy, o mocno wydłużonym kształcie» Sopel lodu. Z dachu zwisały sople. ◊ Zmarznąć na sopel, zamienić się w sopel lodu «zdrętwieć, skostnieć z zimna» 2.… … Słownik języka polskiego
