-
1 rzeczowy
adjdowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *a.1. (= dotyczący przedmiotów l. faktów, namacalny) material, substantial, factual, tangible; dowód rzeczowy prawn. material proof; świadectwa rzeczowe substantial l. tangible evidence.2. (o stylu, argumencie, dyskusji) (= zwięzły, solidny) succinct, concrete, substantive.3. (o tonie, podejściu) (= obiektywny, niezabarwiony emocjami) matter-of-fact, businesslike; ( o człowieku) sober, no-nonsense.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczowy
-
2 skorowidz rzeczowy
• subject indexSłownik polsko-angielski dla inżynierów > skorowidz rzeczowy
-
3 dowód
( okoliczność dowodząca czegoś) evidence, proof; ( oznaka) evidence; ( rozumowanie) argumentbyć dowodem lub stanowić dowód czegoś — to constitute a proof of sth
w dowód przyjaźni/wdzięczności — as a mark of friendship/gratitude
dowód osobisty lub tożsamości — identity card, (means of) identification
dowód rzeczowy — PRAWO exhibit
* * *mi-o-1. (= okoliczność potwierdzająca) proof, evidence; czy masz na to dowody? can you prove it?; jakie masz dowody, że... what proof do you have that..., what evidence do you have of...; ostateczny dowód conclusive proof; stanowić dowód czegoś constitute a proof of sth.2. (= przejaw) (miłości, uznania, wdzięczności) token; w dowód przyjaźni as a mark of friendship; w dowód wdzięczności as a token of gratitude.3. (= urzędowe zaświadczenie) receipt; pot. slip; dowód nadania proof of posting; dowód osobisty l. tożsamości identification, ID; ( w formie karty) identity card, ID; dowód rejestracyjny mot. vehicle registration card; dowód sprzedaży sales slip, receipt; dowód własności prawn. title deed; dowód wpłaty voucher, receipt; dowód wymiany pieniędzy currency exchange slip.5. prawn. proof, evidence; dowód (nie)przekonywający (in)conclusive evidence; dowód rzeczowy demonstrative l. material evidence; pot. exhibit; na/w dowód czegoś as/in proof of sth; na dowód tego,... to prove it,...; z braku dowodów for lack of evidence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dowód
-
4 konkretn|y
adj. grad. 1. (rzeczowy, logiczny) [osoba] matter-of-fact, businesslike, nononsense; [umysł] logical 2. (precyzyjny, dokładny) [wskazówki] precise, exact 3. pot. (znaczny) considerable- konkretne pieniądze a fair a. respectable sum of money- zjeść coś konkretnego to eat some proper food, to have something decent to eat4. (określony) specific- czy masz na myśli jakąś konkretną osobę? do you have someone specific in mind?- gazeta skierowana do konkretnego odbiorcy a newspaper targeted at a specific audience- w tym konkretnym przypadku in this particular case a. instance5. (realny) [zagrożenie] real; [dowody] concrete, tangible; [wyniki] concrete, tangible, meaningful; [pomoc] positive, constructive- film nawiązuje do konkretnych wydarzeń z przeszłości the film refers to real events from the past6. (rzeczowy, trafny) [zalecenia] concrete; [odpowiedź] aptThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > konkretn|y
-
5 rzeczow|y
adj. 1. (dotyczący przedmiotów) [dar, nagroda] non-cash attr.- dowód rzeczowy material evidence2. (obiektywny, nieoparty na emocjach) [sposób bycia, ton] no-nonsense, businesslike; [dyskusja, ocena, informacja] matter-of-fact- indeks rzeczowy a subject indexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczow|y
-
6 areszt
( aresztowanie) arrest; ( pomieszczenie) detention house* * *mi1. (= aresztowanie) arrest, custody, detention; nałożyć, kłaść areszt na kogoś arrest sb l. place sb under arrest, take sb into custody; nakaz aresztu arrest warrant, warrant for sb's arrest.2. (= pozbawienie wolności) confinement, imprisonment, detention; areszt śledczy detention in police custody ( before being formally charged); areszt domowy house arrest; być w areszcie be in jail, be incarcerated, be locked up.3. ( miejsce) jail, prison.4. prawn. seizure, confiscation; areszt statku seizure of a ship; areszt rzeczowy seizure of assets.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > areszt
-
7 katalog
m (G katalogu) 1. (spis) catalogue, catalog US- katalog biblioteczny a library catalogue a. index- katalog alfabetyczny/rzeczowy/przedmiotowy an alphabetical/a subject/a classified catalogue a. index- szukać czegoś/znaleźć coś w katalogu to look sth up/to find sth in a catalogue- przeglądać katalog to look through a catalogue- figurować w katalogu to appear in a catalogue2. (broszura) catalogue, catalog US- katalog mody/nowości wydawniczych a fashion/new publications catalogue- katalog wysyłkowy a mail-order catalogue- katalog wystawy an exhibition a. company catalogue- wybrać coś z katalogu to select sth from a catalogue- zamówić coś z katalogu to order sth by mail a. from a catalogue3. Komput. directory- utworzyć katalog to create a new directory- przenieść plik do innego katalogu to move a file to another directory4. przen. (zestaw) array- cały katalog pytań, na które nie znamy odpowiedzi a whole array of questions which we can’t answer- katalog ciekawych postaci an array of interesting characters* * *catalogue (BRIT), catalog (US)* * *micatalog; bibl. catalog; komp. directory; katalog centralny bibl. union catalog; katalog działowy bibl. classified catalog; katalog fiszkowy gł. bibl. card catalog; katalog sprzedaży wysyłkowej mail catalog; katalog gwiazd astron. catalog of stars.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > katalog
-
8 przedmiotowy
a.1. (= dotyczący przedmiotu) object, product; katalog przedmiotowy bibl. subject catalogue; szkiełko przedmiotowe chem., fiz. microscopic l. micro slide.3. gram. object, objective.4. prawn. subject-of-law.5. szkoln., uniw. subject.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przedmiotowy
-
9 skorowidz
m 1. (spis tematów) index- skorowidz osobowy an index of names- skorowidz rzeczowy an index of subjects2. (zeszyt) thumb-indexed notebook* * *-a; -e; m* * *mi1. (= indeks) index.2. ( notes) indexed notebook.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > skorowidz
-
10 trzeźwy
adj* * *a.1. (= nie pijany) sober.2. (= rzeczowy) sober, levelheaded, sensible; mieć trzeźwe spojrzenie na coś have a clear view of sth.3. (= rozbudzony) rzad. awake.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trzeźwy
-
11 dow|ód
m (G dowodu) 1. (przyjaźni, autentyczności, zdrady) proof U; (wdzięczności, szacunku) token- niezbity dowód proof positive, conclusive evidence- namacalny dowód tangible evidence- uznać coś za dowód czegoś to take sth as proof a. evidence of sth- potraktował list jako dowód jej życzliwości he took the letter as evidence a. a sign of her good will- przedstawiać konkretne/niepodważalne dowody to present a. provide concrete/conclusive evidence- brak dowodów na poparcie tej tezy there’s little evidence in support of a. to support the thesis- dać dowód a. składać dowody odwagi/poświęcenia/zaangażowania to demonstrate a. prove one’s courage/devotion/commitment- był zmęczony, najlepszy dowód, że zasnął nawet nie zdejmując butów he proved how tired he was by falling asleep without even taking his shoes off- nie mam w ręku dowodów na to, że ona kłamie I haven’t any proof that she’s lying- na dowód przytoczył kilka przykładów as proof a. evidence he cited several examples- w a. na dowód wdzięczności/uznania as a a. in token of one’s gratitude/appreciation- przyjmij, proszę, ten drobiazg w dowód pamięci please accept this (gift as a) small token of remembrance2. Prawo proof U, evidence U- niezbity/niepodważalny dowód incontrovertible evidence- dowody poszlakowe/potwierdzające cirumstantial/corroborating evidence- dowód rzeczowy material evidence- dowód a. dowody obrony evidence for the defence- dowód przeciwko komuś the evidence against sb- zwolniony z braku dowodów released for a. due to lack of evidence- gromadzić/przedstawiać dowody to gather a. amass/to give a. present evidence- nie ma wystarczających dowodów, żeby go skazać there’s insufficient evidence to convict him3. (dokument) (wpłaty, dostawy, odbioru przesyłki, zakupu) receipt; (własności) proof U- dowód nadania przesyłki pocztowej certificate of posting GB, registered mail receipt US- dowód tożsamości identification U, ID4. Filoz., Mat. proof- przeprowadzić dowód twierdzenia Pitagorasa to prove Pythagoras’ theorem- dowód na istnienie Boga Filoz., Relig. evidence a. proof of the existence of God- dowód ontologiczny Filoz., Relig. ontological argument- dowód osobisty Admin. (national) identity a. ID card- dowód przez sprowadzenie do sprzeczności Filoz. reductio ad absurdum- dowód z Pisma Świętego Relig. scriptural evidence■ żądać od kogoś dowodu miłości pot. to demand that sb prove their love by having sex- dać komuś dowód miłości pot. to prove that one loves sb by having sexThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dow|ód
-
12 rodza|j
m (G rodzaju, G pl rodzajów a. rodzai) 1. (typ) (diety, materiału, obuwia, gleby) kind, sort- rodzaj ballady/kazania/happeningu/ciasta a kind of ballad/sermon/happening/cake- nie lubiła tego rodzaju uwag/dowcipów she didn’t like that kind of question/joke2. Biol. genus- □ rodzaj gramatyczny Jęz. grammatical gender- rodzaj literacki Literat. genre- rodzaj męski Jęz. masculine gender- rodzaj męskoosobowy Jęz. masculine personal gender- rodzaj nijaki Jęz. neuter gender- rodzaj żeński Jęz. feminine gender■ miał na głowie coś w rodzaju hełmu/pióropusza he was wearing something resembling a helmet/crest- kupił skuter, czy coś w tym rodzaju he bought a scooter or something like that- dostał grypy czy czegoś w tym rodzaju he went down with flu or something like that- jedyny w swoim rodzaju (oryginalny) one of its kind- napisał swego rodzaju traktat albo rozprawę he wrote a kind of a treatise or dissertation- była kimś w rodzaju damy do towarzystwa/pielęgniarki she was a kind of companion/nurseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rodza|j
-
13 katalog katalo·g
См. также в других словарях:
rzeczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do rzeczy, przedmiotów (a nie osób) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszający istotę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia … Słownik języka polskiego
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
indeks — m IV, D. u, Ms. indekssie; lm M. y 1. «alfabetyczny spis tematów, terminów naukowych, nazwisk, miejscowości itp. omawianych, poruszanych lub przytoczonych w danym dziele, umieszczony zwykle na końcu tego dzieła, z podaniem stron, na których każdą … Słownik języka polskiego
interlokutor — m IV, DB. a, Ms. interlokutororze; lm M. interlokutororzy, DB. ów «osoba rozmawiająca z kimś; rozmówca» Interesujący, rzeczowy interlokutor. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
katalog — m III, D. u, N. kataloggiem; lm M. i «spis przedmiotów należących do jakiegoś zbioru, najczęściej książek, ułożony w określonym porządku» Katalog biblioteczny, wydawniczy. Katalogi firmowe. Katalog dzieł sztuki. Katalog wystawy. Szukać w katalogu … Słownik języka polskiego
przedmiotowy — 1. «dotyczący przedmiotu lub przedmiotów, odnoszący się do rzeczy, wytworów produkcji» Nazwy przedmiotowe. Wyobrażenia przedmiotowe. ∆ Katalog przedmiotowy «rodzaj katalogu rzeczowego zawierającego spis dzieł, ułożonego alfabetycznie według… … Słownik języka polskiego
rzeczowo — przysłów. od rzeczowy w zn. 2 Mówić, zeznawać rzeczowo. Stwierdził coś rzeczowo … Słownik języka polskiego
rzeczowość — ż V, DCMs. rzeczowośćści, blm «rzeczowy sposób ujmowania czegoś, mówienia o czymś» Rzeczowość dyskusji, wypowiedzi. Rzeczowość informacji … Słownik języka polskiego