-
1 businesslike
['bɪznɪslaɪk]adj* * *adjective (practical; alert and prompt: a businesslike approach to the problem; She is very businesslike.) solidny, rzeczowy -
2 exhibit
[ɪg'zɪbɪt] 1. n (ART) 2. vtquality, ability wykazywać (wykazać perf); emotion okazywać (okazać perf); paintings wystawiać (wystawić perf)* * *[iɡ'zibit] 1. verb1) (to show; to display to the public: My picture is to be exhibited in the art gallery.) wystawiać2) (to show (a quality etc): He exhibited a complete lack of concern for others.) wykazywać2. noun1) (an object displayed publicly (eg in a museum): One of the exhibits is missing.) eksponat2) (an object or document produced in court as part of the evidence: The blood-stained scarf was exhibit number one in the murder trial.) dowód rzeczowy•- exhibitor -
3 sober
['səubə(r)] 1. adj(not drunk, realistic, practical) trzeźwy; ( serious) poważny; colour etc spokojny, stonowany2. vtPhrasal Verbs:- sober up* * *['səubə]1) (not drunk: He was still sober when he left.) trzeźwy2) (serious in mind: a sober mood.) rzeczowy3) ((of colour) not bright: She wore a sober (grey) dress.) stonowany, spokojny4) (moderate; not overdone or too emotional: His account of the accident was factual and sober.) rzeczowy, umiarkowany i obiektywny•- sobering- soberly
- soberness
- sober up -
4 crisp
-
5 factual
['fæktjuəl]adjanalysis, information rzeczowy* * *['fæk uəl]adjective (of or containing facts: a factual account.) faktyczny, wierny -
6 matter-of-fact
['mætərəv'fækt]adj* * *adjective (keeping to the actual facts; not fanciful, emotional or imaginative: a matter-of-fact account/statement/opinion/attitude.) trzeżwy -
7 tangible
['tændʒəbl]adj* * *['tæn‹əbl](real or definite: tangible evidence.) konkretny, namacalny- tangibly- tangibility -
8 subject index
skorowidz rzeczowy
См. также в других словарях:
rzeczowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} odnoszący się do rzeczy, przedmiotów (a nie osób) {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} poruszający istotę… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzeczowy — rzeczowywi 1. «dotyczący rzeczy, przedmiotów (nie osób)» ∆ Dary, nagrody rzeczowe «dary, nagrody w naturze, nie pieniężne» ∆ jęz. Forma rzeczowa «w gramatyce języka polskiego: forma liczby mnogiej, używana przy wszystkich kategoriach rzeczowników … Słownik języka polskiego
rodzaj — m I, D. u; lm M. e, D. ów a. rodzajai 1. «gatunek czegoś, odmiana, typ, jakość» Rodzaj materiału. Rodzaj obuwia. Rodzaj instrumentów muzycznych. Rodzaj gleby. Nie lubiła tego rodzaju uwag. W czasie choroby wymaga specjalnego rodzaju odżywienia … Słownik języka polskiego
argument — m IV, D. u, Ms. argumentncie; lm M. y 1. «wypowiedź potwierdzająca lub obalająca sąd o czymś; dowód, motyw, racja» Niezbity, przekonywający, rzeczowy argument. Decydujące, rozstrzygające argumenty. Argumenty pro i kontra. Argumenty przeciw czemuś … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
indeks — m IV, D. u, Ms. indekssie; lm M. y 1. «alfabetyczny spis tematów, terminów naukowych, nazwisk, miejscowości itp. omawianych, poruszanych lub przytoczonych w danym dziele, umieszczony zwykle na końcu tego dzieła, z podaniem stron, na których każdą … Słownik języka polskiego
interlokutor — m IV, DB. a, Ms. interlokutororze; lm M. interlokutororzy, DB. ów «osoba rozmawiająca z kimś; rozmówca» Interesujący, rzeczowy interlokutor. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
katalog — m III, D. u, N. kataloggiem; lm M. i «spis przedmiotów należących do jakiegoś zbioru, najczęściej książek, ułożony w określonym porządku» Katalog biblioteczny, wydawniczy. Katalogi firmowe. Katalog dzieł sztuki. Katalog wystawy. Szukać w katalogu … Słownik języka polskiego
przedmiotowy — 1. «dotyczący przedmiotu lub przedmiotów, odnoszący się do rzeczy, wytworów produkcji» Nazwy przedmiotowe. Wyobrażenia przedmiotowe. ∆ Katalog przedmiotowy «rodzaj katalogu rzeczowego zawierającego spis dzieł, ułożonego alfabetycznie według… … Słownik języka polskiego
rzeczowo — przysłów. od rzeczowy w zn. 2 Mówić, zeznawać rzeczowo. Stwierdził coś rzeczowo … Słownik języka polskiego
rzeczowość — ż V, DCMs. rzeczowośćści, blm «rzeczowy sposób ujmowania czegoś, mówienia o czymś» Rzeczowość dyskusji, wypowiedzi. Rzeczowość informacji … Słownik języka polskiego
