-
1 ruhen
'ruhen [uː] seelisch, geistig -
2 ruhen
-
3 ruhen
vi1) (aus\ruhen) wypoczywać [ perf wypocząć]2) ( aufliegen)auf jdm/etw \ruhen Verantwortung: spoczywać na kimś/czymś ( liter); Last: ciążyć na kimśauf jdm/etw \ruhen Blick: zatrzymywać [ perf zatrzymać] się na kimś/czymś5) ( eingestellt)der Verkehr ruht ruch został wstrzymanyeine Angelegenheit \ruhen lassen odczekać z jakąś sprawąeine Frage \ruhen lassen pozostawiać [ perf pozostawić] jakąś kwestię otwartą -
4 ruhen
отдыхать <дохнуть>; Tote: покоиться, (hist. a. schlafen) почивать; Betrieb usw.: не работать; Verkehr usw.: замереть pf., стоять; Recht, Verfahren usw.: быть приостановленным, временно не действовать; Blick: задержаться pf.; (liegen, sich stützen) покоиться -
5 tınmak
Ruhen -
6 odmarati se
ruhen, aus|ruhen, rasten, aus|rasten; sich erho'len -
7 tuhtamak
Ruhen, das Thier ruhen lassen -
8 приостановление гражданского процесса
Русско-немецкий финансово-экономическому словарь > приостановление гражданского процесса
-
9 приостановление давности преследования
Русско-немецкий юридический словарь > приостановление давности преследования
-
10 приостановление трудового правоотношения
Русско-немецкий юридический словарь > приостановление трудового правоотношения
-
11 mirovanje
Ruhen (Ausruhen) n (-s), Rast f (-, -en), Rasten (Ausrasten) n (-s), Stillhalten m (-s) -
12 mirovati
ruhen, rasten, ruhig sein (b) (147), der Ruhe pflegen (100), still|-halten (69) -
13 отдъхвам
ruhen -
14 почивам си
ruhen -
15 почивам
ruhen -
16 tinğu
Ruhen; Platz zum Aufsteigen -
17 покоиться
ruhen, beruhen; liegen, sich befinden -
18 rest
I 1. intransitive verb1) (lie, lit. or fig.) ruhenrest on — ruhen auf (+ Dat.); (fig.) [Argumentation:] sich stützen auf (+ Akk.); [Ruf:] beruhen auf (+ Dat.)
rest against something — an etwas (Dat.) lehnen
I won't rest until... — ich werde nicht ruhen noch rasten, bis...
tell somebody to rest — [Arzt:] jemandem Ruhe verordnen
3) (be left)let the matter rest — die Sache ruhen lassen
rest assured that... — seien Sie versichert, dass...
4)2. transitive verbrest with somebody — [Verantwortung, Entscheidung, Schuld:] bei jemandem liegen
1) (place for support)rest something against something — etwas an etwas (Akk.) lehnen
rest something on something — (lit. or fig.) etwas auf etwas (Akk.) stützen
2) (give relief to) ausruhen lassen [Pferd, Person]; ausruhen [Augen]; schonen [Stimme, Körperteil]3. noun1) (repose) Ruhe, diebe at rest — (euphem.): (be dead) ruhen (geh.)
lay to rest — (euphem.): (bury) zur letzten Ruhe betten (geh. verhüll.)
take a rest — sich ausruhen ( from von)
tell somebody to take a rest — [Arzt:] jemandem Ruhe verordnen
set somebody's mind at rest — jemanden beruhigen ( about hinsichtlich)
3) (pause)have or take a rest — [eine] Pause machen
give somebody/ something a rest — ausruhen lassen [Person, Nutztier]; (fig.) ruhen lassen [Thema, Angelegenheit]
give it a rest! — (coll.) hör jetzt mal auf damit!
4) (stationary position)come to rest — zum Stehen kommen; (have final position) landen
5) (Mus.) Pause, dieII nounshe's no different from the rest — sie ist nicht besser als die anderen
and [all] the rest of it — und so weiter
for the rest — im übrigen; sonst
* * *I 1. [rest] noun1) (a (usually short) period of not working etc after, or between periods of, effort; (a period of) freedom from worries etc: Digging the garden is hard work - let's stop for a rest; Let's have/take a rest; I need a rest from all these problems - I'm going to take a week's holiday.) die Ruhepause2) (sleep: He needs a good night's rest.) die Ruhe3) (something which holds or supports: a book-rest; a headrest on a car seat.) die Stütze4) (a state of not moving: The machine is at rest.) die Ruhelage2. verb1) (to (allow to) stop working etc in order to get new strength or energy: We've been walking for four hours - let's stop and rest; Stop reading for a minute and rest your eyes; Let's rest our legs.) ausruhen2) (to sleep; to lie or sit quietly in order to get new strength or energy, or because one is tired: Mother is resting at the moment.) ruhen3) (to (make or allow to) lean, lie, sit, remain etc on or against something: Her head rested on his shoulder; He rested his hand on her arm; Her gaze rested on the jewels.) ruhen4) (to relax, be calm etc: I will never rest until I know the murderer has been caught.) ruhen•- academic.ru/61860/restful">restful- restfully
- restfulness
- restless
- restlessly
- restlessness
- rest-room
- at rest
- come to rest
- lay to rest
- let the matter rest
- rest assured
- set someone's mind at rest II [rest]- the rest* * *rest1[rest]n + sing/pl vb▪ the \rest der Restthe \rest is silence der Rest ist Schweigenrest2[rest]I. nto have a \rest eine Pause machen [o einlegen]to need a \rest eine Pause brauchenI feel like I need a \rest from all my problems ich könnte eine Verschnaufpause von allen meinen Problemen gebrauchenfor a \rest zur Erholungarm/foot/book \rest Arm-/Fuß-/Buchstütze f5.▶ to come to \rest zur Ruhe kommen▶ to give sth a \rest etw ruhenlassenII. vt1. (repose)to \rest one's eyes/legs seine Augen/Beine ausruhento \rest oneself sich akk ausruhen2. (support)she \rested her head on my shoulder sie lehnte den Kopf an meine Schulterto \rest one's case seine Beweisführung abschließenIII. vito not \rest until... [so lange] nicht ruhen, bis...2. (not to mention sth)to let sth \rest etw ruhenlassen; ( fam)let it \rest! lass es doch auf sich beruhen!why won't you let me come with you? — oh, let it \rest! warum darf ich nicht mitkommen? — ach, hör doch endlich auf!the problem cannot be allowed to \rest das Problem darf nicht aufgeschoben werdenit \rests on her to decide die Entscheidung liegt bei ihr4. (be supported) ruhenthe child's head \rested in her lap der Kopf des Kindes ruhte in ihrem Schoß5. (depend on)the prosecution's case \rests almost entirely on circumstantial evidence die Anklage gründet sich fast ausschließlich auf Indizienbeweisethe final decision \rests with the planning committee die endgültige Entscheidung ist Sache des Planungskomitees7.▶ [you can] \rest assured [or easy] [that...] seien Sie versichert, dass...▶ \rest in peace ruhe in Friedenmay he/she \rest in peace möge er/sie in Frieden ruhen* * *I [rest]1. n1) (= relaxation) Ruhe f; (= pause) Pause f, Unterbrechung f; (in rest cure, on holiday etc) Erholung fI need a rest — ich muss mich ausruhen
take a rest! — mach mal Pause!
to give one's eyes a rest —
to give sb/the horses a rest — jdn/die Pferde ausruhen lassen
2)to set at rest (fears, doubts) — beschwichtigen
you can set or put your mind at rest — Sie können sich beruhigen, Sie können beruhigt sein
to come to rest (ball, car etc) — zum Stillstand kommen; (bird, insect) sich niederlassen; (gaze, eyes) hängen bleiben (upon an +dat )
See:→ armrest, footrest2. vi1) (= lie down, take rest) ruhen (geh); (= relax, be still) sich ausruhen; (= pause) Pause machen, eine Pause einlegen; (on walk, in physical work) rasten, Pause machen; (euph = be buried) ruhenhe will not rest until he discovers the truth — er wird nicht ruhen (und rasten), bis er die Wahrheit gefunden hat
to rest easy (in one's bed) — beruhigt schlafen
to be resting — ruhen (geh); ( euph
(the case for) the prosecution rests — das Plädoyer der Anklage ist abgeschlossen
may he rest in peace —
2) (= remain decision, authority, blame, responsibility etc) liegen (with bei)the matter must not rest there —
(you may) rest assured that... — Sie können versichert sein, dass...
3) (= lean person, head, ladder) lehnen (on an +dat, against gegen= be supported roof etc) ruhen (on auf +dat fig eyes, gaze) ruhen (on auf +dat fig = be based, argument, case) sich stützen (on auf +acc); (reputation) beruhen (on auf +dat); (responsibility) liegen, ruhen (on auf +dat)her elbows were resting on the table — ihre Ellbogen waren auf den Tisch gestützt
her head was resting on the table — ihr Kopf lag auf dem Tisch
3. vtto feel rested —
2) (= lean) ladder lehnen (against gegen, on an +acc); elbow stützen (on auf +acc); (fig) theory, suspicions stützen (on auf +acc)IIn(= remainder) Rest mthe rest of the money/meal — der Rest des Geldes/Essens, das übrige Geld/Essen
the rest of the boys —
you go off and the rest of us will wait here — ihr geht, und der Rest von uns wartet hier
he was as drunk as the rest of them — er war so betrunken wie der Rest or die übrigen
all the rest of the money — der ganze Rest des Geldes, das ganze übrige Geld
and all the rest of it (inf) — und so weiter und so fort
Mary, Jane and all the rest of them — Mary, Jane und wie sie alle heißen
* * *rest1 [rest]A s1. (Nacht)Ruhe f:have a good night’s rest gut schlafen;2. Ruhe f, Rast f, Ruhepause f, Erholung f:day of rest Ruhetag m;a) jemanden, ein Pferd etc ausruhen lassen, die Beine etc ausruhen,b) eine Maschine etc ruhen lassen,c) umg etwas auf sich beruhen lassen;take a rest, get some rest sich ausruhen3. Ruhe f (Untätigkeit):volcano at rest untätiger Vulkan4. Ruhe f (Frieden):a) (aus)ruhen,b) beruhigt sein;a) jemanden beruhigen,b) jemandem die Befangenheit nehmen;set a matter at rest eine Sache (endgültig) erledigen5. ewige oder letzte Ruhe:be at rest ruhen (Toter);lay to rest zur letzten Ruhe betten6. PHYS, TECH Ruhe(lage) f:be at rest TECH sich in Ruhelage befinden7. Ruheplatz m (auch Grab)8. Raststätte f9. Herberge f, Heim n10. Wohnstätte f, Aufenthalt m11. a) TECH Auflage f, Stütze fd) Support m (einer Drehbank)g) TEL Gabel f12. MUS Pause f13. LIT Zäsur fB v/i1. ruhen (auch Toter):may he rest in peace er ruhe in Frieden;rest (up)ona) ruhen auf (dat) (auch Last, Blick etc),c) fig sich verlassen auf (akk);let a matter rest fig eine Sache auf sich beruhen lassen;the matter cannot rest there damit kann es nicht sein Bewenden haben2. (sich) ausruhen, rasten, eine Pause einlegen:rest from toil von der Arbeit ausruhen;he never rested until er ruhte (u. rastete) nicht, bis;rest up US umg (sich) ausruhen, sich erholen;the fault rests with you die Schuld liegt bei Ihnen;it rests with you to propose terms es bleibt Ihnen überlassen oder es liegt an Ihnen, Bedingungen vorzuschlagen6. sich verlassen (on, upon auf akk)7. vertrauen (in auf akk):8. JUR US → C 7C v/t1. (aus)ruhen lassen:rest one’s legs die Beine ausruhen2. seine Augen, seine Stimme etc schonen3. Frieden geben (dat):God rest his soul Gott hab ihn selig5. lehnen, stützen ( beide:against gegen;on auf akk)on auf akk)rest2 [rest]A s1. Rest m:and all the rest of it und alles Übrige;and the rest of it und dergleichen;he is like all the rest er ist wie alle anderen;the rest of it das Weitere;the rest of us wir Übrigen;for the rest im Übrigen3. WIRTSCH Br Reservefonds m4. WIRTSCH Bra) Bilanzierung fb) Restsaldo mB v/i in einem Zustand bleiben, weiterhin sein:rest3 [rest] s MIL, HIST Rüsthaken m (Widerlager für Turnierlanze):* * *I 1. intransitive verb1) (lie, lit. or fig.) ruhenrest on — ruhen auf (+ Dat.); (fig.) [Argumentation:] sich stützen auf (+ Akk.); [Ruf:] beruhen auf (+ Dat.)
rest against something — an etwas (Dat.) lehnen
I won't rest until... — ich werde nicht ruhen noch rasten, bis...
tell somebody to rest — [Arzt:] jemandem Ruhe verordnen
3) (be left)rest assured that... — seien Sie versichert, dass...
4)2. transitive verbrest with somebody — [Verantwortung, Entscheidung, Schuld:] bei jemandem liegen
rest something against something — etwas an etwas (Akk.) lehnen
rest something on something — (lit. or fig.) etwas auf etwas (Akk.) stützen
2) (give relief to) ausruhen lassen [Pferd, Person]; ausruhen [Augen]; schonen [Stimme, Körperteil]3. noun1) (repose) Ruhe, diebe at rest — (euphem.): (be dead) ruhen (geh.)
lay to rest — (euphem.): (bury) zur letzten Ruhe betten (geh. verhüll.)
take a rest — sich ausruhen ( from von)
tell somebody to take a rest — [Arzt:] jemandem Ruhe verordnen
set somebody's mind at rest — jemanden beruhigen ( about hinsichtlich)
3) (pause)have or take a rest — [eine] Pause machen
give somebody/ something a rest — ausruhen lassen [Person, Nutztier]; (fig.) ruhen lassen [Thema, Angelegenheit]
give it a rest! — (coll.) hör jetzt mal auf damit!
come to rest — zum Stehen kommen; (have final position) landen
5) (Mus.) Pause, dieII nounand [all] the rest of it — und so weiter
for the rest — im übrigen; sonst
* * *n.Auflage f.Lehne -n f.Rast -en f.Rest -e m.Ruhe nur sing. f.Stütze -n f. v.ausruhen v.bleiben v.(§ p.,pp.: blieb, ist geblieben)rasten v.ruhen v. -
19 quiesco
quiēsco, ēvī, ētūrus, ere (quies), ruhen, I) im allg., ruhen, ausruhen von der Arbeit, von Geschäften, Mühen, a) v. leb. Wesen: ipse dux (gruum) revolat, ut ipse quoque quiescat, Cic.: et quiescenti agendum et agenti quiescendum est, Sen. – b) übtr., v. Lebl.: ager, qui multos annos quievit, brach gelegen hat, Cic.: prato gravia arma quiescunt, Verg.: lorica et ensis quiescunt tellure, liegen ruhig auf der Erde, Sil. – II) insbes.: A) ruhen = ruhend liegen, Ggstz. surgere, Cels., oder ambulare, Cels., od. inambulare, Cic., oder stare vel sedere, Suet.: quiesse humi Vestam somnumque cepisse, Lact. – B) ruhen = schlafen, a) v. Leb., quiescens somno, Curt.: cenatus quiescebat, Cic.: casa, in qua quiescebat, Nep.: habitus corporis quiescenti quam defuncto similior, Plin. ep.: quietum abire od. discedere, schlafen gehen, Dict. – m. homogen. Acc., somnum humanum quievi, habe geschlafen wie ein Mensch, Apul. – m. Acc. der Zeitdauer, qu. in navi noctem perpetem, Plaut. – b) v. Toten und ihren Gebeinen, im Grabe ruhen, placidā compostus pace quiescit, Verg.: priusquam sedibus (im Grabe) ossa quierunt, Verg.: felicius ossa quiescant, Ov.: patrono meo ossa bene quiescant, Petron. – C) = ἡσυχάζειν, ιστασθαι, εξέχειν im Sinne des Stoikers Chrysippus, d.i. im Vortrage ruhen, einen Ruhepunkt machen, haltmachen, innehalten, Cic. Acad. 2, 93. – D) wie ἡσυχάζειν, ruhig sein, sich ruhig verhalten, Ruhe halten, 1) eig.: a) = still sein, schweigen, quiesce, Ter. u. Cornif. rhet.: ut quiescant moneo, Ter.: iam quiescebant voces hominumque canumque, Ov. – b) Ruhe halten, ruhig bleiben, sich ruhig verhalten = nichts unternehmen, bes. im Staate, α) übh., sich ruhig-, sich leidend verhalten, ruhig-, untätig zusehen, quod si quiessem nihil evenisset mali, Ter.: qu. viginti dies, Cic.: cum quiescunt probant, Cic.: illis quiescentibus, Nep.: indoctus pilae quiescit, Hor. – β) sich ruhig verhalten = keinen Krieg, Kampf, Aufruhr unternehmen, Ruhe-, Frieden halten, urbs illa non potest quiescere, Cic.: quieverunt per paucos dies, Liv.: quiesse erit melius, Liv. Vgl. Fabri Liv. 22, 14, 1. – γ) sich nicht in Politik mischen, sich ruhig halten, teils übh. = sich von der Politik, vom Staatsleben zurückziehen, qu. in re publica, Cic.: in secessu quiescens, Suet. – teils = sich von Parteinahme fernhalten, sich zurückziehen, neutral bleiben, scribis Peducaeo nostro probari, quod quierim, Cic.: pro condicione temporum quieturus, Suet. – 2) übtr., v. Lebl., ruhen, feiern, ruhig-, still sein od. bleiben, alta quierunt aequora, Verg.: venti quiescunt, Plin.: quiescentes aquae, stillstehende Gewässer, Plin. – quiescente eā (terrā), Plin. 17, 39. – E) von Störungen, Belästigungen Ruhe haben, zur Ruhe kommen, unge stört sein, in Frieden-, in Ruhe und Frieden gelassen werden, verschont-, ungehudelt bleiben, m. Abl., quibus (nuptiis) quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset, Ter. Andr. 691: m. ab u. Abl., numquamne quiescit civitas nostra a suppliciis, Liv. 3, 53, 8: m. Genet., pugnae, Quadr. bei Gell. 9, 13, 8. – bei vorhergeh. Negation m. folg. donec (so lange als), nec umquam Syracusas quieturas, donec quidquam externorum auxiliorum aut in urbe aut in exercitu suo esset, Liv.: übtr., nec umquam, donec sanguinis nominisque Barcini quisquam supersit, quietura Romana foedera? Liv. – F) ruhen = a) von einer Tätigkeit ablassen, aufhören, es gut (getan) sein lassen, die Sache ruhen lassen, manibus significare coepit utrisque, quiescerent, sie möchten den Kampf ruhen lassen, Claud. Quadrig. fr.: numquam hodie quiescet, priusquam id quod petit perfecerit, Plaut.: quid faciam, praescribe. Treb. ›Quiescas‹. Hor.: Ne faciam, inquis, omnino versus? Hor. – m. folg. Infin., Ca. Tranio, si sapis, quiesce (laß das ruhen). Th. Tu quiesce hanc rem modo petere, Plaut. most. 1173: quiescamus, ne nostram culpam coarguamus, Cic.: dei nomen statuere atque edicere quiescebant, unterließen, Gell. 2, 28, 2: u. so ille praedicare nullatenus quiescebat, Cassiod. hist. 10, 33 (vgl. ibid. 12, 2). – m. folg. ab u. Abl., cum a proelio quiesceretur, Capit. Maximin. 23, 6. – m. folg. Abl., uno quiesce bello, Sen. contr. 1, 8, 2: ubi alte turbis quiescitur, Symm. epist. 1, 8: m. folg. Acc., ruhen lassen, aufhören lassen, sein lassen, cetera, Plaut.: istam rem, Plaut.: laudes alcis, Sen. Herc. Oet. 1586. – b) übtr., der Geltung nach aufhören, ohne Geltung sein, denique nimia ista, quae dominatur in civitate, potentia in hoc solo genere quiescit, Cic. Caecin. 71. – G) im Gemüte ruhig sein, unbekümmert-, unbesorgt sein, quiescas! Ter. Andr. 598: potine ut quiescas? Plaut. Men. 466: ego dabo, quiesce! Ter. Phorm. 670: m. Acc. resp., quiescas cetera (im übrigen)? Plaut. mil. 927. – / Synkop. Perf.-Formen quierunt, quierim, quierint, quiessem, quiesse, s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 583 u. 584. – Partiz. Perf. Pass. quiescitus, Corp. inscr. Lat. 6, 10703 (wo quescita).
-
20 quiesco
quiēsco, ēvī, ētūrus, ere (quies), ruhen, I) im allg., ruhen, ausruhen von der Arbeit, von Geschäften, Mühen, a) v. leb. Wesen: ipse dux (gruum) revolat, ut ipse quoque quiescat, Cic.: et quiescenti agendum et agenti quiescendum est, Sen. – b) übtr., v. Lebl.: ager, qui multos annos quievit, brach gelegen hat, Cic.: prato gravia arma quiescunt, Verg.: lorica et ensis quiescunt tellure, liegen ruhig auf der Erde, Sil. – II) insbes.: A) ruhen = ruhend liegen, Ggstz. surgere, Cels., oder ambulare, Cels., od. inambulare, Cic., oder stare vel sedere, Suet.: quiesse humi Vestam somnumque cepisse, Lact. – B) ruhen = schlafen, a) v. Leb., quiescens somno, Curt.: cenatus quiescebat, Cic.: casa, in qua quiescebat, Nep.: habitus corporis quiescenti quam defuncto similior, Plin. ep.: quietum abire od. discedere, schlafen gehen, Dict. – m. homogen. Acc., somnum humanum quievi, habe geschlafen wie ein Mensch, Apul. – m. Acc. der Zeitdauer, qu. in navi noctem perpetem, Plaut. – b) v. Toten und ihren Gebeinen, im Grabe ruhen, placidā compostus pace quiescit, Verg.: priusquam sedibus (im Grabe) ossa quierunt, Verg.: felicius ossa quiescant, Ov.: patrono meo ossa bene quiescant, Petron. – C) = ἡσυχάζειν, ιστασθαι, εξέχειν im Sinne des Stoikers Chrysippus, d.i. im Vortrage ruhen, einen Ruhepunkt machen, haltmachen, innehalten,————Cic. Acad. 2, 93. – D) wie ἡσυχάζειν, ruhig sein, sich ruhig verhalten, Ruhe halten, 1) eig.: a) = still sein, schweigen, quiesce, Ter. u. Cornif. rhet.: ut quiescant moneo, Ter.: iam quiescebant voces hominumque canumque, Ov. – b) Ruhe halten, ruhig bleiben, sich ruhig verhalten = nichts unternehmen, bes. im Staate, α) übh., sich ruhig-, sich leidend verhalten, ruhig-, untätig zusehen, quod si quiessem nihil evenisset mali, Ter.: qu. viginti dies, Cic.: cum quiescunt probant, Cic.: illis quiescentibus, Nep.: indoctus pilae quiescit, Hor. – β) sich ruhig verhalten = keinen Krieg, Kampf, Aufruhr unternehmen, Ruhe-, Frieden halten, urbs illa non potest quiescere, Cic.: quieverunt per paucos dies, Liv.: quiesse erit melius, Liv. Vgl. Fabri Liv. 22, 14, 1. – γ) sich nicht in Politik mischen, sich ruhig halten, teils übh. = sich von der Politik, vom Staatsleben zurückziehen, qu. in re publica, Cic.: in secessu quiescens, Suet. – teils = sich von Parteinahme fernhalten, sich zurückziehen, neutral bleiben, scribis Peducaeo nostro probari, quod quierim, Cic.: pro condicione temporum quieturus, Suet. – 2) übtr., v. Lebl., ruhen, feiern, ruhig-, still sein od. bleiben, alta quierunt aequora, Verg.: venti quiescunt, Plin.: quiescentes aquae, stillstehende Gewässer, Plin. – quiescente eā (terrā), Plin. 17, 39. – E) von Störungen, Belästigungen Ruhe haben, zur Ruhe kommen, unge-————stört sein, in Frieden-, in Ruhe und Frieden gelassen werden, verschont-, ungehudelt bleiben, m. Abl., quibus (nuptiis) quidem quam facile potuerat quiesci, si hic quiesset, Ter. Andr. 691: m. ab u. Abl., numquamne quiescit civitas nostra a suppliciis, Liv. 3, 53, 8: m. Genet., pugnae, Quadr. bei Gell. 9, 13, 8. – bei vorhergeh. Negation m. folg. donec (so lange als), nec umquam Syracusas quieturas, donec quidquam externorum auxiliorum aut in urbe aut in exercitu suo esset, Liv.: übtr., nec umquam, donec sanguinis nominisque Barcini quisquam supersit, quietura Romana foedera? Liv. – F) ruhen = a) von einer Tätigkeit ablassen, aufhören, es gut (getan) sein lassen, die Sache ruhen lassen, manibus significare coepit utrisque, quiescerent, sie möchten den Kampf ruhen lassen, Claud. Quadrig. fr.: numquam hodie quiescet, priusquam id quod petit perfecerit, Plaut.: quid faciam, praescribe. Treb. ›Quiescas‹. Hor.: Ne faciam, inquis, omnino versus? Hor. – m. folg. Infin., Ca. Tranio, si sapis, quiesce (laß das ruhen). Th. Tu quiesce hanc rem modo petere, Plaut. most. 1173: quiescamus, ne nostram culpam coarguamus, Cic.: dei nomen statuere atque edicere quiescebant, unterließen, Gell. 2, 28, 2: u. so ille praedicare nullatenus quiescebat, Cassiod. hist. 10, 33 (vgl. ibid. 12, 2). – m. folg. ab u. Abl., cum a proelio quiesceretur, Capit. Maximin. 23, 6. – m. folg. Abl., uno————quiesce bello, Sen. contr. 1, 8, 2: ubi alte turbis quiescitur, Symm. epist. 1, 8: m. folg. Acc., ruhen lassen, aufhören lassen, sein lassen, cetera, Plaut.: istam rem, Plaut.: laudes alcis, Sen. Herc. Oet. 1586. – b) übtr., der Geltung nach aufhören, ohne Geltung sein, denique nimia ista, quae dominatur in civitate, potentia in hoc solo genere quiescit, Cic. Caecin. 71. – G) im Gemüte ruhig sein, unbekümmert-, unbesorgt sein, quiescas! Ter. Andr. 598: potine ut quiescas? Plaut. Men. 466: ego dabo, quiesce! Ter. Phorm. 670: m. Acc. resp., quiescas cetera (im übrigen)? Plaut. mil. 927. – ⇒ Synkop. Perf.-Formen quierunt, quierim, quierint, quiessem, quiesse, s. Georges Lexik. der lat. Wortf. S. 583 u. 584. – Partiz. Perf. Pass. quiescitus, Corp. inscr. Lat. 6, 10703 (wo quescita).
См. также в других словарях:
Ruhen — Ruhen, verb. reg. neutr. welches das Hülfswort haben erfordert, eigentlich der Bewegung entgegen gesetzet ist, und nicht beweget werden, den Ort nicht verändern, bedeutet. 1. Eigentlich, wo man von einem jeden Körper sagen kann, er ruhe, wenn er… … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
ruhen — V. (Aufbaustufe) nichts tun und sich daduch erholen Synonyme: sich ausruhen, sich entspannen Beispiel: Die großen Kinder ruhen bis 13:30 Uhr. ruhen V. (Aufbaustufe) von einer Konstruktion gestützt werden Synonyme: aufsitzen, getragen werden,… … Extremes Deutsch
Rühen — Wappen Deutschlandkarte … Deutsch Wikipedia
ruhen — pennen (umgangssprachlich); schlafen; pofen (umgangssprachlich); dösen (umgangssprachlich); koksen (umgangssprachlich); ratzen (umgangssprachlich); schlummern; … Universal-Lexikon
ruhen — Etwas ruht: es wird zeitweise nicht weitergeführt, bleibt jedoch bestehen, z.B. ein Betrieb, eine Verhandlung, eine Versicherung.{{ppd}} Etwas ruhen Iassen: nicht mehr daran denken, eine Sache (einen Prozeß, einen Streit) nicht weiter… … Das Wörterbuch der Idiome
ruhen — • ru|hen – ruht! (österreichisch für rührt euch!) Schreibung in Verbindung mit Verben: – man soll die Toten ruhen lassen – ein Verfahren D✓ruhen lassen oder ruhenlassen – die Angelegenheit wird ihn nicht D✓ruhen lassen oder ruhenlassen – wir… … Die deutsche Rechtschreibung
ruhen — ru̲·hen; ruhte, hat geruht; [Vi] 1 geschr ≈ sich ausruhen: im Schatten eines Baumes ruhen 2 etwas ruht etwas ist nicht aktiv, in Bewegung oder in Funktion ≈ etwas steht still <eine Maschine, ein Betrieb, ein Prozess; die Arbeit, der Verkehr,… … Langenscheidt Großwörterbuch Deutsch als Fremdsprache
Ruhen — 1. Besser ruhn, als halb und halb thun. 2. Rueba get guet Bueba1. – Tobler, 372. 1) Rueb = Ruhe, rueba = ruhen. – Sinn: Ruhe sammelt die Kraft. 3. Ruhe nicht, bis du Gewissensruhe gefunden hast. – Simrock, 8585. 4. Was ruht, soll man ruhen lassen … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
Rühen — Infobox Ort in Deutschland Wappen = Wappen von Rühen.png lat deg = 52 |lat min = 29 |lat sec = 00 lon deg = 10 |lon min = 52 |lon sec = 00 Lageplan = Bundesland = Niedersachsen Landkreis = Gifhorn Samtgemeinde = Brome Höhe = 65 Fläche = 30.89… … Wikipedia
ruhen — 1. a) Atem holen, [sich] ausruhen, aussetzen, ausspannen, eine Pause einlegen/machen, sich [ein wenig] Ruhe gönnen, sich entspannen, sich erholen, faulenzen, lagern, liegen, pausieren, rasten, verschnaufen; (geh.): Atem schöpfen; (ugs.): sich… … Das Wörterbuch der Synonyme
ruhen — Ruhe: Das altgerm. Substantiv mhd. ruo‹we›, ahd. ruowa (daneben ablautend rāwa), mniederl. roe, aengl. rōw, schwed. ro beruht mit verwandten Wörtern in anderen idg. Sprachen auf der idg. Wurzel *er‹ə› , *rē »ruhen«, vgl. z. B. griech. erōē̓… … Das Herkunftswörterbuch