roztropny

См. также в других словарях:

• roztropny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, roztropnyni, roztropnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} kierujący się rozsądkiem, niedziałający pochopnie, z rozwagą podejmujący decyzje, umiejący trafnie oceniać sytuacje;… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• roztropny — roztropnyni, roztropnyniejszy 1. «mający zdolność trafnej oceny sytuacji; działający z namysłem; rozważny, rozsądny, rozgarnięty» Roztropny człowiek, polityk. Bardzo roztropne dziecko. Jest zbyt roztropny, żeby sobie pozwolić na jakiś wybryk. 2.… …   Słownik języka polskiego

• расторопный — укр. розторопний, польск. roztropny смышленый . Связано с торопиться, тороп. Знач. умный и быстрый совмещены точно так же в словах быстрый, хитрый; см. Брандт, РФВ 25, 30; Штрекель, AfslPh 28, 503; Преобр. II, 185. Ср. лит. tar̃pti, tarpstù… …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

• niegłupi — «sprytny, bystry, rozsądny, roztropny; świadczący o rozsądku (zwłaszcza o wytworach umysłu ludzkiego)» Niegłupi chłopak. Niegłupi artykuł. Niegłupia myśl …   Słownik języka polskiego

• polityczny — politycznyni 1. «dotyczący zagadnień ustroju państwa, działalności rządu, partii, stosunków między państwami; związany z polityką, zajmujący się polityką» Dyskusja polityczna. Literatura polityczna. Manewr polityczny. Poglądy polityczne. Program… …   Słownik języka polskiego

• rezolutny — rezolutnyni «nie peszący się łatwo, umiejący sobie zręcznie poradzić w każdej sytuacji, znajdujący zawsze trafną, bystrą odpowiedź, roztropny, pewny siebie, śmiały, wygadany; właściwy człowiekowi o takich cechach» Rezolutny uczeń. Rezolutna… …   Słownik języka polskiego

• rozsądny — rozsądnyni, rozsądnyniejszy «nacechowany, odznaczający się rozsądkiem, pełen rozsądku; roztropny, rozważny; będący objawem czyjegoś rozsądku» Rozsądny człowiek. Rozsądna decyzja, rada. Rozsądne postępowanie. Rozsądny pomysł, plan …   Słownik języka polskiego

• roztropnie — roztropnieej «w sposób roztropny; rozsądnie, rozważnie» Mówić, postępować roztropnie. Dziewczynka roztropnie wypytała o wszystko …   Słownik języka polskiego

• roztropność — ż V, DCMs. roztropnośćści, blm rzecz. od roztropny a) w zn. 1: Okazywać roztropność w postępowaniu. Odznaczać się, wyróżniać się roztropnością. b) w zn. 2: Roztropność decyzji …   Słownik języka polskiego

• rozumny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozumnyni, rozumnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} posługujący się rozumem; mądry, rozsądny, roztropny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozumny człowiek. Okazał się rozumnym patriotą.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozważny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rozważnyni, rozważnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się rozwagą w działaniu; rozsądny; roztropny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozważny człowiek. Rozważny polityk.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień