-
1 roztopić
topić smutki w alkoholu seinen Kummer im Alkohol ertränken; -
2 roztopić
-
3 roztapiać
roztapiać się śnieg schmelzen, auftauen; lody, czekolada zerfließen, schmelzen -
4 topić
topić smutki w alkoholu seinen Kummer im Alkohol ertränken; -
5 utopić
utopiłby go w łyżce wody fig er könnte ihn mit bloßen Händen erwürgen;utopić się ertrinken; →LINK="topić" topićtopić smutki w alkoholu seinen Kummer im Alkohol ertränken; -
6 roztapiać
I. vt [auf]tauen, schmelzenII. vr [auf]tauen, sich +akk auflösennie jesteś z cukru, nie roztopisz się du bist nicht aus Zucker, der Regen wird dich schon nicht auflösen -
7 schmelzen
schmelzen ['ʃmɛ:lʦ̑ən] <schmilzt, schmolz, geschmolzen> -
8 tauen
tauen ['taʊən]es taut jest odwilż -
9 zerlassen
См. также в других словарях:
roztopić — dk VIa, roztopićpię, roztopićpisz, roztopićtop, roztopićpił, roztopićpiony roztapiać ndk I, roztopićam, roztopićasz, roztopićają, roztopićaj, roztopićał, roztopićany «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do odpowiedniej temperatury,… … Słownik języka polskiego
roztopić (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. roztapiać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztapiać się – roztopić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przechodzić wskutek ogrzewania ze stanu stałego w płynny; topnieć; rozpuszczać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lody się roztopiły. Świeca się roztapia. Tłuszcz na patelni się roztopił.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztapiać — → roztopić … Słownik języka polskiego
stopić — dk VIa, stopićpię, stopićpisz, stop, stopićpił, stopićpiony stapiać ndk I, stopićam, stopićasz, stopićają, stopićaj, stopićał, stopićany 1. «zamienić ciało stałe w płynne przez ogrzanie do temperatury topnienia; doprowadzić do stanu ciekłego,… … Słownik języka polskiego
porozpuszczać — dk I, porozpuszczaćam, porozpuszczaćasz, porozpuszczaćaj, porozpuszczaćał, porozpuszczaćany 1. pot. «rozpuścić (kolejno) wiele osób, pozwolić wielu osobom rozejść się w różne strony» Porozpuszczać pracowników na urlopy. 2. pot. «rozpieścić,… … Słownik języka polskiego
rozmarznąć — [wym. rozmar znąć] dk Vc, rozmarznąćnę, rozmarznąćniesz, rozmarznąćnij, rozmarznąćmarzł, rozmarznąćmarzła, rozmarznąćzli rozmarzać [wym. rozmar zać] ndk I, rozmarznąćam, rozmarznąćasz, rozmarznąćają, rozmarznąćaj, rozmarznąćał, rozmarznąćany… … Słownik języka polskiego
rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… … Słownik języka polskiego
rozpuścić — dk VIa, rozpuścićpuszczę, rozpuścićcisz, rozpuścićpuść, rozpuścićcił, rozpuścićpuszczony rozpuszczać ndk I, rozpuścićam, rozpuścićasz, rozpuścićają, rozpuścićaj, rozpuścićał, rozpuścićany 1. «sporządzić roztwór (jednolitą fizycznie mieszaninę)… … Słownik języka polskiego
roztajać — dk IX, roztajaćję, roztajaćjesz, roztajaćtaj, roztajaćjał «przestać być zamarzniętym, zmarzniętym, pozbyć się pokrywy lodowej, śnieżnej; o śniegu, lodzie: tając roztopić się, rozpuścić się, stopnieć; rozmarznąć» Drogi roztajały. Lody, śniegi… … Słownik języka polskiego
stajać — dk IX, stajaćje (stajaćja), stajaćał «o lodzie lub śniegu: przejść ze stanu stałego w stan ciekły; stopnieć, roztopić się» Śniegi już stajały … Słownik języka polskiego