Перевод: с польского на русский

с русского на польский

rozstawiać

  • 1 rozstawiać

    глаг.
    • расставлять
    * * *
    rozstawia|ć
    \rozstawiaćny несов. расставлять; ср. rozstawić
    * * *
    rozstawiany несов.
    расставля́ть; ср. rozstawić

    Słownik polsko-rosyjski > rozstawiać

  • 2 rozstawiać się

    несов.
    встава́ть, расставля́ться; умеща́ться
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozstawiać się

  • 3 rozstawiać\ się

    несов. вставать, расставляться; умещаться

    Słownik polsko-rosyjski > rozstawiać\ się

  • 4 ustawiać

    глаг.
    • возложить
    • вставить
    • вставлять
    • выравнивать
    • выстраивать
    • класть
    • назначать
    • настраивать
    • обусловливать
    • определить
    • определять
    • организовать
    • основывать
    • подготавливать
    • положить
    • поселять
    • поставить
    • размещать
    • располагать
    • расположить
    • распоряжаться
    • решать
    • ставить
    • улаживать
    • упорядочить
    • уставить
    • устанавливать
    • установить
    • устраивать
    • учреждать
    * * *
    ustawia|ć
    \ustawiaćny несов. устанавливать, ставить; расставлять; ср. ustawić
    +

    rozstawiać, stawiać

    * * *
    ustawiany несов.
    устана́вливать, ста́вить; расставля́ть; ср. ustawić
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > ustawiać

  • 5 rozwodzić

    глаг.
    • отделять
    • разводить
    • разъединять
    * * *
    разводи ть (расторгать брак)
    hodować, rozmnażać, rozpleniać разводить (выращивать, давать расплодиться)
    zakładać разводить (основывать)
    rozprowadzać, rozstawiać разводить (по местам)
    odprowadzać, rozprowadzać разводить (провожать)
    rozcieńczać разводить (разбавлять)
    rozsuwać, rozwierać разводить (раздвигать)
    rozniecać, rozpalać разводить (разжигать)
    rozłączać, rozsuwać разводить (разнимать)
    oddalać od siebie разводить (разъединять)
    rozpuszczać разводить (растворять)
    wywoływać, wzbudzać, wzniecać разг. разводить (вызывать)
    dawać się rozpleniać, pozwalać się rozpleniać разг. разводить (давать размножиться)
    oszukiwać, pot. nabierać, nacinać, wystawiać сл. разводить (обманывать)
    * * *
    rozwodz|ić
    \rozwodzićę, rozwódź, \rozwodzićony несов. разводить
    * * *
    rozwodzę, rozwódź, rozwodzony несов.
    разводи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > rozwodzić

См. также в других словарях:

  • rozstawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozstawiaćam, rozstawiaća, rozstawiaćają, rozstawiaćany {{/stl 8}}– rozstawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozstawiaćwię, rozstawiaćwi, rozstawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozstawiać — kogoś po kątach zob. kąt 7 …   Słownik frazeologiczny

  • rozstawiać [porozstawiać] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}po kątach {{/stl 13}}{{stl 7}} bezwzględnymi metodami wymuszać posłuch, narzucać innym swoją wolę; władczo, zdecydowanie komenderować, rządzić innymi : {{/stl 7}}{{stl 10}}To typowy ojciec tyran, w domu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozstawiać się – rozstawić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} rozmieszczać się, ustawiać się w pewnej odległości od siebie, w odstępach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Uczniowie rozstawili się w rzędach. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozstawić — Rozstawiać kogoś po kątach zob. kąt 7 …   Słownik frazeologiczny

  • rozstawić — dk VIa, rozstawićwię, rozstawićwisz, rozstawićstaw, rozstawićwił, rozstawićwiony rozstawiać ndk I, rozstawićam, rozstawićasz, rozstawićają, rozstawićaj, rozstawićał, rozstawićany 1. «postawić wiele osób lub rzeczy w różnych miejscach, rozmieścić… …   Słownik języka polskiego

  • kąt — 1. Chodzić, pot. łazić, tłuc się z kąta w kąt «chodzić bez celu w jakimś pomieszczeniu, zwykle na skutek zdenerwowania, niepokoju lub znudzenia, nie mogąc sobie znaleźć miejsca»: Marudził po domu, łaził z kąta w kąt, w południe dopiero wyszedł na …   Słownik frazeologiczny

  • interliniować — ndk IV, interliniowaćniuję, interliniowaćniujesz, interliniowaćniuj, interliniowaćował, interliniowaćowany druk. «przedzielać wiersze interlinią; rozstawiać wiersze» …   Słownik języka polskiego

  • kąt — m IV, D. a, Ms. kącie; lm M. y 1. «część płaszczyzny ograniczona przez dwie półproste wychodzące z jednego punktu» ∆ Kąt prosty «kąt, którego ramiona są prostopadłe do siebie, mający 90°» ∆ fiz. Kąt graniczny «kąt padania, przy którym kąt… …   Słownik języka polskiego

  • pikieta — ż IV, CMs. pikietaecie; lm D. pikietaet 1. «straż, warta, czujka; żołnierz lub niewielki oddział (zwykle kawalerii) stojący na czatach» Ułan na pikiecie. Wysyłać, rozstawiać pikiety. 2. przestarz. «gra w karty, rozgrywana 32 kartami; biorą w niej …   Słownik języka polskiego

  • rozkraczać — ndk I, rozkraczaćam, rozkraczaćasz, rozkraczaćają, rozkraczaćaj, rozkraczaćał, rozkraczaćany rozkraczyć dk VIb, rozkraczaćczę, rozkraczaćczysz, rozkraczaćkracz, rozkraczaćczył, rozkraczaćczony, posp. «rozsuwać, rozstawiać (nogi) daleko jedną od… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»