-
1 na własnym rozrachunku
• financially self-supportingSłownik polsko-angielski dla inżynierów > na własnym rozrachunku
-
2 rozrachunek
* * *mi- nk-1. ekon. reckoning, settlement; być na własnym rozrachunku be self-financing; dokonać z kimś rozrachunku square up with sb.2. lit. (= podsumowanie sukcesów i niepowodzeń) final analysis; w ostatecznym rozrachunku in the final analysis; rozrachunek z przeszłością squaring up with the past.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozrachunek
-
3 rozrachun|ek
Ⅰ m (G rozrachunku) 1. Księg. account- zrobić rozrachunek to do one’s accounts- z rozrachunku wynika, że… it’s clear from the accounts that…- być na własnym rozrachunku [organizacja] to be self-financing; [pracownik] to be self-employed; [osoba] (samemu się utrzymywać) to be financially independent2. przen. (podsumowanie) przeprowadzić rozrachunek z przeszłością to come to terms with one’s past- dokonać rozrachunku z własnym życiem to examine one’s own lifeⅡ rozrachunki plt (porachunki) score-settlingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozrachun|ek
-
4 ostateczn|y
adi książk. 1. (końcowy, definitywny) [argument, dowód] conclusive; [decyzja, odpowiedź, rezultat] definitive, final; [porażka] eventual; [próba, wysiłek] last-ditch; [warunki] non-negotiable; [rezultat, zwycięstwo] ultimate; [decyzja] final- ostateczna rozgrywka showdown- ostateczny termin deadline, cut-off a. closing date2. (skrajny) [pasja, rozpacz] extreme; [ruina] utter- żyli w ostatecznej nędzy they lived in abject poverty3. książk., przen. (dotyczący śmierci lub sensu życia) [prawdy, sprawy] ultimate- w ostatecznym razie a. wypadku as a last resortThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostateczn|y
См. также в других словарях:
rozrachunek — m III, D. rozrachuneknku, N. rozrachuneknkiem; lm M. rozrachuneknki «obliczenie należności, kosztów; załatwienie rachunków, rozliczenie się z kimś» Rozrachunek bezgotówkowy. Przeprowadzić, zrobić rozrachunek. Dokonać rozrachunku. Być na własnym… … Słownik języka polskiego
rozrachunek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. rozrachuneknku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyliczenie zysków, strat, należności; rozliczenie się z kimś, z czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozrachunki pieniężne. Rozrachunek… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozliczyć — dk VIb, rozliczyćczę, rozliczyćczysz, rozliczyćlicz, rozliczyćczył, rozliczyćczony rozliczać ndk I, rozliczyćam, rozliczyćasz, rozliczyćają, rozliczyćaj, rozliczyćał, rozliczyćany «licząc rozdzielić coś (zwłaszcza pieniądze), dokonać rozrachunku … Słownik języka polskiego
eksnomenklatura — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. eksnomenklaturaurze, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} była nomenklatura : {{/stl 7}}{{stl 10}}W Polsce nie dokonano rozrachunku z PRL i komunizmem, część telewidzów popiera eksnomenklaturę. (GP) {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozrachunkowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} związany z rozrachunkiem, dotyczący rozrachunku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miesiąc rozrachunkowy. Czek rozrachunkowy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
