rozrabiać

См. также в других словарях:

• rozrabiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozrabiaćam, rozrabiaća, rozrabiaćają, rozrabiaćany {{/stl 8}}– rozrobić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozrabiaćbię, rozrabiaćbi, rozrabiaćrób, rozrabiaćbiony {{/stl 8}}{{stl 7}} mieszać coś stałego z płynem aż …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozrabiać [narozrabiać] jak pijany zając (w kapuście) — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} żartobliwie: bardzo rozrabiać, bez umiaru wygłupiać się, szaleć {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozrabiać — ndk I, rozrabiaćam, rozrabiaćasz, rozrabiaćają, rozrabiaćaj, rozrabiaćał, rozrabiaćany 1. forma ndk czas. rozrobić (p.) 2. posp. «robić intrygi, wywoływać awantury, zamieszanie, zamęt; podburzać jednych przeciw drugim» …   Słownik języka polskiego

• rozrobić — dk VIa, rozrobićbię, rozrobićbisz, rozrobićrób, rozrobićbił, rozrobićbiony rozrabiać ndk I, rozrobićam, rozrobićasz, rozrobićają, rozrobićaj, rozrobićał, rozrobićany 1. «mieszając coś z płynem, rozmiesić, wyrobić; rozcieńczyć coś płynem,… …   Słownik języka polskiego

• strach — 1. (Blady) strach padł na kogoś «ktoś bardzo się przestraszył»: W poniedziałek o świcie nastąpiła kolejna eksplozja – ruiny bloku mieszkalnego znów pogrzebały kilkadziesiąt osób. Na Moskwę padł strach. Wprost 877/1999. 2. pot. Mieć stracha «bać… …   Słownik frazeologiczny

• barłożyć — ndk VIb, barłożyćżę, barłożyćżysz, barłożyćłóż, barłożyćżył 1. posp. «robić nieporządek, nieład; śmiecić» 2. posp. «wprowadzać zamieszanie, wywoływać awantury, burdy; rozrabiać» …   Słownik języka polskiego

• gasić — ndk VIa, gaszę, gasisz, gaś, gasił, gaszony «powodować, że coś gaśnie, przestaje się palić; przerywać, tłumić palenie się, płonięcie, świecenie czegoś» Gasić ogień, pożar. Gasić lampę, świecę, światło. ∆ Gasić motor, silnik «wyłączać motor,… …   Słownik języka polskiego

• gracować — ndk IV, gracowaćcuję, gracowaćcujesz, gracowaćcuj, gracowaćował, gracowaćowany 1. «usuwać chwasty i płytko spulchniać ziemię gracą» Gracować alejki, ścieżki w ogrodzie. Gracować cebulę, buraki cukrowe. 2. «rozrabiać wapno z wodą, przygotowywać… …   Słownik języka polskiego

• miesić — ndk VIa, mieszę, miesićsisz, mieś, miesićsił, mieszony «mieszać ugniatając coś; rozrabiać, gnieść, wygniatać» Miesić ciasto na chleb. Miesić glinę …   Słownik języka polskiego

• mieszać — ndk I, mieszaćam, mieszaćasz, mieszaćają, mieszaćaj, mieszaćał, mieszaćany 1. «zmieniać położenie cząstek substancji płynnej lub sypkiej potrząsając, poruszając tą substancją albo poruszając czymś w tej substancji; łączyć ze sobą w ten sposób… …   Słownik języka polskiego

• paleta — ż IV, CMs. paletaecie; lm D. paletaet 1. «płytka drewniana, porcelanowa itp., zwykle owalna, z otworem na duży palec, służąca artyście malarzowi do rozrabiania i mieszania na niej farb podczas malowania» Rozrabiać farby na palecie. przen. «dobór… …   Słownik języka polskiego