-
1 rozprawiać
(-wiam, -wiasz); virozprawiać (o) (+instr) — to speak at length (about)* * *ipf.ipf.rozprawić się pf. (= wyrównać rachunki) get even ( z kimś with sb); (np. z przestępczością) crack down ( z czymś on sth).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozprawiać
-
2 rozprawiać się
impf ⇒ rozprawić się* * *The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozprawiać się
-
3 załatwiać
impf ⇒ załatwić* * *1) (sprawy, interesy) to take care of2) (pot) ( klientów) to servezałatwić komuś coś — pot to fix sb up with sth (pot)
* * *ipf.załatwić pf.1. pot. (= doprowadzać do skutku) take care ( coś of sth); załatwiać coś od ręki make short work of sth, rush sth through; załatwić coś komuś fix sb up with sth; załatwić potrzebę relieve o.s.; ja to załatwię let me handle that; załatwcie to między sobą settle this among yourselves.2. pot. (= obsługiwać) serve; załatwiać coś odmownie (np. podanie o coś) turn sth down.3. zw. pf. pot. (= rozprawiać się) fix ( kogoś sb).ipf.załatwić się pf. pot.1. (= wypróżniać się) relieve o.s.2. tylko pf. (= przeziębić się) catch a cold.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > załatwiać
-
4 rozprawia|ć
impf vi to discourse (z kimś with sth)- długo rozprawiać o czymś to discourse at great length about sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozprawia|ć
См. также в других словарях:
rozprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozprawiaćam, rozprawiaća, rozprawiaćają, rozprawiaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} długo, z zapałem o czymś mówić, opowiadać; rozwodzić się nad czymś; dyskutować : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozprawiać nad problemem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozprawiać — ndk I, rozprawiaćam, rozprawiaćasz, rozprawiaćają, rozprawiaćaj, rozprawiaćał, rozprawiaćany «mówić, opowiadać, rozmawiać o czymś długo, z zajęciem, z ożywieniem, rozwodzić się nad czymś; gawędzić, prawić» Rozprawiać z ożywieniem, ze swadą.… … Słownik języka polskiego
rozprawiać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozprawiać sięam się, rozprawiać sięa się, rozprawiać sięają się {{/stl 8}}– rozprawić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozprawiać sięwię się, rozprawiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
minąć się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
mijać się — 1. Coś mija się z celem «coś jest bezcelowe, nieskuteczne, więc nie warto się tym zajmować»: (...) sprzeciwiamy się budowie dużych obiektów narciarskich. Bieszczady to nie Alpy, tu śnieg leży znacznie krócej, toteż budowa wielkich ośrodków mija… … Słownik frazeologiczny
gardłować — ndk IV, gardłowaćłuję, gardłowaćłujesz, gardłowaćłuj, gardłowaćował «przemawiać z przejęciem, z ożywieniem rozprawiać, mówić dużo i głośno» Gardłował przeciw nowemu zarządowi. Gardłuje za kandydatem … Słownik języka polskiego
gębować — ndk IV, gębowaćbuję, gębowaćbujesz, gębowaćbuj, gębowaćował rub. «wymyślać komuś, pyskować; rozprawiać głośno, gardłować» Gębowała jak przekupka … Słownik języka polskiego
perorować — ndk IV, perorowaćruję, perorowaćrujesz, perorowaćruj, perorowaćował książk. «rozprawiać o czymś, rozwodzić się nad czymś; przemawiać» Perorować długo, zawile … Słownik języka polskiego
politykować — ndk IV, politykowaćkuję, politykowaćkujesz, politykowaćkuj, politykowaćował 1. «zajmować się polityką, uprawiać działalność polityczną; rozprawiać na tematy polityczne» 2. «postępować przezornie, sprytnie, by się nikomu nie narazić» … Słownik języka polskiego
prawić — ndk VIa, prawićwię, prawićwisz, praw, prawićwił, prawićwiony przestarz. «mówić, wypowiadać coś, rozprawiać o czymś, zwykle długo, rozwlekle, z namaszczeniem; wygłaszać uroczyście, przemawiać» dziś zwykle we fraz. Prawić (komuś) komplementy,… … Słownik języka polskiego
pyskować — ndk IV, pyskowaćkuję, pyskowaćkujesz, pyskowaćkuj, pyskowaćował pot. «odpowiadać hardo, zuchwale, arogancko; mówić, rozprawiać dużo, głośno, krzykliwie» … Słownik języka polskiego