-
1 rozniecić
глаг.• возбуждать• воспламенять• зажигать• разжечь• разжигать* * *rozniec|ić\rozniecićę, \rozniecićony сов. разжечь;\rozniecić ognisko разжечь (развести) костёр; \rozniecić nienawiść разжечь ненависть
+ rozpalić* * *rozniecę, rozniecony сов.разже́чьrozniecić ognisko — разже́чь (развести́) костёр
rozniecić nienawiść — разже́чь не́нависть
Syn: -
2 rozniecić ogień
разжечь огоньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozniecić ogień
-
3 skłonny rozniecić
склонного разжечьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > skłonny rozniecić
-
4 rozpalić
глаг.• возбуждать• воспалить• воспалять• воспламенять• загореться• зажигать• запалить• разжечь• разжигать• раззадорить• раскурить• распалить• растапливать* * *rozpal|ić\rozpalićę, \rozpalićony сов. 1. разжечь, зажечь;\rozpalić ogień разжечь огонь; \rozpalić wyobraźnię перен. воспламенить воображение;
2. w czym растопить что, развести огонь в чём;\rozpalić w piecu растопить печку;
3. раскалить;\rozpalić do czerwoności, do białości раскалить докрасна, добела+1. rozniecić 2. podpalić 3. rozżarzyć
* * *rozpalę, rozpalony сов.1) разже́чь, заже́чьrozpalić ogień — разже́чь ого́нь
rozpalić wyobraźnię — перен. воспламени́ть воображе́ние
rozpalić w piecu — растопи́ть пе́чку
3) раскали́тьrozpalić do czerwoności, do białości — раскали́ть до́красна́, до́бела́
Syn: -
5 wzniecić
глаг.• разжечь* * *wzniec|ić\wzniecićę, \wzniecićony сов. разжечь;\wzniecić miłość зажечь любовь; \wzniecić pożar поджечь, вызвать пожар
+ rozniecić* * *wzniecę, wzniecony сов.разже́чьwzniecić miłość — заже́чь любо́вь
wzniecić pożar — подже́чь, вы́звать пожа́р
Syn: -
6 rozwieść
глаг.• развести* * *развести(расторгнуть брак)hodować, rozmnażać, rozpleniać развести(вырастить, дать расплодиться)założyć развести(основать)rozprowadzić, rozstawić развести(по местам)odprowadzić, poodprowadzać, rozprowadzić развести(проводить)rozcieńczyć развести(разбавить)rozewrzeć, rozsunąć развести(раздвинуть)rozniecić, rozpalić развести(разжечь)rozłączyć, rozsunąć развести(разнять)oddalić od siebie развести(разъединить)rozpuścić развести(растворить)wywołać, wzbudzić, wzniecić разг. развести(вызвать)dać się rozplenić, pozwolić się rozplenić разг. развести(дать размножиться)oszukać, pot. nabrać, naciąć, wystawić сл. развести(обмануть)* * *rozwi|eść\rozwieśćodę, \rozwieśćedzie, \rozwieśćedź, \rozwieśćódł, \rozwieśćodła, \rozwieśćedli, \rozwieśćedziony сов. развести;\rozwieść małżeństwo развести супругов
* * *rozwiodę, rozwiedzie, rozwiedź, rozwiódł, rozwiodła, rozwiedli, rozwiedziony сов.развести́rozwieść małżeństwo — развести́ супру́гов
См. также в других словарях:
rozniecić — dk VIa, rozniecićcę, rozniecićcisz, rozniecićnieć, rozniecićcił, rozniecićcony rozniecać ndk I, rozniecićam, rozniecićasz, rozniecićają, rozniecićaj, rozniecićał, rozniecićany 1. «spowodować powstanie ognia; rozpalić, wzniecić» Rozniecić ogień,… … Słownik języka polskiego
rozniecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozniecaćam, rozniecaća, rozniecaćają, rozniecaćany {{/stl 8}}– rozniecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozniecaćcę, rozniecaćci, rozniecaćnieć, rozniecaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… … Słownik języka polskiego
We Are the First Brigade — My, Pierwsza Brygada (We Are the First Brigade), also known as Marsz Pierwszej Brygady (The March of the First Brigade) and Legiony to żołnierska nuta (The Legions Are a Soldiers Song), was one of the best known songs of the Polish Legions formed … Wikipedia
ognisko — n II, N. ogniskokiem; lm D. ogniskoisk 1. «stos drewna, chrustu itp. zapalony pod gołym niebem» Palić, rozpalić, rozniecić, rozłożyć ognisko. Ognisko bucha, dogasa, dymi, pali się, płonie. 2. «impreza rozrywkowa, urządzana zwykle wieczorem przy… … Słownik języka polskiego
płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… … Słownik języka polskiego
podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… … Słownik języka polskiego
porozpalać — dk I, porozpalaćam, porozpalaćasz, porozpalaćają, porozpalaćaj, porozpalaćał, porozpalaćany «rozniecić (kolejno) ogień lub światło w wielu miejscach; rozpalić wiele ognisk» Porozpalano ogniska na wzgórzach … Słownik języka polskiego
pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… … Słownik języka polskiego
rozdmuchać — dk I, rozdmuchaćam, rozdmuchaćasz, rozdmuchaćają, rozdmuchaćaj, rozdmuchaćał, rozdmuchaćany rozdmuchiwać ndk VIIIb, rozdmuchaćdmuchuję, rozdmuchaćdmuchujesz, rozdmuchaćdmuchuj, rozdmuchaćiwał, rozdmuchaćiwany 1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić,… … Słownik języka polskiego
iskierka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. iskierkarce; lm D. iskierkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała iskra : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrugające iskierki w popielniku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
