rozniecić

См. также в других словарях:

• rozniecić — dk VIa, rozniecićcę, rozniecićcisz, rozniecićnieć, rozniecićcił, rozniecićcony rozniecać ndk I, rozniecićam, rozniecićasz, rozniecićają, rozniecićaj, rozniecićał, rozniecićany 1. «spowodować powstanie ognia; rozpalić, wzniecić» Rozniecić ogień,… …   Słownik języka polskiego

• rozniecać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozniecaćam, rozniecaća, rozniecaćają, rozniecaćany {{/stl 8}}– rozniecić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozniecaćcę, rozniecaćci, rozniecaćnieć, rozniecaćcony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rozpalić — dk VIa, rozpalićlę, rozpalićlisz, rozpalićpal, rozpalićlił, rozpalićlony rozpalać ndk I, rozpalićam, rozpalićasz, rozpalićają, rozpalićaj, rozpalićał, rozpalićany 1. «rozniecić ogień, spowodować, że coś zacznie się palić» Rozpalić ognisko.… …   Słownik języka polskiego

• We Are the First Brigade — My, Pierwsza Brygada (We Are the First Brigade), also known as Marsz Pierwszej Brygady (The March of the First Brigade) and Legiony to żołnierska nuta (The Legions Are a Soldiers Song), was one of the best known songs of the Polish Legions formed …   Wikipedia

• ognisko — n II, N. ogniskokiem; lm D. ogniskoisk 1. «stos drewna, chrustu itp. zapalony pod gołym niebem» Palić, rozpalić, rozniecić, rozłożyć ognisko. Ognisko bucha, dogasa, dymi, pali się, płonie. 2. «impreza rozrywkowa, urządzana zwykle wieczorem przy… …   Słownik języka polskiego

• płomień — m I, D. płomieńenia; lm M. płomieńenie, D. płomieńeni 1. «gazy spalające się przy zetknięciu z tlenem powietrza, z towarzyszeniem zjawiska świecenia; ogień, język ognia unoszący się nad płonącym przedmiotem; w terminologii specjalnej: gazy… …   Słownik języka polskiego

• podpalić — dk VIa, podpalićlę, podpalićlisz, podpalićpal, podpalićlił, podpalićlony podpalać ndk I, podpalićam, podpalićasz, podpalićają, podpalićaj, podpalićał, podpalićany 1. «spowodować zapalenie się czegoś; rozniecić ogień, wzniecić pożar» Podpalić… …   Słownik języka polskiego

• porozpalać — dk I, porozpalaćam, porozpalaćasz, porozpalaćają, porozpalaćaj, porozpalaćał, porozpalaćany «rozniecić (kolejno) ogień lub światło w wielu miejscach; rozpalić wiele ognisk» Porozpalano ogniska na wzgórzach …   Słownik języka polskiego

• pozapalać — dk I, pozapalaćam, pozapalaćasz, pozapalaćają, pozapalaćaj, pozapalaćał, pozapalaćany 1. «zapalić wiele czegoś, zapalić w wielu miejscach; zapalić jedno po drugim» Pozapalać lampy, świece. Pozapalać wszystkie światła. 2. «rozpalić, rozniecić… …   Słownik języka polskiego

• rozdmuchać — dk I, rozdmuchaćam, rozdmuchaćasz, rozdmuchaćają, rozdmuchaćaj, rozdmuchaćał, rozdmuchaćany rozdmuchiwać ndk VIIIb, rozdmuchaćdmuchuję, rozdmuchaćdmuchujesz, rozdmuchaćdmuchuj, rozdmuchaćiwał, rozdmuchaćiwany 1. «dmuchając rozwiać, rozrzucić,… …   Słownik języka polskiego

• iskierka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. iskierkarce; lm D. iskierkarek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mała iskra : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mrugające iskierki w popielniku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień