-
1 rozkraść
глаг.• разворовать• раскрасть• расхитить -
2 rozkraść
[розкрашьчь]v.dk -
3 rozkraść
розкрасти -
4 rozkraść komendant
раскрасть комендантOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > rozkraść komendant
-
5 rozkradać
impf ⇒ rozkraść* * *ipf.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkradać
-
6 rozdrapać
глаг.• расцарапать* * *rozdrap|ać\rozdrapaćię, \rozdrapaćony сов. 1. расцарапать;2. разг. расхватать, растащить, разобрать+2. rozgra-bić, rozkraść
* * *rozdrapię, rozdrapony сов.1) расцара́пать2) разг. расхвата́ть, растащи́ть, разобра́тьSyn:rozgrabić, rozkraść 2) -
7 rozwlec
rozwl|ec\rozwlecokę, \rozwlececze, \rozwlecókł, \rozwlecokła/\rozwlecekła, \rozwlecekli, \rozwlececzony сов. 1. растащить; разволочь posp:, 2. (nadmiernie rozszerzyć) растянуть, размазать; 3. расхитить, растащить+3. rozkraść
* * *rozwlokę, rozwlecze, rozwlókł, rozwlokła / rozwlekła, rozwlekli, rozwleczony сов.1) растащи́ть; разволо́чь posp.2) ( nadmiernie rozszerzyć) растяну́ть, разма́зать3) расхи́тить, растащи́тьSyn: -
8 розкрасти
rozkrastyдієсл. -
9 разворовать
глаг.• rozkraść -
10 раскрасть
глаг.• rozkraść -
11 расхитить
глаг.• rozkraść -
12 rozkra|ść
pf — rozkra|dać pf (rozkradnę, rozkradniesz, rozkradł, rozkradła, rozkradli — rozkradam) vt rozkraść czyjeś mienie to steal sb’s possessionsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozkra|ść
-
13 wegschleppen
-
14 rozkradać
См. также в других словарях:
rozkraść — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}rozkradać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozkraść — dk Vc, rozkraśćkradnę, rozkraśćkradniesz, rozkraśćkradnij, rozkraśćkradł, rozkraśćkradziony, rozkraśćkradłszy rozkradać ndk I, rozkraśćam, rozkraśćasz, rozkraśćają, rozkraśćaj, rozkraśćał, rozkraśćany «rozgrabić doszczętnie jakieś mienie»… … Słownik języka polskiego
rozkradać — → rozkraść … Słownik języka polskiego
rozdrapać — dk IX, rozdrapaćpię, rozdrapaćpiesz, rozdrapaćdrap, rozdrapaćał, rozdrapaćany rozdrapywać ndk VIIIa, rozdrapaćpuję, rozdrapaćpujesz, rozdrapaćpuj, rozdrapaćywał, rozdrapaćywany 1. «drapaniem rozedrzeć coś, drapiąc rozranić; drapiąc rozgarnąć coś» … Słownik języka polskiego
rozgrabić — dk VIa, rozgrabićbię, rozgrabićbisz, rozgrabićgrab, rozgrabićbił, rozgrabićbiony rozgrabiać ndk I, rozgrabićam, rozgrabićasz, rozgrabićają, rozgrabićaj, rozgrabićał, rozgrabićany 1. «dokonać grabieży, gwałtem, przemocą, bezprawnie zabrać cudzą… … Słownik języka polskiego
rozszabrować — dk IV, rozszabrowaćruje, rozszabrowaćruj, rozszabrowaćował, rozszabrowaćowany rozszabrowywać ndk VIIIa, rozszabrowaćowuje, rozszabrowaćowuj, rozszabrowaćywał, rozszabrowaćywany, pot. «o wielu osobach: szabrując zabrać wszystko; rozkraść» W czasie … Słownik języka polskiego
rozwlec — dk XI, rozwlecwlokę (rozwlecwlekę), rozwlecwleczesz, rozwlecwlecz, rozwlecwlókł (rozwlecwlekł), rozwlecwlokła (rozwlecwlekła), rozwlecwlekli, rozwlecwleczony, rozwlecwlókłszy (rozwlecwlekłszy) rozwlekać ndk I, rozwlecam, rozwlecasz, rozwlecają,… … Słownik języka polskiego
rozwłóczyć — ndk i dk VIb, rozwłóczyćczę, rozwłóczyćczysz, rozwłóczyćwłócz, rozwłóczyćczył, rozwłóczyćczony 1. «włócząc rozrzucać, rozrzucić, roznosić, roznieść po różnych miejscach; rozciągać, rozciągnąć na dużej przestrzeni; rozwlekać, rozwlec» Rozwłóczył… … Słownik języka polskiego
rozkradać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozkradaćam, rozkradaća, rozkradaćają, rozkradaćany {{/stl 8}}– rozkraść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, rozkradaćkradnę, rozkradaćkradnie, rozkradaćkradnij, rozkradaćkradł, rozkradaćkradła, rozkradaćkradli {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
